Ο κορωναϊός, ένας ιός άγνωστης προέλευσης αλλά πλέον γνωστών χαρακτηριστικών, με ταχύτητα μετάδοσης και επικίνδυνες επιπλοκές πριν και μετά την θεραπεία των νοσούντων, αφήνει καθημερινά το στίγμα του, τρομοκρατώντας όλον τον πλανήτη.
Βεβαίως υπάρχουν και οι «αμφισβητίες» της δυναμικής του φαινομένου της πανδημίας, των μέτρων αντιμετώπισης της και των επιπτώσεων της, τόσο στο επίπεδο της παγκόσμιας αλλά και της εθνικής μας οικονομίας όσο και στο επίπεδο της ψυχολογίας των πολιτών που βομβαρδίζονται καθημερινά με μια άνευ ορίου επικοινωνιακή καταιγίδα, που γεμίζει φόβο και απόγνωση όλους μας.
Είναι αλήθεια ότι μια Κοινωνία με ΥΨΗΛΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ των πολιτών της δεν θα είχε ανάγκη από αυτόν τον καθημερινό καταιγισμό αποτελεσμάτων και πληροφοριών. Θα αρκούσε η κατανόηση μιας ιδιόρρυθμης συγκυρίας επικινδυνότητας και η σοβαρή εφαρμογή των μέτρων αντιμετώπισης της από όλους τους πολίτες.
Για την Ελλάδα μας που πλήττεται εδώ και χρόνια από την αυξανόμενη φτώχεια και ανεργία που επέφεραν τα δεκαετή «εκσυγχρονιστικά» και εξοντωτικά μνημόνια, τα πράγματα έχουν την δικιά τους ιδιορρυθμία. Τα δισεκατομμύρια των χρεών προς τους δανειστές, δεν έγιναν ισχυρές υποδομές παραγωγής και κοινωνικής αλληλεγγύης και έτσι ο κορωναϊός γίνεται ακόμα πιο καταστροφικός, μια και δεν απειλεί μόνο τις ανθρώπινες ζωές αλλά και τις πάσης φύσεως αδύναμες παραγωγικές δομές που υπάρχουν στην χώρα.
Η σταδιακή απαξίωση του αγροτικού (πρωτογενούς) και του βιομηχανικού (δευτερογενούς) τομέα στην πατρίδα μας τη βουλήσει της Ενωμένης Ευρώπης προς ίδια συμφέροντα και χωρίς ιδιαίτερες ελληνικές αντιδράσεις, ανάγει τον τριτογενή τομέα παροχής υπηρεσιών σε κυρίαρχο για την επιβίωση μας.
