«Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα» από τον κ. Τσίπρα!

Νίκος Μπογιόπουλος

«Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα». Με αυτό το σύνθημα απευθύνθηκε ο κ.Τσίπρας στους συνέδρους του κόμματός του. 

Υπενθυμίζουμε: Τη φράση αυτή μας κληροδότησε η Ρόζα Λούξεμπουργκ καταγράφοντάς την στην “Μπροσούρα του Γιούνιους”. Και είναι προφανές πως το μήνυμα που περικλείει το «Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα», δεν μπορεί ούτε με συγκόλληση να αποκτήσει κάποιου είδους σχέση με τα παρακάτω: 

- Τα μνημόνια της φτώχειας, της εξαθλίωσης και της εξυπηρέτησης των κεφαλαιοκρατών.

- Τον… «αγγελικό Τραμπ» 

- Την ΝΑΤΟλατρεία των βάσεων και τις πολιτικές υποκλίσεις στους Αμερικανούς αξιωματούχους. 

- Την πίστη και υποταγή στην Ευρωπαϊκή (καπιταλιστική) Ένωση που στρέφεται κατά των λαών και των δικαιωμάτων τους. 

- Τα ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας. 

- Την κατάργηση ακόμα και του ΕΚΑΣ για τους συνταξιούχους.

Μεγάλος ο κατάλογος. Ας μην συνεχίσουμε άλλο. 

Λίγη περισσότερη συστολή δεν θα έβλαπτε, λοιπόν. Αφήστε που η Ρόζα Λούξεμπουργκ το 1919 δολοφονήθηκε από κάποιους πολύ γνώριμους στον ΣΥΡΙΖΑ. Από τους σοσιαλδημοκράτες. Τους πολιτικούς πάτρωνες των σημερινών πολιτικών φίλων του κ.Τσίπρα.

Η συνέχεια... https://www.imerodromos.gr/suriza-me-sosialismo-h-varvarothta-hremhste-kurie-tsipra/

ΠΗΓΗ: https://www.imerodromos.gr/suriza-me-sosialismo-h-varvarothta-hremhste-kurie-tsipra/

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Έχει εξήγηση η σιωπή του ΣΥΡΙΖΑ για την Αττική Οδό;

Του Γιάννη Ξένου

Η πρόσφατη κακοκαιρία προκάλεσε πολύ συζήτηση και η αξιωματική αντιπολίτευση έφτασε μέχρι το σημείο να φέρει στη βουλή πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναλάμβανε διαρκώς ότι η κυβέρνηση έδειξε πλήρη ανικανότητα για να ανταπεξέλθει στον χιονιά, αλλά δεν άσκησε την παραμικρή κριτική στην Αττική Οδό, που είχε και αυτή το μερίδιο της στην ταλαιπωρία χιλιάδων εγκλωβισμένων οδηγών. Ακόμα και στα καρφιά της κυβέρνησης, ότι σιωπά για τις ευθύνες της Αττικής Οδού, οι κατά τα άλλα λαλίστατοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τα Μέσα που τον στηρίζουν, δεν σήκωσαν το γάντι. Ίσα ίσα, αν παρακολουθήσουμε την δημοσιογραφική κάλυψη π.χ. της Αυγής για το θέμα, θα διαπιστώσουμε ότι παρουσιάζεται χωρίς σχολιασμό η υπερασπιστική γραμμή της εταιρείας που ρίχνει τις ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, στην Περιφέρεια Αττικής, στην Τροχαία, αλλά και στους ίδιους τους οδηγούς. Ένδειξη για το πόσο πλουραλιστικά φώτισαν τα γεγονότα είναι το ότι η είδηση ότι τα εκχιονιστιστικά μηχανήματα της εταιρείας ξέμειναν από βενζίνη και δεν μπορούσαν να κάνουν την δουλειά τους γιατί η εταιρεία υποχρεώνει τους οδηγούς να βάζουν καύσιμα από συγκεκριμένο βενζινάδικο, το οποίο ήταν αδύνατο να προσεγγίσουν δεν υπάρχει για την Αυγή.

Πραγματικά είναι ανεξήγητη η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην Αττική Οδό, το αντιπολιτευτικό μένος τους τυφλώνει ή υπάρχει και κάτι ακόμα; Μια πιθανή εξήγηση ίσως δίνει μια οικονομική είδηση που δημοσιεύτηκε χθες. Η κοινοπραξία Ιντρακάτ-Άκτωρ κέρδισε το οδικό έργο «Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη», προϋπολογισμού 250 εκατομμυρίων ευρώ.

 Πώς ξετυλίγεται το κουβάρι. Ο Άκτωρ είναι ο βασικός μέτοχος της κοινοπραξίας (κατέχει το 75%) που εδώ και είκοσι χρόνια διαχειρίζεται την Αττική Οδό. Μια κερδοφόρα επένδυση αφού μόνο για την χρήση του 2019 οι μέτοχοι έλαβαν μέρισμα 92,6 εκατ. ευρώ. Ο Άκτωρ η κατασκευαστική εταιρεία που τις τελευταίες δεκαετίες κυριάρχησε στα δημόσια έργα τα τελευταία χρόνια περνά μια πολύ έντονη κρίση. Ουσιαστικά οι δύο βασικοί μέτοχοι, ο Γιώργος Μπόμπολας και οι αδελφοί Καλλιτσάντση επιδόθηκαν σε έναν σκληρό πόλεμο για τον έλεγχο της εταιρείας, με τελικό (;) νικητή τους δεύτερους. Έτσι το 2018 η οικογένεια Μπόμπολα και το επί 40 χρόνια δεξί τους χέρι στην Άκτωρ, Δημήτρης Κούτρας, παρέδωσαν την διοίκηση στα αδέλφια Καλλιτσάντση. Έκτοτε ο Άκτωρ αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα και την διετία 2019-2020 εμφάνισε ζημιές 400 εκατ. ευρώ. 

Ανακοίνωση Άρδην: Τσίπρας και ΚΙΝΑΛ οι σπόνσορες του Μητσοτάκη

Ανακοίνωση του Άρδην

Όσοι είχαν το κουράγιο να παρακολουθήσουν τις τριήμερες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, θα διαπίστωσαν ότι η χώρα όχι μόνο δεν διαθέτει… αντιπολίτευση αλλά αυτή αντίθετα λειτουργεί ως σπόνσορας της κυβέρνησης! Ο Τσίπρας, πανικόβλητος από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις και εν μέσω σφοδρής εσωκομματικής αμφισβήτησης έδωσε ένα ρεσιτάλ νεο-αυριανισμού. Επέλεξε να επικεντρώσει στον… Φουρθιώτη, επαναλαμβάνοντας τα όσα προπαγανδίζει καθημερινά η Documento του Βαξεβάνη, ακυρώνοντας τελικά την όποια κριτική στις ευθύνες της κυβέρνησης, του υπουργού Πολιτικής Προστασίας Χρήστου Στυλιανίδη και του ίδιου του πρωθυπουργού που τον κρατάει στη θέση του.  

Προφανώς δεν έκανε λόγο για την επιθετικότητα της Τουρκίας, το αδιέξοδο της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης, το ολοένα και μεγαλύτερο δημογραφικό έλλειμμα, την ευθραυστότητα της ελληνικής οικονομίας που στηρίζεται σε παρασιτικές, μη παραγωγικές βάσεις. Ωστόσο, τι να πει για όλα αυτά ο αρχηγός του κόμματος με τις πιο εθνοαποδομητικές, οικονομικά και κοινωνικά καταστροφικές θέσεις του ελληνικού κοινοβουλίου; Φουρθιώτης, Παύλος Πολάκης και ξερό ψωμί, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκρύψει το γεγονός ότι οι θέσεις του στα ζητήματα που κρίνουν το μέλλον της χώρας, έχουν απορριφθεί κατηγορηματικά πλέον από την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Βλέποντας τον Τσίπρα να επιχειρηματολογεί σαν κουτσαβάκης του πεζοδρομίου, ο κάθε λογικός πολίτης κάνει τον σταυρό του που δεν βρίσκεται αυτός στην κυβέρνηση. 

Μπορεί ο Ανδρουλάκης να ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ μεγάλο;

Ασημακόπουλος Βασίλης

07/01/2022

Views: 1,113

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλΣε προηγούμενο κείμενο εξέτασα την πορεία του ΠΑΣΟΚ με βάση το γκραμσιανό σχήμα του “πολέμου ελιγμών-πολέμου θέσεων”. Επίσης, τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά κυρίως ως αποτέλεσμα του “πολέμου ελιγμών” σε μια μεταρρυθμιστική (όχι επαναστατική) γραμμή, με την έννοια του όρου στην αριστερή φιλολογία. Στο παρόν εξετάζω την κίνηση ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στη διαφαινόμενη συνθήκη ενός “πολέμου θέσεων”.

Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επιχειρεί κάτι σπάνιο στην ιστορία των κομμάτων. Την αναγέννηση ενός πάλαι ποτέ ηγεμονικού κόμματος, που φαινόταν να βαδίζει προς το περιθώριο. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει αφενός να οξύνει τον αντιπολιτευτικό του λόγο με όρους καθημερινότητας – στο πεδίο ιδίως των κοινωνικών ανισοτήτων και των εργασιακών ζητημάτων. Αφετέρου να αποφύγει την υπαγωγή του σε θεματικές που ορίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η παρούσα “κανονικότητα” προκρίνει περισσότερο στρατηγικές “πολέμου θέσεων”, στις οποίες το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ οφείλει ανταγωνιστικά να ανταποκριθεί, εφόσον επιδιώκει να αμφισβητήσει την μετά το 2012 πρωτοκαθεδρία του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Να κάνει ό,τι έπραξε ο Ανδρέας Παπανδρέου από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 απέναντι στην παραδοσιακή Αριστερά, να ανακτήσει στοιχεία της ιδιομορφίας του χώρου, που αφορούν τη σχέση εθνικού-διεθνικού σήμερα. Στοιχεία διακριτά που διαφοροποιούσαν το ΠΑΣΟΚ από άλλα κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς, τα οποία έχει επισημάνει ο οξυδερκής Ντόναλντ Σασούν στο μνημειώδες έργο του “Εκατό Χρόνια Σοσιαλισμού” (τ. 2ος, Καστανιώτης, 2001), με την βοήθεια του Βασίλη Φούσκα στο κεφάλαιο για το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1974-1994.

Αναπαράγεται στο δημόσιο λόγο ότι η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν έχει διατυπώσει θέσεις. Η προσέγγιση στην απολυτότητά της είναι λανθασμένη. Πράγματι δεν έχει διατυπωθεί αναλυτικά και επεξεργασμένα ένα σώμα ιδεών-απόψεων. Η πολιτική ομάδα του Νίκου Ανδρουλάκη είχε συγκροτηθεί περισσότερο με οργανωτικά χαρακτηριστικά και λιγότερο ιδεολογικά. Αυτό έχει να κάνει και με την ηγεμονική κομματική κουλτούρα του ΠΑΣΟΚ την περίοδο που ανδρώθηκε ο ίδιος και η γενιά του πολιτικά, ένα δηλαδή μαζικό κόμμα σε υποχώρηση.

Θέσεις-Κατευθύνσεις

Έχουν όμως αναδειχθεί ορισμένα σημεία-κατευθύνσεις που αξίζει να επισημανθούν, καθώς αποτελούν μια αφετηρία. Το πρώτο είναι η αναφορά στην παραταξιακή μνήμη. Το δεύτερο είναι το παρόν και το μέλλον του τόπου και των πολιτών με την χρήση κρίσιμων εννοιών όπως δημογραφικό, πατρίδα, κοινωνικές ανισότητες, παιδεία, εργασία, ανάπτυξη-παραγωγή, που σκιαγραφούν προτεραιότητες. Το τρίτο είναι η αναφορά με κέντρο την Ελλάδα, ένα “εμείς”, δηλαδή η εθνική, δημοκρατική, κοινωνική ενότητα.

Η συνέχεια της δημοσίευσης: Μπορεί ο Ανδρουλάκης να ξανακάνει το ΠΑΣΟΚ μεγάλο;

Παλινδρομούν οι “εκσυγχρονιστές” μεταξύ Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη

 Ο χώρος του Κέντρου Περισσότερο ανησυχητική για τη ΝΔ να είναι η συνέχεια: «ο χώρος του Κέντρου ιστορικά κινείται πότε δημιουργώντας Κεντροαριστερή πλειοψηφία και πότε Κεντροδεξιά. Όσοι κεντρώοι ψηφοφόροι δάνεισαν την ψήφο τους, το έκαναν γιατί κάποιοι από αυτούς δέχθηκαν το κεντρώο προφίλ του κ. Μητσοτάκη και άλλοι γιατί δεν ήθελαν επουδενί να συνεχιστεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

 Τώρα υπάρχει τρίτος και, μάλιστα, σοβαρός παίκτης στο πολιτικό σύστημα». Διευκρινίζει δε, ότι ψήφισε στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ. Φυσικά το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιόν αφορούν οι δηλώσεις της κ. Διαμαντοπούλου, με δεδομένη την περιορισμένη απήχηση που έχει. Αν είναι μόνο προσωπικές απόψεις, μικρή σημασία έχουν. Ενδέχεται όμως να εμφανίζεται σαν “λαγός” για τον ευρύτερο χώρο των πασοκικής προέλευσης εκσυγχρονιστών. 

Είναι δεδομένο ότι εκλογικοί πρόσφυγες από το πάλαι ποτέ ακμαίο ΠΑΣΟΚ αναζήτησαν καινούργια πολιτική στέγη, όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη ΝΔ του Κυριάκου. Λιγότεροι μεν αριθμητικά, αυτό είναι καθαρό, αλλά με δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στην δημόσια σφαίρα, λόγω της μακράς θητείας τους στα οικονομικά και επικοινωνιακά κυκλώματα εξουσίας. Ο ανεψιός του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, σε παλαιότερη συζήτησή του, είχε αναγνωρίσει ότι «αυτοί όμως μας έδωσαν την αυτοδυναμία». Ο πρωθυπουργός τους αξιοποίησε (επίσης δυσανάλογα σε σχέση με το ποσοστό των ψήφων που μετέφεραν) σε θέσεις εξουσίας, γιατί του ενίσχυαν το κεντρώο και μεταρρυθμιστικό προφίλ.

ΕΔΩ όλο το άρθρο:Παλινδρομούν οι “εκσυγχρονιστές” μεταξύ Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη:

“Πόλεμος θέσεων” ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για την ηγεμονία στον αντιδεξιό χώρο

Ασημακόπουλος Βασίλης

05/01/2022

Views: 861

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλλαγή

Σε προηγούμενα κείμενα επιχείρησα να αναλύσω τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους διαμόρφωσης του Νίκου Ανδρουλάκη και της πολιτικής του ομάδας. Επιπλέον μέσα από τη διαπάλη για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ προσπάθησα να αποτυπώσω τις κατευθύνσεις κάθε υποψηφιότητας και ορισμένα συμπεράσματα που απορρέουν από το αποτέλεσμα της ανοιχτής εσωκομματικής διαδικασίας. Θα επιχειρήσω να σκιαγραφήσω ορισμένα θέματα τακτικής και στρατηγικής στο νέο τοπίο, κυρίως στη σχέση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ενός διαφαινόμενου “πολέμου θέσεων”.

Οι πολιτικές διαιρετικές τομές του 20ου αιώνα ήταν τρεις, τόσο από την άποψη των διακυβευμάτων, όσο και της έντονης συγκρουσιακής διαπάλης και μαζικής κινητοποίησης του λαϊκού παράγοντα, χωρίς να σημαίνει ότι ήταν ίσης βαρύτητας: Η περίοδος 1915-1922, η δεκαετία 1940, η δεκαετία 1960. Και οι τρεις χαρακτηρίστηκαν από τραγωδίες, με έντονη εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα: Εθνικός Διχασμός και Μικρασιατική καταστροφή, Εμφύλιος, Δικτατορία και Κύπρος.

Στις διαιρετικές τομές, στα ιστορικά αυτά σχίσματα μορφοποιήθηκαν οι πολιτικές παρατάξεις, τα ιστορικά μπλοκ: Βενιζελισμός-αντιβενιζελισμός, ΕΑΜ-αστικές/συντηρητικές δυνάμεις, Δημοκρατικές δυνάμεις-Δεξιά. Στη μακρά διάρκεια οι διαιρετικές τομές παρήγαγαν συρρίκνωση του ελληνικού έθνους και έξοδό του από ιστορικούς του τόπους, γενοκτονικού μάλιστα χαρακτήρα.

Ένα κράτος που είχε έντονα τα χαρακτηριστικά του κυρίαρχου-κυριαρχούμενου στο διεθνοπολιτικό επίπεδο και ανολοκλήρωτη την κοινωνική του διάσταση, λόγω απώλειας του δημοκρατικού κύματος της περιόδου 1945-1975 στη δυτική Ευρώπη. Μια εθνο-κρατική, οικονομική, πληθυσμιακή και θεσμική αρχιτεκτονική που λάμβανε τα χαρακτηριστικά του κράτους-πρωτεύουσα, μοναδική σε εθνικούς κοινωνικούς σχηματισμούς της Ευρώπης, αν εξαιρεθούν τα μικροσκοπικά κράτη.

Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός

Η συνέχεια εδώ:“Πόλεμος θέσεων” ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για την ηγεμονία στον αντιδεξιό χώρο: 

Μήλον της έριδος η Κεντροαριστερά – Η ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ, ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ

Όπως είχαμε επισημάνει από το 2017 και απέδειξαν τα γεγονότα, το πολιτικό άνοιγμα προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και η ρητορική μετατόπιση της Κουμουνδούρου προς την Κεντροαριστερά δεν είναι από μόνες τους ικανές κινήσεις να αφομοιώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ τους κεντροαριστερής προέλευσης ψηφοφόρους. 

Σε ένα βαθμό αυτό μπορεί να συμβεί. Δεν πρόκειται, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ο διάδοχος του μεγάλου ΠΑΣΟΚ, όπως ελπίζει ο Τσίπρας. Για να καλύψει με ηγεμονικούς όρους ο ΣΥΡΙΖΑ το κενό πολιτικής εκπροσώπησης της Κεντροαριστεράς έπρεπε να εκφράσει πολιτικά τις βασικές κοινωνικοοικονομικές ανάγκες και τις εθνικές ανησυχίες του κορμού της εκλογικής της βάσης. 

Σε ό,τι αφορά τις κοινωνικο-οικονομικές ανάγκες αυτό ήταν αδύνατον σε συνθήκες Μνημονίου και μετά-Μνημονίου. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα ήταν σε γενικές γραμμές να στηρίξει τα φτωχότερα στρώματα, αφαιμάζοντας τα μικρομεσαία. 

Σε ό,τι αφορά τις εθνικές ανησυχίες των κεντροαριστερών ψηφοφόρων, αυτό είναι αδύνατον λόγω των περισσότερο ή λιγότερο εθνομηδενιστικών ιδεολογημάτων που κυριαρχούν στην Κουμουνδούρου. Όσο το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ παρέμενε στο πλαίσιο που είχε χαράξει η Γεννηματά, φαινόταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κινδύνευε. Ο αναποτελεσματικός και ιδεολογικοποιημένος τρόπος που ασκεί αντιπολίτευση από το 2019 και οι θέσεις που πήρε σε κρίσιμα ζητήματα λόγω των ιδεολογημάτων του (μεταναστευτικό, ελληνογαλλικό σύμφωνο αμυντικής συνδρομής, αμυντικές δαπάνες κ.α.) κατέδειξαν την ιδεολογική-πολιτική κυριαρχία του “μικρού ΣΥΡΙΖΑ” επί του “μεγάλου ΣΥΡΙΖΑ”. Στην πραγματικότητα, οι κεντροαριστεροί πρώην “πράσινοι” ψηφοφόροι που πήγαν στο κόμμα του Τσίπρα σαν εκλογικοί πρόσφυγες και το εκτόξευσαν, ελάχιστα επηρέασαν την πολιτική του.

Η συνέχεια...

Μήλον της έριδος η Κεντροαριστερά – Η ανεπάρκεια του ΣΥΡΙΖΑ, ευκαιρία για το ΠΑΣΟΚ: 

ΜΕΤΑΜΟΡΦΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ - ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

ΜΕΤΑΜΟΡΦΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Με αφορμή τη δημοσίευση της κ. Vasiliki Siouti θέλω να εκφράσω τον εντυπωσιασμό μου για την φανερή λαχτάρα στο περιβάλλον του ΣΎΡΙΖΑ για την πιθανή επικράτηση του ΓΑΠ στις εσωτερικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ. Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και η Εφημερίδα των Συντακτών καθημερινά έχουν ένα καλό λόγο για τον πρώην πρωθυπουργό ή μια κακή κουβέντα για τους αντιπάλους του!

Μου προκαλεί αληθινή οδύνη όμως να παρακολουθώ στο fb πρόσωπα, φίλους ακόμη, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που μαζί κατεβαίναμε στο Σύνταγμα και πνιγόμαστε στα δακρυγόνα καθημερινά την εποχή που ο ΓΑΠ παρέδιδε τη χώρα στους δανειστές να μεταβάλλονται σε οπαδούς του, προσδοκώντας την "προοδευτική" συμμαχία της κεντροαριστεράς.

Πόσο χαμηλά πρέπει να πέσεις για να ανέβεις τα σκαλιά της εξουσίας, βρε αδερφέ!

Να τους υπενθυμίσω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν προβληματίστηκε να κατεδαφίσει ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά το κόμμα στο οποίο είχε εκλεγεί παμψηφεί ως λαοπρόβλητος πρόεδρος, θα διστάσει να επαναλάβει τον άθλο του στην κεντροαριστερά;

Το ερώτημα που τρομάζει είναι, αν τότε ο ΓΑΠ είχε ως σχέδιο την παράδοση της χώρας σε ΔΝΤ-Ε.Ε και τραπεζίτες, τη μετατροπή της σε μετανεωτερική, αεθνική αποικία, ποια είναι τα σημερινά του σχέδια για τον πρόεδρο της σοσιαλιστικής διεθνούς;

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ 

ΟΙ ΝΕΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ

Της Βασιλικής Σιούτη

(...Η Ζωρζέτα Λάλη, μία από τις νέες συμβούλους του Τσίπρα, εργαζόταν υπό τον Χορστ Ράιχενμπαχ, τον υπεύθυνο για την Task Force που είχε δημιουργηθεί την περίοδο των μνημονίων και την οποία κατήγγειλαν συχνά τα στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η «Αυγή» έγραφε για «σκανδαλώδεις αμοιβές των μελών της Task Force», ο Τερενς Κουίκ κατήγγειλε «πάρτι με υπερκοστολογημένα προγράμματα» και ο Παναγιώτης Κουρουμπλής «χρυσές συμφωνίες της Task Force με Γερμανούς και τον Άδωνι Γεωργιάδη».

Επικεφαλής της Task Force στην Ελλάδα τότε, ήταν η Ζωρζέτα Λάλη, αν και αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ παρέλειψε να το αναφέρει στο βιογραφικό της. Παρομοίως ξέχασε να αναφέρει και την τεχνοκρατική της εμπειρία ως επικεφαλής του «Εθνικού Κτηματολογίου» την περίοδο 2000-2004

(...)

Την κυρία Τσιριγώτη έχει καταγγείλει πριν από λίγους μήνες ο συγγραφέας Απόστολος Δοξιάδης. Σε ένα καταγγελτικό κείμενό του ανέφερε ότι την εποχή που εκείνος μαχόταν για τη μη έκδοση των οκτώ Τούρκων, «οι υπηρεσίες της κ. Τσιριγώτη τον παρακολουθούσαν χωρίς να έχει διαπράξει κάποια παράνομη πράξη» και ότι «όσους Τούρκους δραπέτες καταζητούσε το καθεστώς Ερντογάν ως αντικαθεστωτικούς, με το που έφταναν σε ελληνική γη, οι υπηρεσίες, των οποίων γενική Επιθεωρήτρια ήταν η Ζ. Τσιριγώτη, τους άρπαζαν και τους παρέδιδαν σε κουκουλοφόρους οι οποίοι τους οδηγούσαν στην άλλη όχθη του Έβρου και τους παρέδιδαν σε Τούρκους πράκτορες χωρίς να υπάρχει διεθνές ένταλμα σύλληψης»...

Όλη η δημοσίευση... ΚΛΙΚ

Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και η υποψηφιότητα του ΓΑΠ

Ο Μαντζουράνης πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ συνεργάζεται σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Στο πολύκροτο οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο Κοσκωτά που οδήγησε στο ειδικό δικαστήριο κορυφαία στελέχη της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και  κυριάρχησε στην ελληνική πολιτική σκηνή κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στο ξεκίνημα της δεκαετίας του 1990, ο Γιάννης Μαντζουράνης είχε σημαντικό ρόλο. Σήμερα με την οπτική του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ΑΝΕΡΥΘΡΙΑΣΤΑ  ΓΑΠ!!!

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Διαβάστε: Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και η υποψηφιότητα του ΓΑΠ: Είναι άκομψο και δεοντολογικά απαράδεκτο να παρεμβαίνουν με οποιοδήποτε τρόπο, ανοιχτό η υπόγειο, άλλα κόμμα

ΓΑΠ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ

 

ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΓΓΈΛΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΝΑΡΡΙΧΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΣΗΜΕΡΑ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΕΝΑ ΦΛΕΡΤ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

Γερομοριάς

Ο Αλέξης Τσίπρας το Δεκέμβρη του 2009 αποκάλυπτε το βρώμικο παιχνίδι σε βάρος του ελληνικού λαού καταγγέλοντάς τον:

"Ο κ. Παπανδρέου, όπως το Δεκέμβρη του 2009, ερήμην του ελληνικού λαού, ενώ άλλα έλεγε δημοσίως, είχε πάει στον κ. Στρος-Καν και ζήτησε από το ΔΝΤ να έρθει στη χώρα, έτσι και τώρα, ερήμην του ελληνικού λαού ετοιμάζεται να κλείσει συμφωνίες με την κα Μέρκελ κάτω από το τραπέζι.

 
Συμφωνίες όμως που υποθηκεύουν το μέλλον των δύο επόμενων γενεών.
Δεν έχει κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό. Αυτή η τακτική, εκτός από βαθιά αντιδημοκρατική, είναι και επικίνδυνη για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Κάποιος πρέπει να πει στον πρωθυπουργό ότι δεν έχει κληρονομικό δικαίωμα δικαίωμα να διαχειρίζεται τις τύχες του ελληνικού λαού.

Σε αυτή τη χώρα υπάρχει δημοκρατία, υπάρχει Κοινοβούλιο, οι Έλληνες πολίτες πρέπει να είναι ενήμεροι και σε τελική ανάλυση, αν δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα εθνικά μας συμφέροντα και τα συμφέροντα του λαού, ας προσφύγει στη λαϊκή ετυμηγορία".

Προσυπογράφουμε την τότε σκληρή καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ζήτημα όμως είναι αν ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Αλέξης Τσίπρας την θυμούνται και εμμένουν στις τότε καταγγελίες τους ή η προσχώρησή τους στο μνημονικό στρατόπεδο και η ανάγκη για την επιστροφή τους στην εξουσία κάνει ασθενή τη μνήμη τους και στο πρόσωπο του ΓΑΠ βρήκαν τον ιδανικό σύμμαχο που θα τους βγάλει από το πολιτικό τους αδιέξοδο.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει καταθέσει αίτημα για να ενταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στη Σοσιαλιστική Διεθνή όπου προεδρεύει ο Γιώργος Παπανδρέου!
Έχει προηγηθεί η είσοδος στο ΣΥΡΙΖΑ σειρά στελεχών που είχαν βρεθεί κοντά στον Γιώργο Παπανδρέου.

Με πιο εμβληματική την παρουσία της Ρεγγίνας Βάρτζελη, πρώην διευθύντριας του πρωθυπουργικού γραφείου του Γ. Παπανδρέου.
Όπως και οι Μυρσίνη Ζορμπά, Αντώνης Λιάκος, Νίκος Μουζέλης, Νίκος Μπίστης, Παναγιώτης Παναγιώτου, Μαρία Ρεπούση, Αχιλλέας Μητσός πανεπιστημιακοί και πρώην υποστηρικτές της εκσυγχρονιστικής περιόδου του Κώστα Σημίτη.
Οι πρώην υπουργοί και πρώην γραμματείς του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Ραγκούσης και Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, ο Θάνος Μωραΐτης, ο Θόδωρος Παραστατίδης κ.α.

Ας ελπίσουμε ότι η επάνοδος του ΓΑΠ δεν θα ευοδωθεί, όχι γιατί θα αποτελειώσει το εναπομείναν ΚΙΝΑΛ, αλλά κυρίως για το καλό της χώρας.

ΠΗΓΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πανικός των Λούμπεν Συριζαίων για την επικείμενη συντριπτική τους ήττα

Ο πανικός των Λούμπεν Συριζαίων για την επικείμενη συντριπτική τους ήττα

  Ηλία Παπαναστασίου 




Έχει κάποιο χρονικό διάστημα όπου ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανιστεί σαν «σοβαρή» και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Παρεμβαίνει μάλιστα και σε θέματα καθημερινότητας, από την διασπορά του Κορωνοϊού στη Β. Ελλάδα μέχρι την στρατιωτική συμφωνία με την Γαλλία. Όταν,

Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι λεγόμενοι αντιεξουσιαστές που κατέβαζαν τον κόσμο σε διαδηλώσεις υπέρ ου Δ. Κουφοντίνα και μάλιστα σε επαναλαμβανόμενα κύματα διαδηλωτών των δεκάδων χιλιάδων ανά την επικράτεια, διασπείροντας έτσι πολύ αποτελεσματικά τον Κορωνοϊό!

Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που κατέβαζε τους νεολαίους εναντίον του Νόμου για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και πάλι κατά χιλιάδες και πάλι διασπείροντας τον Κορωνοϊό!

Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που υποστήριζε με υπέρμετρη ζέση τα Gay Pride Parades των απανταχού LGTB, ‘κατορθώνοντας’ ακριβώς την ίδια διασπορά όπως και προηγουμένως!

Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που μη τολμώντας να πάρει θέση εναντίον ή υπέρ των χιλιάδων αντι-εμβολιαστών προσπάθησε με τον συνήθη διπρόσωπο και ύπουλο στυλ του να ικανοποιήσει και τις δυο πλευρές έχοντας σαν πολιορκητικό κριό το Θωρηκτό Ποτέμκιν του Λούμπεν ΣΥΡΙΖΑ, τον μεγάλο πιστολέρο Βαλκανικής και Περιχώρων κ. Πολάκη. Αυτός λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδίδει μαθήματα ‘υπευθυνότητας’ στον ελληνικό λαό, στην κυβέρνηση, στους πάντες ! Ποιος; Ο ΣΥΡΙΖΑ!

Και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς νομίζει πως απευθύνεται σε ηλίθιους ή λωτοφάγους -έτσι πιστεύει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ - θα τους θυμίσουμε και μερικά κατορθώματά τους:

Δεν είστε εσείς που θέλατε να πουλήσετε το 17% της ΔΕΗ για να αποπληρώσετε τμήμα του ελληνικού χρέους;

Δεν είστε εσείς που χαρίσατε στο Υπερ -Ταμείο την ελληνική ακίνητη περιουσία για 99 χρόνια;

Δεν είστε εσείς που κόψατε το ΕΚΑΣ από χιλιάδες φτωχούς συνταξιούχους;

Δεν είστε εσείς που πετσοκόψατε συντάξεις με τον Νόμο Κατρούγκαλου το 2016;

Δεν είστε εσείς που κρατήσατε χαμηλά τον κατώτατο μισθό ενώ σήμερα με περισσή υποκρισία και απύθμενο θράσος κουνάτε το δάχτυλο στη Κυβέρνηση για το ίδιο θέμα;

Δεν είστε εσείς που βάλατε 29 καινούργιους φόρους στα πέντε περίπου χρόνια που κυβερνούσατε;

Δεν είστε εσείς που ανεβάσατε από 13% στο 24% το ΦΠΑ των τροφίμων;

"... Η ιστορία ενός κόμματος είναι η ιστορία μιας χώρας από μια συγκεκριμένη οπτική, σύμφωνα με μια περίφημη διατύπωση του Αντόνιο Γκράμσι. (...)

Το ΠΑΣΟΚ τελικά ήταν ζήτημα ιστορικής προσόδου που διαμορφώθηκε από τους εθνικούς - δημοκρατικούς - κοινωνικούς αγώνες του ελληνικού λαού από τη δεκαετία του '30 και μετά, μορφοποιήθηκε σε πολιτικό κίνημα από τον Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά καταναλώθηκε, όπως εύστοχα έχει επισημάνει ένας από τους συντάκτες της 3ης Σεπτέμβρη '74, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, στις ομιλίες του στο 3ο το 1994 και στο 4ο το 1996 συνέδριο του ΠΑΣΟΚ.

(...)

Η ιδεολογικο-πολιτική κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεταεθνική, δικαιωματική, με βάσεις κυρίως στα κοινωνικά στρώματα της νέας μικροαστικής τάξης, σε μια σοσιαλφιλελεύθερη κατεύθυνση, μετασχηματίζοντας περαιτέρω τη μέση δημοκρατική συνείδηση κατά τα ανωτέρω.

Το ΠΑΣΟΚ μιας εποχής είχε εθνικο-λαϊκή ταυτότητα, με ισχυρή εργατική και αγροτική γείωση. Ηταν εκδοχή του νεοελληνικού ναροντνικισμού και του μικροαστικού δημοκρατικού σοσιαλισμού, με έντονο το στοιχείο της ενότητας εθνικού - κοινωνικού.

Ενα παράδειγμα για την ενότητα εθνικού - κοινωνικού και την αμηχανία ή και αντίθεση που αντιμετωπίζει στα κόμματα της Αριστεράς σήμερα, είναι το σχήμα αρμονικής ενότητας των στοιχείων του αιώνιου Μίκη Θεοδωράκη όπως καταγράφεται στην τελευταία του επιστολή προς τον γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ..."

Βασίλης Ασημακόπουλος

«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συνέχεια αλλά και ασυνέχεια του ΠΑΣΟΚ»

Ενας από τους πλέον οξυδερκείς νεότερους έλληνες επιστήμονες με ειδική γνώση στο πεδίο της Κεντροαριστεράς και μετά τη Μεταπολίτευση μάς ξεναγεί στο σύμπαν του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, στο τότε και στο τώρα

Μανιάτης Δημήτρης Ν7 Σεπτεμβρίου 

Τρεις ημέρες μετά την 3η Σεπτέμβρη, που στο ένα σκέλος της αφορά την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, έχει πάντα ενδιαφέρον να διερευνάς το καθοριστικότερο κόμμα της Μεταπολίτευσης που έλαβε πολλές μεταμορφώσεις. Και δεν είναι μόνον ιστορικοί οι λόγοι. Είναι και ταυτοτικοί, αφού ένας αναστοχασμός πάνω σε αυτό αφορά και την Γ' Ελληνική Δημοκρατία αλλά και την επίδρασή του στον ελληνικό λαό και τα μαζικά ήθη. Pop φαινόμενο που σήμερα είναι πια 47 ετών; Μπορεί, αφού το ΠΑΣΟΚ συχνά γίνεται viral στα κοινωνικά δίκτυα, ταυτόσημο μιας εποχής ευμάρειας, ή και στο κέντρο της ευφυούς κοινότητας «Το Παλιό ΠΑΣΟΚ το Ορθόδοξο». ΠΑΣΟΚ όμως είναι και ο ενεστώτας χρόνος του, πυλώνας του ΚΙΝΑΛ, και αναφορά για πολύ κόσμο. Για όλα αυτά μιλάμε σήμερα με έναν εκ των οξυδερκέστερων νεότερων επιστημόνων που έχουν γνώση του πεδίου. Τον Βασίλη Ασημακόπουλο. Δικηγόρος, πολιτικός επιστήμονας, διδάσκων στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, συγγραφέας του βιβλίου «Πρώτη Φορά Αριστερά» (A.P Publications, 2017), αλλά και συνεπιμελητής με τον Χρύσανθο Τάσση του συλλογικού τόμου «ΠΑΣΟΚ 1974-2018» (Gutenberg, 2018), ο Ασημακόπουλος μας ξεναγεί στο σύμπαν ΠΑΣΟΚ, στο τότε και στο τώρα.

 

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: ΛΥΠΑΜΑΙ.

.

Απάντηση Μίκη Θεοδωράκη

27.03.2019

Επειδή όλο και περισσότεροι, είτε πρώην μέλη της ΣΠΙΘΑΣ είτε και μη Σπιθίτες μου γράφουν ότι θα πρέπει να ξανακάνουμε μια Κίνηση ανάλογη της ΣΠΙΘΑΣ, θα ήθελα να τους απαντήσω δημοσιοποιώντας τις εξής σκέψεις:

Δυστυχώς η ζωή δεν γυρίζει πίσω. Στα 2010 ο Λαός ήταν όρθιος. Ενώ σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι γονατισμένος. Επειδή ακριβώς του λείπει η εθνική προοπτική. Ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του μας πούλησαν στους Αμερικανούς, που και μόνο η σκιά τους φοβίζει τους Έλληνες. Όσο για την Ν.Δ. που θα μπορούσε να δημιουργήσει γύρω της το εθνικό-παλλαϊκό Μέτωπο όπως ο Ντε Γκωλ και ο Αντενάουερ (δυο … «άθλιοι» δεξιοί) έχουν διαβληθεί από την αντιδεξιά ρητορική του Ανδρέα, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Με δυο λόγια σήμερα η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ έγιναν ουσιαστικά εξαρτήματα της νατοϊκής επιθετικής στρατηγικής. Ο νέος μας ηγέτης είναι και πάλι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Είμαστε αποικία. Τελεία και παύλα. Για πόσο καιρό ακόμα; Φοβάμαι, για πολλές δεκαετίες.

Εγώ δεν βλέπω φως από πουθενά. Αυτό που με φοβίζει πολύ είναι το ενδεχόμενο ακρωτηριασμού από Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία.