Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΥΣΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΥΣΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2022

♫ Μαρία Φαραντούρη και Αλκίνοος Ιωαννίδης «Μουσικό κουτί» ΕΡΤ1 (5.1.2022)



Δείτε σήμερα: Καλεσμένοι: Μαρία Φαραντούρη και Αλκίνοος Ιωαννίδης

Eπεισόδιο 15 Η Μαρία Φαραντούρη και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης συναντιούνται στο ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΥΤΙ την Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022 και ερμηνεύουν για πρώτη φορά στην τηλεόραση τα τραγούδια που τους ενώνουν. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται στην πρώτη εκπομπή του χρόνου δύο κορυφαίους ‘Έλληνες καλλιτέχνες, αφουγκράζονται τις ιστορίες της ζωής τους και συζητούν μαζί τους για τον Μίκη, τον Μάνο, τους Beatles, τα Κύθηρα, τη Νέα Υόρκη και την Πριγκίπισσα Σίσσυ! Τα εμβληματικά τραγούδια της Μαρίας Φαραντούρη ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ, ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ συνδυάζονται με τα διαχρονικά κομμάτια του Αλκίνοου Ιωαννίδη ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ, ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝΕ, ΜΕ ΤΟΣΑ ΨΕΜΑΤΑ και το Μουσικό Κουτί αποκτά συλλεκτική αξία! Τα ΟΝΕΙΡΑ του Νίκου Γκάτσου, του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι «μπλέκονται» με τα ΟΝΕΙΡΑ του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τη φωνή της Μαρίας Φαραντούρη!

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2021

Δημήτρης Παπαδημητρίου: Συνέντευξη στον Απόστολο Διαμαντή





Μετά τον Μεγάλο Ερωτικό του Μάνου Χατζιδάκι έχουμε τον Μεγάλο Αιρετικό του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Είναι ίσως μια αποστασία; Ή μια ανασύνταξη ποιητικών δυνάμεων ενόψει μάχης;

Είναι απλά μια «αιρετική» πλάκα από αυτές που μου έχουν λείψει από τότε που ο Μάνος Χατζιδάκις μας άφησε. Είναι μας πλάκα αντίστοιχη με αυτήν την πλάκα που έκανε εκείνος στο σοβαροφανές κοινό με το Χασάπικο Σαράντα του –σε σχέση με την 40η του Μότσαρτ, η το «Βρέ πώς αλλάζουν οι καιροί» σε σχέση με το Für Elise. Δεν περιέχεται κάτι ακαδημαϊκά σοβαρό στον τίτλο μου. Το αστείο το εσωτερικό μας με το Μάνο έγκειται στο ότι η ακουστική διαφορά του Ερωτικού και του Αιρετικού είναι ένα μόλις ΡΩ! Και το Ρώ η Αχίλλειος πτέρνα στην προφορά του Μάνου. Τα όποια σοβαρά στοιχεία του έργου θα πρέπει να περιέχονται στα ίδια το τραγούδια και όχι φυσικά στον τίτλο. Η αιρετικότητα του περιεχομένου του έργου μου απλά αυτοσαρκάζεται με την αυτοκαταναλισκόμενη ψευδοαιρετικότητα του τίτλου του. Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Μάνος θα το διασκέδαζε πολύ. Και αυτό μου αρκεί. 

Έχετε 3 κύκλους τραγουδιών σε στίχους μεγάλων ποιητών, ελλήνων και ξένων. Θάχει λέτε ανταπόκριση από το κοινό αυτή η προσήλωση του συνθέτη στην ποίηση;

– Τα έργα αυτά των δασκάλων και τότε ήσαν εξαιρέσεις όταν βγήκαν, και παρόλη την μεγάλη επιτυχία τους παραμένουν εξαιρέσεις. Ακούσετε αν έχετε διάθεση καμιά δεκαετία τα ελληνικά ραδιόφωνα και δείτε αν θα παιχθεί έστω ένα από τα έργα αυτά για τα οποία τόση τιμή τους γίνεται από τα ίδια τα μέσα που δεν τα παίζουν ποτέ…Έτσι και τα δικά μου έργα παίχτηκαν σε γεμάτα Ηρώδεια Μέγαρα, Δωδώνες και Παλλάς, πούλησαν εκατοντάδες χιλιάδες cd, ο Μεγάλος Αιρετικός Νο 3 έχει σε τέσσερεις μήνες εκατό χιλιάδες views αλλά οι ραδιοφωνατζήδες μας είναι απλά αλλού. Το κοινό είναι εύπλαστο σαν πλαστελίνη. Δεν σκέφτεται αν ακούει την εξαίρεση ή τον κανόνα. Αρκεί να φτάσεις σε αυτό. Οι παράγοντες δυστυχώς είναι a priori ξεπουλημένοι και κατατρομοκρατημένοι. Ακόμα και οι σοβαροφανέστεροι δεν παίζουν ούτε τον σωστό Χατζιδάκι ούτε τον σωστό Θεοδωράκη ούτε τον σωστό Μαρκόπουλο ούτε τον Μαμαγκάκη ούτε τον Μούτση στα έργα τους που ακουμπούν αυτήν την περιοχή. Απλά τους τιμούν λεκτικά. Βλέποντας ήδη εκατό χιλιάδες ανθρώπους να έχουν δει το ωριαίο έργο μου σκέφτομαι ότι και με δέκα χιλιάδες, και με πέντε και με χίλιους θα επαναλάμβανα τέτοιες εκδόσεις. Δεν συζητώ καν εάν θα τα συνέθετα…αυτό είναι φυσική μου ανάγκη. Γράφω γιατί αγαπώ τον ακροατή μου. Τον ένα, δηλαδή τον καθένα.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2021

Οι ρεμπέτες μάς δίδαξαν γλώσσα! - Συνέδριο Γλωσσολογίας ΑΠΘ | Αέναη επΑνάσταση

Οι ρεμπέτες μάς δίδαξαν γλώσσα!  «Ζούμε μια υπέροχη θλιβερή περίοδο»   «Γοητευτικός γλωσσοπλάστης», όπως και κάθε λαϊκός δημιουργός, έγινε ο ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης.

8 Φεβρουαρίου του 1972 έφυγε ο μεγάλος Ρεμπέτης 
Μάρκος Βαμβακάρης. Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του 
ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της 
μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα 
τραγούδια του. Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια 
και μπαγλαμάδες. Η περίοδος λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο 
Πόλεμο είναι ίσως η παραγωγικότερή του.

Οι ρεμπέτες μάς δίδαξαν γλώσσα! 
ΣYNEΔPIΟ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓIAΣ 2006

«Γοητευτικός γλωσσοπλάστης», όπως και κάθε λαϊκός δημιουργός, έγινε ο ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης. «Εγώ δεν είμαι ποιητής τραγούδια να ταιριάζω / κι αν μου τα φέρνει ο ναργιλές / σας τα παρουσιάζω» απολογούνταν στιχουργικά ο «αγράμματος» - εκδοροσφαγέας το επάγγελμα - ρεμπέτης.

Χρειάστηκε να περάσουν αρκετές δεκαετίες από την εποχή των διώξεων του ρεμπέτικου και λιγότερες από την κοινωνική απαξίωση των εκπροσώπων του για να φτάσουμε στη χθεσινή ανατρεπτική εικόνα ενός πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου με εκατοντάδες γλωσσολόγους, φιλολόγους και φοιτητές που διδάσκονται την άλλη γλώσσα του ρεμπέτικου μέσα και από ηχητικά αποσπάσματα - παραδείγματα.

Με τα «Αγγελοκαμωμένη μου» και «γαϊτανόφρυδή μου» και «ζουρλοπαινεμένης γέννα» και «αν δεν τό 'χεις το αρζάν θα σου πούν αλεβουζάν» και «ουζάρω» και «όταν συμβεί στα πέριξ φωτιές να καίνε» δίδαξαν (ερήμην τους...) τα δικά τους ελληνικά μέσα από δίσκους γραμμοφώνου ο Μάρκος Βαμβακάρης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου και η Ρόζα Εσκενάζυ και η Μαρίκα Νίνου τους συνέδρους του 9ου Πανελλήνιου Συνέδριου Γλωσσολογίας στη Θεσσαλονίκη.

«Ευχαριστώ το Θεό που ο Μακρυγιάννης δεν έμαθε γράμματα» δήλωνε ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρης, και τη ρήση του επικαλέστηκε ο καθηγητής της Νεοελληνικής Γλώσσας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης Χρήστος Τσολάκης, για να σχολιάσει την ανατρεπτική εισήγηση του μελετητή του ρεμπέτικου Πάνου Σαββόπουλου, ο οποίος κατέληξε: 
Οι ρεμπέτες χρησιμοποίησαν ή έπλασαν λέξεις απούσες από τα επίσημα λεξικά («κακίστρα», «μαγίστρα», «καπετανεύω» κ.ά.), δανεισμένες από την καθαρεύουσα («όταν συμβεί στα πέριξ»), λέξεις της καθαρεύουσας ή των Γραφών παραποιημένες («Θα τα κάνω γης Μαριάμ» αντί «γης Μαδιάμ»), ξένες παραποιημένες (ο «τζέντελμαν» αντί τζέντλεμαν και ο «ντελμπετέρης» αντί του τουρκο-περσικής προελεύσεως ντερμπεντέρης), ενώ υπέβαλαν σε γοητευτικά πάθη τα φωνήεντα (το «α» γίνεται «ε» και το «ε» γίνεται «η» κι έτσι προκύπτει το «ανεστενάζω» αντί αναστενάζω ή «κατηντήσει» αντί καταντήσει).

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη 29|03|2024  Λίγες  είναι οι πολιτικές μορφές της Μεταπολίτευσης που έχουν μείνει καθαρές, α...