Από τους τρείς βασικούς διεκδικητές του χρίσματος στο ΠΑΣΟΚ, ο νεαρότερος σε ηλικία, Νίκος Ανδρουλάκης, έμοιαζε να έχει τον πιο διακριτό πατριωτικό λόγο. Όχι ότι μας έκανε να χοροπηδάμε από ενθουσιασμό, αλλά εν πάσει περιπτώσει, είχε μια διαφορά σε σχέση με τον αθεράπευτα μνημονιακό Ανδρέα Λοβέρδο, και τον υπερβατικό, μετρ της απεραντολογίας, Γιωργάκη.
Ετσι τουλάχιστον πίστευα μέχρι προχθές. Μέχρι που διάβασα ότι, μέσα στα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας, μέσα στο χάλι μας το μαύρο, τις εκατόμβες των νεκρών, την εξαθλίωση της νεολαίας και τον Τούρκο απέναντι να ξερογλείφεται, το παιδί αυτό ανακάλυψε-από την Κύπρο μάλιστα- ως νούμερο ένα εθνική προτεραιότητα την…κατάργηση της ομοφωνίας στην Ευρωπαική Ενωση! Για να μην μας δυσκολεύουν…αντιδραστικές χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία».
- Βάφτισε δηλαδή ως πολιτική εξαγγελία, που εξυπηρετεί υποτίθεται τα ελληνικά συμφέροντα μια αμιγώς γερμανική θέση, πάγια επιδίωξη των τελευταίων δεκαετιών, η οποία ξεκίνησε να μεθοδεύεται από τον Γιούγκερ και σήμερα αποτελεί σημαία της Γερμανίδας επιτρόπου, Ουρσουλας φον ντε Λάιεν.
Επί της ουσίας, βεβαίως, το βέτο έχει ήδη καταργηθεί με συστηματική επιμονή του Βερολίνου, σε όλους τους τομείς πλην εκείνων της εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και ασφάλειας, όπου κάθε χώρα ευλόγως επιθυμεί να έχει ένα ύστατο μέσο προστασίας απέναντι σε βλαπτικές, για τα ζωτικά της συμφέροντα, αποφάσεις τρίτων. Οι Γερμανοί όμως, στη λογική του οδοστρωτήρα, θέλουν να αρθούν και τα τελευταία εμπόδια για να μπορούν να ασκούν ελεύθερα την δική τους εξωτερική πολιτική, όπως τότε που διαμέλισαν την Γιουγκοσλαβία.
Θέλουν να αποφασίζουν σε μία νύχτα για να επιβάλλουν κυρώσεις εδώ και εκεί, να φτιάχνουν λίστες ανεπιθύμητων, να κρίνουν αν η οργανωμένη «μπούκα» λαθραίων αποτελεί απειλή ασφαλείας ή όχι και πάει λέγοντας. Στο τέλος θα κηρύξουν και τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο κατά της Ρωσίας ή της Κίνας «κατά πλειοψηφία»!
Ο Ανδρουλάκης λοιπόν έφτασε να ισχυριστεί ότι η κατάργηση της ομοφωνίας εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, αλλά και αυτά της Κύπρου! Να μην υπάρχει βέτο γιατί έτσι δυσκολεύονται και οι κυρώσεις κατά της Τουρκίας, που θα έπρεπε να είναι αυτοματοποιημένες, είπε.
Μα ποιος ακριβώς σήμερα μπλοκάρει τις κυρώσεις εις βάρος του Ερντογάν σήμερα; Οι μικρές χώρες, η Πολωνία ή η ίδια η Γερμανία; Είναι δυνατόν να μην γνωρίζει το στοιχειώδες, τόσα χρόνια ευρωβουλευτής;
Κι αν πάμε στην καθιέρωση της πλειοψηφίας για τόσο σοβαρά θέματα, είναι βέβαιον ότι θα εξυπηρετούνται απόλυτα οι στόχοι του Βερολίνου, καθώς με τα σημερινά πληθυσμιακά και ποσοτικά κριτήρια διαμόρφωσης της (ειδική & διπλή πλειοψηφία), οι Γερμανοί μπορούν πάντα να συγκεντρώνουν μια κρίσιμη μάζα υπέρ των απόψεων
