Το ψευδοαφήγημα περί «απομονωμένης» της Τουρκίας!

Του Γεωργίου Παπασίμου

Χωρίς αμφιβολία οι πρόσφατες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά (τουρκική ναυτική άσκηση με στόχο την κατάληψη νησίδας απέναντι από τη Ρόδο, η μεγέθυνση των παραβιάσεων και των υπερπτήσεων ,πάνω από κατοικημένα νησιά στο Αιγαίο, η θρασύτατη απάντηση της Άγκυρας ότι δήθεν προηγήθηκαν παραβιάσεις του τουρκικού εναερίου χώρου από ελληνικά μαχητικά και η επαναφορά μέσω δηλώσεων Ακάρ της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου) για μια ακόμα φορά συνέτριψαν τις πρόσκαιρες ελληνικές ψευδαισθήσεις περί νέας περιόδου νηνεμίας μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. Όπως είχαμε επισημάναμε σε προηγούμενο άρθρο τελικά το μόνο αποτέλεσμα αυτής ήταν η ενίσχυση του διεθνούς κύρους του Ερντογάν.

Βασικός πυρήνας των θέσεων και της στάσης των ελληνικών ελίτ διαχρονικά έναντι της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί η διάχυση ειδήσεων και αναλύσεων, που κατατείνουν στη δημιουργία ενός εικονικού πλαισίου έναντι της πραγματικής τουρκικής απειλής. Οι παλαιότερες εξ αυτών αφορούσαν τις αντιλήψεις και πολιτικές περί εξημέρωσης του αδηφάγου τουρκικού «θηρίου» μέσω της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. με συνέπεια η Ελλάδα να πρωτοστατεί από τη δεκαετία του ’90 για την ένταξη αυτής. Αυτό όωμς που παρέμεινε ως αποτέλεσμα όλων αυτών των προσπαθειών ήταν η ισχυροποίηση της Τουρκίας σε οικονομικό επίπεδο και σε διπλωματικό, αφού οι διάφορες κυβερνήσεις της χώρας υπήρξαν αρκούντως υποχωρητικές στην τουρκική επιθετικότητα (χαρακτηριστικές περιπτώσεις τα Ίμια και η Μαδρίτη με την οποία αναγνωρίστηκαν ζωτικά γειτονικά συμφέροντα στην Τουρκία). Ακόμα, και όταν το 2020 η Τουρκία επέδειξε τη μέγιστη επιθετικότητα και προκλητικότητα στον Έβρο και στο Αιγαίο, ουδεμία αρνητική συνέπεια είχε αυτή από την Ε.Ε. παρά το γεγονός ότι αμφισβητούσε ευθέως κυριαρχικά δικαιώματα δύο μελών αυτής (Ελλάδα και Κύπρος). Αντίθετα, πριμοδοτόθηκε σε αυτή την περίοδο με αρκετά δις ευρώ λόγω της εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού.

Και αφού το αφήγημα περί εξημερώσεως της Τουρκίας μέσω της Ε.Ε. απέτυχε επινοήθηκαν και καλλιεργήθηκαν το τελευταίο καιρό νέα σαθρά αφηγήματα με στόχο τη συσκότιση της πραγματικότητας. Έτσι, στο δημόσιο λόγο και στα ΜΜΕ διαχέονται οι αντιλήψεις περί δήθεν κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας και δήθεν τιμωρίας της Τουρκίας από τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα λόγω των S-400, της στενής ρωσο-τουρκικής φιλίας και των αυτόνομων επιθετικών κινήσεων της Άγκυρας. Έτσι λόγω αυτών σύμφωνα με τους διαμορφωτές της κοινής γνώσης στην Ελλάδα έχουμε δήθεν ήδη οδηγήσει την Τουρκία σε απομόνωση. Σε αυτή την αφήγηση προστίθεται ότι οι επιλογές της Ελλάδος για μεγαλύτερη πρόσδεση της στις ΗΠΑ και μετατροπή της ως προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης (βάσεις Σούδας, Αλεξανδρούπολης, Στεφανοδικαίου κλπ) θωρακίζουν δήθεν τη χώρα έναντι των τουρκικών απειλών.

Ο επιτήδειος γείτονας και οι ελληνικές αβελτηρίες

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ο συνεχιζόμενος πόλεμος που ξεπερνά πλέον τον μήνα έχει δημιουργήσει πολύπλευρες συνέπειες λειτουργώντας ως ο μεγάλος επιταχυντής της οριστικής διαίρεσης του πλανήτη εν σχέσει με τους διαμορφούμενους ηγεμονικούς πόλους (ΗΠΑ - Δυτική Ευρώπη, Κίνα - Ρωσία). Έτσι, αντί της δημιουργίας ενός δημιουργικού πολυπολικού κόσμου, όπως φαίνονταν να διαμορφώνεται σε παγκόσμιο πεδίο τις προηγούμενες δεκαετίες (ΗΠΑ, Κίνα, Ευρώπη, Ρωσία, Ινδία) επανερχόμαστε σε ένα ιδιότυπο ψυχρό πόλεμο των δύο μεγάλων ευρύτερων συμμαχιών [ Δύση (ΗΠΑ – Ευρώπη) και Ευρασία (Κίνα – Ρωσία – Ινδία) ]. Η έντονη πλέον και σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ευρύτερων αυτών πόλων δημιουργεί εκ των πραγμάτων πολύ μεγάλη ρευστότητα με κίνδυνο τη μετατροπή του ψυχρού πολέμου σε θερμό, δηλαδή τη χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων για την επίτευξη της παγκόσμιας ηγεμονίας. Είναι προφανές ότι μια τέτοια προοπτική αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις για την ανθρωπότητα αλλά και για τον ίδιο τον πλανήτη, πλην όμως για πρώτη φορά στο δημόσιο διάλογο επανέρχεται η συζήτηση περί πυρηνικών χτυπημάτων.

Η απαράδεκτη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ανεξαρτήτως της βασιμότητας των ρωσικών αιτιάσεων περί ασφαλείας της λόγω της επέκτασης του ΝΑΤΟ στις πρώην σοβιετικές ανατολικές δημοκρατίες και η άμεση διεκδίκηση εδαφών ενός ανεξάρτητου κράτους στον ευρωπαϊκό χώρο υπό τον μανδύα της επίκλησης το ζωτικού χώρου (lebensraum) ή της χρησιμοποίησης κατά το δοκούν της ιστορίας και του εργαλείου των μειονοτήτων καταλύει σε μεγάλο βαθμό το υφιστάμενο Διεθνές Δίκαιο, μετατρέποντας τον πόλεμο και την στρατιωτική ισχύ σε κεντρικό άξονα των διεθνών σχέσεων. Εάν αυτό το πλαίσιο παγιωθεί είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει το άλλοθι και άλλων επίδοξων αναθεωρητών μεταξύ των οποίων πρωτοστατεί η Τουρκία, η οποία συνεχίζοντας την παραδοσιακή της πολιτική παραδίδει μαθήματα ως επιτήδειος ουδέτερος, εμφανιζόμενη μάλιστα και ως η φιλειρηνική δύναμη που πρωτοστατεί στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη!

Είναι αναμφισβήτητο πλέον ότι η ουκρανική κρίση κατέδειξε τον πλήρη γεωπολιτικό νανισμό της Ευρώπης που αποτελεί το μεγάλο θύμα του πολέμου αυτού. Οι συνέπειες για την Ευρώπη είναι πλέον καταλυτικές. Πέραν της πλήρους επικυριαρχίας των ΗΠΑ ως παρόχου της ασφαλείας στις χώρες του ΝΑΤΟ, το τεράστιο ενεργειακό πλήγμα και η μονομερής εξάρτηση της (από τη σημερινή ρωσική στην αμερικάνικη με το υγροποιημένο αέριο) απειλεί σε πλήρη εκτροχιασμό την ευρωπαϊκή οικονομία μετά το προηγηθέν σοκ της πανδημίας του κορωνοϊου και σε αποσάθρωση των κοινωνιών της. Πρόκειται για τα επίχειρα της γερμανοποίησης της Ε.Ε. κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, που είχε ως αποτέλεσμα την πλήρη αδυναμία αυτής να αποκτήσει αυτόνομο γεωπολιτικό ρόλο σε ένα κόσμο, που διαμορφώνεται σε πολυπολική μορφή μετά την εμφάνιση των «ρυτίδων» της αμερικανικής ηγεμονίας στις προηγούμενες δεκαετίες.

Λόγω αυτών καταλυτικών συνεπειών και διεργασιών η Ελλάδα η οποία αντιμετωπίζει μείζονα εθνικά ζητήματα εξαιτίας της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής, καθώς και τη χαίνουσα πληγή της κατοχής της μαρτυρικής Μεγαλονήσου με παρουσία 40.000 Τούρκων στρατιωτών στο έδαφος της, βρίσκεται μπροστά σε μεγάλους κινδύνους, αλλά ενδεχομένως και σε αντίστοιχες ιστορικές ευκαιρίες. Σε τέτοιου είδους ρευστές περιόδους, που ο γεωπολιτικός παράγοντας παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο η αντιμετώπιση και η αξιοποίηση των ιδιαίτερων καταστάσεων μπορεί είτε να αποδώσει θετικά αποτελέσματα είτε να επιβαρύνει δραματικά τους υπάρχοντες κινδύνους. Απαιτούνται όμως για αυτό σοβαρές πολιτικές ηγεσίες με δυνατότητα παρέμβασης στα γεγονότα και μακροπρόθεσμη στρατηγική υπέρ των εθνικών συμφερόντων, που να λαμβάνει και να αξιοποιεί την ρευστότητα και την δημιουργία των νέων πλανητικών ισορροπιών.

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές

Του Γιώργου Παπασίμου

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές

Η ουκρανική κρίση και ο συνεχιζόμενος πόλεμος που ξεπερνά πλέον τον μήνα, έχει δημιουργήσει πολύπλευρες συνέπειες λειτουργώντας ως ο μεγάλος επιταχυντής της οριστικής διαίρεσης του πλανήτη εν σχέσει με τους διαμορφούμενους ηγεμονικούς πόλους (ΗΠΑ-Δυτική Ευρώπη, Κίνα-Ρωσία). Έτσι, αντί της δημιουργίας ενός δημιουργικού πολυπολικού κόσμου, όπως φαίνονταν να διαμορφώνεται σε παγκόσμιο πεδίο τις προηγούμενες δεκαετίες (ΗΠΑ, Κίνα, Ευρώπη, Ρωσία, Ινδία) επανερχόμαστε σε ένα ιδιότυπο ψυχρό πόλεμο των δύο ευρύτερων συμμαχιών: Της Δύσης (ΗΠΑ-Ευρώπη) και της Ευρασίας (Κίνα-Ρωσία-Ινδία).

Η έντονη πλέον και σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ευρύτερων αυτών πόλων, δημιουργεί εκ των πραγμάτων πολύ μεγάλη ρευστότητα, με κίνδυνο τη μετατροπή του ψυχρού πολέμου σε θερμό, δηλαδή τη χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων για την επίτευξη της παγκόσμιας ηγεμονίας. Είναι προφανές ότι μια τέτοια προοπτική αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις για την ανθρωπότητα αλλά και για τον ίδιο τον πλανήτη. Μετά από δεκαετίες στο δημόσιο διάλογο επανέρχεται η συζήτηση περί πυρηνικών χτυπημάτων.

Ουκρανική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989 και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας αντιπάλου δέους του ΝΑΤΟ, παρά τις θριαμβολογίες των ΗΠΑ και γενικά της Δύσης «περί του τέλους της ιστορίας και των ιδεολογιών» δεν αποτέλεσε ούτε το τελικό σημείο καμπής για την διαφημιζόμενη τότε Pax Americana ούτε καν για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, μιας και είχε πάψει να υπάρχει ο σοβιετικός κίνδυνος. Αντιθέτως το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό σχεδόν όλα τα πρώην ανατολικά ευρωπαϊκά κράτη πλην της Ουκρανίας και της Γεωργίας, που απέτυχε να εντάξει το 2008 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Απόληξη αυτού αποτελεί η σημερινή ουκρανική κρίση, που μας επαναφέρει σε ένα αχρείαστο ψυχρό πόλεμο.

Εν τω μεταξύ μετά τη πρώτη δυτική ευφορία, οι αποτυχημένοι πόλεμοι των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν πριόνισαν την παγκόσμια ηγεμονία αυτών, σε συνδυασμό με τη σοβούσα οικονομική κρίση. Παράλληλα, η άνοδος της Κίνας αρχικά με τη βοήθεια των δυτικών να μετεξελιχθεί σε παγκόσμιο καπιταλιστικό εργοστάσιο και στη συνέχεια αυτόνομα σε στρατιωτική υπερδύναμη μεγέθυνε τις εντάσεις και τα χάσματα για την παγκόσμια ηγεμονία. Σε αυτό το πλαίσιο και λόγω της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή δόθηκε η δυνατότητα στη Ρωσία να επανακάμψει γεωπολιτικά, αποκτώντας ευρύτερα ερείσματα (Συρία, Λιβύη κλπ). Ως εκ τούτου, η πλήρης αλλαγή των συσχετισμών σε επίπεδο παγκόσμιας ηγεμονίας μετατρέπει την προσπάθεια των ΗΠΑ να ολοκληρώσουν τον αποκλεισμό της Ρωσίας μέσω της παρέμβασης τους στην Ουκρανία, που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο αυτής, από μια απλή στρατιωτική κρίση σε κρίση με υπόβαθρο την παγκόσμια ηγεμονία. Αντίθετα, η Ουκρανία θα μπορούσε να αποτελέσει τον παράγοντα συνεννόησης και ανάπτυξης της εμπιστοσύνης της Δύσης με τη Ρωσία.

Πρέπει να σημειωθεί ανεξαρτήτως της δυτικής προπαγάνδας ότι η Ρωσία το ζήτημα αυτό έχει δίκαια αιτήματα ως προς την ασφάλεια της. Θα πρέπει να γίνει υπενθύμιση, ότι υπήρξε πλήρης παραβίαση από την πλευρά των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων της όλων των υποσχέσεων που είχαν δοθεί στον Γκορμπατσόφ και στη τότε ρωσική ηγεσία, ότι δεν θα υπήρχε επέκταση του ΝΑΤΟ έως τα σύνορα της, αφού μετά τη διάλυση το συμφώνου Βαρσοβίας, έπαψε να υπάρχει κάθε νομιμοποιητικός λόγος δραστηριότητας του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια της Ευρώπη. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά συμπεριλαμβάνοντας σχεδόν όλες τις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης αποτελεί αντικειμενικά σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια της Ρωσίας, που νιώθει περικυκλωμένη. Επιπροσθέτως υπάρχει πλήρης παραβίαση των συνθηκών του ΟΑΣΕ (Σύνοδος Κωνσταντινούπολης) που ενώ έδιδε από τη μια μεριά στις χώρες το δικαίωμα να επιλέξουν συμμαχία απαγόρευε από την άλλη να υπάρξει δημιουργία απειλητικών συνθηκών για την ασφάλεια άλλων χωρών, όπως εν προκειμένω αποτελεί η νατοϊκή απειλή για τη Ρωσία.

Δεδομένου ότι αντικειμενικά ο υπαρκτός κίνδυνος απώλειας της πλανητικής ηγεμονίας των ΗΠΑ ακούει στο όνομα Κίνα, και δεδομένου ότι η Ρωσία αποτελεί μια μεσαία οικονομική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά πολύ μεγάλη πυρηνική δύναμη, προκαλεί πραγματικά έκπληξη η λανθασμένη για μια ακόμα φορά αμερικανική επιμονή που οξύνει δραματικά την ασφάλεια της Ευρώπης.

Ανορθολογικές πολιτικές «πιρουέτες» εν μέσω της πανδημίας

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ενώ όλος ο πλανήτης και ιδιαίτερα η Ευρώπη βιώνουν ήδη το πέμπτο κύμα της φονικής πανδημίας του κορωνοϊού (η μετάλλαξη της Ο που επιπίπτει ως «τσουνάμι» στις ευρωπαϊκές κοινωνίες με μεγάλο κίνδυνο να ακυρωθούν τα συστήματα υγείας, λόγω της υπέρμετρης υπερμεταδοτικότητας), η χώρα μας βιώνει τις συνεχείς ανορθολογικές πολιτικές «πιρουέτες» της κυβέρνησης, χωρίς όμως από το κάδρο των ευθυνών να εξαιρείται και η αντιπολίτευση. Πρόκειται για τις συνέπειες λειτουργίας ενός φθαρμένου πολιτικού συστήματος, που αδυνατεί να εμπνεύσει και να αποτελέσει τον οδηγό της κοινωνίας εν μέσω της θυέλλης που βρισκόμαστε. Η χώρα μας πορεύεται χωρίς ένα σταθερό και λειτουργικό πλαίσιο, με το οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί επωφελώς για την κοινωνία το πρόβλημα της πανδημίας, αφού πρωτίστως πρυτανεύει το πολιτικό κόστος, ο ανορθολογισμός και η μικροπολιτική αντίληψη. Παράδειγμα επ’ αυτών πολλά. Η πλήρης απελευθέρωση των εμβολιασμένων στις αρχές του Φθινοπώρου την ώρα που η μετάλλαξη Ε άρχιζε να δείχνει τα δόντια της στους εσωτερικούς χώρους και ιδιαίτερα στα κέντρα διασκέδασης σε μια χώρα που απουσιάζει ο συστηματικός έλεγχος και κυριαρχεί η ταχυδακτυλουργία πολλών για να υπερβούν τους όποιους ελέγχους. Είναι βέβαιον ότι αυτό είχε δυσμενή και αρνητικά αποτελέσματα στο πρόβλημα των καθημερινών θανάτων και των διασωληνωμένων της τελευταίας περιόδου, αφού και οι εμβολιασμένοι, που κατά βάση προστατεύονται από βαριά νόσηση, μολύνονται και μεταδίδουν.

Αντίστοιχη ανορθολογική απόφαση αποτέλεσε η καθυστέρηση εφαρμογής της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών στους νοσοκομειακούς, η απουσία αυτής στους τομείς των δημοσίων υπαλλήλων, που έρχονται σε μεγάλη επαφή με τους πολίτες και η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού στους άνω των 60, δεδομένου ότι η Ελλάδα διατηρεί έναν από τους γηραιότερους πληθυσμούς σε όλη την Ευρώπη που «συνωστίζεται» στις ΜΕΘ. Εάν για παράδειγμα, αυτές οι αποφάσεις λαμβάνονταν έγκαιρα το καλοκαίρι με αποφασιστικότητα και καθαρές εξηγήσεις, είναι βέβαιον ότι η εικόνα θα ήταν πολύ καλύτερη. Η απουσία σοβαρής ενίσχυσης του Ε.Σ.Υ. δείχνει πλέον, τώρα στη κρίσιμη φάση τα «δόντια» της. Στο κρίσιμο αυτό εθνικό θέμα παρατηρούμε καθημερινά μια λασπομαχία του τοξικού δικομματισμού μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είχε περισσότερα κρεβάτια ΜΕΘ (σήμερα λειτουργούν 1.300 μικτές ΜΕΘ σε όλη την Ελλάδα με μειωμένο προσωπικό, ενώ η χώρα χρειάζεται τουλάχιστον 2.000 ΜΕΘ σε πλήρη λειτουργία), ενώ για το μείζον ζήτημα, που είναι η απουσία εξειδικευμένου προσωπικού για την λειτουργία τους, λόγω και της προηγηθείσας εξόδου 500.000 επιστημόνων στα χρόνια του μνημονιακού οδοστρωτήρα, ουδεμία σοβαρή συζήτηση γίνεται. Η πρόσφατη έκθεση Τσιόδρα – Λύτρα για την θνησιμότητα στις ΜΕΘ και στις ΜΑΘ αν και κινείται στην κοινή λογική, εκθέτει τους πάντες, αφού εμφανίζει μεγαλύτερή θνητότητα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις ΜΕΘ, πολύ μεγαλύτερη θνητότητα εκτός ΜΕΘ με απλή διασωλήνωση και δραματικές ανισορροπίες μεταξύ των Νοσοκομείων του κέντρου και της περιφέρειας. Τέλος, και η σταθερή πηγή ενίσχυσης του πανδημικού φαινομένου στην Ελλάδα που αποτελούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, παραμένει αναλοίωτη, αφού πλην λίγων εμβαλωματικών λύσεων, επί της ουσίας τίποτα δεν έχει γίνει σε αυτό τον κρίσιμο τομέα.

Ο παγκόσμιος ενεργειακός πόλεμος και η επερχόμενη οικολογική καταστροφή

Ο παγκόσμιος ενεργειακός πόλεμος και η επερχόμενη οικολογική καταστροφή: Η πρόσφατη σύνοδος των G20 στη Ρώμη και η διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στη Γλασκώβη δικαίως χαρακτ

Επιτάχυνση πλειστηριασμών: Η τελική πράξη του δράματος από Κυβέρνηση & Funds

Του Γεωργίου Παπασίμου *

Η πρόσφατη τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας επέφερε, ανάμεσα σε άλλα σημαντικά σημεία, αλλαγές στη διαδικασία των πλειστηριασμών ακινήτων, ένα ζήτημα που αφορά χιλιάδες οφειλέτες, που κινδυνεύουν άμεσα με πλειστηριασμό των ακινήτων τους. Βασικός σκοπός των αλλαγών είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας στο βωμό της περαιτέρω αποψίλωσης των στοιχειωδών δικαιωμάτων των οφειλετών και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των funds, που βιάζονται για την απόδοση των «επενδύσεων» τους.

Η θεσπισθείσα τροποποίηση αφορά τη δημιουργία μιας εξ ολοκλήρου αυτόματης, ηλεκτρονικής, διαδικασίας σε περίπτωση που υπάρξουν άγονοι πλειστηριασμοί. Συγκεκριμένα, μετά από δύο ανεπιτυχείς πλειστηριασμούς, η αξία του ακινήτου μειώνεται αυτόματα κατά 20%. Αν, δε, ακολουθήσει και άλλος άκαρπος πλειστηριασμός, τότε η τιμή μειώνεται συνολικά κατά 35% και το ακίνητο πλειστηριάζεται στο 65% της αξίας του.

Με βάση το προηγούμενο πλαίσιο, η μείωση της τιμής του ακινήτου, μπορούσε να λάβει χώρα μόνο κατόπιν δικαστικής αποφάσεως. Με τον τρόπο αυτό, ο δικαστής λαμβάνοντας υπόψη όλα τα δεδομένα και τα αποδεικτικά μέσα, που προσκόμιζαν οι δύο πλευρές, μπορούσε να κρίνει αν η ορισθείσα τιμή για το ακίνητο ήταν αντίστοιχη της εμπορικής του αξίας ή χρειαζόταν προσαρμογή αυτής.

Με το νέο σύστημα όμως, η εξέταση των παραμέτρων αυτών παρακάμπτεται και με στόχο τη ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση του πλειστηριασμού, η δε τιμή μπορεί να φτάσει αυτοματοποιημένα στο 65% της αρχικής τιμής του πλειστηριασμού.

Πρόκειται για ιδιαίτερα επικίνδυνη και αντικοινωνική ρύθμιση, καθώς οι επίδοξοι αγοραστές αποκτούν σαφές κίνητρο να αφήνουν να περάσουν άκαρποι οι πρώτοι πλειστηριασμοί, αναμένοντας την αυτόματη μείωση της αξίας στο 65% στον τέταρτο πλειστηριασμό, ώστε να προχωρήσουν στην αγορά του ακινήτου σε σημαντικά χαμηλότερη τιμή από την αξία του. Ως αποτέλεσμα, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου που πλειστηριάζεται χάνει την ευκαιρία να πωληθεί αυτό στο μεγαλύτερο δυνατό τίμημα ώστε να αποπληρώσει τις οφειλές του στο μεγαλύτερο βαθμό ή και να λάβει τυχόν υπόλοιπο που θα απέμενε μετά την πλήρη εξόφληση.

Ο αμετανόητος «γκρίζος λύκος», οι «στρουθουκάμηλοι» της Ευρώπης και η ελληνική εθελοδουλία

Του Γεωργίου Παπασίμου

Η συνεδρίαση της 30ης Μαρτίου του τουρκικού συμβούλιο ασφαλείας υπό τον Ερντογάν υιοθέτησε για μια ακόμα φορά και διατύπωσε τις πιο σκληρές και επικίνδυνες θέσεις σε βάρος του Ελληνισμού. Μεταξύ άλλων, παραποιώντας με προκλητικό τρόπο την πραγματικότητα κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δήθεν κλιμακώνει την επιθετικότητα της σε βάρος της Τουρκίας (!!!), καλώντας την να σεβαστεί το διεθνές δίκαιο. Επιπλέον, δήλωσε ότι ο τουρκικός στρατός είναι έτοιμος να προασπίσει τη τουρκική κυριαρχία στα ηπειρωτικά εδάφη και νησιά, ότι θα προασπίσει τα δικαιώματα των Τούρκων «πατριωτών» στη Θράκη, Ρόδο και Καστελόριζο, που παραβιάζονται δήθεν βάναυσα από την Ελλάδα (!!!), ότι η Τουρκία, είναι έτοιμη να αναστείλει όλες τις συνθήκες και συμβάσεις που αφορούν την ίδια, αν η Ελλάδα δεν δεσμευτεί εγγράφως ότι θα σεβαστεί την εφαρμογή τους κατά τις προσεχείς διαπραγματεύσεις και τέλος ότι η μόνη λύση για τη Κύπρο είναι δύο ισότιμα και ανεξάρτητα κράτη.

Και όλα αυτά μια εβδομάδα μετά τη Σύνοδο Κορυφής, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη στην Άγκυρα των προέδρων του Ευρωπαικού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και της Ευρωπαικής Επιτροπής Ούρσουλα Φον Ντερλάιερ, οι οποίοι σημειωτέον περίπου είκοσι μέρες πριν όταν είχαν τηλεφωνική επαφή με τον Ερντογάν, είχαν δηλώσει ότι δεν είναι ώριμη μια τέτοια συνάντηση αυτή (!!!), τρεις εβδομάδες πριν την πραγματοποίηση της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης στη Γενεύη και λίγες μέρες πριν προαναγγελθείσα επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα για διμερείς επαφές με τον ομόλογο του, Τσαβούσογλου.

Από τις ανακοινώσεις του πανίσχυρου για το τουρκικό σύστημα εξουσίας συμβούλιου ασφαλείας πιστοποιείται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο η νεο-οθωμανική ατζέντα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Σε αυτήν περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

Πρώτον, ο στόχος της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου, όπως καταδεικνύουν οι θρασύτατες τουρκικές ενέργειες έκδοσης παράνομων NAVTEXT για τουρκικές ασκήσεις, αντί NAVTEXT σε κάθε ελληνική εκπαιδευτική στρατιωτική δραστηριότητα στο Αιγαίου και φυσικά η συνεχής παραβιάσεις και υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά.

Η τοξικότητα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα

Η τοξικότητα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ο τοξικός αναθεωρημένος δικομματισμός (Ν.Δ.-ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.), που αναδείχθηκε τον Ιούλιο του 2019, δείχνει τα δηλητηριώδη δόντια του. Μπροστά τις μεγάλες προκλήσεις της Ελλάδος, επιδίδεται σε αυτό που καλύτερα από καθετί γνωρίζει και μπορεί να κάνει, την αδιέξοδη και επικίνδυνη πόλωση. Έτσι, η Ελλάδα συνεχίζει τον ολισθηρό κατήφορό της. Εν μέσω της φονικής πανδημίας του Covid-19, που έχει οδυνηρές συνέπειες στην καταρρέουσα από τα μνημόνια οικονομία και στην πολυτραυματισμένη κοινωνική ισορροπία, καθώς και στα εθνικά θέματα λόγω της τουρκικής επιθετικότητας, το πολιτικό σύστημα περί άλλων τυρβάζει.

Η Ν.Δ. παρά τα επικοινωνιακά φιλελεύθερα φληναφήματα με στόχο την αλίευση των ψηφοφόρων του κέντρου επανακάμπτει στα κλασσικά παλαιο-δεξιά χαρακτηριστικά της, προτάσσοντας ως σημαία τον νόμο και την ασφάλεια με την χρησιμοποίηση της αυταρχικής αστυνομικής βίας. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντί μετά την οδυνηρή ήττα του να προχωρήσει σε ουσιαστική ανασυγκρότηση και να προβάλλει προγραμματική αντιπολίτευση με ουσιαστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, λόγω της πολιτικής και ιδεολογικής του φτώχειας, εγκλωβίζεται στις σειρήνες του τυφλού δικαιωματισμού, αφήνοντας έτσι ανοιχτή την κεκόπορτα για ακούσια θολή πολιτική κάλυψη της δράσης των πάσης φύσεως αντικοινωνικών στοιχείων. Μάλιστα τα τελευταία φαίνεται ότι έχουν πάρει κεφάλι εκμεταλλευόμενα και την κοινωνική κόπωση από την πανδημία μέσω της ενοποίησης των συγκοινωνούντων δοχείων του αντιεξουσιαστικού χώρου και των οργανωμένων χούλιγκανς του ποδοσφαίρου, όπως κατέδειξαν τα πρόσφατα θλιβερά επεισόδια στη Νέα Σμύρνη.

Ο δημόσιος λόγος πλέον χαρακτηρίζεται από ρηχή αντιπαλότητα, όπου πρωταγωνιστούν οι ασύνδετες και άναρθρες κραυγές εντυπωσιασμού, χωρίς την προοπτική οποιουδήποτε σχεδίου για το μέλλον της χώρας, κάτι που θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο καθήκον της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη σημερινή ρευστή και κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα. Αντί αυτών κυριαρχούν η προχειρότητα, η επιδοματική λογική και ο πελατειασμός.

Διερευνητικές συνομιλίες: Η ώρα της αλήθειας

Του Γεωργίου Παπασίμου

Χωρίς καμία αμφιβολία, η έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών της Τουρκίας με την Ελλάδα στην Κωνσταντινούπολη αποτέλεσαν βασικό μέσο για την προώθηση των τουρκικών στοχεύσεων, που ήταν η αποφυγή των κυρώσεων από την Ε.Ε. καθώς και η τουρκική προσέγγιση με την νέα διοίκηση Μπάιντεν. Πράγματι, χάριν αυτών, ενδυναμώθηκε ισχυρά ο φιλοτουρικικός άξονας στην Ευρώπη με πρωτεργάτη την Γερμανία για τον οριστικό ενταφιασμό των κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι έχει κουρελιάσει το Διεθνές Δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο μελών της Ε.Ε., Ελλάδος και Κύπρου. Παράλληλα, πέτυχε σε αρκετό βαθμό την λείανση των αμερικανικών πιέσεων, όπως διαφαίνεται από τη θέση του Αμερικανού υπουργού εξωτερικού στις πρόσφατες συζητήσεις με τους Ευρωπαίους ομολόγους του, ο οποίος επαναδιατύπωσε την γνωστή θέση, ότι η Τουρκία είναι σημαντικός εταίρος της Δύσης, και δεν

Και ενώ υπήρξε ανακούφιση και εφησυχασμός στην Αθήνα και στην φοβική της ελίτ, το καθεστώς Ερντογάν δεν άργησε να επανέλθει στα προ της εικονικής αναδίπλωσης του δεδομένα. Προηγήθηκε η σταδιακή αύξηση των ρητορικών επιθέσεων σε βάρος της Ελλάδος, από τους εγκαθέτους του καθεστώτος με αποκορύφωμα τις τελευταίες δηλώσεις Ερντογάν περί «τρελών Τούρκων» και έμμεσων αναφορών για επανάληψη της καταστροφής της Σμύρνης. Ακολούθησε η παράνομη Navtext για «επιστημονικές έρευνες» του στρατιωτικού σκάφους Τσεσμέ στην καρδιά του Αιγαίου και παράλληλα ανακοινώθηκε η μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση των τελευταίων ετών με τη συμβολική ονομασία «Γαλάζια πατρίδα» και τη συμμετοχή του μεγαλύτερου μέρους του τουρκικού πολεμικού ναυτικού και της αεροπορίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Στις μέχρι τώρα χλιαρές διπλωματικές αντιδράσεις της Αθήνας η Άγκυρα απάντησε δια της πεπατημένης. Από την μία κατασκεύασε επικοινωνιακά προ ημερών δήθεν παρενόχληση του Τσεσμέ από την πολεμική αεροπορία της Ελλάδος και από την άλλη εξέδωσε διαμαρτυρία για την πόντιση υπογείων καλωδίων στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου, θέλοντας να δείξει προς όλους ότι απαιτεί συγκυριαρχία στο Αιγαίο!

Διερευνητικές συνομιλίες: Η ώρα της αλήθειας

Του Γεωργίου Παπασίμου

Χωρίς καμία αμφιβολία, η έναρξη των διερευνητικών συνομιλιών της Τουρκίας με την Ελλάδα στην Κωνσταντινούπολη αποτέλεσαν βασικό μέσο για την προώθηση των τουρκικών στοχεύσεων, που ήταν η αποφυγή των κυρώσεων από την Ε.Ε. καθώς και η τουρκική προσέγγιση με την νέα διοίκηση Μπάιντεν. Πράγματι, χάριν αυτών, ενδυναμώθηκε ισχυρά ο φιλοτουρικικός άξονας στην Ευρώπη με πρωτεργάτη την Γερμανία για τον οριστικό ενταφιασμό των κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι έχει κουρελιάσει το Διεθνές Δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα δύο μελών της Ε.Ε., Ελλάδος και Κύπρου. Παράλληλα, πέτυχε σε αρκετό βαθμό την λείανση των αμερικανικών πιέσεων, όπως διαφαίνεται από τη θέση του Αμερικανού υπουργού εξωτερικού στις πρόσφατες συζητήσεις με τους Ευρωπαίους ομολόγους του, ο οποίος επαναδιατύπωσε την γνωστή θέση, ότι η Τουρκία είναι σημαντικός εταίρος της Δύσης, και δεν

Και ενώ υπήρξε ανακούφιση και εφησυχασμός στην Αθήνα και στην φοβική της ελίτ, το καθεστώς Ερντογάν δεν άργησε να επανέλθει στα προ της εικονικής αναδίπλωσης του δεδομένα. Προηγήθηκε η σταδιακή αύξηση των ρητορικών επιθέσεων σε βάρος της Ελλάδος, από τους εγκαθέτους του καθεστώτος με αποκορύφωμα τις τελευταίες δηλώσεις Ερντογάν περί «τρελών Τούρκων» και έμμεσων αναφορών για επανάληψη της καταστροφής της Σμύρνης. Ακολούθησε η παράνομη Navtext για «επιστημονικές έρευνες» του στρατιωτικού σκάφους Τσεσμέ στην καρδιά του Αιγαίου και παράλληλα ανακοινώθηκε η μεγαλύτερη στρατιωτική άσκηση των τελευταίων ετών με τη συμβολική ονομασία «Γαλάζια πατρίδα» και τη συμμετοχή του μεγαλύτερου μέρους του τουρκικού πολεμικού ναυτικού και της αεροπορίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Στις μέχρι τώρα χλιαρές διπλωματικές αντιδράσεις της Αθήνας η Άγκυρα απάντησε δια της πεπατημένης. Από την μία κατασκεύασε επικοινωνιακά προ ημερών δήθεν παρενόχληση του Τσεσμέ από την πολεμική αεροπορία της Ελλάδος και από την άλλη εξέδωσε διαμαρτυρία για την πόντιση υπογείων καλωδίων στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου, θέλοντας να δείξει προς όλους ότι απαιτεί συγκυριαρχία στο Αιγαίο!

Έχει σχέση ο κορονοϊός με τον άκρατο καπιταλισμό; - slpress.gr

Έχει σχέση ο κορονοϊός με τον άκρατο καπιταλισμό; - slpress.gr: Ο κορονοϊός είναι αποτέλεσμα της αλαζονείας του καπιταλισμού. Δεν σεβάστηκε τη φύση. Η πανδημία το υπονομεύει, αλλά μπορεί να προσαρμοστεί.

Το ναρκοπέδιο των ΗΠΑ και η παρακμή της Δύσης

Το ναρκοπέδιο των ΗΠΑ και η παρακμή της Δύσης 

Του Γεωργίου Παπασίμου 

Παρά την άμεση ψήφιση από τον Μπάιντεν των προεδρικών διαταγμάτων για την επαναφορά των ΗΠΑ στη συμφωνία Παρισίου, που αφορά την κλιματική αλλαγή, καθώς και στον παγκόσμιο οργανισμό υγείας, είναι πλέον γεγονός ότι οι ΗΠΑ έχουν πλέον οριστικά απωλέσει την παγκόσμια ηγεμονία. Αποτελούν έναν από τους πόλους του παγκόσμιου συστήματος. 

Οι εικόνες της εισβολής των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο στις 6/1/2021 με τα αυτόματα ανά χείρας, των εκτεταμένων λεηλασιών και των έντρομων βουλευτών συνθέτουν ένα παζλ έντονων συμβολισμών, σηματοδοτώντας το πέρασμα των ΗΠΑ σε μια άλλη ιστορική περίοδο. Αυτήν της εσωτερικής αναδίπλωσης τους προκειμένου να επουλωθούν οι πληγές της πρωτοφανούς πόλωσης στην κοινωνία, που θυμίζουν αναλογικά τις συνθήκες του εμφυλίου πολέμου. Η ανάγκη αυτή αποτυπώθηκε απόλυτα από την ομιλία του Μπάιντεν μετά την ορκωμοσία του, όπου αφιερώθηκε αποκλειστικά και μόνο σε αυτήν την διάσταση. Και αυτό γιατί το εσωτερικό πρόβλημα των ΗΠΑ είναι τεράστιο. Η ρητορική Τραμπ και η περιφρόνηση του για την αλήθεια και την λειτουργία των θεσμών, θύμιζε πολύ τη φασιστική ρητορική του Μεσοπολέμου. Με τον τρόπο αυτό ο τραμπισμός έχει ήδη δηλητηριάσει ένα μεγάλο μέρος της αμερικανικής κοινωνίας, αλλά και το ρεπουμπλικανικό κόμμα, που ιδρύθηκε από τον Λίνκολν, που κατήργησε τη δουλεία, και έχει μετατραπεί σήμερα σε κόμμα αποδοχής όλων των πτυχών της ακροδεξιάς ιδεολογίας και χώρος υιοθέτησης κάθε συνομωσιολογικής υστερίας.