Είναι σε θέση η Ε.Ε. να εξάγει Δημοκρατία στις ανατολικές χώρες;

Είναι σε θέση η Ε.Ε. να εξάγει Δημοκρατία στις ανατολικές χώρες;

Tης Ελένης Σαββάκη*

Η δημοκρατία απαιτεί σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ευημερία πολιτών με σεβασμό της μειοψηφίας, διαφορετικότητας και διαφορετικής άποψης, ελεύθερο Τύπο και μέσα ενημέρωσης,  ανεξάρτητη δικαιοσύνη, και διαφάνεια. Ας δούμε τι από όλα αυτά έχουμε διασφαλίσει στην ΕΕ.

Η μεγάλη εικόνα «Δημοκρατίας» στην ΕΕ

Το δημοκρατικό έλλειμμα στους θεσμούς και τα όργανα της ΕΕ απορρέει από την περίπλοκη  λειτουργία τους χωρίς σχήμα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, και από το ότι οι πολίτες δεν  συμμετέχουν στην διαδικασία λήψης αποφάσεων. Το κυρίαρχο όργανο με εκτελεστική εξουσία  είναι το Συμβούλιο με μέλη διορισμένα από τις κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, και όχι το  Ευρωκοινοβούλιο που αντιπροσωπεύει άμεσα τους πολίτες της Ένωσης. Όσο για την «πολιτική  ανεξαρτησία» της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, διερωτάται κανείς πώς μπορεί η  στρατηγική της να συμπίπτει κατά κανόνα με τις πολιτικές απόψεις της Γερμανικής  Κυβέρνησης.

Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, οι ευρωπαϊκές αρχές εφαρμόζουν προγράμματα λιτότητας  που πλήττουν εκατομμύρια πολιτών σε ολόκληρη την ΕΕ, και βαθαίνουν την κρίση της  ευρωζώνης. Ο αυταρχικός, αντιδημοκρατικός τρόπος με τον οποίο προωθούνται στα  «απείθαρχα» κράτη μέλη υποσκάπτει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και τον σεβασμό ανθρωπίνων  δικαιωμάτων. Ο κοινός νους διαπιστώνει ότι η παρατεταμένη λιτότητα και η εμμονή στη  δημοσιονομική πειθαρχία υπονομεύουν την οικονομική ανάκαμψη στις χώρες με κρίση χρέους.

Εν τούτοις, επαναλαμβάνεται ο φαύλος κύκλος που διαπιστώσαμε με την κρίση στην Ελλάδα,  δηλ. περικοπές εξόδων, μείωση ελλείμματος, μείωση απασχόλησης και κοινωνική στέρηση, και  τελικά πτώση των φορολογικών εσόδων. Και αντί διορθωτικών κινήσεων στις γνωστές πλέον, αποτυχημένες παρεμβάσεις των ΕΕ στην Ελλάδα, έχουμε περαιτέρω περικοπές κρατικών  δαπανών και εφαρμογή ιδιωτικοποιήσεων, με εξαθλίωση των πολιτών και απώλεια της εθνικής  κυριαρχίας. Παρά την κοινή πλέον παραδοχή ότι η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθούν οι  ευρωπαϊκές τράπεζες, η επιτήρηση γίνεται στενότερη αυξάνοντας τις ανισορροπίες εντός της ΕΕ. Είναι σα να δουλεύουμε συνειδητά και ομαδικά για την εμβάθυνση της κρίσης, και εναντίον  της ευημερίας των πολιτών.

Η Δυστοπία είναι Εδώ!

Η Δυστοπία είναι Εδώ!

Θανάσης Κ.

Καιρός να πούμε κάποια πράγματα έξω από τα δόντια...

Γιατί όσα βλέπουμε γύρω μας, έχουν τις "ορατές" πλευρές, αλλά έχουν και τις "αθέατες" όψεις τους.

Ορατές πλευρές, ας πούμε, είναι ο Πόλεμος που μαίνεται σήμερα στην Ουκρανία, αποσταθεροποιώντας όσα ξέραμε μέχρι σήμερα. Ιδιαίτερα στην Ευρώπη.

Η Ευρώπη ως σήμερα στηρίχθηκε σε δύο δόγματα:

--Πρώτο, την ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία (φυσικό αέριο και πετρέλαιο).

--Δεύτερο, την αμυντική εξάρτηση από τις ΗΠΑ (με του ΝΑΤΟ, το οποίο ήταν ωστόσο "κλινικά νεκρό". Έτσι το είχε "καταγγείλει" ο ίδιος ο Μακρόν, με πολλούς άλλους να συμφωνούν σιωπηλά...)

Υπάρχουν, ωστόσο, και οι "αθέατες" πλευρές - κι αυτές αφορούν τις δύο ψευδαισθήσεις που κυριαρχούσαν μέχρι σήμερα:

--Πρώτη ψευδαίσθηση: ότι η Ευρώπη δεν θα απειληθεί ποτέ στο έδαφός της και δεν θα χρειαστεί ποτέ να πολεμήσει για να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

--Και δεύτερη ψευδαίσθηση, ότι η Ευρώπη θα μπορέσει πολύ σύντομα (σε διάρκεια 15-20 ετών) να απεξαρτηθεί πλήρως από τους υδρογονάνθρακες, χρησιμοποιώντας μόνον ΑΠΕ, δηλαδή ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Ιωάννης Μάζης: Γιατί η Ευρώπη είναι ένα φάντασμα (Vid)

Ιωάννης Μάζης: Γιατί η Ευρώπη είναι ένα φάντασμα

Η Ευρώπη είτε θα προσπαθήσει να αποκτήσει αυτοπροστασία στον τομέα της άμυνας, της οικονομίας, της πολιτικής και του πολιτισμού είτε θα συνεχίσει να σύρεται πίσω από το άρμα της Ουάσινγκτον, η οποία ανάλογα με τη διακυβέρνηση (administration) που διατρέχει, Δημοκρατικοί ή Ρεπουμπλικανοί, θα προσπαθεί να διεκδικεί την ηγεμονική της θέση στον κόσμο. Γι’αυτόν τον λόγο η επανεκλογή Μακρόν δίνει μία ελπίδα σε επίπεδο ευρωπαϊκής στρατηγικής. Δεν έχουμε παρά να δούμε ξανά την ομιλία του Γάλλου προέδρου Μακρόν στην Πνύκα, για να δούμε, ότι είχε συνειδητοποιήσει εγκαίρως τι γίνεται και είχε μιλήσει για ευρωπαϊκή κυριαρχία. Δυστυχώς η Ευρώπη είναι ένα φάντασμα, το οποίο κυνηγάμε κάποιοι ονειροπόλοι, αλλά οι πολιτικές ηγεσίες, δεν έχουν πειστεί, ότι πρέπει να το δημιουργήσουν. Αν η Ευρώπη δεν αποκτήσει αυτήν την ευρωπαϊκή αυτοσυνειδησία, ούτως ώστε να μην άγεται και να μη φέρεται παρά μόνο να λειτουργεί ως ένα μονωτικό στις ηγεμονικές δυνάμεις που κατά καιρούς θυμούνται, ότι είναι ηγεμονικές, τότε δυστυχώς δεν μπορούμε να ελπίζουμε στο καλύτερο.

Τάκης Φωτόπουλος: Oι αστοί και οι «αριστεροί» σφραγίζουν τη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στη Γαλλία

View Larger Image

• 
  
  
  
Τάκης Φωτόπουλος

 1. Τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών μόνο έκπληξη δεν αποτέλεσαν! Για πολλά χρόνια τώρα επαναλαμβάνεται μονότονα το ίδιο σενάριο. Έτσι, οι μεν Γάλλοι αστοί απλά υπερψήφισαν τον εκλεκτό των ελίτ, ο οποίος σήμερα είναι βέβαια και ο κατ’ εξοχήν εκλεκτός της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε), τον Μακρόν. Δηλαδή, έναν άγνωστο μέχρι πριν λίγα χρόνια στο ευρύ κοινό (αλλά γνωστό στους κύκλους της Υπερεθνικής Ελίτ) τραπεζίτη επενδύσεων στη γνωστή πολυεθνική Τράπεζα Επενδύσεων Rothschild & Co., τον οποίον προώθησαν αστραπιαία σχεδόν στο ανώτατο αξίωμα της Γαλλικής «δημοκρατίας». Με τον απόλυτο έλεγχο των ΜΜΕ και ιδιαίτερα των καναλιών—γεγονός που όλοι αντιλήφθηκαν πια με τον πόλεμο στην Ουκρανία, όπου σύμπασα η διεθνής κοινή γνώμη τροφοδοτείται και μανιπουλάρεται με βάση το ανεπίσημο «πρακτορείο Ειδήσεων» της Υπερεθνικής Ελίτ! (με τη δική μας ΕΡΤ να διαπρέπει βέβαια)—κατάφεραν να τον εκλέξουν πρόεδρο και, μάλιστα, για δυο συνεχείς πενταετίες! Οι δε Γάλλοι «αριστεροί» (τύπου ΣΥΡΙΖΑ!) απλά υπάκουσαν τον αντίστοιχο Γάλλο Τσίπρα, τον Μελανσόν, να ψηφίσουν οτιδήποτε άλλο εκτός από την Λε Πεν. Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί, βέβαια, ότι η Λε Πεν δεν ήταν κάποια φασίστρια ή έστω ακραιφνής εθνικίστρια, αφού στις τελευταίες εκλογές δεν τόλμησε καν να ζητήσει ένα Frexit (το αντίστοιχο του Βρετανικού Brexit) από την στρούγκα της Υ/Ε! Είναι, επομένως, φανερό ότι ήταν η συμμαχία αυτή (κάθε άλλο παρά ανίερη) αστών και «αριστερών» που σφράγισε τα γαλλικά αποτελέσματα, όπως ακριβώς είχε συμβεί και στις προηγούμενες εκλογές 5 χρόνια πριν (βλ. σχετικό άρθρο του Τ.Φ. από το 2017).

2. Είναι, όμως, επίσης γεγονός ότι, (όπως συνήθως στις Γαλλικές εκλογές) υπήρχε και ένα σημαντικό ποσοστό αποχής που έφτασε σχεδόν στο 30% των ψηφοφόρων.  Ωστόσο, το σημαντικότερο δεν ήταν το ποσοστό αποχής, αλλά η σύνθεση των πολιτών που προτίμησαν να απέχουν από το εκλογικό πανηγύρι. Όπως προέκυψε από στατιστικές αναλύσεις των αποτελεσμάτων, ήταν κυρίως τα λαϊκά στρώματα (εργάτες, εργατοϋπάλληλοι κ.λπ.) που απείχαν, όχι βέβαια διότι πείστηκαν από τον Γάλλο Τσίπρα (τον Μελανσόν) για να το κάνουν, αλλά γιατί τα λαϊκά αυτά στρώματα ποτέ δεν μετέχουν στα εκλογικά πανηγύρια, αλλά μόνο σε λαϊκές διαδηλώσεις κατά των εκλεκτών των ελίτ, που ήδη ξέσπασαν μερικές μέρες μετά τη «θριαμβευτική» νίκη Μακρόν, όταν τον υποδέχτηκαν με ντομάτες και ό,τι άλλο πρόχειρο ζαρζαβατικό είχαν μπροστά τους. Φυσικά ο Τραπεζίτης της Υ/Ε δεν δίστασε ποτέ να χρησιμοποιήσει την πιο κτηνώδη βία κατά των λαϊκών αυτών στρωμάτων, όπως έκανε με τις μακροχρόνιες διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων τις οποίες κυριολεκτικά τις συνέτριψε με την αστυνομική βία…

Νίκος Βεντούρας:Τι εστί Ευρώπη;

Τι εστί Ευρώπη;

Για τους αρχαίους, το πρόβλημα ήταν λυμένο. Η Ευρώπη ήταν μια όμορφη κόρη (με ωραία μεγάλα μάτια, εκ του εὐρύς + ὤψ), την οποία καψουρεύτηκε ο Δίας και τη μετέφερε μεταμορφωμένος σε ταύρο από τη Φοινίκη στην Κρήτη, όπου της αποκάλυψε την θεϊκή του υπόσταση ― και ενδεχομένως και άλλα πράγματα, δεδομένου ότι έκαναν μαζί τρία παιδιά (ανάμεσά τους, και το βασιλιά Μίνωα).

Ή μάλλον το πρόβλημα ήταν σχεδόν λυμένο, αφού αυτή είναι απλά μια εκδοχή ― πάντως η πιο διαδεδομένη, της ιστορίας.

Τι είναι Ευρώπη όμως για εμάς εδώ ― ευρωλιγούριδες, ευρωσκεπτικιστές, ή ισαποστάκηδες στο θέμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης;

Η Ευρώπη της Iστορίας

Αν και η ονομασία είναι αρχαία, η Ευρώπη, με την σημερινή πολιτισμική σημασία της, αποτελεί μια σχετικά πρόσφατη έννοια. Πρόσφατη, δηλαδή, με κριτήρια «ιστορικού χρόνου».

Για τους αρχαίους Έλληνες, και ως την ύστερη αρχαιότητα και τον πρώιμο μεσαίωνα, ο όρος Ευρώπη είχε κυρίως γεωγραφική σημασία, και αφορούσε τους βόρεια και δυτικά της Ελλάδας (και αργότερα της Ρώμης) τόπους και λαούς, σε αντιδιαστολή με την Ασία και την Αφρική (ή «Λιβύη» κατά τους αρχαίους).

Οι κάτοικοι της Ευρώπης, στα βόρεια και δυτικά του Ελληνορωμαϊκού χώρου), θεωρούνταν «βάρβαροι», τόσο με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου (λαοί που δεν ομιλούν ελληνικά), ώστε και στην πρακτική έννοια, αφού στερούνταν γραφής, διοικητικών θεσμών και γραπτής ιστορίας.

Στον ύστερο Μεσαίωνα, ο όρος Ευρώπη άρχισε να χρησιμοποιείται ως ευρύτερος ταυτοτικός όρος από τους κατοίκους της ηπείρου, κυρίως σε περιπτώσεις όπου, παρά τις επιμέρους τους ταυτότητες, καλούνταν να ενωθούν εναντίον ενός κοινού εχθρού (όπως των Αράβων στο Πουατιέ το 732, των Τούρκων αργότερα κ.α.).

Οι Σταυροφορίες, έναντι των Αράβων αλλά και του Βυζαντίου, υπήρξαν μια καθοριστική εμπειρία πρώιμης δυτικό-ευρωπαϊκής συνέργειας (στο πλιάτσικο), και πρόγευση της χιλιετούς αποικιακής καταλήστευσης του πλανήτη. Η Κύπρος, ειδικά, λειτούργησε ως πρωτοπόρο εργαστήριο στο οποίο διαδοχικές κατοχικές δυνάμεις (Λουζινιανοί, Βενετοί, Γενεβέζοι, Οθωμανοί, και Βρετανοί) εξασκήθηκαν στην αποικιοκρατική διοίκηση ― ανάμεσα στα άλλα οργανώνοντας τους ντόπιους parici (δουλοπάροικους) στην καλλιέργεια ζαχαρότευτλων.

Σε κάθε περίπτωση, από την εποχή του Καρλομάγνου έως τον 20ο αιώνα, η Ευρώπη θα περάσει πάνω από μια χιλιετία για να πάρει κάτι που θυμίζει την σημερινή της μορφή, μέσα από επίδοξα αυτοκρατορικά σχήματα, αιματηρούς πολέμους φεουδαλικών βασιλείων, ομογενοποίηση γειτονικών πληθυσμών, και πολλές αργές διαδικασίες εθνοποίησης. 

Εκτός από τον Εκατονταετή, τον Τριακονταετή, τους Ναπολεόντιους, και εκατοντάδες ακόμα ενδο-ευρωπαϊκούς πολέμους, θα χρειαστούν επίσης η κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, της Πρωσσίας και της Αυστροουγγαρίας, ο Πρώτος και Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και η διάλυση του «Ανατολικού Μπλοκ», για να καταλήξει στα σημερινά της σύνορα.

Μια τέτοια ιστορική διαδικασία είναι αναπόφευκτο να αφήσει πολλές αντιπαλότητες μεταξύ γειτονικών κρατών, αλλά και κρατών ή πολιτισμικών «μπλοκ» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ― βασισμένες σε πολιτισμικές διαφορές, χωρικές διεκδικήσεις και ιστορικά τραύματα. 

Αν τα ευρωπαϊκά κράτη συνιστούν μια «μεγάλη οικογένεια», τα μέλη αυτής της οικογένειας έχουν υπάρξει θύματα και θύτες σκληρής κακοποίησης μεταξύ τους, ενώ το καθένα ως πρόσφατα (μόνο;) καλοκοίταζε γειτονικά χωράφια που θεωρούσε ότι «κληρονομικά» του ανήκουν. 

Γνωρίζουμε ότι η «υψηλή» ευρωπαϊκή κουλτούρα γεννήθηκε και επιβίωσε σε ένα τέτοιο ιστορικό περιβάλλον. Όπως θα γράψει ο Τζώρτζ Στάινερ «Η Ευρώπη είναι ο τόπος όπου ο κήπος του Γκαίτε σχεδόν συνορεύει με το Μπούχενβαλντ· όπου το σπίτι του Κορνέιγ βρίσκεται δίπλα στη πλατεία που η Ζαν Ντ’ Αρκ γνώρισε το αποτρόπαιο τέλος της».

Μπορούν όμως τέτοιου είδους ιστορικές αντιπαλότητες, σε συνδυασμό με μια ανομοιογενή πολιτισμικά επικράτεια, να αποτελέσουν βάση για τη σύσταση μιας κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας στους λαούς της γηραιάς ηπείρου;

Η Ευρώπη της Ε.Ε.

Συμπεράσματα για τον πόλεμο και την ελληνική στάση

Μίχας Ζαχαρίας

PrintViberΑνταλλαγήΠριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι εδώ και μία 20ετία έστελνε μηνύματα σε δυτικά ώτα μη ακουόντων σχετικά με την απειλή που συνιστά για τη ρωσική εθνική ασφάλεια η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Σε γενικές γραμμές, όμως, το πολιτικό και μιντιακό σύστημα στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες δυτικές χώρες έχει αποφύγει μία ορθολογική συζήτηση που θα πρόσφερε εποικοδομητικά συμπεράσματα.

Ο υπογράφων είχε την ευκαιρία να συζητήσει εκ βαθέων με ένα Έλληνορωσικό ζευγάρι, όπου ένας εκ των δύο οποίων μάλιστα, σχετίζεται με τον ευρύτερο χώρο της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας και ο οποίος είναι παντρεμένος με Ρωσίδα. Στόχος της συζήτησης δεν ήταν να εκφράσουν άποψη για το ποιος είναι “καλός” και ποιος “κακός”. Έχουμε υπογραμμίσει επανειλημμένως ότι η λογική του άσπρου-μαύρου είναι αντιπαραγωγική. Για την ακρίβεια, ακατάλληλη για την κατανόηση των κινήτρων και των δύο πλευρών. Ιδού, λοιπόν, τα συμπεράσματα από τη συζήτηση:

Πρώτον: Εισήλθαμε στο Ψυχρό Πόλεμο Νο 2. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι Αμερικανοί θεωρούν πως ακόμα μιλούν με τον Γιέλτσιν και πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Την ίδια άποψη διατηρούν και για τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας.

Δεύτερον: Καλώς ήρθατε στον Hybrid Warfare (Υβριδικό Πόλεμο). Είναι η πρώτη φορά που οι πληροφοριακές επιχειρήσεις λαμβάνουν τέτοια έκταση και σημασία. Οι Ουκρανοί έχουν βρει ευήκοα ώτα, ενώ οι ρωσικές αιτιάσεις έχουν εξαφανιστεί. Η απαγόρευση πρόσβασης σε ρωσικά μέσα (ενημέρωσης ή παραπληροφόρησης, ισχύει λίγο πολύ και για τις δυο πλευρές), αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση κεκτημένων δικαιωμάτων των κοινωνιών από άρχουσες ελίτ που διατηρούν για τον εαυτό τους, διόλου δημοκρατικά, το δικαίωμα να καθορίζουν το περιεχόμενο της “αποδεκτής” πληροφόρησης του κοινού. Η νοοτροπία αυτή καταπατεί βάναυσα δημοκρατικές αρχές, τις οποίες κατά τα άλλα επικαλείται η Δύση για να επιτεθεί επικοινωνιακά στη Ρωσία.

Τρίτον: Καλώς ήρθατε στο NATO Νο 2. Θα έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει θεωρία συνομωσίας που να λέει ότι Πούτιν και Μπάιντεν τα έχουν συμφωνήσει στις πλάτες των Ευρωπαίων για να επιστρέψει το ΝΑΤΟ ως αποκλειστικός πάροχος ασφαλείας της ΕΕ!

Γ.Αδαλής:Οι ενεργειακές,οικονομικές,επισιτιστικές,συνέπειες ενός κάθετα πολωμένου κόσμου - Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει (Β΄ Μέρος)

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, μιλάει στον 98.4 για τις παγκόσμιες ανατροπές και ανακατατάξεις σε οικονομία, ενέργεια και επισιτιστικά, σημειώνοντας ότι ειδικά στην Ευρώπη μπαίνουμε σε χρόνια πληθωρισμού διαρκείας με ότι συνεπάγεται αυτό. 

Το πιθανότερο είναι πως με τις σφαίρες επιρροής γυρίζουμε σε ένα μοντέλο 200 χρόνια πίσω, όπου τα χρηματοοικονομικά παιχνίδια για τους λαούς, έχουν μικρή σημασία, όταν ζητήματα φτώχειας, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης , γίνονται πρώτης προτεραιότητας ακόμη και για τον ευρωπαϊκό χώρο.

Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει

 (Β΄ Μέρος)

Ο οικονομέτρης- αναλυτής Γιώργος Αδαλής , μιλάει στον 98.4 για το πώς αυτοπαγιδεύεται ενεργειακά η Ευρώπη στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι που με επίκεντρο την Ουκρανία, πυροδοτεί εξελίξεις σε όλες τις δραστηριότητες των χωρών. Εξηγεί γιατί η Ρωσία σε αυτή την φάση από τις κυρώσεις στο τομέα της ενέργειας δεν χάνει με την άνοδο στις τιμές των ορυκτών καυσίμων. Παράλληλα εξηγεί με αριθμητικά δεδομένα γιατί η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου με LNG πλοία, δεν μπορεί πέρα από τις ακριβές τιμές, να καλύψει ούτε τα στοιχειώδη ενεργειακά σε επάρκεια της Ευρώπης, αφού ο υπαρκτός στόλος τέτοιων πλοίων και η όποια ενίσχυση του δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση. Μιλάει ακόμη για την ανάγκη άμεσης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου υποθαλάσσια της Ελλάδας, αλλά και τα μεγάλα γεωοικονομικά παιχνίδια που είναι σε εξέλιξη , με τους μεγάλους κερδισμένους και χαμένους μιας κρίσης , που «κλειδί» όπως είπε είναι η Ειρήνη, ώστε να μειωθούν άμεσα τα ασφάλιστρα γεωπολιτικού κινδύνου , που εκτοξεύουν τις τιμές .

Οι υποκριτές της Ουάσιγκτον και των Βρυξελλών: Καλύπτουν την Τουρκία, “ρίχνουν” την Ελλάδα και την Κύπρο…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ*, Hellas Journal

Η ρωσική εισβολή εναντίον της Ουκρανίας, που οδήγησε σε δολοφονίες χιλιάδων αμάχων και μεγάλες καταστροφές, αποκάλυψε και την υποκρισία μερικών χωρών, αλλά και μίας κάστας αξιωματούχων της αμερικανικής κυβέρνησης και της αναξιόπιστης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η μεγαλύτερη χώρα-υποκριτής είναι βεβαίως η Τουρκία. Κρατά τα σκήπτρα των χωρών που εκμεταλλεύονται εκβιάζοντας τους άλλους υποκριτές: Τους γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τους αξιωματούχους των Βρυξελλών που κάνουν τα αδύνατα-δυνατά για να δικαιολογήσουν τις αντιαμερικανικές και αντιδυτικές δράσεις της Τουρκίας. Ναι, καλά διαβάσατε.

Η Τουρκία βρίσκεται σε «πόλεμο» με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες και ταυτόχρονα εξυπηρετεί τον μεγαλύτερο εχθρό της Δύσης: τη χώρα-εισβολέα, που ισοπέδωσε ένα κράτος, την Ουκρανία, στο όνομα της αναβίωσης της Ρωσικής «Αυτοκρατορίας». Παρ’ όλα αυτά, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπό τον Άντονι Μπλίνκεν και οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. δεν είδαν, δεν άκουσαν.

• Το χειρότερο που συμβαίνει αυτή τη στιγμή, είναι ότι η Τουρκία έχει ξεκινήσει να παραβιάζει τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Το Σάββατο από την Ντόχα, ο ισλαμιστής υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου υποδέχθηκε τους Ρώσους ολιγάρχες επίσημα στην Τουρκία.
• Είναι «επιχειρηματίες»-ταμίες του Βλαντιμίρ Πούτιν, που βρίσκονται στους καταλόγους των κυρώσεων των ΗΠΑ και της Ευρώπης. Ενώ δεν έχουν εργαστεί ποτέ στη ζωή τους, διακινούν δισεκατομμύρια δολάρια.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, από την πλευρά τους, τηρούν στο ακέραιο τις κυρώσεις. Η Λευκωσία, μάλιστα, αθόρυβα ζητά από τους Ρώσους να της αδειάσουν τη γωνία. Και καλά κάνει. Άλλωστε, πρόκειται για παράνομα χρήματα που πέρασαν από το πλυντήριο των κυπριακών τραπεζών. Οι Κύπριοι τραπεζίτες παρανόμησαν, αλλά δεν πρόκειται να τιμωρηθούν ποτέ… Δυστυχώς.

Εάν η Ελλάδα και η Κύπρος τολμούσαν να μην εφαρμόσουν τις κυρώσεις, τι θα έκαναν η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες. Μα θα φώναζαν. Θα ούρλιαζαν και θα επιχειρούσαν να τιμωρήσουν τις δύο χώρες. Για την Τουρκία τσιμουδιά. Αντίθετα θα έλεγα ότι βλέπουμε και προσπάθεια επιβράβευσης των παρανομιών της. Στο όνομα μίας ψεύτικης διαπραγμάτευσης…

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΙΣΒΟΛΕΣ ΑΓΓΕΛΩΝ!

"H εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι η πρώτη τόσο σημαντική επίθεση εναντίον ενός ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο" στην Ευρώπη" δήλωσε ανερυθρίαστα στην αντιφώνησή της η κυρία Σακελλαροπούλου κατά την συνάντησή της με τον Κ.Μητσοτάκη.
"Δικαιολογημένα" ξεχνά η κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

 
"Ε Υ Σ Π Λ Α Χ Ν Ι Κ Ο Σ  Α Γ Γ Ε Λ Ο Σ" ήταν η ονομασία της δολοφονικής επιχείρησης και έγινε από 12 ΝΑΤΟϊκούς "αγγέλους"- κράτη.
Τώρα, η ΚΥΠΡΟΣ "πάντα είναι μακριά"!
Είναι σαν να την επαναλαμβάνει, η κ. Πρόεδρος τη φράση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “η Κύπρος είναι μακριά” , που ειπώθηκε κατά τη διάρκεια του ΑΤΤΙΛΑ 2 , και μας “στοιχειώνει” 48 χρόνια τώρα.
_________

Από δημοσίευμα της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" για να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας.
_____________
Σε ένα μήνα συμπληρώνονται 23 χρόνια από τους βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας. Την 24η Μαρτίου του 1999, στις 19:45, οι πρώτοι πύραυλοι που είχαν εκτοξευτεί από νατοϊκά πολεμικά πλοία στην Αδριατική έπληξαν συστήματα αεράμυνας, στο Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και τη δυτική Σερβία.
Ακολούθησαν 78 ημέρες αλλεπάλληλων βομβαρδισμών στρατιωτικών αλλά και πολιτικών στόχων.
Τη διαταγή για την έναρξη των βομβαρδισμών στον διοικητή των νατοϊκών δυνάμεων, στρατηγό Γουέσλι Κλαρκ, έδωσε ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα. Η νατοϊκή επιχείρηση ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και έφερε την κωδική ονομασία
"ε υ σ π λ α χ ν ι κ ό ς  ά γ γ ε λ ο ς".

Στις επιχειρήσεις συμμετείχαν 12 χώρες της βορειοατλαντικής συμμαχίας.
Αφορμή για την έναρξη των βομβαρδισμών αποτέλεσε η αποτυχία των συνομιλιών στο Ραμπουγιέ της Γαλλίας για το καθεστώς αυτονομίας του Κοσόβου, γεγονός που χρεώθηκε στο καθεστώς Μιλόσεβιτς. Αργότερα, βέβαια, ο στρατηγός Κλαρκ, στο βιβλίο του "Ο Σύγχρονος πόλεμος" αποκάλυψε ότι οι προετοιμασίες είχαν ξεκινήσει τον Ιούνιο του 1998 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.

Μάθημα πολιτικής από Ερντογάν στους Ευρωπαίους πρέσβεις

Ο Ερντογάν κάλεσε τους πρέσβεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι διαπιστευμένοι στην Άγκυρα και τους έκανε… μάθημα για το Κυπριακό και για τη διεθνή πολιτική. Άλλοτε με αλαζονικό τρόπο κι άλλοτε με ύφος “αδικημένου”, προσπάθησε να τους… πείσει πως «παρά τις αδικίες που αντιμετωπίζουμε, η ΕΕ παραμένει στρατηγική μας προτεραιότητα».

Είναι προφανές πως η Άγκυρα θέλει να κρατά ανοικτό το κανάλι με την Ένωση, όχι γιατί θεωρεί εφικτή την ένταξη της, άλλωστε αυτό δεν είναι στόχος της Τουρκίας, αλλά επειδή πρωτίστως έχει οφέλη από τη διατήρηση σχέσεων. Έστω κι εάν ενίοτε οι σχέσεις αυτές είναι περιπετειώδεις. Ο Ερντογάν μιλώντας στους Ευρωπαίους πρέσβεις δεν είχε πρόθεση να παρουσίαζε καμουφλαρισμένες τις θέσεις του για το Κυπριακό. Γιατί να το κάνει; Δεν έχει, ως γνωστό, κόστος ούτε από τις μαξιμαλιστικές θέσεις που εκφράζει και προωθεί ούτε και από τις ακραίες του συμπεριφορές.

Είπε πολλά ο Ερντογάν και για την Κύπρο και ζήτησε ευθέως αναγνώριση «οντότητας» των Τουρκοκυπρίων.

Μάθημα πολιτικής από Ερντογάν στους Ευρωπαίους πρέσβεις: 

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός

 

 

Αποστολόπουλος Απόστολος

 

Η Ευρώπη είναι το πρώτο αλλά όχι το μόνο θύμα της “Ουκρανικής κρίσης” πριν καν πέσει έστω μια τουφεκιά. Οι Αμερικάνοι, θεωρώντας δεδομένη τη νίκη επί του Χίτλερ, σχεδίαζαν από το 1942 μια “Ενωμένη Ευρώπη” υποχείριό τους, ως προϋπόθεση νικηφόρας αναμέτρησης με τη Ρωσία –τότε ΕΣΣΔ– αντιδρούσε μόνο ο Ντε Γκωλ. Έκτοτε οι ΗΠΑ θεωρούν την ΕΕ προτεκτοράτο τους  –Μπρζεζίνσκι. Το ευρωπαϊκό “στάτους” έχει μάλλον χειροτερέψει, από προτεκτοράτο έχει πέσει στην κατηγορία fuck the Europe, Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών.

Το προφανές είναι ότι αέριο και πετρέλαιο, οι τιμές τους, έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Οι Γερμανοί εμπόδισαν, με όπλο τη γραφειοκρατία, την άμεση μεταφορά του φθηνού ρωσικού αερίου στην Ευρώπη. Οι ευρωπαίοι ηγέτες προτιμούν να εκτιναχθούν οι τιμές των προϊόντων και να πληρώσουν πανάκριβα οι πολίτες πετρέλαιο και αέριο για να ζεσταθούν παρά να αντισταθούν στις ΗΠΑ.

Το αφανές είναι ότι η Ευρώπη στο σύνολό της επιβεβαιώνει πανηγυρικά την υποδούλωσή της στις ΗΠΑ. Οι έτσι κι αλλιώς αδύναμες φωνούλες, στο Παρίσι ή στο Βερολίνο, για ανεξαρτησία της Ευρώπης έχουν σιγήσει.  Οι Ρώσοι, η ενέργεια, η Ουκρανία, όλο το πακέτο, μοιάζει με τις γνωστές κούκλες, τις μπάμπουσκες, που η μία κρύβει μια επόμενη. Αφού χύθηκε πολύ μελάνι για το αέριο και τους αγωγούς έχουμε φτάσει τώρα στην Ουκρανία. Στο βάθος-βάθος επαναλαμβάνεται ένα γεωπολιτικό παιχνίδι που συμπληρώνει όπου να ‘ναι δυο αιώνες.

Η Ουκρανία, ειδικά η Κριμαία, είναι πεδίο πολέμου τουλάχιστον από το 1850. Και πάντα με ένα στόχο, τότε και τώρα: να αποτραπεί η κάθοδος της Ρωσίας στις “θερμές θάλασσες”, στη Μεσόγειο. Μια χαρά είναι οι Ρώσοι στο βορρά. Αλλά αν κατηφορίσουν στη Μεσόγειο η στεριανή Ρωσία θα αμφισβητήσει έμπρακτα το μονοπώλιο κυριαρχίας των θαλάσσιων Δυτικών Δυνάμεων, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία.

Η παράμετρος της Ελλάδας

Η συνέχεια εδώ:

H ουκρανική κρίση, ο χρήσιμος ηλίθιος και ο χρήσιμος εχθρός: 

Η ντροπή των Βρυξελλών: Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν απέναντί τους την Ευρωπαϊκή Ένωση, που προστατεύει την Τουρκία…

Η ντροπή των Βρυξελλών: Η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν απέναντί τους την Ευρωπαϊκή Ένωση, που προστατεύει την Τουρκία…: Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, Hellas Journal Οι υπουργοί Εξωτερικών των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.),

Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής: Ποιοί στήριξαν Κύπρο και ποιοί Τουρκία

ρεπορτάζ από τον Φιλελεύθερο της Κύπρου | του Κώστα Βενιζέλου

Το γερμανικό μπλοκ στην Ε.Ε. λειτουργεί αποτρεπτικά στην επιβολή κυρώσεων κατά της κατοχικής Τουρκίας ενώ η στάση εταίρων μας στέλνει στα αζήτητα την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σύμφωνα με τα όσα έχουν συζητηθεί στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., την περασμένη Δευτέρα, στις Βρυξέλλες, το θέμα των παράνομων τουρκικών ενεργειών στην περίκλειστη περιοχή της Αμμοχώστου, απασχολεί μεν την Ένωση, έχουν διαμορφωθεί κείμενα αλλά στο διά ταύτα δεν υπάρχει πολιτική βούληση για αποφάσεις.

Ο «Φ» θα αποκαλύψει σήμερα πώς τοποθετήθηκαν τα κράτη-μέλη, ώστε να διαμορφωθεί μια πλήρης εικόνα για το ποιοι μας στηρίζουν και ποιοι όχι. Ενδεικτική του κλίματος που επικράτησε ήταν και η τοποθέτηση του Αυστριακού ΥΠΕΞ, κατά τη δευτερολογία του. Είπε, όπως έγινε γνωστό, πως ελπίζει η χώρα του να μη βρεθεί ποτέ στη θέση να χρειαστεί αλληλεγγύη. Τούτο επιβεβαιώνει το κλίμα που επικρατεί και τις πολλές δυσκολίες που υπάρχουν για να γίνουν αποδεκτά τα αυτονόητα. Στο παρασκήνιο, πάντως, φάνηκε πως η Λευκωσία είχε ετοιμάσει εναλλακτικές κινήσεις, με στόχο να διασφάλιζαν ότι θα υιοθετείτο πλαίσιο κυρώσεων και στη συνέχεια να υλοποιούνταν μέτρα.

Σε μια συνεδρίαση, που είχε πολλά θέματα στην ατζέντα, το θέμα της Αμμοχώστου απασχόλησε αρκετά τους υπουργούς Εξωτερικών.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, Ζοζέπ Μπορέλ, ανοίγοντας τη συζήτηση είπε πως ήλθε η ώρα των αποφάσεων. Αναφερόμενος στο «έγγραφο επιλογών», που ετοίμασε και κατάθεσε, αυτό όπως εξήγησε,  αφορούσε μέτρα που συνδέονται απευθείας με το θέμα της Αμμοχώστου και ευρύτερα τις σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε. Στόχος, όπως είπε, η αποτροπή της περαιτέρω επιδείνωσης της κατάστασης επί του εδάφους. Στο ίδιο μήκος κύματος, μίλησε και ο Επίτροπος Διεύρυνσης, Varhelyi, ο οποίος πρόταξε το Κυπριακό. Κράτησε, ωστόσο, αποστάσεις από την επιλογή, που αφορά στην περικοπή των κονδυλίων. Υποστήριξε δε πως επί του θέματος δεν υπήρξε πρότερη διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής: Στο όνομα της «ουδετερότητας» κινδυνεύουν και τα Χριστούγεννα

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Αντιγράφουμε από την kathimerini.gr, στις 1-12-2021:

[«Σε στροφή 180 μοιρών υποχρεώθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ανακάλεσε εσωτερικό έγγραφο με οδηγίες για τη δέουσα εσωτερική επικοινωνία των στελεχών της, καθώς κατηγορήθηκε ότι προσπαθεί να… ακυρώσει τα Χριστούγεννα και ότι εξαπολύει επίθεση κατά της «κοινής λογικής».

Πρόκειται για έναν οδηγό 30 σελίδων με σκοπό τη χρήση πιο ουδέτερης γλώσσας εντός της Κομισιόν σε ό,τι αφορά το φύλο, η οποία να είναι πιο φιλική στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, και η οποία παρουσιάστηκε από την Επίτροπο για την Ισότητα, Χελένα Ντάλι, στα τέλη Οκτωβρίου. Το εσωτερικό έγγραφο περιήλθε στην κατοχή της ιταλικής ταμπλόιντ “il Giornale”, κάτι που πυροδότησε αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και από ανώτατο αξιωματούχο του Βατικανού, ακροδεξιούς πολιτικούς και πρώην Επίτροπο της Ε.Ε.. Ως αποτέλεσμα, η κ. Ντάλι αναγκάστηκε να κάνει πίσω, αναφέρει το Politico. «Υπήρξαν ανησυχίες σε ό,τι αφορά ορισμένα παραδείγματα που αναφέρονταν στις κατευθυντήριες γραμμές για την χωρίς αποκλεισμούς επικοινωνία, η οποία όπως συνηθίζεται σε τέτοιες οδηγίες, είναι μια εργασία σε εξέλιξη», ανέφερε στο Twitter η Μαλτέζα Επίτροπος. «Εξετάζουμε αυτές τις ανησυχίες με σκοπό να τις λάβουμε υπόψη μας στην αναθεωρημένη εκδοχή των οδηγιών».

Το επίμαχο έγγραφο

ΣΟΚ! Η Παναγία Τρανσέξουαλ!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Όποιος ακόμη δεν έχει καταλάβει ότι το κούνημα του θυμιατού των...

Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
με το θυμιατήρι του Σαμανισμού είναι μόνον μια ιδεολογική πρόθεση νομιμοποίησης
της μονομερής ιμπεριαλιστικής παρέμβασης, είναι στ' αλήθεια μια περίπτωση απελπισίας.
Με αυτούς που μπερδεύουν τους αγγέλους με τους διαβόλους
δεν είναι δυνατόν να υπάρξει καμία θεολογική αντιπαράθεση»
Costanzo Preve, La quarta guerra mondiale (Ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος), εκδόσεις Veltro, 2008, σελ. 172

Αν αυτό συνέβαινε για τη θρησκευτική πίστη του οποιουδήποτε πολίτη του πλανήτη θα είχαμε επανάσταση, αλλά είναι φυσιολογικό για της "πολιτισμένη" Ευρώπη του 4ου Ράιχ! Άλλωστε, ήδη έχουμε δείγματα γραφής για τη νέα κανονικότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό το τέρας του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Η Παναγία γίνεται τρανσέξουαλ! Ο "κοινωνικός/η αγωνιστής/α" Riccardo Simonetti, Ειδικός Πρεσβευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ+ -(τις κοινότητες που περιλαμβάνουν ομοφυλόφιλους, λεσβίες, αμφιφυλόφιλους, τρανσέξουαλ, άφυλους κ.α.π. συνανθρώπους μας)-, παρουσίασε την Παναγιά σε τρανς εκδοχή.

Το πρωτοσέλιδο του μηνιαίου γερμανικού περιοδικού με την Παναγία τρανσέξουαλ: "Siegessäule" Φυσικά αναμένεται η Ε.Ε. να ανακοινώσει πως ήταν μια πρωτοβουλία του/της ιταλογερμανού/ιταλογερμανίδας ακτιβιστή/ας και δεν είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ, αλλά εκφράζει προσωπικές απόψεις του Ειδικού Πρεσβευτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ+. Φυσικά για τα δικαιώματα όσων πολιτών δεν επιθυμούν έγχυση πειραματικού γενετικού φαρμάκου στο σώμα τους... δεν υπάρχουν πολιτικές δικαιωμάτων.

Ας θυμηθούμε, δύο κείμενα της Ιωάννας Υψηλάντη, για να κατανοήσουμε τι σημαίνει σήμερα "Πολιτική ορθότητα" (Political correctness) για το νεοναζιστικό καθεστώς που οικοδομούν στην Ευρώπη, με τα "πιστοποιητικά εμβολιασμένου", τη βία και καταστολή, που κάνουν το ναζισμό να παίρνει σήμερα τη ρεβάνς με τις πολυεθνικές Big Pharma και το θεϊκό μπόλι.

Θα μας τρελάνουν αυτοί στην Κομισιόν! – Θα καταργήσουν και τα Χριστούγεννα!

Θα μας τρελάνουν αυτοί στην Κομισιόν! – Θα καταργήσουν και τα Χριστούγεννα!: Καλά εκεί στην Κομισιόν δεν έχουν τον Θεό τους! Έπειτα από την καμπάνια του Συμβουλίου της Ευρώπης, που αποκαλ

Αποσύρθηκε σουρεαλιστική οδηγία της Κομισιόν που στο όνομα της ουδετερότητας «καταργούσε κάθε διάκριση», ακόμη και τα Χριστούγεννα

Σε στροφή 180 μοιρών υποχρεώθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ανακάλεσε εσωτερικό έγγραφο με οδηγίες για τη δέουσα εσωτερική επικοινωνία των στελεχών της, καθώς κατηγορήθηκε ότι προσπαθεί να… ακυρώσει τα Χριστούγεννα και ότι εξαπολύει επίθεση κατά της «κοινής λογικής».

Πρόκειται για έναν οδηγό 30 σελίδων με σκοπό τη χρήση πιο ουδέτερης γλώσσας εντός της Κομισιόν σε ό,τι αφορά το φύλο, η οποία να είναι πιο φιλική στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, και η οποία παρουσιάστηκε από την Επίτροπο για την Ισότητα, Χελένα Ντάλι, στα τέλη Οκτωβρίου.

Το εσωτερικό έγγραφο περιήλθε στην κατοχή της ιταλικής ταμπλόιντ “il Giornale”, κάτι που πυροδότησε αντιδράσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και από ανώτατο αξιωματούχο του Βατικανού, ακροδεξιούς πολιτικούς και πρώην Επίτροπο της Ε.Ε..

Ως αποτέλεσμα, η κ. Ντάλι αναγκάστηκε να κάνει πίσω, αναφέρει το Politico. «Υπήρξαν ανησυχίες σε ό,τι αφορά ορισμένα παραδείγματα που αναφέρονταν στις κατευθυντήριες γραμμές για την χωρίς αποκλεισμούς επικοινωνία, η οποία όπως συνηθίζεται σε τέτοιες οδηγίες, είναι μια εργασία σε εξέλιξη», ανέφερε στο Twitter η Μαλτέζα Επίτροπος. «Εξετάζουμε αυτές τις ανησυχίες με σκοπό να τις λάβουμε υπόψη μας στην αναθεωρημένη εκδοχή των οδηγιών».

Το επίμαχο έγγραφο

Το έγγραφο είναι μέρος ενός σχεδίου που υποστήριξε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για τη θέσπιση μιας «Ένωσης της Ισότητας». Στο πλαίσιο αυτό και προκειμένου να διασφαλιστεί ότι «όλοι εισπράττουν εκτίμηση και αναγνώριση σε όλες τις εργασίες μας ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή εθνικότητας, θρησκείας ή πίστης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού», το έγγραφο περιείχε μερικές οδηγίες όπως:

Οι αξιωματούχοι «να μην απευθύνονται ποτέ σε ένα ακροατήριο ως “κυρίες και κύριοι” αλλά να χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως “Αγαπητοί συνάδελφοι”».

Το προσωπικό της Κομισιόν να απέχει από τη χρήση όρων όπως «Κύριος ή Κυρία, εκτός και αν κάτι τέτοιο αποτελεί σαφή επιθυμία του ατόμου προς το οποίο απευθύνονται». Αντ’ αυτού να χρησιμοποιούν τον γενικό όρο “Ms universally”.

Ωστόσο, το πιο «αμφιλεγόμενο» σημείο ήταν εκείνο που συνεβούλευε: «Να μην θεωρείτε [δεδομένο] ότι όλοι είναι Χριστιανοί».

«Δεν ισχύουν για όλους οι χριστιανικές γιορτές όλοι, ούτε όλοι οι Χριστιανοί τις γιορτάζουν τις ίδιες ημερομηνίες», αναφερόταν στο έγγραφο που συμβούλευε επίσης το προσωπικό της Κομισιόν να αποφεύγει εκφράσεις όπως «Τα Χριστούγεννα μπορούν να προκαλέσουν πολύ στρες» αλλά αντ’ αυτού να ποροτιμούν το «Οι γιορτές μπορούν να προκαλέσουν πολύ στρες».

Το έγγραφο πρότεινε επίσης να μην χρησιμοποιείται η έκφραση «χριστιανικά ονόματα», και τη θέση της να πάρουν οι λέξεις «μικρό ονομα» ή «πρώτο όνομα», καθώς και να μην χρησιμοποιούνται ονόματα που «προέρχονται από μία θρησκεία». Για παράδειγμα, συμβουλεύει να πει κάποιος «Μαλίκα και Χούλιο» αντί για «Μαρία και Τζον», για να αναφερθεί σε ένα «ξένο ζευγάρι».

Οι κατευθυντήριες γραμμές πρότειναν μάλιστα την αποφυγή «όρων που δηλώνουν το φύλο», όπως τον αγγλικό όρο «man-made» που σημαίνει «χειροποίητος» ή «φτιαγμένος από άνθρωπο», υπό το σκεπτικό ότι στα αγγλικά η λέξη man, εκτός από «άνθρωπος» γενικότερα, σημαίνει και «άνδρας».

Έτσι, το έγγραφο προτείνει π.χ. αντί για “man-made fabrics” (χειροποίητα υφάσματα) να χρησιμοποιείται η έκφραση “synthetic fabrics” (συνθετικά υφάσματα).

Κύμα επικρίσεων: «Βιώνουμε τον σουρεαλισμό»

Οι αντιδράσεις στις εν λόγω οδηγίες δεν ήταν θετικές. Ο καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν, ο υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού και ένας από τους ανώτατους αξιωματούχους της  Αγίας Έδρας, είπε στο Vatican News: «Φυσικά, ξέρουμε ότι η Ευρώπη οφείλει την ύπαρξή της και την ταυτότητά της σε πολυάριθμες συνεισφορές, αλλά δεν μπορούμε βέβαια να ξεχνάμε ότι μια από τις κύριες συνεισφορές, αν όχι η κυριότερη, υπήρξε η ίδια η Χριστιανοσύνη».

Όπως ήταν αναμενόμενο, οι αντιδράσεις ήταν έντονες και στον ακροδεξιό χώρο.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε εσωτερικό της έγγραφο, θεωρεί τους εορτασμούς των Χριστουγέννων ανεπαρκείς σε ό,τι αφορά την καθολική αποδοχή», δήλωσε στο Facebook η Τζόρτζια Μελόνι, ηγέτις του ακροδεξιού κόμματος «Αδέρφια της Ιταλίας».

«Στο όνομα μιας εχθρικής ιδεολογίας, επιθυμεί να καταπιέσει την κουλτούρα ενός λαού. Η ιστορία μας και η ταυτότητά μας δεν μπορεί να ακυρωθεί, πρέπει να τις σεβαστούν».

Από την πλευρά του, ο Ματέο Σαλβίνι, επικεφαλής του ιταλικού ακροδεξιού κόμματος «Λέγκα του Βορρά», προέβη σε δηλώσεις παρόμοιες με εκείνες της Μελόνι. «Μαρία, η μητέρα, Ιωάννης, ο πατέρας. Ζήτω τα ιερά Χριστούγεννα… Ελπίζω να μην προσβληθεί κανείς στην Ευρώπη», ανέφερε στο Twitter.

Ακόμη και ένας πρώην Ευρωπαίος Επίτροπος συμμετείχε στις επικρίσεις. Ο Αντόνιο Ταζάνι, στενός σύμμαχος του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι και πρώην πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, έγραψε στο Twitter: «Ζήτω η Ευρώπη της κοινής λογικής», μετά την αλλαγή πλεύσης εκ μέρους της Χελένα Ντάλι.

Αξιωματούχος της Κομισιόν, που δεν θέλησε να κατονομαστεί, επίσης κατέκρινε τη Ντάλι και το έγγραφό της. «Η Επίτροπος Ντάλι καλύπτει την παντελή έλλειψη βαρύτητάς της στο Σώμα [των Επιτρόπων] βγάζοντας από το “καπέλο” της “οδηγίες για την καθολική αποδοχή” οι οποίες αποδομούν τους πιο στοιχειώδεις κανόνες», δήλωσε. «Τρελαινόμαστε, με τη Ντάλι, βιώνουμε τον σουρεαλισμό».

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχουν επίσης προβεί σε παρόμοιες συστάσεις με την Κομισιόν, αλλά ήταν λιγότερο σαφής στα παραδείγματα που έδωσαν. Τον Ιανουάριο του 2018, το Συμβούλιο εξέδωσε οδηγίες για την προώθηση της χρήσης «ουδέτερων ουσιαστικών σε ό,τι αφορά το φύλο, τα οποία δεν υποθέτουν ότι ένας άντρας ή μια γυναίκα κάνει μια συγκεκριμένη δουλειά ή έχει έναν συγκεκριμένο ρόλο».

Mε πληροφορίες από Politico μέσω kathimerini.gr

ΠΗΓΗ: https://hellasjournal.com/

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δύο μέτρα και σταθμά στην Ε.Ε.: Οι Γερμανοί, στο όνομα του κράτους δικαίου, ξεπληρώνουν τα παλιά τους γραμμάτια με την Πολωνία

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ

Είναι πραγματικά ανατριχιαστική η υποχθόνια γερμανική επιθετικότητα που εκδηλώνεται το τελευταίο διάστημα εις βάρος της Πολωνίας.

Και μάλιστα στο όνομα των «δημοκρατικών θεσμών», του «κράτους δικαίου» και διάφορων άλλων τέτοιων βαρύγδουπων, που χρησιμοποιούνται επιλεκτικά από τις Βρυξέλλες-κατ’ εντολήν πάντα του Βερολίνου-για να αναδειχθεί σε διεθνή παρία μία μεγάλη και ιστορική ευρωπαική χώρα.

Το έγκλημα της δεξιάς πολωνικής κυβέρνησης, είναι απλώς ότι υπηρετεί την εθνική της αποστολή. Σέβεται τον εαυτό της, τους πολίτες που την εξέλεξαν μεγαλοπρεπώς για δεύτερη φορά,  και τα συμφέροντα του κράτους. Ένα δεύτερο…έγκλημα των Πολωνών είναι ότι αποτελούν ένα πολύ ομοιογενές έθνος. Από τους 38,5 εκατομμύρια κατοίκους της σημερινής Πολωνίας, το 95% δηλώνουν «νέτα-σκέτα» Πολωνοί.

Πρόσφατα η Πολωνική δικαιοσύνη, που επίσης φαίνεται να στέκεται στο ύψος της αποστολής της, αποφάσισε πως όταν το εθνικό συμφέρον το απαιτεί(βλέπε λαθρομετανάστευση), οι τοπικοί νόμοι υπερτερούν του «ευρωπαικού δικαίου», ότι κι αν λέει αυτό.

• Αφορμή για την κόντρα ήταν ο τρόπος διορισμού δικαστών στα πειθαρχικά συμβούλια, όπου οι Βρυξέλλες απαιτούσαν να έχουν λόγο! Το Πολωνικό ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο όμως, τόλμησε να αμφισβητήσει την υπεροχή του ευρωπαικού έναντι των εθνικών δικαίων.

Αυτό για την γερμανική λογική «τα δικά μου δικά μου-τα δικά σου, επίσης δικά μου»  είναι ανεπίτρεπτο. Το δικό τους ανώτατο συνταγματικό δικαστήριο, επιτρέπεται να αμφισβητεί ευρωπαικά μέτρα οικονομικής αλληλεγγύης στους ασθενέστερους, όπως η «ποσοτική χαλάρωση», αλλά οι άλλοι δεν επιτρέπεται π.χ. να προστατεύουν τα σύνορα τους!

Εξίσωση Ναζισμού-Κομμουνισμού: Ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός και η απάντηση της Ρωσίας

© Sputnik / Alexey Nikolsky

 / 

Μεταφορά στο αρχείο φωτογραφίας

Βρείτε μας

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

Όλα τα άρθρα

Με αφορμή τον νέο ρωσικό νόμο μέσω του οποίου καθίσταται παράνομη στο εξής και η εξίσωση και η χρήση ναζιστικών συμβόλων στη δημόσια σφαίρα, ακαδημαϊκοί, ιστορικοί και νομικοί απαντούν στο ζήτημα της εξίσωσης Ναζισμού και Κομμουνισμού.

Συνέβη και αυτό. Η εξίσωση Ναζισμού-Κομμουνισμού, κάτι που επιχειρείται σταθερά διεθνώς και από αναθεωρητές της Ιστορίας. Όχι στα λόγια. Θεσμικά. Καθώς, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων, από την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το ’19, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία ένα ψήφισμα που φέρει τον τίτλο «Η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης», το οποίο κατ’ ουσίαν εξισώνει τον Ναζισμό με τον Κομμουνισμό.

Το γεγονός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, με πολιτικούς, διανοούμενους, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, αγωνιστές κατά του Ναζισμού να κάνουν λόγο για διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Την πρώτη ωστόσο «ηχηρή» απάντηση επί του θέματος την έδωσε αναπάντεχα με έναν τρόπο που φαίνεται πως προκαλεί αντιφατικές αντιδράσεις πρόσφατα ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν: Η ρωσική νομοθεσία απαγορεύει πλέον τις συγκρίσεις μεταξύ της Σοβιετικής Ρωσίας και της Ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθιστώντας παράνομη και την άρνηση του «αποφασιστικού ρόλου» της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης στην αναχαίτιση και εξάλειψη του Ναζισμού και στην απελευθέρωση της Ευρώπης.

Η Ρωσία είχε εγκαίρως διαφωνήσει με τα πρώην «δορυφορικά» κράτη της σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε ο Ιωσήφ Στάλιν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της υπογραφής του Συμφώνου Μολότωφ - Ρίμπεντροπ με τη ναζιστική Γερμανία. Ήδη τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία της αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της για τη μνήμη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς ακόμη και Ρώσοι ερευνητές ξεκίνησαν νέες έρευνες για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις ναζιστικές δυνάμεις σε ολόκληρη τη Ρωσία.