Ο Βαγγέλης Πισσίας τιμάται για την προσφορά του στους λαούς της Μέσης Ανατολής - Φεστιβάλ Resistange

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Βαγγέλης Πισσίας στο Φεστιβάλ Restistange και του "Δρόμου της αριστεράς" τιμήθηκε από τον εκπρόσωπο του Λιβάνου για την προσφορά του στους λαούς της Μέσης Ανατολής.

Σύντροφε, συναγωνιστή Βαγγέλη μας κάνεις υπερήφανους γι΄αυτά που έκανες, γι΄αυτό που ήσουν, για όσα είσαι, για όσα μας εμπνέεις να κάνουμε μαζί σου στο μέλλον.

Ο Βαγγέλης Πισσίας ως Έλληνας Αιγυπτιώτης, που γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια όπου και έζησε ως τα 16 του, αγάπησε τους λαούς της Μέσης Ανατολής και διατήρησε μέχρι σήμερα τους δεσμούς του με τα απελευθερωτικά κινήματα της περιοχής. Βαθύς γνώστης σε θέματα της Μέσης Ανατολής, Αριστερός, κινηματικός και ακτιβιστής, ιδιαίτερα γνωστός από την αγωνιστική δράση του στο παλαιστινιακό, με αποκορύφωμα το συντονισμό της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα», στα πλαίσια του ευρύτερου διεθνούς κινήματος Free Gaza Movement.

 Εμπνεύστηκε και τέθηκε επικεφαλής σε στόλο που μετέφερε βοήθεια στην αποκλεισμένη Γάζα της Παλαιστίνης στρέφοντας τα φώτα της παγκόσμιας κοινής γνώμης στην πολύπαθη περιοχή. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής, Δρ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων. Διδάσκει «Γεωπολιτική των υδάτων» στο Μεταπτυχιακό ΠΣ της ΑΣΠΑΙΤΕ

ΠΗΓΗ: http://geromorias.blogspot.com/2022/09/geromorias_18.html

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Θερμό και απρόβλεπτο καλοκαίρι με άρωμα 1974 (Εκδήλωση 14-06-2022 - ΕΣΗΕΑ)

Εκδήλωση του Δρόμου της Αριστεράς στις 14/06 στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ. Ομιλητές ήταν οι

- Γιώργος Αυφαντής (πρέσβης ε.τ.) - Ρούντι Ρινάλντι (εκδότης του Δρόμου) - Γρηγόρης Ρουμπάνης (δημοσιογράφος & συγγραφέας) - Γιάννης Τσούτσιας (δημοτικός σύμβουλος Βριλησσίων) Συντονιστής ο Κώστας Δημητριάδης (Μέλος Συνστακτικής επιτροπής του Δρόμου)

0:00 Εισήγηση - Καλωσόρισμα 07:40 Ρούντι Ρινάλντι - Ομιλία 1η 27:03 Γρηγόρης Ρουμπάνης - Ομιλία 1η 43:12 Γιώργος Αϋφαντής - Ομιλία 1η 01:03:16 Γιάννης Τσούτσιας - Ομιλία 1η 01:23:16 Έναρξη Β΄Μέρους 01:27:54 Γρηγόρης Ρουμπάνης - Ομιλία 2η 01:30:25 Γιώργος Αϋφαντής - Ομιλία 2η 01:36:00 Γιάννης Τσούτσιας - Ομιλία 2η 01:42:28 Ρούντι Ρινάλντι - Κλείσιμο

Ημερίδα του Δρόμου της Αριστεράς:«Κρίση – Πόλεμος – Ελλάδα: Νέα εποχή και ανάγκη προσανατολισμού»

«Κρίση – Πόλεμος – Ελλάδα: 

Νέα εποχή και ανάγκη προσανατολισμού»

Γιώργος Τασιόπουλος

ΕΠΤΑ ώρες εξαντλητικές, πλουραλιστικής, ποιοτικής ενημέρωσης!

Καθημερινά βιώνουμε έναν καταιγισμό προπαγάνδας και παραπληροφόρησης με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Κι όμως, σε καιρό πολέμου η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη!

Στο βίντεο μέσα από διαφορετικές οπτικές όλα όσα δεν γράφονται και δεν επικοινωνούνται για τον πόλεμο της Ουκρανίας.

 Αυτά που κρύβονται για τις επιπτώσεις στη χώρα μας λόγω της Ρωσο-Νατοϊκής σύρραξης, για το γεωπολιτικό ορίζοντα στη νέα πολυπολική σκακιέρα, τον αναβαθμισμένο ρόλο των νεο-Οθωμανών, τους κινδύνους που διαφαίνονται και τη διαχρονική αδράνεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος. 

Την ημερίδα διοργάνωσε η εφημερίδα “Δρόμος της αριστεράς” το  Σάββατο, 2 Απριλίου με εξαιρετική επιτυχία, μεγάλη συμμετοχή, πλουραλιστική ενημέρωση και ποιότητα διαλόγου.

Συμμετείχαν οι:

- Γιώργος Αϋφαντής (πρέσβης ε.τ.),  

– Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης (δημοσιογράφος και συγγραφέας)

– Κύρα Αδάμ (δημοσιογράφος)

– Βαγγέλης Πισσίας (Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και ομότιμος καθηγητής)

- Ρούντι Ρινάλντι εκδότης του Δρόμου

- Βασίλης Ασημακόπουλος (πολιτικός επιστήμονας και δικηγόρος, διδάσκων στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης)

- Στέλιος Ελληνιάδης (δημοσιογράφος, εκδότης, μουσικός παραγωγός και σκηνοθέτης-ερευνητής)

-Γιάννης Ραχιώτης (δικηγόρος, μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικών Νομικών)

Τα κεφάλια μέσα… (Τι γίνεται όταν δεν χωράνε;

Ο«Μπάλλος», μια κακοκαιρία με έκτακτα φαινόμενα, έφερε στην επιφάνεια την ανυπαρξία «πολιτικής προστασίας» και τη διάλυση όποιων δομών υπήρχαν για χάρη της ιδιωτικοποίησης των πάντων. Το «δίδυμο των επιτυχιών», ο κ. Μπένος και ο νέος υπουργός «Πολιτικής Προστασίας» κ. Στυλιανίδης, μελετούν «ολιστικές λύσεις» που θέλουν χρόνο για να υλοποιηθούν, και δεν έκαναν τίποτα για να μην πλημμυρίσουν περιοχές, σπίτια, εργοστάσια, σχολεία, πανεπιστήμια. Πάντως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, πέρα από την μπούρδα που εξεστόμισε («τι σχέση έχουν οι φωτιές με τις πλημμύρες;»), είπε και το ακλόνητο «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τον Θεό» – εννοώντας πότε θα βρέξει, πότε θα κάνει σεισμό κ.λπ. Δηλαδή στο ίδιο μήκος κύματος του καλοκαιριού με τις πυρκαγιές, που ο Μητσοτάκης έλεγε ότι έχουμε «οικολογική κρίση» και δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλες τις εκδηλώσεις της…

Αλλά η είδηση είναι άλλη. Πλάι στις ήδη γνωστές κρίσεις, όπως η οικονομική κρίση, η οικολογική κρίση, η υγειονομική κρίση (πανδημία), τώρα έρχεται μια άλλη κρίση με μόνιμα χαρακτηριστικά – όπως λένε. Είναι η ενεργειακή κρίση. Η μετάβαση στην πράσινη οικονομία έχει ένα κόστος, και προκαλείται μια κρίση που θα διαρκέσει κι αυτή. Άρα θα εκτιναχθούν οι τιμές της ενέργειας, κι όλοι οι λογαριασμοί που φθάνουν στα νοικοκυριά. Πετρέλαιο και βενζίνη, κι αυτών οι τιμές επίσης θα εκτιναχθούν. Μαζί τους θα συμπαρασυρθούν οι τιμές σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής. Έτσι μετακυλίονται οι ζημιές στις πλάτες των εργαζομένων γενικώς, και θα καμουφλάρουν την επιχείρηση αυτή με ορισμένα «έκτακτα» επιδόματα στους «ασθενέστερους».

Εδώ τίθεται ένα καίριο ερώτημα: Γιατί εκδηλώνονται όλες αυτές οι κρίσεις; Γιατί συμπίπτουν οι κύκλοι τους χρονικά; Γιατί αγκαλιάζουν σχεδόν όλον τον πλανήτη; Υπάρχουν αυτά τα γιατί; Ή απλά δεν μας λυπάται ο Θεός;

Την απάντηση στα «γιατί» δεν μπορούν ούτε θέλουν να τη δώσουν οι ελίτ. Απλούστατα διότι θα έπρεπε να παραδεχθούν ότι ολόκληρο το σύστημα είναι σε κρίση, είναι «άρρωστο» βαριά. Ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός ασθενεί, και σε αυτήν την κατάσταση προχωρά –μπουσουλιστά και με αντιπαραθέσεις– στο πέρασμα στην «πράσινη και ψηφιακή κοινωνία», που ίσως δεν χρειάζεται τόσους πολλούς εργαζόμενους. Η διαχείριση της «περίσσειας» ανθρώπων, πληθυσμών, λαών, εθνών είναι το κατ’ εξοχήν πολιτικό ζήτημα.

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε όσους βάλθηκαν, ειδικά αυτές τις μέρες, να γελοιοποιήσουν με κάθε τρόπο την Επανάσταση, καταφέρνοντας βέβαια μόνο την αυτογελοιοποίηση.

Ο Δρόμος κυκλοφορεί σήμερα, λίγες μέρες πριν κλείσουν 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821.

Επιλέξαμε για το πρωτοσέλιδο αυτού του φύλλου, τον πίνακα του Ιταλού φιλέλληνα Ludovico Lipparini (1800-1856) με θέμα «Έλληνας Αγωνιστής».

Σκεφτήκαμε να μη βάλουμε κανένα τίτλο. Οποιεσδήποτε λέξεις και να διαλέγαμε, μάλλον δεν θα πρόσθεταν τίποτα στο μήνυμα που εκπέμπουν το επιβλητικό βλέμμα και τα σταυρωμένα χέρια του εικονιζόμενου…

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται σε όσους βάλθηκαν, ειδικά αυτές τις μέρες, να γελοιοποιήσουν με κάθε τρόπο την Επανάσταση, καταφέρνοντας βέβαια μόνο την αυτογελοιοποίηση.

Απευθύνεται όμως και σε όλους μας ζητώντας, αν όχι κάτι άλλο, μια σκέψη για το τι κάνουμε και πώς συνεχίζουμε, πώς αντιλαμβανόμαστε το παρελθόν αλλά και το μέλλον.

Δρόμος της Αριστεράς