Κυριακή 1 Μαΐου 2022

ΝΑΤΟ-Έξοδος βάσει του άρθ. 13: Διαλύστε το ΝΑΤΟ, κλείστε 800 στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, διώξτε τους εγκληματίες πολέμου

Αυτό το κείμενο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις  4 Απριλίου 2019 στο πλαίσιο της Διεθνούς Διάσκεψης της Φλωρεντίας: Όχι Πόλεμος, Όχι ΝΑΤΟ, που επικεντρώθηκε στη βασική σχέση μεταξύ των στρατιωτικών επιχειρήσεων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ που στρέφονται κατά στοχευόμενων χωρών και στην επιβολή εκτεταμένων νεοφιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων. πριν και στον απόηχο των στρατιωτικών επεμβάσεων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. 

Στο αποκορύφωμα της κρίσης στην Ουκρανία, πλησιάζει ένα σενάριο του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου. Προβλέπεται πυρηνικός πόλεμος. Το μέλλον της ανθρωπότητας απειλείται.

Ποιες είναι οι Λύσεις:

  • Έξοδος του ΝΑΤΟ σύμφωνα με το άρθρο. 13. Ανακοίνωση Καταγγελίας
  • Ένα Παγκόσμιο Αντιπολεμικό Κίνημα
  • Η Απενεργοποίηση της Πολεμικής Προπαγάνδας
  • Η λογική στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ
  • Διπλωματία και ειρηνευτικές  διαπραγματεύσεις,
  • Το κλείσιμο της Πολεμικής Οικονομίας 

 

Michel Chossudovsky , 17 Απριλίου 2022

***

Αυτό το άρθρο εξετάζει τους κινδύνους και τις συνέπειες ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου καθώς και τη φύση των προηγμένων οπλικών συστημάτων που αναπτύσσονται από τον ευρύτερο συνασπισμό ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Εκτεταμένα εγκλήματα πολέμου έχουν διαπραχθεί από κράτη μέλη του ΝΑΤΟ.

Αντικείμενο του Φλωρεντίας 2019 είναι το NATO-EXIT. Η διάλυση του ΝΑΤΟ και το κλείσιμο των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων. 

Υπάρχει μια (κάπως αντιφατική) ρήτρα στη Συνθήκη της Ατλαντικής Συμμαχίας (άρθρο 13) που επιτρέπει την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ. Αυτή η ρήτρα πρέπει να εξεταστεί και να προβλεφθεί μια στρατηγική.

Το αίτημα ενός κράτους μέλους του ΝΑΤΟ να αποχωρήσει από τη Συνθήκη ανήκει στην κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Ποιες είναι οι νομικές επιπτώσεις αυτής της ρήτρας;

Στο συμπέρασμά μας θα αναφερθούμε σε τι είδους ενέργειες απαιτούνται από τα μαζικά κινήματα για την επίτευξη αυτού του στόχου, έχοντας κατά νου ότι από τον πόλεμο στο Ιράκ (2003), τα κινήματα διαμαρτυρίας έχουν παραποιηθεί και χειραγωγηθεί. Ενώ η υπερθέρμανση του πλανήτη γίνεται πρωτοσέλιδο, οι κίνδυνοι του πυρηνικού πολέμου δεν αναφέρονται σχεδόν καθόλου. Γιατί;

Εισαγωγή και Επισκόπηση

Ο ανείπωτος ηγεμονικός στόχος της Ουάσιγκτον είναι η παγκόσμια στρατιωτικοποίηση και η οικονομική κατάκτηση. Αυτός ο αυτοκρατορικός σχεδιασμός πραγματοποιείται μέσω πολεμικών πράξεων, στρατιωτικών παρεμβάσεων, πραξικοπημάτων, αλλαγής καθεστώτος, εξεγέρσεων που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ, κυβερνοπολέμου, οικονομικού σαμποτάζ και αποσταθεροποίησης. «Όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι».

Βρισκόμαστε σε ένα σημαντικό κατώφλι της ιστορίας μας

Σε σχέση με όλους τους προηγούμενους πολέμους, το προηγμένο στρατιωτικό οπλοστάσιο του σήμερα περιλαμβάνει πυρηνικά, βιολογικά, χημικά και ηλεκτρομαγνητικά όπλα που έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν την ανθρώπινη ζωή σε παγκόσμια κλίμακα.

Πολεμική Προπαγάνδα

Αυτή η στρατιωτική ατζέντα υποστηρίζεται από έναν εκτεταμένο μηχανισμό προπαγάνδας.

Οι κίνδυνοι ενός Παγκόσμιου Πολέμου απορρίπτονται επιπόλαια. Ο πόλεμος παρουσιάζεται ως ανθρωπιστικό εγχείρημα. Τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι ο πόλεμος είναι μια ειρηνευτική επιχείρηση και ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να λάβει το Νόμπελ Ειρήνης.

Η προπαγάνδα συντηρεί την πολεμική ατζέντα.

Παρέχει ένα ανθρώπινο πρόσωπο σε εγκληματίες πολέμου σε ανώτατα αξιώματα. Χωρίς την παραπληροφόρηση των μέσων ενημέρωσης που υποστηρίζει τον πόλεμο ως ειρηνευτική προσπάθεια, η στρατιωτική ατζέντα της Αμερικής θα κατέρρεε σαν ένα σπίτι από χαρτιά.

Οι επικείμενοι κίνδυνοι του σύγχρονου πολέμου δεν είναι πρωτοσέλιδα ειδήσεις.

Ο πόλεμος απεικονίζεται ως μια ειρηνευτική προσπάθεια. Ο πόλεμος γίνεται ειρήνη, οι πραγματικότητες ανατρέπονται.

Όταν το Ψέμα γίνεται Αλήθεια, δεν υπάρχει γυρισμός προς τα πίσω. Οι εγκληματίες πολέμου παρουσιάζονται ως ειρηνοποιοί.

Πόλεμος και παγκοσμιοποίηση. Η Νεοφιλελεύθερη Ατζέντα

Πόλεμος και παγκοσμιοποίηση πάνε χέρι-χέρι. Η στρατιωτικοποίηση υποστηρίζει την επιβολή μακροοικονομικής αναδιάρθρωσης στις στοχευμένες χώρες. Επιβάλλει στρατιωτικές δαπάνες για την υποστήριξη της πολεμικής οικονομίας σε βάρος της πολιτικής οικονομίας. Οδηγεί σε οικονομική αποσταθεροποίηση και κατάρρευση των εθνικών θεσμών.

Οι στρατιωτικές επεμβάσεις συνδυάζονται με ταυτόχρονες πράξεις οικονομικού σαμποτάζ και χρηματοοικονομικής χειραγώγησης. Απώτερος στόχος είναι η κατάκτηση τόσο των ανθρώπινων και φυσικών πόρων όσο και των πολιτικών θεσμών.

Πράξεις πολέμου υποστηρίζουν μια διαδικασία απόλυτης οικονομικής κατάκτησης. Το ηγεμονικό σχέδιο της Αμερικής είναι να μετατρέψει κυρίαρχες χώρες σε ανοιχτά εδάφη. Οι όροι χρέους επιβάλλονται από ξένους πιστωτές. Με τη σειρά τους, περισσότεροι τομείς του παγκόσμιου πληθυσμού εξαθλιώνονται μέσω της ταυτόχρονης επιβολής θανατηφόρων μακροοικονομικών μεταρρυθμίσεων. 

9/11 και εισβολή στο Αφγανιστάν. ΝΑΤΟ και «Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας»

Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 (11/9) αποτελούν ένα σημαντικό και ιστορικό κατώφλι. Στις 12 Σεπτεμβρίου 2001, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες, επικαλούμενο για πρώτη φορά το δόγμα της συλλογικής ασφάλειας (άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον) ενέκρινε το ακόλουθο ψήφισμα:

«Εάν διαπιστωθεί ότι η επίθεση [της 11ης Σεπτεμβρίου 2001] κατά των Ηνωμένων Πολιτειών στράφηκε από το εξωτερικό [Αφγανιστάν] κατά της « περιοχής του Βόρειου Ατλαντικού », θα θεωρηθεί ως ενέργεια που καλύπτεται από το άρθρο 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον». (η έμφαση δόθηκε)

Αυτή η ιστορική απόφαση υποστηρίχθηκε από την προπαγάνδα των μέσων ενημέρωσης. Δεν υπήρξε επίθεση κατά των ΗΠΑ από ξένη δύναμη. Δεν υπήρχαν αφγανικά μαχητικά αεροσκάφη στον ουρανό της Νέας Υόρκης. Υπήρξε ένα τρομοκρατικό συμβάν. Αλλά δεν ήταν μια πράξη πολέμου από μια ξένη δύναμη εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Χωρίς ίχνος αποδεικτικών στοιχείων, το Αφγανιστάν επισημάνθηκε ως ο κρατικός χορηγός των τζάκερ της 11ης Σεπτεμβρίου, οι οποίοι ήταν όλοι υπήκοοι της Σαουδικής Αραβίας. Υποτίθεται ότι το Αφγανιστάν «προστάτευε» τον εγκέφαλο της τρομοκρατίας της 11ης Σεπτεμβρίου, Οσάμα Μπιν Λάντεν (ο οποίος ήταν «πληροφοριακό πλεονέκτημα», που στρατολογήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 από τη CIA). Το πού βρισκόταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ήταν γνωστό. Στις 10 Σεπτεμβρίου (όπως τεκμηριώνεται από το Dan Rather CBS News) ο Osama είχε εισαχθεί στο ουρολογικό τμήμα ενός στρατιωτικού νοσοκομείου στο Rawalpindi, από τον πιο πιστό σύμμαχο της Αμερικής, το Πακιστάν.

Επιπλέον, κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου και στις αρχές Οκτωβρίου 2001, η κυβέρνηση των Ταλιμπάν του Αφγανιστάν επικοινώνησε δύο φορές με το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ μέσω της διπλωματικής οδού και προσφέρθηκε να εκδώσει τον Μπιν Λάντεν στις ΗΠΑ. Το θέμα αυτό δεν καλύφθηκε από τα μέσα ενημέρωσης.

Ο Μπους απάντησε: «Δεν διαπραγματευόμαστε με τρομοκράτες».

Μόλις 4 εβδομάδες μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου στις 7 Οκτωβρίου 2001, οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν, επικαλούμενοι το δόγμα της συλλογικής ασφάλειας. Δεν υπήρχαν αποδείξεις ότι «το Αφγανιστάν είχε επιτεθεί στην Αμερική» στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

Αξίζει να σημειωθεί, επιβεβαιωμένο από στρατιωτικούς αναλυτές ότι δεν προετοιμάζετε έναν θεατρικό πόλεμο μεγάλης κλίμακας στην Κεντρική Ασία, χιλιάδες μίλια μακριά σε διάστημα 28 ημερών. Αυτό το θέμα απορρίφθηκε επιπόλαια από τα κύρια μέσα ενημέρωσης. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είχε προετοιμαστεί ΠΡΙΝ από την 11η Σεπτεμβρίου.

Ο ρόλος ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη στρατολόγηση και χρηματοδότηση τρομοκρατών που συνδέονται με την Αλ Κάιντα

Το ΝΑΤΟ έχει αυτοανακηρυχθεί εντολή να κυνηγά τους τρομοκράτες.

Ωστόσο, υπάρχουν άφθονα στοιχεία ότι το ΝΑΤΟ συμμετείχε στην υποστήριξη καθώς και στη στρατολόγηση μισθοφόρων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα στο Κοσσυφοπέδιο, τη Λιβύη και τη Συρία. (μεταξύ άλλων χωρών)

Βίντεο: Το ΝΑΤΟ βοηθά στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας κάθε μέρα (Πηγή NATO)

Στη Συρία, από την πρώτη μέρα (17 Μαρτίου 2011), οι ισλαμιστές «μαχητές της ελευθερίας» υποστηρίχθηκαν, εκπαιδεύτηκαν και εξοπλίστηκαν από το ΝΑΤΟ και την Ανώτατη Διοίκηση της Τουρκίας. Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές πληροφοριών (Debka, 14 Αυγούστου 2011):

Τα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και η τουρκική ανώτατη διοίκηση εκπονούν εν τω μεταξύ σχέδια για το πρώτο τους στρατιωτικό βήμα στη Συρία , το οποίο είναι να εξοπλίσουν τους αντάρτες με όπλα για την καταπολέμηση των αρμάτων μάχης και ελικοπτέρων που ηγούνται της καταστολής των διαφωνούντων από το καθεστώς Άσαντ. … Οι στρατηγοί του ΝΑΤΟ σκέφτονται περισσότερο ως προς τη ρίψη μεγάλων ποσοτήτων αντιαρματικών και αντιαεροπορικών ρουκετών, όλμων και βαρέων πολυβόλων στα κέντρα διαμαρτυρίας για να χτυπήσουν πίσω τις κυβερνητικές τεθωρακισμένες δυνάμεις. DEBKAfile,  το ΝΑΤΟ θα δώσει στους αντάρτες αντιαρματικά όπλα, 14 Αυγούστου 2011)

Αυτή η πρωτοβουλία, η οποία υποστηρίχθηκε επίσης από το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου περιελάμβανε μια διαδικασία οργανωμένης στρατολόγησης χιλιάδων τζιχαντιστών «μαχητών της ελευθερίας», που θυμίζει τη στράτευση των Μουτζαχεντίν για να διεξάγουν τον τζιχάντ (ιερό πόλεμο) της CIA στην εποχή της ακμής. του Σοβιετικού-Αφγανικού πολέμου (1979-89).

Στον πόλεμο του ΝΑΤΟ στη Λιβύη το 2011, η υποστήριξη διοχετεύθηκε στην τζιχαντιστική αντιπολίτευση που συνδέεται με την Αλ Κάιντα στην κυβέρνηση Καντάφι.

Η νομιμότητα του «ανθρωπιστικού πολέμου»

Οι διεστραμμένες δικαιολογίες για τους πολέμους υπό την ηγεσία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ είναι:

  • «The Just War» (Jus ad Bellum). Το ΝΑΤΟ υποστηρίζει ότι όλοι οι  πόλεμοι του είναι ηθικά δικαιολογημένοι. Αυτό ισοδυναμεί με νομιμοποίηση εκτεταμένων εγκλημάτων πολέμου.
  • «Ο Παγκόσμιος Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας» . Η αντιτρομοκρατική εκστρατεία είναι ψεύτικη. Πλήρως τεκμηριωμένο, το ΝΑΤΟ εμπλέκεται στην υποστήριξη και τη στρατολόγηση μισθοφόρων τζιχαντιστών (Συρία 2011).
  • «Responsibility to Protect» (R2P) με σκοπό να ενσταλάξει (σε ​​στυλ Τραμπ) δυτική «δημοκρατία» παγκοσμίως.
  • Ο προληπτικός πόλεμος ως μέσο «αυτοάμυνας», Επιτεθείτε τους πριν μας επιτεθούν. Αυτό το δόγμα αφορά επίσης τα πυρηνικά όπλα, δηλαδή την ανατίναξη του πλανήτη ως μέσο «αυτοάμυνας».
  • RussiaGate, «Αυτοάμυνα» κατά της Ρωσίας υπό το δόγμα της συλλογικής ασφάλειας
  • Περιστροφή στην Ασία, με στόχο την Κίνα.

Χρηματοδότηση των πολέμων υπό την ηγεσία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ

Στις πρόσφατες εξελίξεις, ο Πρόεδρος Τραμπ πρότεινε σημαντικές περικοπές δαπανών στην υγεία, την εκπαίδευση και τις κοινωνικές υποδομές «επιδιώκοντας παράλληλα μια μεγάλη αύξηση για το Πεντάγωνο». Στην αρχή της κυβέρνησής του, ο πρόεδρος Τραμπ επιβεβαίωσε ότι αύξανε τον προϋπολογισμό για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων που ξεκίνησε ο Ομπάμα από 1,0 τρισεκατομμύριο σε 1,2 τρισεκατομμύρια δολάρια. Ο δηλωμένος στόχος ήταν να γίνει ο κόσμος πιο ασφαλής.

Σε ολόκληρη την ΕΕ, οι εκτεταμένες στρατιωτικές δαπάνες σε συνδυασμό με τα μέτρα λιτότητας οδηγούν στην κατάρρευση αυτού που ονομαζόταν «Κράτος Πρόνοιας».

Το ΝΑΤΟ έχει δεσμευτεί να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες. Είναι το σωστό για να «κρατήσουμε τον λαό μας ασφαλή, σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ

Πηγή ΝΑΤΟ

Αυτό ευνοεί τους παραγωγούς όπλων σε βάρος των κοινωνικών προγραμμάτων. Επομένως, τα μαζικά κινήματα ενάντια στη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική και την κοινωνική ανισότητα (Κίτρινα Γιλέκα) δεν μπορούν να διαχωριστούν από το αντιπολεμικό κίνημα.

Παγκοσμιοποίηση και Δομές Εταιρικής Εξουσίας

Ο παγκόσμιος πόλεμος συντηρεί τη Νεοφιλελεύθερη Ατζέντα και το αντίστροφο.

Ο ευρέως ορισμένος νεοφιλελευθερισμός δεν περιορίζεται σε ένα σύνολο οικονομικών παραδειγμάτων και δομικών μεταρρυθμίσεων. Αυτό με το οποίο έχουμε να κάνουμε είναι ένα αυτοκρατορικό έργο που εξυπηρετεί ευρέως ισχυρά παγκόσμια αλληλοεπικαλυπτόμενα συμφέροντα:

  • Η Wall Street και ο Παγκόσμιος Τραπεζικός Μηχανισμός
  • Το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Συγκρότημα,
  • Big Oil,
  • οι όμιλοι Biotech, Bayer-Monsanto et al
  • Big Pharma,
  • Η παγκόσμια οικονομία των ναρκωτικών και το οργανωμένο έγκλημα,
  • τους Ομίλους ΜΜΕ και τους γίγαντες της τεχνολογίας της πληροφορίας και των επικοινωνιών.

Η στρατιωτική ατζέντα είναι προσανατολισμένη προς την υποστήριξη και την υποστήριξη αυτών των ισχυρών ομάδων συμφερόντων. Σε αυτούς τους τομείς, φυσικά, υπάρχει αυξανόμενη σύγκρουση μεταξύ παγκόσμιων ομίλων ετερογενών δραστηριοτήτων, καθένας από τους οποίους έχει τις ομάδες λόμπι του.

Ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ)

Το ΝΑΤΟ και η De Facto Στρατιωτική Κατοχή της Δυτικής Ευρώπης από τις ΗΠΑ

Πριν από 70 χρόνια γεννήθηκε το ΝΑΤΟ. Τον Απρίλιο του 1949, ο Οργανισμός του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) καθιέρωσε αυτό που ορίστηκε ως το δόγμα της «Συλλογικής Ασφάλειας» σύμφωνα με το άρθρο. 5 της Συνθήκης της Ουάσιγκτον.

Το ΝΑΤΟ έχει μια άθλια ιστορία επιθετικότητας και εγκλημάτων πολέμου:

Από την ίδρυσή του τον Απρίλιο του 1949, το ΝΑΤΟ χρησίμευσε ως το όχημα για να τονώσει τον αγώνα των εξοπλισμών στο όνομα της «ειρήνης μέσω της δύναμης». Την ίδια ακριβώς χρονιά, η διοίκηση Τρούμαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ανέπτυξε κρυφά την «Επιχείρηση Dropshot» για να εξαπολύσει ένα καταστροφικό «πρώτο χτύπημα» εναντίον της πρώην Σοβιετικής Ένωσης για να εξαλείψει πλήρως αυτή τη χώρα. Κατά τη διάρκεια των ετών του «ψυχρού πολέμου», οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ διατηρούσαν πάντα μια συντριπτική στρατιωτική υπεροχή έναντι της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας – γεγονός που απέκρυβαν κυνικά από την κοινή γνώμη εκείνη την εποχή, αλλά τώρα παραδέχονται πρόθυμα. (Καναδικό Συνέδριο Ειρήνης)

Ο ανείπωτος στόχος του ΝΑΤΟ –που είναι σημαντικός για τη συζήτησή μας στη Φλωρεντία– ήταν να διατηρήσει κάτω από μια διαφορετική ετικέτα, την de facto «στρατιωτική κατοχή» της Δυτικής Ευρώπης.  Οι ΗΠΑ όχι μόνο συνεχίζουν να «κατέχουν» τις «χώρες του άξονα» του Β' Παγκοσμίου Πολέμου (Ιταλία, Γερμανία), αλλά έχουν χρησιμοποιήσει το έμβλημα του ΝΑΤΟ για να εγκαταστήσουν αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις σε όλη τη Δυτική Ευρώπη, καθώς και στην Ανατολική Ευρώπη στον απόηχο του Ψυχρού Πολέμου , που επεκτείνεται στα Βαλκάνια στον απόηχο του πολέμου του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία.

Σήμερα, το ΝΑΤΟ αποτελείται από 29 κράτη μέλη, τα περισσότερα από τα οποία διαθέτουν αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο έδαφός τους, με τις μεγαλύτερες αναπτύξεις αμερικανικών δυνάμεων στη Γερμανία και την Ιταλία. Λάβετε υπόψη ότι αυτές δεν είναι βάσεις του ΝΑΤΟ. Τα τελευταία περιορίζονται στη διοίκηση και την επιμελητεία: π.χ.

  • 12 ιδρυτικά κράτη μέλη το 1949 Βέλγιο, Καναδάς, Δανία, Γαλλία, Ισλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία,
  • Ελλάδα και Τουρκία (1952),
  • Γερμανία (1955),
  • Ισπανία (1982)
  • Τσεχική Δημοκρατία, Ουγγαρία και Πολωνία (1999),
  • Βουλγαρία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία, Σλοβακία (2004),
  • Αλβανία και Κροατία (2009),
  • Μαυροβούνιο (2017)

Ορισμένες άλλες χώρες έχουν συνάψει συμφωνίες εταιρικής σχέσης με το ΝΑΤΟ. Το Ισραήλ είναι de facto μέλος του ΝΑΤΟ, βάσει συμφωνίας που επιτεύχθηκε το 2003. Με τη σειρά τους, οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει μια σειρά από στρατιωτικές συμμαχίες σε περιφερειακή βάση.

 

Πηγή: ΝΑΤΟ

 

Κάτω από την εμφάνιση μιας πολυεθνικής στρατιωτικής συμμαχίας, το Πεντάγωνο κυριαρχεί στη λήψη αποφάσεων του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ ελέγχουν τις δομές διοίκησης του ΝΑΤΟ, οι οποίες είναι ενσωματωμένες σε αυτές των ΗΠΑ. Ο Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Europ e (SACEUR) καθώς και ο   Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής του Ατλαντικού (SACLANT) είναι Αμερικανοί διορισμένοι από την Ουάσιγκτον. Ο σημερινός Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ είναι ουσιαστικά γραφειοκράτης. Δεν καλεί τους πυροβολισμούς.

Δύο άλλες βασικές δομές διοίκησης Allied Command Transformation (ACT)  και Allied Command Operations (ACO), «υπεύθυνες για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ» προστέθηκαν το 2002.

Σύμφωνα με τους όρους της στρατιωτικής συμμαχίας, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δεσμεύονται να υποστηρίξουν τον αυτοκρατορικό σχεδιασμό της Ουάσιγκτον για την παγκόσμια κατάκτηση υπό το δόγμα της συλλογικής ασφάλειας. 

Το 1949, το ΝΑΤΟ έγινε όργανο του Ψυχρού Πολέμου που απέτρεψε και υπονόμευσε την ανάπτυξη των εμπορικών, πολιτικών, κοινωνικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ της Δυτικής Ευρώπης και του σοβιετικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της Ανατολικής Ευρώπης.

Για την Ουάσιγκτον, με το Πεντάγωνο να τραβάει τα νήματα, το ΝΑΤΟ έχει γίνει ένας βολικός στρατιωτικός «πολυκρατικός πληρεξούσιος».

Οι στρατηγικοί στόχοι των ΗΠΑ σε σχέση με το ΝΑΤΟ είναι:

  1. Η de facto στρατιωτική κατοχή των ΗΠΑ στη Δυτική, Ανατολική Ευρώπη και Καναδά μέσω της εγκατάστασης αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στα περισσότερα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ
  2. Η επιβολή της Εξωτερικής Πολιτικής των ΗΠΑ , που απαιτεί την αποδοχή (υπό το δόγμα της συλλογικής ασφάλειας) όλων των πολεμικών σχεδίων των ΗΠΑ από τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ (συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών αναπτύξεων στο κατώφλι της Ρωσίας)
  3. Ένας μηχανισμός με τον οποίο το Πεντάγωνο χρηματοδοτεί τους πολέμους και τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις μέσω συνεισφορών από κάθε κράτος μέλος του ΝΑΤΟ, σε βάρος των φορολογουμένων.
  4. Η διεξαγωγή πολέμων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ υπό το έμβλημα της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, υποχρεώνοντας έτσι τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ να αναπτύξουν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες καθώς και να «κάνουν τη βρώμικη δουλειά για εμάς», δηλαδή να σκοτώνουν και να καταστρέφουν για λογαριασμό της Ουάσιγκτον.
  5. Η επέκταση της επιρροής των ΗΠΑ στη μεταπολεμική περίοδο στις πρώην αποικίες των χωρών της Δυτικής Ευρώπης (Γαλλία, Βέλγιο, Ιταλία, Βρετανία)

Η Στρατιωτική Κατοχή χαρακτηρίζεται ως «Προστασία» και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών του ΝΑΤΟ στην πραγματικότητα «Πληρώνουν τις ΗΠΑ για να καταλάβουν τις χώρες τους». Όλα είναι για καλό σκοπό. «Κάντε τον κόσμο πιο ασφαλή»:

«Η μεγαλύτερη αναξιοπρέπεια ήταν η γελοία απαίτηση να πληρώσουν οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ για να φιλοξενήσουν τα αμερικανικά στρατεύματα που βρίσκονται μόνιμα εκεί φρουρά – ουσιαστικά να χρηματοδοτήσουν τα δικά τους επαγγέλματα. Την περασμένη εβδομάδα, αναφέρθηκε ότι οι ΗΠΑ θα άρχιζαν να ζητούν από μερικούς από τους πιο φιλόξενους συμμάχους τους –αυτά τα έθνη που φιλοξενούν εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες– να πληρώσουν το κόστος για τη διατήρησή τους «ασφαλείς» (H. Busyinzki).

Πρέπει να αναφέρω ότι εκτός από τη σύσταση του ΝΑΤΟ για το Νόμπελ Ειρήνης, τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν ανελέητα το ΝΑΤΟ ως όργανο ειρήνης.

Στρατιωτικές Βάσεις των ΗΠΑ και Παγκόσμιες Στρατιωτικές Συμμαχίες

Η λαβή του Πενταγώνου εκτείνεται πολύ πέρα ​​από τα 29 κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Περιλαμβάνει επίσης χώρες εταίρους καθώς και ένα ευρύ σύστημα στρατιωτικών συμμαχιών σε όλες τις μεγάλες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Λατινικής Αμερικής, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, της υποσαχάριας Αφρικής, της Νότιας Ασίας, της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Ανατολικής Ασίας (Ιαπωνία, Νότια Κορέα) και Ωκεανία. Το Ισραήλ είναι de facto κράτος μέλος του ΝΑΤΟ.

Οι στρατιωτικές συμμαχίες και η στρατιωτική κατοχή πάνε χέρι-χέρι.

Γενικότερα, η δημιουργία στρατιωτικών συμμαχιών έχει γίνει ένα μέσο εγκατάστασης αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων σε μεγάλο αριθμό χωρών, συμπεριλαμβανομένων χωρών που υπήρξαν θύματα πολέμων και στρατιωτικών επεμβάσεων υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. (π.χ. Βιετνάμ, Καμπότζη, Ινδονησία, Αφγανιστάν, Ιράκ)

Με εξαίρεση τη Στρατηγική Διοίκηση του ΝΑΤΟ και τις βάσεις Επιμελητείας της, δεν υπάρχουν στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ.

Υπάρχουν βάσεις των ΗΠΑ που βρίσκονται σε χώρες υποδοχής (συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών του ΝΑΤΟ), καθώς και εθνικές στρατιωτικές βάσεις υπό τη δικαιοδοσία των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, συχνά σε κοινή συμφωνία με τις ΗΠΑ.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 39 στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στη Γερμανία (με βάση επίσημες πηγές), πολλές από τις οποίες βρίσκονται υπό σύστημα κοινής διοίκησης με τη Γερμανία και το ΝΑΤΟ.

Στην Ιταλία, οι κύριες στρατιωτικές βάσεις είναι:

  • Αεροπορική βάση Aviano, Pordenone
  • Caserma Ederle, Vicenza
  • Αεροπορικός Σταθμός San Vito Dei Normanni, κοντά στο Μπρίντιζι
  • Ναυτικός Αεροπορικός Σταθμός Sigonella, κοντά στην Κατάνια, Σικελία
  • Camp Darby, κοντά στην Πίζα και το Λιβόρνο

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτη πηγή, στην Ιταλία, υπάρχουν περίπου 100 στρατιωτικές βάσεις και εγκαταστάσεις των ΗΠΑ

Διατομεακοί Συνασπισμοί: Ο ύπνος με τον εχθρό

Σημαντικές, πέρα ​​από το πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου, είναι οι ευρείες δομές των στρατιωτικών συμμαχιών της Ρωσίας και της Κίνας υπό τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης (SCO).

Η Τουρκία (μέλος του ΝΑΤΟ) τώρα συνεργάζεται με τη Ρωσία καθώς και με το Ιράν. Ο πιο ένθερμος σύμμαχος της Αμερικής, το Πακιστάν, είναι πλέον πλήρες μέλος της SCO και συνεργάζεται ενεργά με την Κίνα.

Γεωγραφικές Διοικήσεις Μάχης. Στρατιωτικές Βάσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο

Το Αμερικανικό Σύστημα Γεωγραφικών Διοικήσεων Μάχης ιδρύθηκε στον απόηχο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αποτελεί τα θεμέλια του παγκόσμιου πολέμου, που οδηγεί στην ανάπτυξη των δυνάμεων της Αεροπορίας, του Ναυτικού και της ξηράς των ΗΠΑ παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της στρατιωτικοποίησης του διαστήματος και της ανάπτυξης πυρηνικών όπλων. Με τη σειρά τους, όλοι οι μεγάλοι θεατρικοί πόλεμοι συντονίζονται από τη Στρατηγική Διοίκηση των ΗΠΑ (USSTRATCOM) στην αεροπορική βάση Offutt της Νεμπράσκα,

 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν σήμερα περισσότερες από 800 επίσημες στρατιωτικές βάσεις σε 80 χώρες. Με τη σειρά τους, οι στρατιωτικές και οικονομικές συμμαχίες υπό την ηγεσία των ΗΠΑ έχουν παίξει βασικό ρόλο στην επέκταση της σφαίρας επιρροής της Αμερικής. Μόλις εγκατασταθούν αυτές οι στρατιωτικές βάσεις σε χώρες, παραμένουν. Η χώρα υποδοχής γίνεται de facto σύμμαχος των ΗΠΑ.

Από στρατηγική άποψη με τον σύγχρονο πόλεμο, οι γεωγραφικές εντολές μάχης είναι από ορισμένες απόψεις ξεπερασμένες. Σε μεγάλο βαθμό προσανατολίζονται προς τον έλεγχο χωρών που φιλοξενούν στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ. Δεν αποτελούν αποτελεσματική δομή για τη διεξαγωγή στρατηγικών στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά της Ρωσίας ή της Κίνας.

 800+ στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ. Πού βρίσκονται

 

Υπογράφονται συμφωνίες διοίκησης κοινών δυνάμεων μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Οι χώρες υποδοχής δεν πρέπει μόνο να εγκρίνουν το στρατιωτικό δόγμα των ΗΠΑ, αλλά συνεισφέρουν επίσης σημαντικούς οικονομικούς πόρους που χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση στρατιωτικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ. Από αυτή την άποψη, τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ συμβάλλουν οικονομικά στη διατήρηση του στρατιωτικού μηχανισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

Ο παρακάτω χάρτης είναι ημιτελής. Δεν περιλαμβάνει βάσεις των ΗΠΑ υπό Κοινή Διοίκηση

Οι σύμμαχοι της Αμερικής έχουν επίσης παγιδευτεί στο πλέγμα της διατήρησης της αμερικανικής βιομηχανίας όπλων («αμυντικοί εργολάβοι») μέσω αγοράς πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Πυρηνικός πόλεμος και πυρηνικά όπλα

«Η ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου» 

Στρατιωτικοί Εργολάβοι των ΗΠΑ ορίζουν τη σκηνή

Οι παρεμβάσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ παρουσιάζονται ως ειρηνευτικές προσπάθειες. Μια νέα γενιά πυρηνικών όπλων «πιο χρησιμοποιήσιμων» «χαμηλής απόδοσης» κατηγοριοποιούνται ως «ακίνδυνα για τους αμάχους». Αυτή η πρωτοβουλία διατυπώθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης του Τζορτζ Μπους. Οι έννοιες περιέχονται στην Ανασκόπηση της Πυρηνικής Θέσης του 2001, που εγκρίθηκε από τη Γερουσία το 2002.

Ημέρα Χιροσίμα 2003: Μυστική Συνάντηση στο Στρατηγικό Στρατηγείο Διοίκησης

Στις 6 Αυγούστου 2003, την Ημέρα της Χιροσίμα, για τον εορτασμό της ρίψης της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα (6 Αυγούστου 1945), πραγματοποιήθηκε μια μυστική συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών στο Στρατηγικό Στρατηγείο Διοίκησης στη Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Offutt στη Νεμπράσκα.

Παρόντες ήταν ανώτερα στελέχη της πυρηνικής βιομηχανίας και του στρατιωτικού βιομηχανικού συγκροτήματος. Αυτή η ανάμειξη αμυντικών εργολάβων, επιστημόνων και υπευθύνων χάραξης πολιτικής δεν είχε σκοπό να τιμήσει τη Χιροσίμα. Η συνάντηση είχε σκοπό να θέσει το σκηνικό για την ανάπτυξη μιας νέας γενιάς «μικρότερων», «ασφαλέστερων» και «πιο χρησιμοποιήσιμων» πυρηνικών όπλων, που θα χρησιμοποιηθούν στους «πυρηνικούς πολέμους εντός του θεάτρου» του 21ου αιώνα.

Κατά μια σκληρή ειρωνεία, οι συμμετέχοντες σε αυτή τη μυστική συνάντηση, η οποία απέκλειε μέλη του Κογκρέσου, έφτασαν στην επέτειο του βομβαρδισμού στη Χιροσίμα και αναχώρησαν την επέτειο της επίθεσης στο Ναγκασάκι. Περισσότεροι από 150 στρατιωτικοί εργολάβοι, επιστήμονες από τα εργαστήρια όπλων και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι συγκεντρώθηκαν στα κεντρικά γραφεία της Στρατηγικής Διοίκησης των ΗΠΑ στην Ομάχα της Νεμπράσκα για να σχεδιάσουν και να σχεδιάσουν την πιθανότητα ενός «πλήρους πυρηνικού πολέμου», ζητώντας την παραγωγή μια νέα γενιά πυρηνικών όπλων – πιο «χρησιμοποιήσιμα» τα λεγόμενα «mini-nukes» και «busters» που διεισδύουν στη γη, οπλισμένα με ατομικές κεφαλές.

Σύμφωνα με ένα προσχέδιο της ημερήσιας διάταξης που διέρρευσε, η μυστική συνάντηση περιελάμβανε συζητήσεις για «mini-nukes» και «bunker-buster» βόμβες με πυρηνικές κεφαλές πολέμου «για πιθανή χρήση εναντίον αδίστακτων κρατών»:

Οι συμμετέχοντες ενημέρωσαν:

«Πρέπει να αλλάξουμε την πυρηνική μας στρατηγική από τον Ψυχρό Πόλεμο σε μια που μπορεί να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές… Η συνάντηση θα σκεφτεί λίγο πώς θα εγγυηθούμε την αποτελεσματικότητα του (πυρηνικού) αποθέματος».

Το δόγμα για τα πυρηνικά όπλα μετά την 11η Σεπτεμβρίου βρισκόταν υπό διαμόρφωση, με τους μεγάλους αμυντικούς εργολάβους της Αμερικής να συμμετέχουν άμεσα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων.

Οι συναντήσεις της Ημέρας της Χιροσίμα το 2003 είχαν θέσει το σκηνικό για την «ιδιωτικοποίηση του πυρηνικού πολέμου». Οι εταιρείες όχι μόνο αποκομίζουν κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων από την παραγωγή πυρηνικών βομβών, αλλά έχουν επίσης άμεση φωνή στον καθορισμό της ατζέντας σχετικά με τη χρήση και την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων.

Η βιομηχανία πυρηνικών όπλων, η οποία περιλαμβάνει την παραγωγή πυρηνικών συσκευών καθώς και τα συστήματα παράδοσης πυραύλων κ.λπ., ελέγχεται από μια χούφτα αμυντικών εργολάβων με επικεφαλής τους Lockheed Martin, General Dynamics, Northrop Grunman, Raytheon και Boeing. Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις μια εβδομάδα πριν από την ιστορική συνάντηση της 6ης Αυγούστου 2003, η Εθνική Διοίκηση Πυρηνικής Ασφάλειας (NNSA) διέλυσε τη συμβουλευτική επιτροπή της η οποία παρείχε μια «ανεξάρτητη εποπτεία» για το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της δοκιμής ή/και της χρήσης νέων πυρηνικών συσκευών. (Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το  Towards a World War Three Scenario του Michel Chossudovsky, The Dangers of Nuclear War.  Global Research, Μόντρεαλ, 2011)

Επικίνδυνο σταυροδρόμι: Το μέλλον της ανθρωπότητας απειλείται

Περιττό να πούμε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Το μέλλον της ανθρωπότητας απειλείται. Ψέματα και κατασκευές διαποτίζουν το στρατιωτικό δόγμα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Όσοι αποφασίζουν πιστεύουν στη δική τους προπαγάνδα. Όχι μόνο πιστεύουν ότι τα τακτικά πυρηνικά όπλα είναι ειρηνευτικές βόμβες, αλλά τώρα προβάλλουν την ιδέα ενός «νικητή Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου». Η απομάκρυνση της Κίνας και της Ρωσίας βρίσκεται στο σχέδιο του Πενταγώνου.

Βρισκόμαστε στη συγκυρία της πιο σοβαρής κρίσης στην παγκόσμια ιστορία. Ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος που χρησιμοποιεί πυρηνικά όπλα είναι τερματικός. Αυτό δεν είναι υποτίμηση. 

Οι στρατιωτικές επεμβάσεις δεν περιορίζονται στον συμβατικό πόλεμο. Αυτό που διακυβεύεται είναι μια διαδικασία παγκόσμιου πολέμου με χρήση προηγμένων οπλικών συστημάτων. Οι διασφαλίσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου έχουν καταργηθεί. Η έννοια της «Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής» που σχετίζεται με τη χρήση πυρηνικών όπλων έχει αντικατασταθεί από το δόγμα του προληπτικού πυρηνικού πολέμου.

Η Συνθήκη INF δεν λειτουργεί. Τα πυρηνικά όπλα παρουσιάζονται από τα μέσα ενημέρωσης ως ειρηνευτικές βόμβες. Δεν επισημαίνονται πλέον ως Όπλα Μαζικής Καταστροφής. Θα χρησιμοποιηθούν σε αυτό που το Πεντάγωνο αποκαλεί «ματωμένη μύτη».

Στην αναθεώρηση της πυρηνικής στάσης του 2001 (NPR) υπό την κυβέρνηση Μπους, το Πεντάγωνο εισήγαγε την έννοια του προληπτικού πυρηνικού πολέμου, δηλαδή τη χρήση πυρηνικών όπλων σε βάση πρώτου χτυπήματος ως μέσο «αυτοάμυνας».

Η νέα γενιά των λεγόμενων τακτικών πυρηνικών όπλων (mininukes) έχει κατηγοριοποιηθεί ως «χαμηλής απόδοσης» και «πιο εύχρηστα». Η Γερουσία των ΗΠΑ το 2002 ενέκρινε τη χρήση τους στο συμβατικό πολεμικό θέατρο. Προβλέπεται να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Βόρειας Κορέας και του Ιράν.

Έχουν χαρακτηριστεί ως "ασφαλείς για τον γύρω άμαχο πληθυσμό επειδή η έκρηξη είναι υπόγεια". Αυτές οι τακτικές πυρηνικές βόμβες «χαμηλής απόδοσης» έχουν εκρηκτική ικανότητα από το ένα τρίτο έως δώδεκα φορές τη βόμβα της Χιροσίμα.

«Πιο εύχρηστα» «Πυρηνικά όπλα χαμηλής απόδοσης που αναπτύσσονται σε πέντε κράτη που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα: Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Τουρκία

Τα «Επίσημα» Κράτη Πυρηνικών Όπλων

Πέντε χώρες, οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Κίνα και η Ρωσία θεωρούνται «κράτη πυρηνικών όπλων» (NWS), «ένα διεθνώς αναγνωρισμένο καθεστώς που απονέμεται από τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT)». Τρεις άλλες «χώρες μη NPT» (δηλαδή κράτη που δεν έχουν υπογράψει τη NPT), συμπεριλαμβανομένης  της Ινδίας, του Πακιστάν και της Βόρειας Κορέας, έχουν αναγνωρίσει την κατοχή πυρηνικών όπλων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βόρεια Κορέα ήταν το μόνο δηλωμένο κράτος πυρηνικών όπλων που ψήφισε ΝΑΙ στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, υπέρ της απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων βάσει του Ψηφίσματος L.41.

Κανείς δεν ξέρει για αυτό. ΓΙΑΤΙ: Επειδή τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης δεν το ανέφεραν ("Fake News" μέσω Παράλειψης) ή όπως στην περίπτωση του The Guardian και του Bloomberg, η ΛΔΚ συγκεντρώθηκε τυχαία μαζί με τα άλλα κράτη πυρηνικών όπλων που ψήφισαν ΟΧΙ (κατά του ψηφίσματος).

«Ουπς Ειδήσεις». «Κάναμε λάθος».  Δεν ελέγξαμε πραγματικά τα έγγραφα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Ισραήλ: «Μη δηλωμένο πυρηνικό κράτος»

Το Ισραήλ χαρακτηρίζεται ως «αδήλωτο πυρηνικό κράτος». Παράγει και αναπτύσσει πυρηνικές κεφαλές εναντίον στρατιωτικών και πολιτικών στόχων στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένης της Τεχεράνης.

Βέλγιο, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία και Τουρκία: εσφαλμένα κατηγοριοποιήθηκαν ως κράτη που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα»

Οι δυνατότητες πυρηνικών όπλων αυτών των πέντε χωρών, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών παράδοσης, αναγνωρίζονται επίσημα. Οι ΗΠΑ έχουν προμηθεύσει περίπου 480 B61. θερμοπυρηνικές βόμβες σε πέντε αποκαλούμενα «μη πυρηνικά κράτη», συμπεριλαμβανομένων του Βελγίου, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας και της Τουρκίας. Σε πρόσφατες εξελίξεις, τα μίνι πυρηνικά B61.11 πρόκειται να αντικατασταθούν από τα πρόσφατα αναπτυγμένα B61.12. Με βάση τα δεδομένα του 2014, η Ιταλία διαθέτει 50 τακτικά πυρηνικά όπλα B61 στη βάση της Aviano. Δεν είναι σαφές εάν αυτές οι βόμβες βρίσκονται υπό αμερικανική ή εθνική διοίκηση.

Οι ΗΠΑ, που αγνοήθηκαν επιπόλαια από τον Οργανισμό Πυρηνικής Παρακολούθησης του ΟΗΕ (ΔΟΑΕ) που εδρεύει στη Βιέννη, συνέβαλαν ενεργά στη διάδοση των πυρηνικών όπλων στη Δυτική Ευρώπη. Ως μέρος αυτού του ευρωπαϊκού αποθέματος, η Τουρκία, η οποία είναι εταίρος του υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συνασπισμού κατά του Ιράν μαζί με το Ισραήλ, κατέχει περίπου 90 θερμοπυρηνικές βόμβες καταστροφής B61 στην πυρηνική αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ. Εθνικό Συμβούλιο Άμυνας Πόρων, Πυρηνικά Όπλα στην Ευρώπη , Φεβρουάριος 2005) Σύμφωνα με τον αναγνωρισμένο ορισμό, αυτές οι πέντε χώρες είναι «μη δηλωμένα κράτη πυρηνικών όπλων».

Η αποθήκευση και η ανάπτυξη του τακτικού B61 σε αυτά τα πέντε «μη πυρηνικά κράτη» προορίζονται για στόχους στη Μέση Ανατολή. Επιπλέον, σύμφωνα με τα «σχέδια κρούσης του ΝΑΤΟ», αυτές οι θερμοπυρηνικές βόμβες καταφυγίου B61 (που αποθηκεύονται από τα «μη πυρηνικά κράτη») θα μπορούσαν να εκτοξευθούν «κατά στόχων στη Ρωσία ή σε χώρες της Μέσης Ανατολής όπως η Συρία και το Ιράν» (αναφέρεται στο National Resources Defense Council, Nuclear Weapons in Europe , Φεβρουάριος 2005)

 

 

Κάντε κλικ για να δείτε λεπτομέρειες και χάρτη των πυρηνικών εγκαταστάσεων που βρίσκονται σε 5 ευρωπαϊκά «μη πυρηνικά κράτη»

Τα αποθηκευμένα όπλα είναι θερμοπυρηνικές βόμβες B61. Όλα τα όπλα είναι βόμβες βαρύτητας των τύπων B61-3, -4 και -10.2. Αυτές οι εκτιμήσεις βασίστηκαν σε ιδιωτικές και δημόσιες δηλώσεις από διάφορες κυβερνητικές πηγές και υποθέσεις σχετικά με την ικανότητα αποθήκευσης όπλων σε κάθε βάση .( National Resources Defense Council, Nuclear Weapons in Europe , Φεβρουάριος 2005)

Γερμανία: Παραγωγός πυρηνικών όπλων

Μεταξύ των πέντε «αδήλωτων πυρηνικών κρατών», «η Γερμανία παραμένει η πιο βαριά πυρηνοποιημένη χώρα με τρεις πυρηνικές βάσεις (δύο από τις οποίες είναι πλήρως λειτουργικές) και μπορεί να αποθηκεύσει έως και 150 βόμβες [B61 buster buster]» (Ibid). Σύμφωνα με τα «σχέδια κρούσης του ΝΑΤΟ» (που αναφέρονται παραπάνω) αυτά τα τακτικά πυρηνικά όπλα στοχεύουν επίσης στη Μέση Ανατολή. Ενώ η Γερμανία δεν κατηγοριοποιείται επίσημα ως πυρηνική δύναμη, παράγει πυρηνικές κεφαλές για το Γαλλικό Ναυτικό. Συσσωρεύει πυρηνικές κεφαλές (κατασκευάζονται στην Αμερική) και έχει τις δυνατότητες να μεταφέρει πυρηνικά όπλα.

Επιπλέον,  η European Aeronautic Defense and Space Company – EADS , μια γαλλογερμανο-ισπανική κοινοπραξία, που ελέγχεται από την Deutsche Aerospace και τον ισχυρό όμιλο Daimler είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατιωτικός παραγωγός της Ευρώπης, προμηθεύοντας τον πυρηνικό πύραυλο M51 της Γαλλίας. Η Γερμανία εισάγει και αναπτύσσει πυρηνικά όπλα από τις ΗΠΑ. Παράγει επίσης πυρηνικές κεφαλές οι οποίες εξάγονται στη Γαλλία. Ωστόσο, ταξινομείται ως μη πυρηνικό κράτος.

Το μήνυμα του Φιντέλ για τους κινδύνους του πυρηνικού πολέμου

Το 2010, 12 έως 15 Οκτωβρίου 2010, είχα εκτενείς και λεπτομερείς συζητήσεις με τον Φιντέλ Κάστρο στην Αβάνα, σχετικά με τους κινδύνους του πυρηνικού πολέμου, την παγκόσμια οικονομική κρίση και τη φύση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.

Fidel Castro και Michel Chossudovsky, Αβάνα, Οκτώβριος 2010

Αυτές οι συναντήσεις κατέληξαν σε μια ευρεία και γόνιμη συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στη συνέχεια από την Global Research.

Ηχογραφημένο την τελευταία ημέρα των Συνομιλιών, 15 Οκτωβρίου 2010, ο Φιντέλ Κάστρο έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Σε έναν πυρηνικό πόλεμο η «παράπλευρη ζημιά» θα ήταν η ζωή όλης της ανθρωπότητας.

Ας έχουμε το θάρρος να διακηρύξουμε ότι όλα τα πυρηνικά ή συμβατικά όπλα, ό,τι χρησιμοποιείται για τον πόλεμο, πρέπει να εξαφανιστεί!

 

«Η χρήση πυρηνικών όπλων σε έναν νέο πόλεμο θα σήμαινε το τέλος της ανθρωπότητας. Αυτό είχε προβλεφθεί ειλικρινά από τον επιστήμονα Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος ήταν σε θέση να μετρήσει την καταστροφική τους ικανότητα να παράγουν εκατομμύρια βαθμούς θερμότητας, η οποία θα εξατμίσει τα πάντα σε μια ευρεία ακτίνα δράσης. Αυτός ο λαμπρός ερευνητής είχε προωθήσει την ανάπτυξη αυτού του όπλου ώστε να μην γίνει διαθέσιμο στο γενοκτονικό ναζιστικό καθεστώς.

Κάθε κυβέρνηση στον κόσμο έχει την υποχρέωση να σέβεται το δικαίωμα στη ζωή κάθε έθνους και του συνόλου όλων των λαών στον πλανήτη.

Σήμερα υπάρχει άμεσος κίνδυνος πολέμου με τη χρήση αυτού του είδους όπλου και δεν τρέφω την παραμικρή αμφιβολία ότι μια επίθεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν θα εξελισσόταν αναπόφευκτα σε μια παγκόσμια πυρηνική σύγκρουση.

Οι λαοί του κόσμου έχουν την υποχρέωση να απαιτούν από τους πολιτικούς ηγέτες τους το Δικαίωμά τους στη Ζωή. Όταν η ζωή της ανθρωπότητας, των ανθρώπων σας και των πιο αγαπημένων σας ανθρώπων διατρέχει τέτοιο κίνδυνο, κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να είναι αδιάφορος. Δεν μπορεί να χαθεί ούτε ένα λεπτό απαιτώντας σεβασμό αυτού του δικαιώματος. αύριο θα είναι πολύ αργά.

Ο ίδιος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν δήλωσε αναμφισβήτητα: «Δεν ξέρω με ποια όπλα θα γίνει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος, αλλά ο Δ' Παγκόσμιος Πόλεμος θα γίνει με ξύλα και πέτρες». Καταλαβαίνουμε πλήρως τι ήθελε να μεταφέρει, και είχε απόλυτο δίκιο, ωστόσο στον απόηχο ενός παγκόσμιου πυρηνικού πολέμου, δεν θα υπήρχε κανείς τριγύρω να χρησιμοποιήσει αυτά τα ραβδιά και τις πέτρες.

Θα υπήρχε «παράπλευρη ζημιά», όπως πάντα επιβεβαιώνουν οι Αμερικανοί πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες, για να δικαιολογήσουν τους θανάτους αθώων ανθρώπων.

Σε έναν πυρηνικό πόλεμο η «παράπλευρη ζημιά» θα ήταν η ζωή όλης της ανθρωπότητας.

Ας έχουμε το θάρρος να διακηρύξουμε ότι όλα τα πυρηνικά ή συμβατικά όπλα, ό,τι χρησιμοποιείται για τον πόλεμο, πρέπει να εξαφανιστεί!».

Fidel Castro Ruz,  15 Οκτωβρίου 2010

Αναδρομή: Η ανείπωτη ιστορία του πυρηνικού πολέμου 

Το Manhattan Project που ιδρύθηκε το 1939 μαζί με τη Βρετανία και τον Καναδά ανέπτυξαν τις πρώτες ατομικές βόμβες που έπεσαν στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Ποιος ήταν ο σκοπός του Manhattan Project; Η επίσημη εξήγηση είναι ότι ήταν η απάντηση της Αμερικής στην πρόθεση της ναζιστικής Γερμανίας να αναπτύξει την ατομική βόμβα. Λάβετε υπόψη ότι το έργο του Μανχάταν ξεκίνησε το 1939, δύο χρόνια πριν από τη συμμετοχή της Αμερικής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αυτό που δεν αναφέρεται ποτέ στην ιστορία των πυρηνικών όπλων είναι ότι το Σχέδιο του Μανχάταν είχε διατυπώσει ένα σχέδιο για τη χρήση πυρηνικών όπλων εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης ήδη από το 1942. Με άλλα λόγια, ο αγώνας πυρηνικών όπλων δεν ήταν προϊόν του Ψυχρού Πολέμου. Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχοι. Και το σημερινό στρατιωτικό δόγμα των ΗΠΑ είναι σε μεγάλο βαθμό μια συνέχεια του προγράμματος πυρηνικών όπλων που ξεκίνησε στο πλαίσιο του Έργου Μανχάταν:

Σύμφωνα με ένα μυστικό έγγραφο της  15ης Σεπτεμβρίου 1945, « το Πεντάγωνο είχε οραματιστεί την ανατίναξη της Σοβιετικής Ένωσης  με μια συντονισμένη πυρηνική επίθεση εναντίον μεγάλων αστικών περιοχών.

Όλες οι μεγάλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης συμπεριλήφθηκαν στον κατάλογο των 66 «στρατηγικών» στόχων. Οι παρακάτω πίνακες κατηγοριοποιούν κάθε πόλη ως προς την έκταση σε τετραγωνικά μίλια και τον αντίστοιχο αριθμό ατομικών βομβών που απαιτούνται για την εξόντωση και τη θανάτωση των κατοίκων επιλεγμένων αστικών περιοχών.

Έξι ατομικές βόμβες επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν για να καταστρέψουν κάθε μία από τις μεγαλύτερες πόλεις, όπως η Μόσχα, το Λένινγκραντ, η Τασκένδη, το Κίεβο, το Χάρκοβο, η Οδησσός.

Το Πεντάγωνο υπολόγισε ότι θα χρειαζόταν συνολικά 204 ατομικές βόμβες για να «σβήσει τη Σοβιετική Ένωση από τον χάρτη» . Οι στόχοι για μια πυρηνική επίθεση αποτελούνταν από εξήντα έξι μεγάλες πόλεις.

Για να πραγματοποιηθεί αυτή η επιχείρηση, ο «βέλτιστος» αριθμός βομβών που απαιτούνταν ήταν της τάξης των 466 (βλ. παρακάτω έγγραφο)

Μία ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα είχε ως αποτέλεσμα τον άμεσο θάνατο 100.000 ανθρώπων στα πρώτα επτά δευτερόλεπτα. Φανταστείτε τι θα είχε συμβεί αν 204 ατομικές βόμβες είχαν ρίξει σε μεγάλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης, όπως περιγράφεται σε ένα μυστικό σχέδιο των ΗΠΑ που διατυπώθηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. (Michel Chossudovsky,  «Σκουπίστε τη Σοβιετική Ένωση από τον χάρτη», 204 ατομικές βόμβες ενάντια σε 66 μεγάλες πόλεις, Πυρηνική επίθεση των ΗΠΑ κατά της ΕΣΣΔ που σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, Global Research, 27 Οκτωβρίου,

Το έγγραφο που περιγράφει αυτή τη διαβολική στρατιωτική ατζέντα είχε δημοσιευτεί τον Σεπτέμβριο του 1945, μόλις ένα μήνα μετά τον βομβαρδισμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1945) και δύο χρόνια πριν από την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου (1947).

 

 

 


Βίντεο παραγωγής South Front

Το μυστικό σχέδιο με ημερομηνία 15 Σεπτεμβρίου 1945  (δύο εβδομάδες μετά την παράδοση της Ιαπωνίας στις 2 Σεπτεμβρίου 1945 στο USS Missouri, βλέπε εικόνα παρακάτω), ωστόσο, είχε διατυπωθεί σε παλαιότερη περίοδο, συγκεκριμένα στην κορύφωση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια εποχή που η Αμερική και η Σοβιετική Ένωση ήταν στενοί σύμμαχοι.

 Πόλεμος με Ρωσία και Κίνα

Τα πυρηνικά όπλα σχεδιάζονταν να χρησιμοποιηθούν εναντίον της Ρωσίας από το 1942 και κατά της Κίνας από τον Οκτώβριο του 1949

Επί του παρόντος, υπάρχουν λεπτομερή σχέδια από τον στρατό των ΗΠΑ (τα οποία βρίσκονται σε δημόσιο τομέα) για τη διεξαγωγή πολέμου εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας.

Τέσσερις μη συμμορφούμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας έχουν ξεχωρίσει.

Τα σενάρια του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου εξετάζονται από το Πεντάγωνο για περισσότερα από δέκα χρόνια. Αποτελούν αντικείμενο στρατιωτικών προσομοιώσεων (οι οποίες είναι ταξινομημένες). Διέρρευσε στην Washington Post το 2006, δείτε το σενάριο του παγκόσμιου πολέμου του Vigilant Shield χρησιμοποιώντας πυρηνικά όπλα κατά της Κίνας, της Ρωσίας, του Ιράν, της Βόρειας Κορέας

Στην αρχή του 2019, ο Πόλεμος κατά της Κίνας και της Ρωσίας βρίσκεται στον πίνακα κλήρωσης του Πενταγώνου. Η χρήση πυρηνικών όπλων εξετάζεται σε βάση προληπτικού πρώτου χτυπήματος.

  • Οι πρόσφατες εκθέσεις (2015-2018) που ανατέθηκαν από το Πεντάγωνο επιβεβαιώνουν τις λεπτομέρειες της στρατιωτικής ατζέντας της Ουάσιγκτον κατά της Κίνας και της Ρωσίας (βλ. εκθέσεις από το έργο War kundër Κίνας της Rand Corporation και την Επιτροπή Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής 2018, Πόλεμος κατά της Κίνας και της Ρωσίας.
  • Την 1η Μαρτίου 2018 ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αποκάλυψε μια σειρά προηγμένων στρατιωτικών τεχνολογιών ως απάντηση στις ανανεωμένες απειλές των ΗΠΑ να εξαλείψουν τη Ρωσική Ομοσπονδία από τον Χάρτη, όπως περιέχεται στην Ανασκόπηση της Πυρηνικής Θέσης του Τραμπ για το 2018 

Παρακάτω ακολουθεί μια ανασκόπηση λεπτομερών πολεμικών σχεδίων εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Αυτά τα σχέδια βρίσκονται σε δημόσιο τομέα. Βασίζονται στην υπόθεση ότι οι ΗΠΑ μπορούν να κερδίσουν έναν πυρηνικό πόλεμο.

Τον Μάιο του 2014,   εισήχθη στη Γερουσία των ΗΠΑ (S 2277) ο νόμος για την πρόληψη της επίθεσης της Ρωσίας (RAPA ), που ζητούσε τη στρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης και των κρατών της Βαλτικής και την τοποθέτηση στρατευμάτων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο κατώφλι της Ρωσίας:

S.2277 – Ρωσικός νόμος για την πρόληψη της επίθεσης του 2014

Αναθέτει στον Πρόεδρο: (1) να εφαρμόσει ένα σχέδιο για την αύξηση της υποστήριξης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στις ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας και της Λετονίας και άλλων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ · και (2) κατευθύνει τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ να αναζητήσει το ενδεχόμενο μόνιμης βάσης των δυνάμεων του ΝΑΤΟ σε τέτοιες χώρες.

Το 2018: η έκθεση της Επιτροπής Εθνικής Αμυντικής Στρατηγικής των ΗΠΑ με τίτλο «Παρέχοντας την Κοινή Άμυνα»  σκιαγραφεί τα περιγράμματα ενός πολέμου με τη Ρωσία

Η ουσία της έκθεσης είναι ότι η «παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα» και «η ασφάλεια, η ευημερία και η παγκόσμια ηγεσία της ίδιας της Αμερικής» απειλούνται από τη Ρωσία και την Κίνα.

Σε ολόκληρη την Ευρασία, η επιθετικότητα του γκρίζου υπονομεύει σταθερά την ασφάλεια των συμμάχων και εταίρων των ΗΠΑ και διαβρώνει την αμερικανική επιρροή. Οι περιφερειακές στρατιωτικές ισορροπίες στην Ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τον Δυτικό Ειρηνικό έχουν αλλάξει με αναμφισβήτητα δυσμενείς τρόπους.

Αυτό που προτείνει η έκθεση είναι η διεξαγωγή «προληπτικής» δράσης τόσο κατά της Κίνας όσο και της Ρωσίας, με σκοπό τη διατήρηση της στρατιωτικής υπεροχής των ΗΠΑ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται κάτι περισσότερο από νέες δυνατότητες. Απαιτεί επειγόντως νέες επιχειρησιακές ιδέες που διευρύνουν τις επιλογές των ΗΠΑ και περιορίζουν αυτές της Κίνας, της Ρωσίας και άλλων παραγόντων.

Ενώ η έκθεση περιγράφει ένα πιθανό σενάριο πολέμου με τη Ρωσία ή την Κίνα, συνιστά μια σημαντική αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ. Μια σύσταση που εκτελείται επί του παρόντος από τον πρόεδρο Τραμπ.

Σενάριο πολέμου με την Κίνα

Το 2015, μια λεπτομερής έκθεση της Rand Corporation που ανατέθηκε από τον αμερικανικό στρατό περιγράφει ένα σενάριο πολέμου με την Κίνα

 

Σύμφωνα με την έκθεση Rand :

Ενώ μια ξεκάθαρη νίκη των ΗΠΑ κάποτε φαινόταν πιθανή, είναι ολοένα και πιο πιθανό μια σύγκρουση να περιλαμβάνει ασαφείς μάχες με μεγάλες απώλειες και από τις δύο πλευρές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να περιμένουν να ελέγξουν μια σύγκρουση που δεν μπορούν να κυριαρχήσουν στρατιωτικά.

http://www.rand.org/content/dam/rand/pubs/research_reports/RR1100/RR1140/RAND_RR1140.pdf

Επίθεση στην Κίνα προληπτικά ("In Self Defense")

Η έκθεση  είναι εμφανώς διφορούμενη. Εστιάζει στο πώς μπορεί να αποφευχθεί ένας πόλεμος, ενώ αναλύει τις συνθήκες υπό τις οποίες ένας προληπτικός πόλεμος εναντίον της Κίνας είναι μια νίκη για τις ΗΠΑ:

Το τεκμήριο αυτής της έκθεσης είναι ότι η Κίνα μας απειλεί, γεγονός που δικαιολογεί τον προληπτικό πόλεμο. Δεν υπάρχουν στοιχεία για κινεζική στρατιωτική απειλή. Ο σκοπός της έκθεσης RAND είναι να τη διαβάσουν οι Κινέζοι φορείς χάραξης πολιτικής. Αυτό με το οποίο έχουμε να κάνουμε είναι μια διαδικασία στρατιωτικού εκφοβισμού που περιλαμβάνει συγκαλυμμένες απειλές:

Αν και το κύριο κοινό αυτής της μελέτης είναι η κοινότητα πολιτικής των ΗΠΑ, ελπίζουμε ότι οι Κινέζοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα σκεφτούν επίσης πιθανές πορείες και συνέπειες του πολέμου με τις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής ζημιάς στην οικονομική ανάπτυξη της Κίνας και των απειλών για την ισορροπία και τη συνοχή της Κίνας. Βρίσκουμε ελάχιστα στον δημόσιο τομέα που να δείχνουν ότι η κινεζική πολιτική ηγεσία έχει δώσει σε αυτό το θέμα την προσοχή που της αξίζει.

Η Έκθεση περιγράφει «Τέσσερα αναλυτικά σενάρια» σχετικά με το πώς θα μπορούσε να διεξαχθεί ένας πόλεμος με την Κίνα:

Η πορεία του πολέμου μπορεί να οριστεί κυρίως από δύο μεταβλητές: την ένταση (από ήπια σε σοβαρή) και τη διάρκεια (από λίγες ημέρες έως ένα έτος ή περισσότερο). Έτσι, αναλύουμε τέσσερις περιπτώσεις: σύντομη και σοβαρή, μακρά και σοβαρή, σύντομη και ήπια και μεγάλη και ήπια . Ο κύριος καθοριστικός παράγοντας της έντασης είναι εάν, εξαρχής, οι πολιτικοί ηγέτες των ΗΠΑ και της Κίνας χορηγούν ή αρνούνται στους αντίστοιχους στρατούς την άδεια να εκτελέσουν τα σχέδιά τους να επιτεθούν χωρίς δισταγμό σε αντίπαλες δυνάμεις.

Τα καταληκτικά σχόλια της έκθεσης υπογραμμίζουν την πιθανή αδυναμία της Κίνας σε σχέση με τις συμμαχικές δυνάμεις των ΗΠΑ «…δεν δείχνουν την κινεζική κυριαρχία ή νίκη».

Η έκθεση δημιουργεί μια ιδεολογική πολεμική αφήγηση. Είναι ελαττωματικό όσον αφορά την κατανόηση του σύγχρονου πολέμου και των οπλικών συστημάτων. Είναι σε μεγάλο βαθμό ένα προπαγανδιστικό τέχνασμα που στρέφεται κατά της κινεζικής ηγεσίας. Αγνοεί εντελώς την κινεζική ιστορία και τις στρατιωτικές αντιλήψεις της Κίνας που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην υπεράσπιση των ιστορικών εθνικών συνόρων του Έθνους.

Ενώ οι ΗΠΑ, σύμφωνα με την έκθεση, δεν σκέπτονται τη χρήση πυρηνικών όπλων, η έκθεση εξετάζει τις συνθήκες υπό τις οποίες η Κίνα μπορεί να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα εναντίον των ΗΠΑ για να αποφύγει την ήττα. Η ανάλυση είναι διαβολική:

Έτσι, δεν μπορεί να αποκλειστεί εντελώς ότι η κινεζική ηγεσία θα αποφάσιζε ότι μόνο η χρήση πυρηνικών όπλων θα αποτρέψει την ολοκληρωτική ήττα και την καταστροφή του κράτους. Ωστόσο, ακόμη και κάτω από τέτοιες απελπιστικές συνθήκες, η προσφυγή στα πυρηνικά όπλα δεν θα ήταν η μόνη επιλογή της Κίνας: Αντίθετα, θα μπορούσε να δεχτεί την ήττα. Πράγματι, επειδή τα πυρηνικά αντίποινα των ΗΠΑ θα έκαναν την καταστροφή του κράτους και την κατάρρευση της χώρας ακόμη πιο βέβαιη, η αποδοχή της ήττας θα ήταν καλύτερη επιλογή (ανάλογα με τη σοβαρότητα των αμερικανικών όρων) από την πυρηνική κλιμάκωση. Αυτή η λογική, μαζί με την ριζωμένη πολιτική της Κίνας για μη πρώτη χρήση, υποδηλώνει ότι η πρώτη χρήση από την Κίνα είναι πολύ απίθανη. (σελ. 30)

Με άλλα λόγια, η Κίνα έχει την επιλογή να καταστραφεί ολοκληρωτικά ή να παραδοθεί στις ΗΠΑ. Η έκθεση καταλήγει ως εξής:

Με λίγα λόγια, παρά τις στρατιωτικές τάσεις που την ευνοούν, η Κίνα δεν θα μπορούσε να κερδίσει, και μπορεί να χάσει, έναν σοβαρό πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες το 2025, ειδικά αν παραταθεί. Επιπλέον, το οικονομικό κόστος και οι πολιτικοί κίνδυνοι ενός τέτοιου πολέμου θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα της Κίνας, να τερματίσουν την ανάπτυξή της και να υπονομεύσουν τη νομιμότητα του κράτους. (σελ. 68)

Μη συμβατικός πόλεμος (UW)

Στο οπλοστάσιο του Πενταγώνου περιλαμβάνεται η χρήση διαφόρων οργάνων ανατροπής, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης τρομοκρατικών εξεγέρσεων, όπως περιγράφεται στο εγχειρίδιο Army Special Operations Forces Unconventional Warfare  (που διέρρευσε από το Wikileaks).

Η έμφαση δίνεται στη χρήση «υποκατάστατων», δηλαδή παράτυπων δυνάμεων, μη κρατικών και παραστρατιωτικών τρομοκρατικών οντοτήτων που θα κάνουν τη βρώμικη δουλειά για εμάς:

Το UW [Μη συμβατικός πόλεμος] πρέπει να διεξάγεται από, με ή μέσω υποκατάστατων. και τέτοια υποκατάστατα πρέπει να είναι ακανόνιστες δυνάμεις. Επιπλέον, αυτός ο ορισμός είναι συνεπής με τους ιστορικούς λόγους που οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξήγαγαν UW. Η UW έχει διεξαχθεί για την υποστήριξη τόσο μιας εξέγερσης, όπως οι Κόντρας στη Νικαράγουα της δεκαετίας του 1980, όσο και σε κινήματα αντίστασης για να νικήσει μια κατοχική δύναμη, όπως οι Μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν της δεκαετίας του 1980. Η UW έχει επίσης διεξαχθεί για την υποστήριξη συμβατικών στρατιωτικών επιχειρήσεων που εκκρεμούν ή βρίσκονται σε εξέλιξη (σελ. 1-2)

Ο δηλωμένος σκοπός που περιγράφεται στο Εγχειρίδιο Στρατού Πεδίου είναι η χρήση του UW για την υποστήριξη «εξεγέρσεων» και «κινημάτων αντίστασης». Ο «Πόλεμος κατά της Τρομοκρατίας» (WAT) ορίζεται επίσης ως μέρος του οπλοστασίου της UW:

«Το UW παραμένει ένα διαρκές και αποτελεσματικό μέσο πολεμικής μάχης και αναγνωρίζεται ως κεντρική προσπάθεια στο WOT…

Ο ΑΡΣΟΦ και συγκεκριμένα οι Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού «υποστηρίζουν το WOT παρέχοντας δυνάμεις εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες».

Η έκθεση επικεντρώνεται στη χρήση ειδικών δυνάμεων που είναι ενσωματωμένες στον ιστό του Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας (WOT). Αυτό σημαίνει στην πράξη η επεξεργασία της ενσωμάτωσης των δυνάμεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ σε τρομοκρατικές εξεγέρσεις που συνδέονται με την Αλ Κάιντα στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη κ.λπ.

Το Unconventional Warfare (UW) επεκτείνεται επίσης στη σφαίρα της οικονομικής χειραγώγησης, των πράξεων δολιοφθοράς, του κυβερνοπολέμου κ.λπ. Αντίθετα:

 «Διεθνικές εγκληματικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της εμπορίας ναρκωτικών, της παράνομης εμπορίας όπλων και των παράνομων οικονομικών συναλλαγών, που υποστηρίζουν ή υποστηρίζουν την IW».

Το αντιπολεμικό κίνημα: Πώς να αντιστρέψετε την παλίρροια

Σύμφωνα με τη Διάσκεψη της Φλωρεντίας στις 7 Απριλίου 2019 Stop NATO, συγκεκριμένες ενέργειες θα συνίστανται στα εξής:

  • απαιτώντας την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ από τα 29 κράτη μέλη που οδηγεί στην κατάργηση του ΝΑΤΟ.
  • κλείσιμο βάσεων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων των ΗΠΑ σε όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ
  • την αποχώρηση όλου του αμερικανικού στρατιωτικού προσωπικού από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ
  • την κατάργηση των πληρωμών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ για τη χρηματοδότηση στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων των ΗΠΑ
  • πάγωμα των στρατιωτικών προϋπολογισμών, ανακατανομή πόρων σε πολιτικά κοινωνικά προγράμματα.

Το μαζικό κίνημα θα ενσωματώσει την αντιπολεμική διαμαρτυρία με την εκστρατεία ενάντια στη γκάμα των νεοφιλελεύθερων οικονομικών μεταρρυθμίσεων. 

Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, αυτό που απαιτείται είναι η ανάπτυξη ενός ευρείας βάσης δικτύου βάσης που επιδιώκει να απενεργοποιήσει πρότυπα εξουσίας και λήψης αποφάσεων που σχετίζονται με τον πόλεμο και την οικονομία. Αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο και απλό εγχείρημα. Οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τη Wall Street ελέγχουν μια ποικιλία «κινημάτων διαμαρτυρίας». Από τον πόλεμο του Ιράκ (2003) το αντιπολεμικό κίνημα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο.

Αυτό το δίκτυο θα δημιουργηθεί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας, πόλεις και χωριά, χώρους εργασίας, ενορίες. Συνδικάτα, οργανώσεις αγροτών, επαγγελματικές ενώσεις, επιχειρηματικές ενώσεις, φοιτητικές ενώσεις, ενώσεις βετεράνων, εκκλησιαστικές ομάδες θα κληθούν να ενσωματώσουν την αντιπολεμική οργανωτική δομή. Κρίσιμης σημασίας, αυτό το κίνημα θα πρέπει να επεκταθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις ως μέσο για να σπάσει τη νομιμότητα του πολέμου τόσο εντός της δομής διοίκησης όσο και μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Ένα σχετικό καθήκον (κατά προτεραιότητα) θα ήταν η απενεργοποίηση της πολεμικής προπαγάνδας μέσω μιας αποτελεσματικής εκστρατείας κατά της παραπληροφόρησης των μέσων ενημέρωσης.  (συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των διαδικτυακών ανεξάρτητων και εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης). Αυτό δεν είναι εύκολο έργο, δεδομένου του κύματος λογοκρισίας κατά της ελευθερίας του λόγου, καθώς και της διαδικτυακής χειραγώγησης των μηχανών αναζήτησης και των παραπομπών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Αυτό που πρέπει να επιτευχθεί ως πρώτη προτεραιότητα είναι η διάλυση του μηχανισμού προπαγάνδας που διατηρεί τη νομιμότητα του πολέμου και του νεοφιλελευθερισμού. Από αυτή την άποψη, τα ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης απέτυχαν. Οι δομές εξουσίας πίσω από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κ.λπ., πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Χωρίς αυτό το δίκτυο παραπληροφόρησης των μέσων ενημέρωσης, οι εγκληματίες πολέμου στα υψηλά αξιώματα δεν θα είχαν πόδι να σταθούν .

Ωστόσο, προσέξτε τη ροή των ιδεών που προέρχονται από πολλές υποτιθέμενες προοδευτικές ΜΚΟ και «αριστερούς διανοούμενους» που συχνά χρηματοδοτούνται από τα κατεστημένα ιδρύματα. Αυτές είναι οι οντότητες που οργανώνουν τα λεγόμενα κινήματα διαμαρτυρίας, που χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από εταιρικά ιδρύματα.

Οι διανοούμενοι δεν πρέπει να είναι η κινητήρια δύναμη ενός παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος. Αυτό που απαιτείται είναι ένας εκδημοκρατισμός της έρευνας και της ανάλυσης, που εξυπηρετεί την υποστήριξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος. Η πολυπλοκότητα του παγκόσμιου συστήματος (οι στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές διαστάσεις του) πρέπει να γίνει κατανοητή από τη βάση του κινήματος.

Απαιτούνται αλλαγές στους μηχανισμούς επιβολής του νόμου των Ενόπλων Δυνάμεων, της Ασφάλειας και των Πληροφοριών με σκοπό τον εκδημοκρατισμό των δομών διοίκησης. Ο εκδημοκρατισμός του μηχανισμού λήψης αποφάσεων της αστυνομίας και της επιβολής του νόμου είναι επίσης κάτι που πρέπει να εξεταστεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν συγκεντρωθεί κάτω από το λάβαρο της «Παγκόσμιας Θέρμανσης» και της Κλιματικής Αλλαγής, οι σημερινοί πόλεμοι που περιλαμβάνουν τη Συρία, την Υεμένη, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Βενεζουέλα δεν αναφέρονται. Ούτε οι κίνδυνοι ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το ζήτημα της φτώχειας και της παγκόσμιας ανεργίας που προκύπτει από την επιβολή των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων παραμερίζεται επίσης.

Και ο αστυνομικός μηχανισμός καταστέλλει το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων.

Υπάρχει επίσης το ανείπωτο ζήτημα που σχετίζεται με τους «αριστερούς διανοούμενους» που συχνά παρασύρονται στο να παίζουν τα λόγια υπέρ των ανθρωπιστικών πολέμων ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, όπως η Γιουγκοσλαβία (1999), το Αφγανιστάν (2001), για να μην αναφέρουμε τη Συρία (2011) και τη Λιβύη (2011). ).

Ενώ η κλιματική αλλαγή είναι μια θεμιτή ανησυχία, γιατί αυτά τα κινήματα διαμαρτυρίας περιορίζονται στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Η απάντηση είναι ότι πολλοί από τους βασικούς οργανισμούς που εμπλέκονται χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα από ιδρύματα της Wall Street, συμπεριλαμβανομένων των Rockefellers, Tides, Soros., et al.

Οι πρωταγωνιστές του πολέμου και του νεοφιλελευθερισμού της Wall Street χρηματοδοτούν τη διαφωνία κατά της Wall Street. Είναι αυτό που θα περιέγραφα ως «κατασκευασμένη διαφωνία».

Προκαλώντας τα εταιρικά μέσα

Τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης θα αντιμετωπιστούν άμεσα, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη διοχέτευση παραπληροφόρησης στην αλυσίδα ειδήσεων. Αυτή η προσπάθεια θα απαιτούσε μια παράλληλη διαδικασία σε επίπεδο βάσης, ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης των συμπολιτών για τη φύση του πολέμου και της παγκόσμιας κρίσης, καθώς και αποτελεσματική «διάδοση της λέξης» μέσω προηγμένης δικτύωσης, μέσω εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης στο διαδίκτυο , κ.λπ. Θα απαιτούσε επίσης μια ευρεία εκστρατεία κατά των μηχανών αναζήτησης που εμπλέκονται στη λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης για λογαριασμό του Πενταγώνου.

Η δημιουργία ενός τέτοιου κινήματος, που αμφισβητεί σθεναρά τη νομιμότητα των δομών της πολιτικής εξουσίας,   απαιτεί έναν βαθμό αλληλεγγύης, ενότητας και δέσμευσης απαράμιλλο στην Παγκόσμια Ιστορία. Θα απαιτούσε την κατάρριψη των πολιτικών και ιδεολογικών φραγμών εντός της κοινωνίας και τη δράση με μία φωνή . Θα απαιτούσε επίσης να ανατραπούν οι εγκληματίες πολέμου στα ανώτατα αξιώματα και να κατηγορηθούν για εγκλήματα πολέμου.

Abandon the Battlefield: Refuse to Fight

Ο στρατιωτικός όρκος που δόθηκε τη στιγμή της εισαγωγικής διαδικασίας απαιτεί αδιάκοπη υποστήριξη και πίστη στο Σύνταγμα των ΗΠΑ, ενώ απαιτεί επίσης από τα αμερικανικά στρατεύματα να υπακούουν στις εντολές του Προέδρου και του Ανώτατου Διοικητή τους:

«Εγώ, ____________, ορκίζομαι επίσημα (ή βεβαιώνω) ότι θα υποστηρίξω και θα υπερασπιστώ το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών ενάντια σε όλους τους εχθρούς, ξένους και εσωτερικούς. ότι θα έχω αληθινή πίστη και πίστη στο ίδιο. και ότι θα υπακούω στις εντολές του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών και στις εντολές των αξιωματικών που διορίστηκαν πάνω μου, σύμφωνα με τους κανονισμούς και τον Ενιαίο Κώδικα Στρατιωτικής Δικαιοσύνης. Οπότε βοήθησέ με Θεέ μου»

Ο Πρόεδρος και Ανώτατος Διοικητής Ντόναλ Τραμπ έχει παραβιάσει κατάφωρα όλες τις αρχές του εσωτερικού και του διεθνούς δικαίου. Επομένως, το να δώσουμε όρκο ότι «υπακούω στις εντολές του Προέδρου» ισοδυναμεί με παραβίαση παρά με υπεράσπιση του Συντάγματος των ΗΠΑ.

«Ο Ενιαίος Κώδικας Στρατιωτικής Δικαιοσύνης (UCMJ) 809.ART.90 (20), καθιστά σαφές ότι το στρατιωτικό προσωπικό πρέπει να υπακούει στη «νόμιμη εντολή του ανώτερου αξιωματικού του», 891.ART.91 (2), το «νόμιμο διαταγή εντάλματος», 892.ΑΡΘ.92 (1) η «νόμιμη γενική διαταγή», 892.ΑΡΘ.92 (2) «νόμιμη διαταγή». Σε κάθε περίπτωση, το στρατιωτικό προσωπικό έχει υποχρέωση και καθήκον να υπακούει μόνο σε Νόμιμες εντολές και πράγματι έχει υποχρέωση να μην υπακούει σε Παράνομες εντολές, συμπεριλαμβανομένων των εντολών του προέδρου που δεν συμμορφώνονται με το UCMJ. Η ηθική και νομική υποχρέωση είναι προς το Σύνταγμα των ΗΠΑ και όχι προς εκείνους που θα εκδίδουν παράνομες εντολές, ειδικά εάν αυτές οι εντολές παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμα και το UCMJ». (Λόρενς Μοσκέντα, Σύμβουλος προς τα στρατεύματα των ΗΠΑ Υποχρέωση παράνομης υπακοής σε όλες τις παράνομες εντολές,

http://www.globalresearch.ca/articles/MOS303A.html ,

Δείτε επίσης Michel Chossudovsky, “We the People Refuse to Fight”: Abandon the Battlefield!   18 Μαρτίου 2006 )

Ο Αρχιστράτηγος είναι εγκληματίας πολέμου. Σύμφωνα με την Αρχή 6 του Χάρτη της Νυρεμβέργης:

«Το γεγονός ότι ένα άτομο [π.χ. στρατεύματα του Συνασπισμού] ενήργησε σύμφωνα με εντολή της κυβέρνησής του ή ενός προϊσταμένου δεν τον απαλλάσσει από την ευθύνη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, υπό τον όρο ότι ήταν πράγματι δυνατή γι' αυτόν μια ηθική επιλογή».

Ας κάνουμε δυνατή αυτή την «ηθική επιλογή», ​​σε στρατευμένους Αμερικανούς στρατιώτες και γυναίκες του Συνασπισμού ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

Μη υπακούτε σε παράνομες εντολές! Εγκαταλείψτε το πεδίο της μάχης! … Αρνηθείτε να πολεμήσετε σε έναν πόλεμο που παραβιάζει κατάφωρα το διεθνές δίκαιο.

Αλλά αυτή δεν είναι μια επιλογή που μπορούν να κάνουν ατομικά οι στρατευμένοι άνδρες και γυναίκες.

Είναι μια συλλογική και κοινωνική επιλογή, που απαιτεί οργανωτική δομή.

Σε όλη τη γη στη Βόρεια Αμερική, τη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη και σε όλες τις χώρες του συνασπισμού του ΝΑΤΟ, το νέο αντιπολεμικό κίνημα  πρέπει να βοηθήσει τους στρατευμένους άνδρες και γυναίκες να κάνουν δυνατή αυτή την ηθική επιλογή, να εγκαταλείψουν τη στρατιωτική θητεία στις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, όπως καθώς και στο πεδίο της μάχης στο κατεχόμενο Ιράκ και Αφγανιστάν, καθώς και στη Συρία και την Υεμένη.

Αυτό δεν θα είναι εύκολο έργο. Επιτροπές σε τοπικό επίπεδο πρέπει να συσταθούν σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, μεταξύ άλλων χωρών, που έχουν στρατεύματα που συμμετέχουν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

Καλούμε τους συλλόγους βετεράνων και τις τοπικές κοινωνίες να στηρίξουν αυτή τη διαδικασία.

Οι στρατιωτικοί και οι γυναίκες του συνασπισμού ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων ανώτερων στρατιωτικών αξιωματικών, είναι θύματα εσωτερικής προπαγάνδας. Αυτό το κίνημα πρέπει να διαλύσει την εσωτερική εκστρατεία παραπληροφόρησης. Πρέπει να ανατρέψει αποτελεσματικά την κατήχηση των στρατευμάτων του συνασπισμού, τα οποία οδηγούνται να πιστεύουν ότι διεξάγουν «έναν δίκαιο πόλεμο»: «έναν πόλεμο κατά των τρομοκρατών», έναν πόλεμο κατά των Ρώσων, που απειλούν την ασφάλεια της Αμερικής. Πρέπει επίσης, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, να «εκδημοκρατίσει» τις δομές διοίκησης.

Η νομιμότητα της στρατιωτικής αρχής των ΗΠΑ πρέπει να σπάσει.

Τι πρέπει να επιτευχθεί:

  • Αποκαλύψτε την εγκληματική φύση αυτού του στρατιωτικού έργου,
  • Σπάστε μια για πάντα τα ψέματα και τα ψέματα που υποστηρίζουν την «πολιτική συναίνεση» υπέρ ενός προληπτικού πυρηνικού πολέμου.
  • Υπονομεύστε την πολεμική προπαγάνδα, αποκαλύψτε τα ψέματα των μέσων ενημέρωσης, αντιστρέψτε το ρεύμα της παραπληροφόρησης, διεξάγετε μια συνεπή εκστρατεία κατά των εταιρικών μέσων ενημέρωσης
  • Σπάστε τη νομιμότητα των πολεμοφόρων στα ανώτατα αξιώματα.
  • Καταργήστε τη στρατιωτική περιπέτεια που χορηγείται από τις ΗΠΑ και τους εταιρικούς χορηγούς της.
  • Φέρτε στο σπίτι τα στρατεύματα
  • Να καταργηθεί η ψευδαίσθηση ότι το κράτος έχει δεσμευτεί να προστατεύει τους πολίτες του.
  • Υποστηρίξτε την αλήθεια της 11ης Σεπτεμβρίου. Αποκαλύψτε τα ψέματα πίσω από την 11η Σεπτεμβρίου που χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο της Κεντρικής Ασίας στη Μέση Ανατολή υπό τη σημαία του «Παγκοσμίου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας» (GWOT)
  • Αποκαλύψτε πώς ένας πόλεμος με γνώμονα το κέρδος εξυπηρετεί τα κατοχυρωμένα συμφέροντα των τραπεζών, των αμυντικών εργολάβων, των πετρελαϊκών κολοσσών, των κολοσσών των μέσων ενημέρωσης και των ομίλων βιοτεχνολογίας
  • Προκαλέστε τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης που σκόπιμα συσκοτίζουν τις αιτίες και τις συνέπειες αυτού του πολέμου,
  • Αποκαλύψτε και λάβετε γνώση της ανείπωτης και τραγικής έκβασης ενός πολέμου που διεξάγεται με πυρηνικά όπλα.
  • Έκκληση για Διάλυση του ΝΑΤΟ
  • Εφαρμογή της δίωξης των εγκληματιών πολέμου σε ανώτατα αξιώματα
  • Κλείστε τα εργοστάσια συναρμολόγησης όπλων και εφαρμόστε τον αποκλεισμό μεγάλων παραγωγών όπλων
  • Κλείστε όλες τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο
  • Αναπτύξτε ένα αντιπολεμικό κίνημα εντός των Ενόπλων Δυνάμεων και δημιουργήστε γέφυρες μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων και του πολιτικού αντιπολεμικού κινήματος
  • Πιέστε δυναμικά τις κυβερνήσεις τόσο των χωρών του ΝΑΤΟ όσο και των χωρών εκτός ΝΑΤΟ να αποσυρθούν από την παγκόσμια στρατιωτική ατζέντα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
  • Αναπτύξτε ένα συνεπές αντιπολεμικό κίνημα στο Ισραήλ. Ενημερώστε τους πολίτες του Ισραήλ για τις πιθανές συνέπειες μιας επίθεσης ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ στο Ιράν.
  • Αντιμετωπίστε τις φιλοπολεμικές ομάδες λόμπι, συμπεριλαμβανομένων των φιλο-ισραηλινών ομάδων στις ΗΠΑ
  • Διάλυση του κράτους της εσωτερικής ασφάλειας, έκκληση για κατάργηση της νομοθεσίας ΠΑΤΡΙΟΤ
  • Έκκληση για απομάκρυνση του στρατού από την πολιτική επιβολή του νόμου. Στις ΗΠΑ, ζητήστε την επιβολή του νόμου Posse Comitatus Act
  • Έκκληση για αποστρατιωτικοποίηση του διαστήματος και την κατάργηση του Star Wars
  • Έκκληση για πάγωμα των στρατιωτικών προϋπολογισμών καθώς και ανακατανομή πόρων υπέρ της πολιτικής οικονομίας

Οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, πρέπει να κινητοποιηθούν ενάντια σε αυτή τη διαβολική στρατιωτική ατζέντα, η εξουσία του κράτους και των αξιωματούχων του πρέπει να αμφισβητηθεί δυναμικά.

Ο πόλεμος μπορεί να αποτραπεί εάν οι άνθρωποι αντιμετωπίσουν βίαια τις κυβερνήσεις τους, πιέσουν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους, οργανωθούν σε τοπικό επίπεδο σε πόλεις, χωριά και δήμους, διαδώσουν τη λέξη, ενημερώσουν τους συμπολίτες τους για τις επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου, ξεκινήσουν συζήτηση και συζήτηση εντός του ένοπλες δυνάμεις.

Αυτό που απαιτείται είναι η ανάπτυξη ενός ευρέος και καλά οργανωμένου αντιπολεμικού δικτύου βάσης που αμφισβητεί τις δομές της εξουσίας και της εξουσίας, τη φύση του οικονομικού συστήματος, τα τεράστια χρηματικά ποσά που χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση του πολέμου, το μέγεθος του λεγόμενου αμυντική βιομηχανία.

Αυτό που απαιτείται είναι ένα μαζικό κίνημα ανθρώπων που αμφισβητεί σθεναρά τη νομιμότητα του πολέμου, ένα παγκόσμιο λαϊκό κίνημα που ποινικοποιεί τον πόλεμο.

Αυτό που χρειάζεται είναι να σπάσει η συνωμοσία της σιωπής, να αποκαλυφθούν τα ψέματα και οι στρεβλώσεις των μέσων ενημέρωσης, να αντιμετωπιστεί η εγκληματική φύση της κυβέρνησης των ΗΠΑ και εκείνων των κυβερνήσεων που την υποστηρίζουν, η πολεμική της ατζέντα καθώς και η λεγόμενη «ατζέντα Εσωτερικής Ασφάλειας» που έχει ήδη καθορίσει τα περιγράμματα ενός αστυνομικού κράτους.

Ο κόσμος βρίσκεται στο σταυροδρόμι της πιο σοβαρής κρίσης στη σύγχρονη ιστορία. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ έχουν ξεκινήσει μια στρατιωτική περιπέτεια, «έναν μακρύ πόλεμο», που απειλεί το μέλλον της ανθρωπότητας.

Είναι σημαντικό να φέρουμε το πολεμικό σχέδιο των ΗΠΑ στο προσκήνιο της πολιτικής συζήτησης, ιδιαίτερα στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη. Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες που είναι αντίθετοι στον πόλεμο πρέπει να λάβουν μια σταθερή στάση, μέσα από τους αντίστοιχους θεσμούς τους. Οι πολίτες πρέπει να πάρουν θέση ατομικά και συλλογικά ενάντια στον πόλεμο.

Καλούμε τους ανθρώπους σε όλη τη γη, στη Βόρεια Αμερική, τη Δυτική Ευρώπη, το Ισραήλ, τον Αραβικό Κόσμο, την Τουρκία και σε όλο τον κόσμο να ξεσηκωθούν ενάντια σε αυτό το στρατιωτικό σχέδιο, ενάντια στις κυβερνήσεις τους που υποστηρίζουν τους πολέμους υπό την ηγεσία ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ενάντια στις εταιρείες μέσα που χρησιμεύουν για να καμουφλάρουν τις καταστροφικές επιπτώσεις του σύγχρονου πολέμου.

Η στρατιωτική ατζέντα υποστηρίζει ένα καταστροφικό παγκόσμιο οικονομικό σύστημα με γνώμονα το κέρδος που εξαθλιώνει μεγάλα τμήματα του παγκόσμιου πληθυσμού.

Αυτός ο πόλεμος είναι σκέτη τρέλα.

Το Ψέμα πρέπει να αποκαλυφθεί γι' αυτό που είναι και τι κάνει.

Κυρώνει την αδιάκριτη δολοφονία ανδρών, γυναικών και παιδιών.

Καταστρέφει οικογένειες και ανθρώπους. Καταστρέφει τη δέσμευση των ανθρώπων προς τους συνανθρώπους τους.

Εμποδίζει τους ανθρώπους να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους σε όσους υποφέρουν. Υποστηρίζει τον πόλεμο και το αστυνομικό κράτος ως μοναδική λεωφόρο.

Καταστρέφει και τον εθνικισμό και τον διεθνισμό.

Το να σπάσεις το ψέμα σημαίνει να σπάσεις ένα εγκληματικό σχέδιο παγκόσμιας καταστροφής, στο οποίο η αναζήτηση κέρδους είναι η κυρίαρχη δύναμη.

Αυτή η στρατιωτική ατζέντα με γνώμονα το κέρδος καταστρέφει τις ανθρώπινες αξίες και μετατρέπει τους ανθρώπους σε αναίσθητα ζόμπι.

Ας αντιστρέψουμε την παλίρροια.

Προκαλέστε τους εγκληματίες πολέμου στα ανώτατα αξιώματα και τις ισχυρές εταιρικές ομάδες λόμπι που τους υποστηρίζουν.

Σπάστε την αμερικανική Ιερά Εξέταση.

Υπονόμευση της στρατιωτικής σταυροφορίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ.

Κλείστε τα εργοστάσια όπλων και τις στρατιωτικές βάσεις.

Φέρτε σπίτι τα στρατεύματα.

Τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων θα πρέπει να παρακούουν τις εντολές και να αρνούνται να συμμετάσχουν σε εγκληματικό πόλεμο.

[μέρος αυτής της ενότητας γράφτηκε το 2010]


Σχολιάστε τα άρθρα παγκόσμιας έρευνας στη σελίδα μας στο Facebook

Γίνετε μέλος της Global Research


ΠΗΓΗ:https://www.globalresearch.ca/nato-exit-dismantle-nato-close-down-800-us-military-bases-prosecute-the-war-criminals/5670610
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΙΓΑΙΟ...Για την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία

  “Οι Έλληνες μιλούν για το Νέο Ανατολικό ζήτημα.   Για την λύση του Τουρκικού προβλήματος σήμερα και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ελλάδας.  ...