Η άγνωστη ιστορία της Ανατολικής Θράκης - Θρακικός Ελληνισμός: Μνήμη 1914-1922 και Προοπτική

Η άγνωστη ιστορία της Ανατολικής Θράκης

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας

Η 6η Απριλίου έχει καθιερωθεί από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Θρακικών Σωματείων ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Θρακικού Ελληνισμού. Στις 6 Απριλίου 1914 άρχισε ο διωγμός των Ελλήνων της Ανατολικής Θράκης από το καθεστώς των  Νεοτούρκων, οι οποίοι εμφανίσθηκαν με κίνημα το 1908 και επιβλήθηκαν το 1913 με πραξικόπημα στη διακυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι διωγμοί αυτοί, με θανατώσεις και εκτοπίσεις, ξεκίνησαν το «Μαύρο Πάσχα του 1914» παράλληλα με τους φονικούς διωγμούς κατά των Ελλήνων στα παράλια της Μικράς Ασίας.

Φέτος που τιμούμε τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι χρήσιμο να θυμόμαστε ότι στον  διωγμό κατά του Ελληνισμού της Ανατολής υπέστη βαρύ πλήγμα και η Ανατολική Θράκη. Η Μαύρη Βίβλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία εκδόθηκε το 1919, αποτυπώνει το σύνολο των θυμάτων (Ορθόδοξοι Έλληνες που φονεύθηκαν ή εκτοπίσθηκαν) στις περιοχές της Θράκης, της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Οι διωγμοί στη Θράκη άρχισαν  μετά τη λήξη των Βαλκανικών Πολέμων, το 1913, αλλά κορυφώθηκαν το 1914 και συνεχίσθηκαν κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η Μαύρη Βίβλος καταγράφει ότι από το 1914 έως το 1918 συνολικά 218.767 Έλληνες της Θράκης  υπέστησαν πάσης φύσεως διωγμούς και εκτοπίσθηκαν μακρυά από την πατρώα γη. Αξίζει να θυμηθούμε τις επαρχίες αυτές, οι οποίες κατοικήθηκαν επί αιώνες από Έλληνες και τελικά αφελληνίσθηκαν από τους Νεοτούρκους και τους Κεμαλικούς. Όπως  αναφέρει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην καταγραφή του 1919 πρόκειται για τις ακόλουθες περιοχές, οι οποίες, πλην του Διδυμοτείχου, ανήκουν την Ανατολική Θράκη, σημερινή Ευρωπαϊκή Τουρκία :

Επαρχίες: Αδριανουπόλεως, Αίνου, Αρχιεπισκοπή Κωνσταντινουπόλεως, Βιζύης, Γάνου και Χώρας, Δέρκων, Διδυμοτείχου, Ηρακλείας, Καλλιουπόλεως, Μυριοφύτου, Σαράντα Εκκλησιών, Σηλυβρίας, Σωζουπόλεως, Τυρολόης.

Τον Ιούλιο του 1920 η Ανατολική Θράκη ενώθηκε με την Ελλάδα. Διοικήθηκε από Γενικό Διοικητή με έδρα την Αδριανούπολη και από 4 Νομάρχες. Η Οθωμανική Τουρκία ήταν ηττημένη ως σύμμαχος των Γερμανών και Αυστριακών στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Επί δύο χρόνια το ελληνικό κράτος οργάνωσε επιτυχώς την περιοχή. Τα ελληνικά σύνορα έφταναν μέχρι την Τσατάλτζα (ελληνική ονομασία: Μέτραι), αλλά δεν περιέλαβαν την Κωνσταντινούπολη.  Δυστυχώς η Ανατολική Θράκη χάθηκε το 1922 χωρίς να γίνει εκεί καμμία μάχη. Λόγω της υποχωρήσεως του Ελληνικού Στρατού στο Μικρασιατικό Μέτωπο η Τουρκία απαίτησε να εκκενώσουμε τη Θράκη. Αρχικά ζήτησε και τη Δυτική Θράκη, αλλά τελικά η αποχώρηση του ελληνικού πληθυσμού έγινε μόνο από την Ανατολική Θράκη. Είναι μία θλιβερή ιστορία που αφήνει ερωτηματικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι  στη Σμύρνη πήγε το 1919 ο Ελληνικός Στρατός με καθεστώς εντολής, δηλαδή θα γινόταν δημοψήφισμα σε πέντε χρόνια για να κριθεί η τύχη της περιοχής. Αντιθέτως η Ανατολική Θράκη επί δύο χρόνια ήταν έδαφος με πλήρη κυριαρχία της Ελλάδος.

Αλεβίτες Πομάκοι: «Οι παππούδες μας Έλληνες και εμείς ξαφνικά γίναμε Τούρκοι;»

Από

 Αλεξάνδρα Φωτάκη

 -

Οι αλεβίτες Πομάκοι είναι ένα από τα κομμάτια που φτιάχνουν το ψηφιδωτό της Θράκης και στέλνουν το δικό τους μήνυμα στην Αγκυρα.

«Αυτός ο κόσμος δεν ήξερε τουρκικά. Υποχρεώθηκε να μάθει μετά την υπογραφή των συνθηκών». Ο Ζεκί είναι αλεβίτης. Ο φύλακας του Τεκέ της Ρούσσας. Ηταν ο άνθρωπος που μου έδωσε την πιο ξεκάθαρη και θυμωμένη απάντηση όταν ρώτησα αν για τους αλεβίτες υπάρχει «τουρκική ή μουσουλμανική κοινότητα». «Είναι δυνατόν να με ρωτάς κάτι τέτοιο έπειτα από όσα είπαμε; Θες να τσακωθούμε; Είναι δυνατόν να μου μιλάς για τουρκική κοινότητα;». Ο Ζεκί και οι αλεβίτες είναι ένα από τα κομμάτια που φτιάχνουν το ψηφιδωτό της Θράκης και σίγουρα ένα από αυτά που αναγνωρίζουν την ελευθερία που τους δίνει η ελληνική πολιτεία.

Στην ερώτηση τι χρειάζονται από το κράτος, ο Ζεκί μού απαντά «περισσότερα δημόσια ελληνικά σχολεία. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι για την παιδεία. Εδώ δεν έχουμε ελληνικά δημόσια σχολεία». Ρωτάω αν θα τα προτιμούσαν οι οικογένειες της μειονότητας, αν θα επέλεγαν να στείλουν εκεί τα παιδιά και όχι στα μειονοτικά. «Πώς δεν θα θέλανε. Για να πάνε Γυμνάσιο και Λύκειο πρέπει να πάνε στο δημόσιο και τα παιδιά τραβάνε ζόρια. Δεν ξέρουν καλά ελληνικά. Και όλα αυτά είναι σημαντικά για να μπορέσουν να προχωρήσουν», απαντά ο Ζεκί. «Πολλοί αναγκάστηκαν να φύγουν, να πάνε σε Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη, Διδυμότειχο», έρχεται να προσθέσει ο Μουμίν, ο δάσκαλος του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου.

Ο Ζεκί είχε όνειρο να γίνει συνοριοφύλακας. Τώρα ζει στον Τεκέ με την οικογένειά του. Εχει τρεις κόρες. Δηλώνει Ελληνας, Θρακιώτης, «πάππου προς πάππου». «Εδώ ο κόσμος είναι Θρακιώτες με οικογένειες που έχουν ιστορία στους αιώνες. Εδώ ζούσαν. Είναι οι πιο καθαροί Θρακιώτες. Εμένα και οι δύο παππούδες μου ήταν εθνοφύλακες. Οι παππούδες μας ήταν Ελληνες κι εμείς ξαφνικά γίναμε Τούρκοι;» μου λέει. Στους αλεβίτες η επιρροή της Αγκυρας είναι μάλλον ανύπαρκτη. Η παρουσία του ΥΠΕΞ στον Τεκέ την Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρήθηκε ως ένα μήνυμα προς όλους, ότι η ελληνική πολιτεία προστατεύει τους αλεβίτες. Ενα δόγμα που στην Τουρκία φτάνει να διώκεται, παρότι ανήκουν σε αυτό περίπου 25 εκατ. πολίτες.

Ζητούν μόνο την αναγνώριση

Θλίψη για τον χαμό του Σεμπαεδήν Καραχότζα

Έφυγε σήμερα από την ζωή σε ηλικία 42 χρόνων ο γνωστός δημοσιογράφος, και ακτιβιστής υπέρ του Πομακικού Ελληνισμού, αλλά και ευρύτερα των εθνικών μας θεμάτων, Σεμπαεδήν Καραχότζα, ο οποίος νοσηλευόταν εδώ και 11 ημέρες στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας, καθώς στις 27 Νοεμβρίου υπέστη βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ο Σεμπαεδήν Καραχότζα θα συνδέσει το όνομά του με την θαρραλέα του δραστηριότητα υπέρ των Πομάκων, αγωνιζόμενος τόσο ενάντια στις απόπειρες κύκλων του Προξενείου της Κομοτηνής να καταπνίξουν την φωνή τους, και να τους επιβάλουν την τουρκική γλώσσα και συνείδηση, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί και τοποθετείται με μια πατριωτική πάντα οπτική για όλα τα εθνικά μας θέματα.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα γεννήθηκε το 1979 στο χωριό Προσήλιο της Ξάνθης. Σπούδασε στο Γυμνάσιο Σμίνθης και στο 3ο Γενικό Λύκειο Ξάνθης από το οποίο αποφοίτησε το 1997.

Φοίτησε επί μία τριετία στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του, λόγω προβλημάτων υγείας. Μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου Μακεδονίας Θράκης (Ε.ΔΗ.Π.Η.Τ.).

Επί σειρά ετών ήταν μόνιμος συνεργάτης στο περιοδικό «Ενδοχώρα». Ήταν για 3 χρόνια (2006-2009) εκδότης της Πομακικής εφημερίδας NATPRESΗ.

[ ]

Το “καμάρι” του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη ξαναχτύπησε – Έργα και ημέρες του Ζεϊμπέκ

Το “καμάρι” του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη ξαναχτύπησε – Έργα και ημέρες του Ζεϊμπέκ: Το “καμάρι” του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη ξαναχτύπησε χθες στη Βουλή! Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της ειδικής Επιτροπής για τη Θράκη, ο βουλευτής Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ δήλωσε ότι «γίνεται αλαλούμ με τους δύο μουφτήδες. Λέμε κατάργηση της Σαρίας. Η Τουρκία είναι ένα κοσμικό κράτος.

 Εδώ (στην Ελλάδα) έχει επίσημη θρησκεία, δεν είναι κοσμικό κράτος. Έχω φοιτήσει στην Τουρκία και ξέρω…». Η δήλωσή του προκάλεσε την αντίδραση της Μπακογιάννη και του Ευριπίδη Στυλιανίδη οι οποίοι χαρακτήρισαν απαράδεκτη την στάση του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε, δια του Κατρούγκαλου, έσπευσε όχι να αποδοκιμάσει, αλλά να διορθώσει τον μουσουλμάνο βουλευτή του, λέγοντας ότι «η Ελλάδα είναι κοσμικό κράτος. 

Προφανώς ο κ. Ζεϊμπέκ άλλο ήθελε να πει»! Μόνο που η ιστορία δείχνει πως ο Ζεϊμπέκ είπε αυτό που ήθελε να πει. Ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται “Τούρκος”, αποκαλεί τη μουσουλμανική μειονότητα «Τούρκους της δυτικής Θράκης» και ζητάει δίγλωσσα νηπιαγωγεία. Επιπλέον, είχε εκφράσει στην εφημερίδα Hurriyet την «μεγάλη ελπίδα»  ο Αλέξης Τσίπρας να κατεδαφίσει το «τείχος του αίσχους» αναφερόμενος στον φράχτη του Έβρου.

Η συνέχεια...

Το “καμάρι” του ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη ξαναχτύπησε – Έργα και ημέρες του Ζεϊμπέκ

Αναζητώντας τον τάφο του Ισαάκιου Κομνηνού στην Κοσμοσώτειρα Έβρου

Αναζητώντας τον τάφο του Ισαάκιου Κομνηνού στην Κοσμοσώτειρα Έβρου: Ο τάφος του Ισαάκιου Κομνηνού στην Κοσμοσώτειρα Έβρου. Η αρχαιολόγος Λίλα Σαμπανοπούλου με φωτογραφικό υλικό παρουσίασε την ιστορία της μονής.