Ουκρανία-Ρωσία: Προς έναν «θερμό πόλεμο»; Προώθηση της Ατζέντας της Μεγάλης Επαναφοράς;

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 9 Απριλίου 2022

Μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες Ψυχρού Πολέμου από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έως το 1991, και άλλες 2 δεκαετίες Ψυχρού Πολέμου 2.0, από τις αρχές του έτους 2000, όταν ο κ. Πούτιν ανέλαβε την Προεδρία της Ρωσίας, των ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ και με τους Ευρωπαίους υποτελείς της, έχουν πλέον εμπλακεί σε θερμό πόλεμο με τη Ρωσία, χρησιμοποιώντας την Ουκρανία ως πληρεξούσιο.

Αυτό έγινε πολύ έξυπνα.

Από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο που υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ τον Ιούνιο του 1914, το συμφέρον της Ουάσιγκτον ήταν να υποτάξει την τότε ρωσική αυτοκρατορία και αργότερα τη Σοβιετική Ένωση και τώρα τη Ρωσία. Αυτός ο στόχος ισχύει μέχρι σήμερα. Ο κύριος στόχος ήταν και είναι να καταλάβει αυτή την τεράστια χώρα, το πλουσιότερο σε πόρους έθνος στον κόσμο, μια θέση που η Ρωσία αναμφισβήτητα εξακολουθεί να κατέχει σήμερα.

Τα προσχήματα της Ουάσιγκτον είναι πολλά. Με την έναρξη της Σοβιετικής Επανάστασης, λένε, ο κομμουνισμός ήταν ένας κίνδυνος για τον κόσμο και ειδικά για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η «εθνική ασφάλεια» είναι πάντα ένα έξυπνο επιχείρημα – και πουλάει καλά, αφού κάθε χώρα υποτίθεται ότι θεωρεί την «εθνική ασφάλεια» ως πρώτη προτεραιότητα.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ο ανταγωνισμός που καθοδηγείται από τις ΗΠΑ κατά της Ρωσίας, ακολουθούμενος στενά από την Ευρώπη, στρεφόταν κυρίως εναντίον ενός ανθρώπου, δηλαδή του ηγέτη της Ρωσίας, του Προέδρου Πούτιν. Είναι πάντα πιο εύκολο να δαιμονοποιήσεις έναν άνθρωπο παρά μια ολόκληρη χώρα. Αυτό κάνει καλύτερα το Inner Circle της Ουάσιγκτον.

Στόχος του κ. Πούτιν ήταν και είναι να αποκαταστήσει τη Ρωσία ως μια ασφαλή και αυτάρκη κοινωνία, διατηρώντας παράλληλα σχέσεις, αλλά όχι εξαρτημένη από τη Δύση. Η αυτάρκεια στο μέτρο του δυνατού και η ασφάλεια είναι αυτό που πρέπει να βλέπει κάθε ηγέτης ως προτεραιότητα για τη χώρα του.

Ο κ. Πούτιν, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος της KGB, γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει στο πολιτικό μυαλό του δυτικού ηγεμόνα.

Μανώλης Κοττάκης: Η ενεργειακή φτώχεια ίσως φέρει ΕΕ κατά ΗΠΑ.Ο Πούτιν διαχέει «ανταρτοπόλεμο» εκτός

Μανώλης Κοττάκης: Η ενεργειακή φτώχεια ίσως φέρει ΕΕ κατά ΗΠΑ.Ο Πούτιν διαχέει «ανταρτοπόλεμο» εκτός Ο Διευθυντής της εφημερίδας ΕΣΤΙΑ. Από την εκπομπή του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 FM, της 29-4-2022. Μαζί ο δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης.

Ο ΕΥΡΑΣΙΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΝΔΥΛΗ

ΜΊΑ ΕΥ̓ΡΏΠΗ ΧΩΡῚΣ ΤῊΝ ΡΩΣΣΊΑ, ΜΙᾺ ΕΥ̓ΡΏΠΗ-ΤΟΠΟΤΗΡΗΤῊΣ ΤΩ͂Ν ἈΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩ͂Ν ΣΥΜΦΕΡΌΝΤΩΝ, ΕἾΝΑΙ ΜΙᾺ ΕΥ̓ΡΏΠΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΈΝΗ ΣΤῸΝ ΜΑΡ

«Ἡ μεγάλη πλανητικὴ καὶ κοσμοϊστορικὴ δυνατότητα μιᾶς Ἑνωμένης Εὐρώπης θὰ ἦταν ἡ Ευρασία».

«Μία Εὐρώπη δίχως δικές της ἐνεργειακὲς πηγὲς καὶ πρῶτες ὕλες, μία Εὐρώπη μὲ γερασμένο πληθυσμό, ποὺ θ’ ἀποτελοῦσε τὸ πολὺ τρία ἤ τέσσερα τοῖς ἑκατὸ τοῦ παγκόσμιου πληθυσμοῦ, μία Εὐρώπη ἀποκομμένη ἀπὸ τὰ μεγάλα στρατηγικὰ θέατρα τῆς πλανητικῆς ἱστορίας τοῦ 21οῦ αἰῶνα – μία τέτοια Εὐρώπη ἀργὰ ἤ γρήγορα θὰ μαραινόταν καὶ θὰ ἔσβηνε».

Παναγιώτης Κονδύλης, «Ἀπὸ τὸν 20ὸ στὸν 21ο αἰῶνα: Τομές στὴν πλανητικὴ πολιτική», ἐκδόσεις Θεμέλιο, Ἀθήνα, 1998

Πρὶν ἀπὸ 24 χρόνια -πάνω στὸν κολοφῶνα τῆς ἀμερικανικῆς μονοκρατορίας (τῆς διαβόητης «μονοπολικῆς στιγμῆς»)- ὁ διορατικὸς Παναγιώτης Κονδύλης εἶχε ἤδη ἀντιληφθεῖ ὅτι ὁδεύουμε σὲ ἕναν πολυπολικὸ κόσμο. Σὲ μία περίοδο κατὰ τὴν ὁποία ἡ Ρωσία εἶχε μετατραπεῖ σὲ μιὰ σχεδὸν τριτοκοσμικὴ χώρα, ἔχοντας ἀπολέσει τὴν αὐτοκρατορία της καὶ ἔχοντας ὑποστεῖ τὴν σαρωτικὴ ἐπέλαση τοῦ νεοφιλευθερισμοῦ, ὁ Κονδύλης διεῖδε ὅτι ἡ καθημαγμένη Ρωσία θὰ ἐπανακάμψει δυναμικὰ στὴν παγκόσμια σκηνή.

Ἐν ὄψει αὐτῆς τῆς προοπτικῆς, μὲ τὴν παράλληλη ἄνοδο τῆς Κίνας καὶ τῆς παρακμῆς τῆς ἀμερικανικῆς ἰσχύος, ὁ Κονδύλης προειδοποιοῦσε ὅτι ἡ Εὐρώπη πρέπει νὰ στραφεῖ στὴν Ρωσσία, ὅτι ἡ θὰ πρέπει νὰ υἱοθετήσει τὴν προοπτικὴ τοῦ Εὐρασιανισμοῦ ἀντὶ τοῦ Εὐρωατλανισμοῦ. Μιὰ τέτοια στενὴ συνεργασία θὰ προμηθεύσει στὴν Εὐρώπη τὶς ἀναγκαῖες πρῶτες ὕλες, ἐνῶ ἡ Ρωσία, βρίσκοντας διέξοδο σὲ μία Ἑνωμένη Εὐρώπη θὰ μποροῦσε νὰ ἐλπίζει τὰ πάντα ἀπὸ αὐτήν.

Μία πλούσια καὶ ἑνωμένη Εὐρώπη, ποὺ θὰ περιλαμβάνει ὡς συστατικό της στοιχεῖο τὴν Ρωσσία καὶ ἱκανὴ νὰ δρᾶ ἑνιαῖα, θὰ μποροῦσε νὰ παίξει πρωταγωνιστικὸ ρόλο στὶς κοσμοϊστορικὲς ἐξελίξεις τῶν μεγάλων πλανητικῶν ἀγώνων κατανομῆς καὶ ἀνακατανομῆς ἰσχύος ἔναντι τῆς Κίνας καὶ τῶν ΗΠΑ. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιὰ τὴν συγκρότηση αὐτῆς τῆς εὐρασιατικῆς συμμαχίας θὰ ἦταν ἡ εὐρωπαϊκὴ ἀναγνώριση στὴν Ρωσία νὰ μπορεῖ νὰ ἐλέγχει τὸν ζωτικό χῶρο ἐπιρροῆς της στὴν Καυκασία καὶ τὴν Κεντρικὴ Ἀσία.

Αποθηκεύστε προμήθειες πρώτης ανάγκης, λέει η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας στους πολίτες: Αλλά χωρίς πανικό….

Με την παράκληση να μην υπάρξει πανικός… η Γερμανίδα υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ έριξε χθες “βόμβα” στην γερμανική κοινωνία, δίνοντας συστάσεις στους πολίτες να είναι προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, συγκεντρώνοντας στο σπίτι τους προμήθειες άμεσης ανάγκης και, δίνοντας ταυτόχρονα λεπτομερή κατάλογο…

Oι Γερμανοί πολίτες καλό θα ήταν να είναι εφοδιασμένοι στα σπίτια τους με βασικές προμήθειες σε τρόφιμα, υγρά και πρώτες ύλες διατροφής, συμβουλεύει η υπουργός  Εσωτερικών της χώρας Νάνσι Φέζερ σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Handelsblatt σε ένα ευρύτερο πλαίσιο συζήτησης για τον πόλεμο στην Ουκρανία.

«Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις πολλαπλές κρίσεις: τις πανδημίες, τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγές, τους κινδύνους πολέμου». Για τους λόγους αυτούς είναι σημαντική κατά τη Γερμανίδα υπουργό η προετοιμασία της χώρας και των πολιτών σε πολλά επίπεδα,  όχι μόνο υλικοτεχνικά αλλά και με τη δημιουργία αποθεμάτων σε τρόφιμα ή ιατροφαρμακευτικό υλικό.

Για την περίπτωση μάλιστα κυβερνοεπιθέσεων ικανών να καταστρέψουν βασικές υποδομές ύδρευσης και παροχής ηλεκτρικού, η Γερμανίδα υπουργός παραπέμπει τους πολίτες στις συστάσεις της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πολιτικής Προστασίας.

Λεπτομερής λίστα για οργάνωση προμηθειών στο σπίτι

Οι συστάσεις της αρμόδιας υπηρεσίας περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων λεπτομερή λίστα με βασικές προμήθειες, που πρέπει να διαθέτουν όλοι οι πολίτες στο σπίτι για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Οι προμήθειες αυτές αρκούν καταρχήν για δέκα ημέρες στο σπίτι, χωρίς να χρειάζονται επιπλέον ψώνια.

Απαραίτητες προμήθειες για ένα άτομο θεωρούνται, λοιπόν, σύμφωνα με τη γερμανική υπηρεσία οι εξής: 20 λίτρα σε νερό και υγρά, 3,5 κιλά σε σιτηρά, ψωμί, πατάτα, ρύζι και ζυμαρικά αλλά και 1,5 κιλό σε κρέας, ψάρι και αυγά.

Οι συστάσεις περιλαμβάνουν επίσης οδηγίες για τη σωστή αποθήκευση και συντήρηση των τροφίμων, βασικές πληροφορίες για το τι χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα καθημερινά σε θρεπτικά συστατικά, αλλά και ειδικές πληροφορίες για την κάλυψη βιοτικών αναγκών των κατοικιδίων.

Συνιστάται βέβαια από την Πολιτική Προστασία η αποφυγή πανικού αλλά και η δημιουργία αυτών των αποθεμάτων σταδιακά και όχι με μαζικά ψώνια. Στόχος να μην υπάρξουν -ξανά- άδεια ραφιών στα σούπερμαρκετ και ελλείψεις στους προμηθευτές.

Mε πληροφορίες από Handelsbatt/Deutsche Welle- Δήμητρα Κυρανούδη

Αποθηκεύστε προμήθειες πρώτης ανάγκης, λέει η υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας στους πολίτες: Αλλά χωρίς πανικό….

Η Ουκρανία και η Αυτοκρατορία του Ψέματος

Του Kurt Nimmo

Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 5 Απριλίου 2022

***

Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και τα νέα κρατικά μέσα ενημέρωσης - Fox, ABC, CBS, NYT, The Washington Post, κ.λπ.- πιέζουν την πολεμική προπαγάνδα για να αναζωπυρώσουν την κατάσταση στην Ουκρανία. Τα εταιρικά μέσα μαζικής ενημέρωσης φωνάζουν τα κυβερνητικά ψέματα, τις ψεύτικες ειδήσεις, την παραπληροφόρηση και τον παράλογο φόβο για οτιδήποτε ρωσικό.

Η αλήθεια συνθλίβεται στην Αυτοκρατορία του Ψέματος και στρέφεται με επίσημες αφηγήσεις.

Η Ρωσία είναι αποφασισμένη να καταστρέψει την Ουκρανία, να δολοφονήσει μαζικά τους αμάχους της, να δολοφονήσει τον πρόεδρό της και να καταστρέψει ολόκληρη τη χώρα όπως ο κομμουνιστής προκατόχος της.

Αυτό το ακούμε κάθε μέρα.

Ο Πούτιν είναι ο Χίτλερ και οι Ρώσοι είναι βάρβαροι που επιδιώκουν να αποκαταστήσουν την κυριαρχία της Σοβιετικής Ένωσης στα εδάφη της Ανατολικής Ευρώπης.

Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια.

Ο Ζακ Μποντ δεν είναι πολεμιστής της πολυθρόνας. Είναι πρώην συνταγματάρχης του Γενικού Επιτελείου στην Ελβετία, πρώην μέλος της ελβετικής στρατηγικής πληροφοριών και ειδικός στις χώρες της Ανατολής. Υπηρέτησε ως Αρχηγός Πολιτικής για τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις των Ηνωμένων Εθνών. Επιπλέον, υπηρέτησε στο ΝΑΤΟ και του ανατέθηκε να εργαστεί για να σταματήσει τη διάδοση των φορητών όπλων στην Αφρική. Ο Baud εκπαιδεύτηκε στις υπηρεσίες των πληροφοριών των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

«Συμμετείχε σε συζητήσεις με τους ανώτατους ρωσικούς στρατιωτικούς και αξιωματούχους αμέσως μετά την πτώση της ΕΣΣΔ. Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, ακολούθησε την ουκρανική κρίση του 2014 και αργότερα συμμετείχε σε προγράμματα για να βοηθήσει την Ουκρανία», αναφέρει το βιογραφικό του Baud που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο Center Français de Recherche sur le Renseignement .

Ο απολογισμός του Baud για τη στρατιωτική κατάσταση στην Ουκρανία και τα πολιτικά κίνητρα της Ρωσικής Δούμας, ή του κοινοβουλίου - και όχι συγκεκριμένα του Βλαντιμίρ Πούτιν - σε σχέση με την Ουκρανία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την εντυπωσιακή προπαγάνδα που εκπέμπουν τα εταιρικά κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Χάρη σε μια αγγλική μετάφραση του πρωτότυπου γαλλικού του " La Situation Militaire en Ukraine " του Baud, μαθαίνουμε ότι οι ΗΠΑ, η Γαλλία, ο Καναδάς και το Ηνωμένο Βασίλειο ενδιαφέρονται πράγματα για έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο (και το τεράστιο κέρδος που συσσωρεύει τέτοιες δολοφονικές επιχειρήσεις για την ελίτ και τους μετόχους χωρίς συνείδηση). Το επίκεντρο αυτού του νέου «ψυχρού» πολέμου είναι η εθνοτική σύγκρουση στην Ουκρανία, τη φτωχότερη χώρα της Ευρώπης.

ΝΑΤΟ και ΑΖΟV έριξαν την Ουκρανία στα βράχια! | Μέρος Β΄ - Στέλιος Ελληνιάδης

Διαβάστε το Μέρος Α’

Γ

ια να καταλάβει κανείς πώς εμπλέκεται η Ρωσία πρέπει να ξεκινήσει από ένα πολύ πραγματικό γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αγνοείται. Η Ρωσία δεν έχει ανάγκη εδαφών. Συνηγορεί σ’ αυτό το εμβαδόν της. Για να έχουμε μία απτή αίσθηση των μεγεθών βοηθάει να γνωρίζουμε ότι η Ελλάδα έχει επιφάνεια 130.000 Km2 (τετραγωνικά χιλιόμετρα). Η Ουκρανία έχει 600.000 Km2 . Η Κριμαία έχει 27.000 Km2 και το επίμαχο Ντονμπάς έχει 50.000 Km2 (περίπου δυόμιση φορές η Πελοπόννησος). Η Ρωσία έχει 17.000.000 Km2! Άρα πρέπει αλλού να αναζητήσουμε τα αίτια της εμπλοκής της.

Τι συμβαίνει, λοιπόν;

Δύο είναι τα κύρια ζητήματα: Η αποτροπή ένταξης της Ουκρανίας στην εχθρική συμμαχία του ΝΑΤΟ και η προστασία της πελώριας ρώσικης μειονότητας που ζει κυρίως στο νότιο και ανατολικό τμήμα της χώρας.

Η Ουκρανία, πριν διαχωριστούν η Κριμαία και τμήματα του Ντονμπάς, είχε υπηκόους της οκτώ εκατομμύρια Ρώσους. Αυτή είναι μια υπερμεγέθης μειονότητα. Κι όμως, η Ουκρανία μετά το 2014 δεν τη θεωρεί αυτόχθονη εθνική μειονότητα, κι αυτό επισφραγίστηκε με το νόμο «Για τους ιθαγενείς λαούς της Ουκρανίας», το 2021. Οκτώ εκατομμύρια Ρώσοι, το 20% του συνολικού πληθυσμού της χώρας δεν μπορεί να μην λογίζεται ως αυτόχθονη μειονότητα και μάλιστα όταν είναι τόσο παλιά και τόσο μεγάλη! Οι δε μη-Ρώσοι που έχουν ως μητρική γλώσσα τα ρωσικά, είναι επίσης αρκετά εκατομμύρια. Αυτοί, λοιπόν, Ρώσοι της Ουκρανίας και άλλοι ρωσόφωνοι, των Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων, συνολικά ένας πληθυσμός άνω των δώδεκα εκατομμυρίων πολιτών, βρέθηκαν εξ αιτίας των διακρίσεων που εφαρμόζει η ουκρανική κυβέρνηση σε δυσμενέστερη θέση από τους Ουκρανούς και ουκρανόφωνους πολίτες. Λόγω καταγωγής και ρωσοφωνίας χειροτέρευαν οι συνθήκες και οι όροι ζωής τους.

Ενώ μέχρι το 2004, δεν είχε τεθεί, πέραν από κάτι περιθωριακές ομάδες, θέμα διαχωρισμού της ρωσικής από την ουκρανική ταυτότητα, των Ρώσων από τους Ουκρανούς, από το 2014 και μετά, αυτή η διάκριση έγινε το κεντρικό ζητούμενο της επίσημης πολιτικής και, όσο κι αν φαίνεται παράταιρο, συνδέεται αμεσότατα με τη διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ. Γιατί, για να προχωρήσει η ένταξη στο ΝΑΤΟ μία από τις προϋποθέσεις που έθεταν οι Αμερικάνοι και ορισμένοι Ευρωπαίοι, Πολωνοί, Λιθουανοί κ.ά., ήταν η καλλιέργεια με κάθε μέσο και τρόπο της εχθρότητας και της απομάκρυνσης από τη Ρωσία. Αλλά αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο και δεν ήθελαν να γίνει με ήπιες μεθόδους.

Εκκαθαρίσεις

Ουκρανία: Η αλήθεια είναι πάντα θύμα των πολέμων | Μέρος Α΄ - Στέλιος Ελληνιάδης

Κ

ατ’ αρχήν, θα συζητήσουμε, γιατί αυτό τίθεται σχεδόν σε κάθε αναφορά στην Ουκρανία, αν είμαστε με τους Ρώσους, αν είμαστε με τους Ουκρανούς, αν είμαστε με τον πόλεμο, αν είμαστε με την ειρήνη. Αλλά δεν θα απαντήσουμε μονολεκτικά, γιατί αυτά τα ερωτήματα χρησιμοποιούνται παραπλανητικά. Η άποψη μου είναι ότι μόνο μία ψύχραιμη εξέταση των πραγμάτων μπορεί να εξηγήσει τα φαινόμενα με μια λογική ακολουθία. Και ό,τι υποστηρίζει ο καθένας οφείλει να το τεκμηριώνει και, κυρίως, να μην ξεκινάει από το τέλος.

Ο πόλεμος που διεξάγεται σήμερα, είναι η συνέπεια όσων έχουν προηγηθεί. Έχει συνέχεια, αλλά αυτή είναι η μέχρι στιγμής εξέλιξη μιας συγκεκριμένης διαδρομής. Αν δεν γνωρίζει κανείς τα όσα έχουν συντελεστεί είναι πάρα πολύ ευάλωτος στην παραπληροφόρηση, όπως κι εκείνος που είναι προκατειλημμένος. Γιατί υπάρχει μια μεγάλη κατηγορία ανθρώπων που είναι προκατειλημμένοι και γι’ αυτό, ανεξάρτητα από το τι έχει συμβεί και το τι συμβαίνει, λόγω των πολιτικών και ιδεολογικών τους επιλογών έχουν διαμορφώσει γνώμη αρνούμενοι να τη συζητήσουν. Για παράδειγμα, εάν είναι κάποιος ρατσιστής και θεωρεί ότι οι Σλάβοι είναι κατώτερη φυλή, είναι εκ των προτέρων αντίθετος με ό,τι κάνουν οι Ρώσοι, άσχετα ακόμη και από το γεγονός ότι και οι τοπικοί τους αντίπαλοι, οι Ουκρανοί, είναι το ίδιο Σλάβοι. Όπως και οι Πολωνοί που κατηγορούν τους Ρώσους. Εάν δεν έχεις προκαταλήψεις πρέπει να ψάξεις το θέμα σε βάθος και όσο πιο σοβαρό είναι, τόσο πιο μεγάλη προεργασία, τόσο πιο μεγάλη έρευνα απαιτείται ώστε να έχεις κάποιες βάσεις για να διαμορφώσεις ορθότερα την άποψή σου όχι από την προπαγάνδα του ενός ή του άλλου, αλλά από τη γνώση του θέματος.

Γίνομαι δυσάρεστος σε αρκετούς και έχω θέμα με αγαπημένους μου ανθρώπους από την Ουκρανία που δεν θέλουν ούτε να ακούσουν μια αλήθεια επειδή έχουν υποστεί ένα τρομακτικό σοκ από την εισβολή της Ρωσίας, από τον πόλεμο που εξελίσσεται, από τις καταστροφές που γίνονται. Και είναι δικαιολογημένη η αντίδρασή τους γιατί είναι θύματα της κατάστασης. Αλλά, όσο κι αν τους νιώθω, δεν μπορώ να αλλάξω την εκτίμηση που έχω για τα πράγματα. Ασφαλώς είμαι κατά των πολέμων και πιστεύω ότι πρέπει να εξαντλεί κανείς όλα τα περιθώρια για να αποτρέψει ένα πόλεμο, αλλά αυτό δεν είναι τις περισσότερες φορές εφικτό. Ούτε εξαρτάται μόνο από τη μία πλευρά.

Οι ευθύνες

Ουκρανία, η γεωπολιτική μετατόπιση μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας

Η γεωγραφικά προκαλούμενη γεωπολιτική ασυμμετρία μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της κρίσης

Pierre-Emmanuel Thomann. Réseau International – avril 2022

Μετάφραση: Μ. Στυλιανού

Μεταξύ της υστερίας των μέσων ενημέρωσης που μεταδίδει εκ των υστέρων το αφήγημα του καθεστώτος του Κιέβου καθ’ υπαγόρευση σ στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων που εικάζουν τυχαία για την τακτική εξέλιξη των συγκρούσεων, δεν υπάρχουν περιθώρια να αναδειχθούν τα θεμελιώδη γεωπολιτικά ζητήματα που κρύβονται από την αρχή της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία.                                  

Σε παγκόσμια κλίμακα, αυτή η σύγκρουση αποτελεί μέρος της αποσαφήνισης, με την κλασική στρατιωτική ισορροπία δυνάμεων, της παγκόσμιας γεωπολιτικής ισορροπίας και, ως εκ τούτου, της νέας της διαμόρφωσης τον εικοστό πρώτο αιώνα, στην οποία κυριαρχούν τρεις κύριοι πόλοι, η τριάδα που σχημάτισαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και η Ρωσία. Οι αντίπαλοι υπολογισμοί των δυνάμεων οδηγούν σε μια επισφαλή και ρευστή κατάσταση.

Η γεωγραφικά προκαλούμενη γεωπολιτική ασυμμετρία μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της κρίσης.

Οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ (συμπεριλαμβανομένης της υποδομής αντιπυραυλικής ασπίδας) έχουν σταδιακά μετακινηθεί πιο κοντά στο έδαφος της Ρωσίας, με διαδοχικές διευρύνσεις του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με ελιγμό περικύκλωσης. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση της ΕΕ, η οποία συμπληρώνει το ΝΑΤΟ, αποτελεί μέρος αυτού του σταδιακού στραγγαλισμού του γεωπολιτικού χώρου της Ρωσίας, με στόχο τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης κατά της Ρωσίας και την εμμέσως προετοιμασία για μελλοντικές διευρύνσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Είναι προφανές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα δεχτούν την εγκατάσταση ρωσικών στρατιωτικών βάσεων στα σύνορά τους και την επέκταση του ΟΣΣΑ στον Καναδά ή το Μεξικό. Το δόγμα του εγγύς εξωτερικού που προβάλλει η Ρωσία είναι εξίσου νόμιμο με το Δόγμα Μονρόε που επικαλούνται οι Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να διατηρούν ένα χώρο ασφάλειας και γεωπολιτικής αναπνοής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ναυτική δύναμη επιδιώκουν να περιορίσουν την πρόσβαση της Ρωσίας, μιας ηπειρωτικής δύναμης στους ωκεανούς του κόσμου, εξ ου και η κρυστάλλωση της κρίσης στη Μαύρη Θάλασσα, γύρω από τη χερσόνησο της Κριμαίας.

Πράγματι, σε μεγάλες χρονικές στιγμές, σε απήχηση των διδαχών του Άλφορντ Τζον Μακκίντερ και του Νίκολας Τζ. Σπάϊκμαν, προεκταθείσες από τον Πωλ Γούλφοβιτς, Σμπίγνικου Μπρζενζίσκυ και Γουές Μίτσελ . Οι ΗΠΑ επιδίωξαν να απωθήσουν τη Ρωσία πίσω στην ηπειρωτική χώρα της μετά τον θάνατο της ΕΣΣΔ το 1991 και να στήσουν μια ζώνη κρατών σε μια παράκτια λωρίδα που περιβάλλει την ευρασιατική ήπειρο (MacKinder και «Rimland» του Spykman).

Αυτή η στρατηγική κατέληξε φυσικά να προκαλέσει την αντίδραση της Ρωσίας ως γεωπολιτική αντίσταση.

Σε συνεχή επέκταση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες βρέθηκαν τελικά σε γεωπολιτική υπερέκταση. Η γεωπολιτική αλλαγή σημειώθηκε στη Συρία, με τη ρωσική επέμβαση ήδη από το 2015, και τη μάχη για το Χαλέπι, η οποία ανέτρεψε την αλλαγή καθεστώτος που προώθησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στη Ρίμλαντ για να συνεχίσουν να επεκτείνουν την ευρω-ατλαντική ζώνη επιρροής.

Από τον Ευρατλαντισμό στην Ευρασία: Η αναίρεση των ιδεολογημάτων του Αμερικανισμού από τον Παναγιώτη Κονδύλη

από Σπύρος Κουτρούλης 2 Ιουνίου 2020

του Σ. Κουτρούλη από το Άρδην τ. 65, Ιούνιος – Ιούλιος 2007

«Όποιος δεν θέλει να είναι το φερέφωνο του ισχυρού δεν πρέπει και να αποδέχεται την εικόνα που προβάλλει και επιβάλει ο ισχυρός για τον εαυτό του»1

Π. Κονδύλης

Ανάμεσα στις κατά καιρούς συνηγορίες του αμερικανισμού, ξεχώρισαν το τελευταίο διάστημα το κείμενο του υπεύθυνου του ΕΛΙΑΜΕΠ καθηγητή Θ. Κουλουμπή, για το δόγμα του «ευρωαντλαντισμού» (που δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή»), δηλαδή την αποκλειστική συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ.

Το ζήτημα της αντίστασης ή της υποταγής στον αμερικανισμό φαίνεται ότι έχει διχάσει την ελληνική πολιτική κοινωνία. Υπερασπιστές των ΗΠΑ εμφανίζονται από τον συντηρητικό χώρο έως την εκσυγχρονιστική αριστερά καθώς και την άκρα αριστερά. Παρόμοια και οι επικριτές της αμερικάνικης πολιτικής, εμφανίζονται σε όλο το πολιτικό κοινωνικό φάσμα (από την ορθόδοξη εκκλησία ως την επαναστατική αριστερά).

Οι απολογητές του αμερικανισμού, προβάλλουν την στρατηγική συνεργασία ΗΠΑ – Ελλάδος ως μοναδική επιλογή για το νεοελληνικό κράτος, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά είναι και μέρος των Βαλκανίων και κατά συνέπεια μπορεί να αναπτύσσει αμοιβαία επωφελείς σχέσεις τόσο με τις βαλκανικές χώρες όσο και με την Ρωσία. Η αμερικάνικη ισχύς δεν είναι ακατανίκητη οδεύουμε πλέον σε ένα πολυπολικό κόσμο όπου μικρές χώρες σαν την Ελλάδα θα έχουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες να ελιχθούν.

Τα ηθικά επιχειρήματα συνεργασίας με τις ΗΠΑ δεν έχουν καμία βαρύτητα. Το νεοελληνικό κράτος και λιγότερο η ηπειρωτική Ευρώπη κατεχόταν επί αρκετές δεκαετίες από τον στρατό της Μεγ. Βρετανίας και των ΗΠΑ. Η κληρονομιά της κατοχής και της υποτέλειας υπήρξε πολύ δυσάρεστη για τον νεοελληνισμό. Πέραν του ότι δηλητηρίασε την πολιτική ζωή κατασκεύασε μια πολιτική και οικονομική τάξη που οφείλει την ύπαρξη της, στην αμερικάνικη υποτέλεια.