Μην κάνετε την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υποταγμένη με θρησκευτικές και αυταρχικές εκπαιδευτικές μεθόδους που παραλύουν το μυαλό!
Προώθηση του συγγραφέα
Αυτή η έκκληση είναι η ομολογία μιας ελεύθερης ψυχής στη μέση της αγωνίας μιας παγκόσμιας κρίσης που θα οδηγήσει σε μια ολοκληρωτική «Νέα Παγκόσμια Τάξη» (NWO) και σε ένα διαφορετικό «είναι άνθρωπος» . Δεν προορίζεται να είναι αυτο-απεικονιση, έστω κι αν ο συγγραφέας ξεκινά από εμπειρίες στα νιάτα του. Όλα τα πολιτικά ερωτήματα τοποθετήθηκαν σκόπιμα στο παρασκήνιο: έλαβαν ιδιαίτερη προσοχή σε πολλά άρθρα.
Δεδομένου ότι οι σκέψεις και οι πράξεις των ενηλίκων εξακολουθούν να καθορίζονται από μια «μαγική πίστη στην εξουσία» – άκριτη και θολωμένη από υποσχέσεις ευτυχίας – ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο Διαφωτισμός τον 17ο/18ο αιώνα παρέμεινε ένα ημιτελές έργο. Η πίστη στην εξουσία οδηγεί αναπόφευκτα στην πίστη στην εξουσία, η οποία συνήθως πυροδοτεί το αντανακλαστικό της απόλυτης πνευματικής υπακοής και παράλυσης του νου.
Οι πλήρεις ενήλικες δεν μπορούν πλέον να σκέφτονται ανεξάρτητα και να κρίνουν λογικά. Δεν είναι όμως μόνο η ευφυΐα τους που εκφοβίζεται και υποβαθμίζεται, αλλά και η θέληση και η αυτοπεποίθησή τους.
Στις θρησκευτικές κοινότητες, η εκπαίδευση στην υπακοή ξεκινά από το μικρό παιδί. Πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να καθοδηγείται και να καθοδηγείται χωρίς αντίφαση από όλες τις «αρχές» που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία – γονείς, δάσκαλοι, ιερείς. Η αυταρχική αρχή στην εκπαίδευση συνδέεται χωρίς καμία διακοπή με τη «θεϊκή καταγωγή» της κυριαρχίας και τον σεβασμό όλων των «εξουσιών» όπως μεταφέρεται από την Εκκλησία. Έτσι, τόσο η θρησκευτική όσο και η αυταρχική εκπαίδευση καθιστούν την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υπάκουη.
Ο συγγραφέας ανησυχεί ότι αυτές οι μέθοδοι εκπαίδευσης θα οδηγήσουν σε μια κατάσταση όπου η νεότερη γενιά δεν θα μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο σε διαφορετική κατεύθυνση. Η επιστημονική ψυχολογία, η οποία ερευνά την ανθρώπινη φύση και παρέχει σίγουρες απαντήσεις στο ερώτημα της ψυχικής κατάστασης των ανθρώπων, απαιτεί επομένως μια νέα «φώτιση» που ενσωματώνει τα ευρήματα της επιστημονικής ψυχολογίας για την ανθρώπινη φύση.
Κάνοντάς το αυτό, ένας ελεύθερος στοχαστής δεν ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή του τον μοναδικό αγιοποιό ή τη μόνη αλήθεια που υπόσχεται την ευτυχία. Για τον ελεύθερο νου, υπάρχει ένας απεριόριστος αριθμός αληθειών που πρέπει να ανακαλυφθούν και να ακολουθήσουν την αλλαγή.
Ο Jean Meslier (1664-1729), Καθολικός ιερέας και Γάλλος ριζοσπάστης διαφωτιστής από την εποχή του πρώιμου Διαφωτισμού, απαντά στο ερώτημα τι είναι αλήθεια με τις λέξεις:
«Αλήθεια είναι αυτό που δεν είναι δογματική δουλεία και δεν χωρίζει τους ανθρώπους σε πιστούς και άπιστους ή άλλους θρησκευόμενους, αλλά είναι ωφέλιμο για τη συνύπαρξη των ανθρώπων και προάγει την κατανόησή τους». (1)
Φυσικά, παραμένει αναφαίρετο δικαίωμα των θρησκευόμενων να αντλούν αποκαλύψεις των υψηλότερων θρησκευτικών αληθειών από τα λόγια της Βίβλου. Αλλά είναι εξίσου άνευ όρων καθήκον του ερευνητή να συνάγει ιστορικές αλήθειες μόνο από εντελώς αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες.
Σύμφωνα με τον Γάλλο καθηγητή φυσικής και πρόεδρο της Ένωσης Αθεϊστών, Francis Perrin (1901-1992), η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός δεν οδηγεί τον άνθρωπο σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε βαθιά κατανόηση της αξίας και του νοήματος της ζωής. :
«Η σταθερή πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι οι υποτιθέμενες απαντήσεις των θρησκειών είναι απατηλές, ανόητες ή παιδαριώδεις, όταν ο άνθρωπος, κατακλυσμένος από ερωτήσεις, συλλογίζεται την τύχη του ή αναζητά ένα νόημα της ύπαρξης, αυτή η σταθερή πεποίθηση δεν οδηγεί καθόλου σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε μια μεγάλη ψυχική ηρεμία, σε μια βαθιά κατανόηση της αξίας της ζωής και σε μια υψηλή αντίληψη για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που είναι υπεύθυνος για τη ζωή του και τις πράξεις του». (2)
