Τελείωσε το Πανεπιστήμιο
- από τις λίγες γυναίκες τότε -
εργαζόταν στην Τράπεζα και ξαφνικά,
αποφάσισε να αλλάξει το επίθετό της
και να βγει στο Θέατρο.
Μου είπε ότι το 1935 στην Αίγυπτο,
την είχε ερωτευτεί ένας εργοστασιάρχης
και της έλεγε να τον παντρευτεί
και θα της έχτιζε τρία θέατρα,
αλλά αυτή δεν τον αγαπούσε
και τον είχε διώξει κι εγώ της είπα:
''Σαπφώ, έπρεπε να θυσιαστείς
για την Τέχνη βρε παιδί μου,
τώρα θα είχες τρία θέατρα''
και μου είπε ότι είμαι ένας βλαξ,
διότι ο εργοστασιάρχης ήταν χημικός,
είχε κάνει πειράματα, είχε παραμορφωθεί,
και είχε γίνει σαν τον Φρανκεστάιν..!
Μου είπε ότι παρασύρθηκε
από μια επιτυχία που είχε
όταν άρχισε να μιλάει
με αυτό το χαρακτηριστικό ύφος,
γιατί δε μιλούσε έτσι η γυναίκα,
έγινε ένας Τύπος, κι έχασα, μου λέει,
όλο το μέλλον μου και όλα τα ''νερά'' μου.
Τη φωνή της, τη ''δανείστηκε''
όταν ένα παιδάκι στο διάδρομο
μια πολυκατοικίας, της είπε με άγρια φωνή:
''Σταμάτα ή πυροβολώ''.
Μόνο ως πρώτη ύλη, βέβαια,
τη χρησιμοποίησε όπως το παιδάκι,
μέχρι η φωνή της να γίνει
ένα ολοκληρωμένο μουσικό όργανο.
