Πόθεν Έσχες: Πάμπλουτη η Κεραμέως - Ένα εκατομμύριο ευρώ μόνο στην Deutsche Bank

Αίσθηση προκαλεί το Πόθεν Έσχες της υπουργού Παιδείας που αναδεικνύεται ανάμεσα στους πιο εύπορους βουλευτές

Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Σε μία από τούς πλέον εύπορους βουλευτές αναδεικνύεται η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, με βάση όσα αναφέρονται στην δήλωση περιουσιακής κατάστασης (Πόθεν Έσχες) που κατέθεσε μαζί με τον σύζυγό της.

Πλέον εντυπωσιακό στοιχείο οι καταθέσεις της υπουργού Παιδείας σε τράπεζες της Ελλάδας, της Ευρώπης αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών. Συνολικά οι καταθέσεις της Νίκης Κεραμέως και του συζύγου της ανέρχονται σε 1.394.759 ευρώ. Μάλιστα το μεγαλύτερο μέρος τους ανήκει στην ίδια την υπουργό Παιδείας που διαθέτει καταθέσεις στην γερμανική τράπεζα Deutsche Bank της τάξης του 1.014.814,81 ευρώ! Ειδικά για το στοιχείο αυτό η Νίκη Κεραμέως δηλώνει ότι πρόκειται για επενδυτικό λογαριασμό που διατηρεί μαζί με συγγενείς της.

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ;

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ;

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ...

Κάτι δεν πάει καλά με τους αναλώσιμους φτωχούς στην πανδημία.

Αλήθεια, όλοι οι "επώνυμοι" εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι νοσηλεύονται μόνο στον Ευαγγελισμό; Αν και δημόσιο νοσοκομείο δεν νοσηλεύει κοινούς θνητούς, ασθενείς με κόβιντ; Άλλα νοσοκομεία δεν υπάρχουν για τους επώνυμους;

Οι "κοινοί" θνητοί οι μόνες λέξεις παρηγοριάς που ακούν πριν τη διασωλήνωση είναι: "Θα βρεθεί ΜΕΘ γιατί είναι μόλις 53 χρονών"! Φαίνεται για τους πιο ηλικιωμένους υπάρχει ενεργός ο "Καιάδας"!

Τελικά δεν φτάνει να βρεθεί ΜΕΘ φτωχέ μου! Οι ΜΕΘ χρειάζονται επαρκές, έμπειρο και εκπαιδευμένο προσωπικό σε θαλάμους κατάλληλους και όχι βεβαρημένους από λοιμώξεις.

Πάντως τα ποσοστά θνησιμότητας στον Ευαγγελισμό και σε 2-3 νοσοκομεία ακόμη πρέπει να είναι μηδενικά και ας έχουν νοσηλευτεί "επώνυμοι", υπέργηροι, ανεμβολίαστοι με υποκείμενα νοσήματα.

Θα ήταν πρέπον να δημοσιευθούν κάποια στιγμή τα ποσοστά θνησιμότητας των εισαγόμενων ασθενών με κοβιντ σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας.

Υγ. Μη φανταστείτε πως η διακριτική μεταχείριση σε βάρος των φτωχών υπάρχει μόνο στη δημόσια υγεία. Ανάλογο σύστημα προετοιμάζει η Κεραμέως για το δημόσιο σχολείο. Μέσω πανελλαδικών εξετάσεων από την Στ' δημοτικού παρακαλώ, θα εγγράφονται οι αριστούχοι μαθητές, γόνοι αστών φυσικά, στα καλά σχολεία που θα ενισχύονται οικονομικά για τις επιτυχίες τους ανάλογα, και η φτωχολογιά στα υποβαθμισμένα των δυτικών προαστίων με μειωμένες επιδοτήσεις λόγω κακών επιδόσεων.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

_______****_______

Η ανάρτηση που ακολουθεί από Rachiotis Yiannis

ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ;

Την εβδομάδα 18-24/10ου/2021 είχαμε στην Ελλάδα 253 νεκρούς από Covid. Την αμέσως προηγούμενη βδομάδα, 11-17/10ου/2021 είχαμε 240. Τις αντίστοιχες εβδομάδες του 2020, δηλαδή 19-25/10ου και 12-18/10ου/2020, είχαμε 65 & 60 νεκρούς αντίστοιχα. Η ίδια αναλογία υπάρχει και στις άλλες βδομάδες του φθινοπώρου [ πηγή: Johns Hopkins University https://gisanddata.maps.arcgis.com/.../bda7594740fd402994...]

Αν πάρουμε υπ’ όψη ότι

1) πέρυσι τέτοια εποχή το σύνολο του πληθυσμού ήταν ανεμβολίαστο ενώ εφέτος την ίδια περίοδο ανεμβολίαστο είναι το 40%

2) ότι οι θάνατοι φαίνεται να αφορούν σχεδόν στο σύνολό τους το ανεμβολίαστο μέρος του πληθυσμού

3) ότι το ανεμβολίαστο μέρος του πληθυσμού είναι κατά μέσο όρο πολύ νεώτερο του εμβολιασμένου και

4) στατιστικά προκύπτει μέχρι τώρα ότι είναι πολύ πιο έκθετο σε θανατηφόρα κατάληξη της νόσου το πολύ ηλικιωμένο – και πιο εμβολιασμένο- τμήμα του πληθυσμού,

Σε ποιόν «υποκλίνονται» Γκέιτς, Μασκ και Μπέζος: Ο πλουσιότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ επί γης [video]

File Photo Σωζόμενη εικόνα του αυτοκράτορα Screenshot via YouTube video History Time

---

---

Το 1324 οι κάτοικοι στο Κάιρο είδαν ένα εντυπωσιακό θέαμα να ξετυλίγεται μπροστά μάτια τους: Μία πομπή χιλιάδων στρατιωτών, αυλικών, λογίων και εμπόρων, επάνω σε άλογα και καμήλες- όλων λουσμένων στον χρυσό.

Ακολουθούσαν τον ηγέτη τους, τον Μάνσα Μούσα, αυτοκράτορα του Μάλι. Λέγεται ότι μοίρασε τόσο πολύ χρυσό στους φτωχούς που είχαν κατακλύσει τους δρόμους, ώστε η αιγυπτιακή οικονομία δεν μπορούσε να συνέλθει επί μία δεκαετία από την αιφνίδια πτώση στην αξία του πολύτιμου μετάλλου και το «σοκ» που αυτή επέφερε. Κάτι παρόμοιο συνέβη και στην ιερή πόλη των μουσουλμάνων Μέκκα, που ήταν ο τελικός προορισμός του ταξιδιού του.

Στην εποχή των Τζεφ Μπέζος, Ίλον Μασκ και Μπιλ Γκέιτς είναι δύσκολο να φανταστούμε μία περίοδο μεγαλύτερης ευημερίας στην ανθρώπινη ιστορία- έναν άνθρωπο που να είχε συγκεντρώσει περισσότερο πλούτο στα χέρια του από τους σύγχρονους δισεκατομμυριούχους.

Κι όμως, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι Μούσα είχε ξεπεράσει κάθε φαντασία. Σύμφωνα με το BBC, που μας παρουσιάζει σε ένα βίντεο την ιστορία του, ο πλούτος του σε προσαρμοσμένη στον πληθωρισμό βάση, θα ήταν από 400 έως 600 δισ. δολάρια. Αν και δεν μπορεί κανείς να επιβεβαιώσει με ακρίβεια τους υπολογισμούς, αυτοί δεν θεωρούνται εξωφρενικοί, δεδομένης της τεράστιας πρόσβασης που είχε σε χρυσό.

Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ…..

ΠΛΟΥΤΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ-ΕΘΝΟΣ...

 

Του  Θανάση Παπαδημητρίου.

(Ο Θανάσης Παπαδημητρίου ασχολήθηκε επί χρόνια με την  δημοσιογραφία και με την Μουσική. Κατοικεί και δραστηριοποιείται  στην Μακεδονία). 

 

Η μεγάλη αντίφαση της εποχής μας θα μπορούσε να εντοπίζεται στην χρήση του όρου Έθνος, αναφερόμενοι συνήθως στα Κράτη. Μάλιστα για να «στρογγυλέψουν» τις γωνίες, προτιμούν τη χρήση του όρου Εθνικό Κράτος.

Ας μη ξεχνάμε ότι στον ΟΗΕ (Οργανισμό Ενωμένων Εθνών) δεν συμμετέχουν Έθνη αλλά Κράτη. Ούτε οι Κούρδοι ούτε οι Σαχράουοι εκπροσωπούνται στον ΟΗΕ, αλλά και οι Άραβες εκπροσωπούνται μέσω των κατά τόπους κρατικών διοικήσεων όπως και οι Έλληνες με δυο κρατικές οντότητες.

Παρόλα αυτά και στην προσπάθεια να προκληθεί  μεγαλύτερη ανθρωπιστική και συναισθηματική δέσμευση σε μια σειρά από πολιτικές επιλογές, ακόμα και την αποδοχή των  μηχανισμών εξάρτησης του εκάστοτε κρατικού μηχανισμού,  επιλέγεται η χρήση της λέξης Έθνος αντί αυτής του Κράτους. Γνωρίζουν ότι το άτομο μέσα από την έννοια του Έθνους και όχι του Κράτους αυτοπροσδιορίζεται ως οντότητα διαχρονική, με ρίζες και δικαιώματα σε τόπους και πολιτισμούς.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι η διαμόρφωση του παγκόσμιου χάρτη των κοινοτήτων  έχει ως αφετηρία μια απροσδιόριστη εσωτερική τάση για συγκρούσεις και ανατροπές. Είναι οι ενδογενείς ανάγκες του ίδιου του συστήματος για μεγαλύτερη συσσώρευση, που οδηγούν σε αποφάσεις τα επί μέρους σύνολα να δρουν με στόχο την επικυριαρχία.

Σήμερα λοιπόν όταν στην Ελλάδα μιλάμε για Εθνική Ανεξαρτησία συνήθως εννοούμε την  οικονομική απεξάρτηση της Ελλάδας από τα ξένα κέντρα και από τα δυσβάστακτα χρέη και πολύ λιγότερο τον επαναπροσδιορισμό όλων εκείνων των πολιτιστικών και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, μέσα από τα οποία αυτοπροσδιορίζεται ένα Έθνος.

Το Ελληνικό έθνος  που βρίσκεται εντός του Ελλαδικού χώρου είναι το μισό αριθμητικά ενώ ένα μεγάλο κομμάτι βρίσκεται στις ΗΠΑ στην Αυστραλία στη Γερμανία, στην Αγγλία κλπ. Ακούγεται παράταιρο να μιλάμε για τους Έλληνες  της Νέας Υόρκης και να απαιτούμε Εθνική Ανεξαρτησία.

Αν θέλουμε λοιπόν να μιλήσουμε για την κατάσταση που βρίσκονται τα Κράτη και πως αυτά θα μπορέσουν να απελευθερωθούν από τα δεσμά των χρεών, θα πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε ποια είναι αυτά και πως έχουν βρεθεί στα γρανάζια της εξάρτησης.

Εδώ ερχόμαστε στην θέση που βρίσκεται κάθε Κράτος και θα πρέπει να τονιστεί η διαφορετική δομή του καθενός. Οι χώρες του κέντρου λειτουργούν ως εισπράκτορες του πλεονάσματος που παράγεται στις χώρες της Περιφέρειας, οι δε σχέσεις ανάμεσα στους δύο πόλους στόχο έχουν τη διατήρηση της οικονομικής εξάρτησης των περιφερειακών Κρατών από τις μητροπολιτικές.

Ο δανεισμός, οι επενδύσεις που απευθύνονται στα φθηνά χέρια  της Περιφέρειας και η εξαγωγή του κέρδους στις χώρες της μητρόπολης λειτουργούν ώστε να διατηρείται η εξάρτηση τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην κατεστραμμένη Ευρώπη και με αντίπαλο δέος το σοβιετικό μπλοκ, οι κυρίαρχες τάξεις είχαν να αντιμετωπίσουν  ισχυρά  συνδικάτα και λαϊκά κινήματα και αναγκάζονταν να προχωρήσουν σε μεγάλες δαπάνες για την οργανική σύνθεση του Κοινωνικού Κράτους. Την ίδια στιγμή κάτι τέτοιο δεν ήταν τόσο απαραίτητο για τις ΗΠΑ μιας και κυριαρχούσαν στον Δυτικό κόσμο και η όλο και μεγαλύτερη μεταφορά πλεονάσματος έδινε τη δυνατότητα στον εργαζόμενο να καλύπτει τις ανάγκες του.

https://draft.blogger.com/blog/post/edit/1104574257312897088/4621805835063638575

ΔΕΝ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΤΙΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΙΒΆΛΛΟΥΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ

........................*******..............................

Η καταγγελία του Λοβερδος Στελακατος Χρηστος:

Η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ και οι δυο πολυεθνικές όπου ανήκει AMERRA CAPITAL και MUDABALA νομίζουν πως μπορούν να λυγίσουν την γνώση, την αλήθεια και την ελευθερία της έκφρασης.

Εν μέσω κορονοϊού δικάζομαι στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ στις 3/02/2021.

 Ο εισαγγελεας πάνω στην περσινή αθώωση μου 07/02/20 σε μήνυση διευθυντή της ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ μέσω αναίρεσης με δικάζει στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ για να αποφασίσει αν θα ξαναγίνει η δίκη στην ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ.  Μια δίκη όπου η ίδια η δικαιοσύνη με απάλλαξε.

Πριν από 2 μέρες την ώρα που βγήκα από την εντατική της καρδιολογικής πτέρυγας του πανεπιστημιακού νοσοκομείου στο Ρίο όπου νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση ο πατέρας μου χτύπησε το τηλέφωνο μου. Η αστυνομία Αιγίου μου ζήτησε στο τηλέφωνο να προσέλθω και να παραλάβω από το αστυνομικό μέγαρο της περιοχής έκθεση αναίρεσης όπου θα δικαστώ στον ΑΡΕΙΟ ΠΑΓΟ πάνω σε δίκη όπου αθωώθηκα για τον αν θα κρίνει ο εισαγγελέας η δίκη να ξαναγίνει.(απίστευτο)

Είναι άλλο ένα σόου των πολυεθνικών νομίζοντας πως θα σπάσει το άτομο μου ή η οικογένεια μου πάλι σαν μέσο πίεσης προς εμένα.

Στα τέλη Αυγούστου όταν γύρισα στο Αίγιο από το νοσοκομείο Καλαμάτας όπου και εκεί ο πατέρας μου είχε δώσει μάχη για την ζωή του η μητέρα μου και η σύντροφος μου, μου έδωσαν την έφεση στην αγωγή όπου είχαν χάσει οι πολυεθνικές που τους είχαν παραδώσει δυο δικαστικοί επιμελητές όταν έλειπα.

Αποτέλεσμα της πίεσης στο οικογενειακό μου περιβάλλον ήταν η σύντροφος μου να πάθει 6 εκατοστά αποκόλληση σάκου εμβρύου στον τρίτο μήνα κυήσεως αφού ήταν έγκυος και για 2 μήνες να δίνουμε μια τεράστια μάχη να σώσουμε τον μπέμπη μας όπου και τα καταφέραμε. Μέσα σε αυτή τη μάχη που δώσαμε με την σύντροφο μου, παράλληλα δικάστηκα σε στημένη μήνυση άλλου υπαλλήλου της ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ και πήρε αναβολή η δίκη που ζητάνε οι δυο πολυεθνικές 27 χρόνια φυλάκισης μου λόγο κορονοϊού.

Γιώργος Ροδίτης: “Ένας πεινασμένος για τη δικαιοσύνη”

του Θανάση Παπαθανασίου*

Ο Γεώργιος Ροδίτης ήταν θεολόγος. Νομίζω όμως πως δεν θα πέφταμε έξω αν τον αποκαλούσαμε και καπετάνιο παγοθραυστικού. Αυτή την ιδιότητα προσέλαβε εν τοις πράγμασι με τη συγγραφή του βιβλίου του «Χριστιανισμός και πλούτος. Το πρόβλημα της κατανομής και της χρήσης των βιοτικών αγαθών υπό το φως της Αγίας Γραφής και της εκκλησιαστικής παραδόσεως των τεσσάρων πρώτων αιώνων».

Ο Ροδίτης κόπιασε για τη διάνοιξη περασμάτων σε ένα πολικό τοπίο, με μαχητική πλώρη τη μαρτυρία του Ευαγγελίου και τον πόθο της Βασιλείας του Θεού. Με δυο λόγια, το εμβληματικό πλέον αυτό βιβλίο φωτίζει το δράμα που εκτυλίσσεται ασταμάτητα στο μάτι της

βελόνας (Λουκ. 18:25). Και καταδεικνύει ότι η πείνα για κοινωνική δικαιοσύνη δεν είναι στοιχείο παράπλευρο (ή και αντίρροπο!) προς την πνευματική προκοπή του Χριστιανού, αλλά σύμφυτο προς αυτήν. Ουσιώδης όρος της και καρπός της, ταυτόχρονα!

Το βιβλίο πρωτοεκδόθηκε το 1970 από τη Χριστιανική Δημοκρατία. Δεν γεννήθηκε απλώς καταμεσής της επταετούς δικτατορίας,αλλά και καταμεσής μιας θρησκευτικότητας η οποία επί δεκαετίες σκαρφιζόταν πλήθος θεολογίες που νομιμοποιούσαν την ταξική αδικία και στήριζαν μεταφυσικά τον καπιταλισμό. Ακριβώς αυτό προσδίδει στο βιβλίο επικαιρότητα και σήμερα, σε εποχή κατά την οποία διατυπώνονται, με νέα γλώσσα, λογιών ραφιναρισμένες θεολογίες που αποδέχονται την ανισότητα ως μοχλό της ανάπτυξης. Χαρακτηριστικές είναι οι συγκρούσεις του συγγραφέα με επιχειρήματα (ο ίδιος τα αποκάλεσε «κωμικά σοφίσματα») όπως ότι η ανισότητα πρέπει να είναι αποδεκτή σαν την ανισότητα μεταξύ των δαχτύλων του χεριού, ή ότι ο Χριστός υποστήριζε τον έντοκο δανεισμό, επειδή στις παραβολές του είχε χρησιμοποιήσει την κοινή στην εποχή του εμπειρία τοκισμού (σσ. 174-5,122-3 της α΄ έκδοσης / 252-3, 153-4 της γ΄ έκδοσης, 2009). Ο Ροδίτης απάντησε εδραζόμενος στη χριστιανική ανθρωπολογία (η προσωπική ετερότητα δεν συνεπάγεται κοινωνική – οικονομική ανισότητα) και στη βιβλική ερμηνευτική (διάκριση μεταξύ του μηνύματος και των τρόπων διατύπωσής του).

Το βιβλίο είναι κυριολεκτικά χρυσωρυχείο παραθεμάτων. Το ιδιαίτερο στίγμα του ήταν η εκτεταμένη χρήση της πατερικής γραμματείας. Σφύζει ριζοσπαστικών πατερικών αναφορών σε πάμπολλες παραμέτρους του ζητήματος του πλουτισμού: στον θεσμό της ιδιοκτησίας, στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου, στην εκμετάλλευση του εργατικού κόπου κλπ. Βασικός άξονας όλων αυτών είναι η ασυμβατότητα Χριστιανισμού και πλούτου. Ασυμβατότητα!

Κάτι κακό για κάποιους είναι καλό ...

Οι εξαιρετικά πλούσιοι της Αμερικής έχουν δει τον πλούτο τους να αυξάνεται κατά 282 δισεκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια αυτών των τριών εβδομάδων πανδημίας

Του Alan Macleod - 27 Απριλίου 2020 - Source Mint News

Μια νέα έκθεση από το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών δείχνει ότι, ενώ δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω της πανδημίας κορωνοϊού, η  πάμπλουτη ελίτ των ΗΠΑ είδε καθαρή αύξηση στα κέρδη της, αξίας 282 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μόλις 23 ημέρες. 

Και αυτό παρά το γεγονός ότι η οικονομία πρέπει να συρρικνωθεί κατά 40% αυτό το τρίμηνο. Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι μεταξύ 1980 και 2020, η φορολογική επιβάρυνση των Αμερικανών δισεκατομμυριούχων, μετρούμενη ως ποσοστό του πλούτου τους, μειώθηκε κατά 79%. Τα τελευταία 30 χρόνια, ο πλούτος των αμερικανών δισεκατομμυριούχων έχει αυξηθεί περισσότερο από 1.100%, ενώ ο διάμεσος πλούτος των νοικοκυριών αυξήθηκε μόλις κατά 5%. 

Το 1990, ο συνολικός πλούτος που κατείχε η τάξη των Αμερικανών δισεκατομμυριούχων ήταν 240 δισεκατομμύρια δολάρια, σήμερα ο αριθμός αυτός είναι 2.950 δισεκατομμύρια δολάρια. Έτσι, οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι έχουν συσσωρεύσει περισσότερο πλούτο τις τελευταίες τρεις εβδομάδες από ότι πριν από το 1980. Ως αποτέλεσμα, μόνο τρία άτομα - ο Jeff Bezos, Διευθύνων Σύμβουλος της Amazon, ο Bill Gates, συνιδρυτής της Microsoft και ο Warren Buffet του Berkshire Hathaway - διαθέτουν τόσο πλούτο όσο το πρώτο μισό των αμερικανικών νοικοκυριών.

Η έκθεση του Ινστιτούτου Μελετών Πολιτικής παρουσιάζει μια εικόνα μιας σύγχρονης ολιγαρχίας, όπου οι υπερ-πλούσιοι έχουν καταλάβει τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και ελέγχουν τους νόμους που ψηφίζονται. Η έκθεση μιλά για αυτό που ονομάζει μια νέα «βιομηχανία άμυνας πλούτου», όπου «δισεκατομμυριούχοι πληρώνουν εκατομμύρια για να αποφύγουν δισεκατομμύρια φόρους» , με ομάδες λογιστών, δικηγόρων, εκπροσώπων ομάδων συμφερόντων και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων που τους βοηθούν να αποκρύψουν την τεράστια περιουσία τους σε φορολογικούς παραδείσους και «φιλανθρωπικά ιδρύματα». Το αποτέλεσμα είναι τα αποτυχημένα κοινωνικά προγράμματα, το χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο, ακόμη και μια διαρκής πτώση στο προσδόκιμο ζωής - κάτι που σπάνια φαίνεται στην ιστορία εκτός από περιόδους μεγάλων πολέμων ή λιμών. Λίγοι Αμερικανοί πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα είναι καλύτερα από ότι ήταν. Οι στατιστικές δείχνουν ότι έχουν δίκιο.