Great Reset: Σε εξέλιξη το σχέδιο για παγκόσμιο λιμό

Το δυστοπικό σχέδιο για ριζικό μετασχηματισμό των καταναλωτικών προτύπων και εξάρτηση των κοινωνικών από το Μεγάλο Κράτος – Τι κρύβει η επίθεση ενάντια σε διατροφικά προϊόντα και τα ορυκτά καύσιμα

Σε όλο τον κόσμο, ειδικοί και αναλυτές προειδοποιούν τώρα για την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων και τις καταστροφικές ελλείψεις που αναμένεται να οδηγήσουν σε πλανητική επισιτιστικη΄κρίση.

Στα μέσα Μαΐου 2022, ο επικεφαλής του οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών Antonio Guterres δήλωσε ότι ο κόσμος βρίσκεται ενώπιον μίας μακράς επισιτιστικη΄κρίσης και προέτρεψε τη Ρωσία να «επιτρέψει την ασφαλή και ασφαλή εξαγωγή σιτηρών που αποθηκεύονται στα ουκρανικά λιμάνια» για να μειώσει τις ελλείψεις» κυρίως στα σιτηρά.

Η ευθύνη για αυτήν την παγκόσμια έλλειψη τροφίμων απιιδίδεται, επίσημα στην «κλιματική αλλαγή», την πανδημία του COVID και τις γεωπολιτικές εξελίξεις μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας.

Ωστόσο, ενώ όλα αυτά έχουν διαδραματίσει το ρόλο τους, άλλοι παράγοντες πιέζουν επίσης ασφυκτικά το παγκόσμιο σύστημα προσφοράς τροφίμων.

Οι περίεργες πυρκαγιές

Για παράδειγμα, από τον Ιανουάριο του 2021 έως τον Απρίλιο του 2022, τουλάχιστον 20 εγκαταστάσεις επεξεργασίας τροφίμων έχουν τυλιχτεί στις φλόγες, και μια σειρά από πυρκαγιές σε αχυρώνες έχει επηρεάσει επίσης την αγροτική παραγωγή στις ΗΠΑ.

Ενώ οι περισσότερες από αυτές τις πυρκαγιές έχουν αποδοθεί σε αστοχίες υλικού ή ασφάλειας, και οι αρχές επιμένουν ότι οι πυρκαγιές είναι συνηθισμένες σε τέτοιου είδους εγκαταστάσεις, υπήρξαν μόνο δύο τέτοιες πυρκαγιές το 2019 και τουλάχιστον για μερικές από τις πυρκαγιές στα τέλη του 2021 υπήρχαν υποψίες για εμπρησμό.

Οι «συμπτώσεις»

Το 2020, οι πυρκαγιές κατέστρεψαν επίσης μια σειρά από φάρμες, και στις αρχές του 2022, κρούσματα γρίπης των πτηνών μεταξύ πουλερικών είχαν ως αποτέλεσμα τη σφαγή εκατομμυρίων κοτόπουλων και άλλων πουλερικών.

Τον Μάρτιο του 2021, ένα τεράστιο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων σφηνώθηκε στη Διώρυγα του Σουέζ στην Αίγυπτο — μπλοκάροντας «μια σημαντική αρτηρία του παγκόσμιου εμπορίου», προκαλώντας άνοδο στις τιμές του πετρελαίου και οδηγώντας σε επιπτώσεις που επηρέασαν τη ναυτιλία σε όλο τον κόσμο.

Βρεφική διατροφή και λιπάσματα

Αποκαλύφθηκαν οι «Young Global Leaders» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ

Του Jacob Nordangard

***

Μέσω του προγράμματος Young Global Leaders , το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση μιας παγκόσμιας τάξης που υπονομεύει όλες τις δημοκρατικές αρχές. Για αρκετές δεκαετίες, αυτό το πρόγραμμα έχει γαλουχήσει συμβατούς ηγέτες που ενεργούν ως πράκτορες του WEF σε κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Οι συνέπειες είναι εκτεταμένες και μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικές για την ανθρωπότητα. 

Πρέπει να πω ότι αναφέρω ονόματα όπως η κυρία Μέρκελ, ακόμη και ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ούτω καθεξής, όλοι υπήρξαν νέοι παγκόσμιοι ηγέτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αλλά αυτό για το οποίο είμαστε πραγματικά περήφανοι τώρα με τη νέα γενιά όπως ο Πρωθυπουργός Τριντό, ο Πρόεδρος της Αργεντινής και ούτω καθεξής, είναι ότι διεισδύουμε στα υπουργικά συμβούλια… Είναι αλήθεια στην Αργεντινή και είναι αλήθεια στη Γαλλία τώρα… ( Klaus Schwab )

Κάντε κλικ εδώ ή στην εικόνα για πρόσβαση στο Βίντεο 

Το 1992, ο Klaus Schwab και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα που αρχικά ονομαζόταν Global Leaders of Tomorrow .

Το 2004, αυτό το πρόγραμμα μετατράπηκε σε φόρουμ για νέους παγκόσμιους ηγέτες (το οποίο καλύπτω στο βιβλίο μου  The Global Coup D'Etat ) – ένα 5ετές πρόγραμμα κατήχησης στις αρχές και τους στόχους του WEF.

Στόχος ήταν – και είναι – να βρεθούν κατάλληλοι μελλοντικοί ηγέτες για την αναδυόμενη παγκόσμια κοινωνία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει από την έναρξή του πολιτικούς, ηγέτες επιχειρήσεων, μέλη της βασιλικής οικογένειας, δημοσιογράφους, ερμηνευτές και άλλους πολιτιστικούς παράγοντες επιρροής που έχουν διαπρέψει στους τομείς τους αλλά δεν έχουν συμπληρώσει ακόμη τα 40 τους χρόνια (αρχικά 43 για να συμπεριληφθεί και η Άνγκελα Μέρκελ). Έκτοτε έχει εξελιχθεί σε ένα εκτεταμένο παγκόσμιο δίκτυο αφοσιωμένων ηγετών με τεράστιους πόρους και επιρροή, που εργάζονται όλοι για να εφαρμόσουν τα τεχνοκρατικά σχέδια του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στα αντίστοιχα έθνη και τομείς τους.

Το δίκτυο δημιουργεί μια δύναμη για παγκόσμια επιρροή μέσω του συνδυασμού των ατομικών δεξιοτήτων και πόρων των μελών του.

Όπως λέει ο Klaus Schwab στο εισαγωγικό απόφθεγμα, έχει γίνει πολύ επιτυχημένο.

Ήδη από το πρώτο έτος, το 1992, εκλέχτηκαν πολλοί υποψήφιοι με μεγάλη επιρροή. Μεταξύ 200 επιλεγμένων ήταν παγκόσμια προφίλ όπως η Angela Merkel , ο Tony Blair , ο Nicolas Sarkozy , ο Bill Gates , ο Bono , ο Richard Branson (Virgin), ο Jorma Ollila (Shell Oil) και ο José Manuel Barroso (Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής 2004–2014). [1]

Περισσότερα παραδείγματα νεαρών παγκόσμιων ηγετών με επιρροή [2]: Πριγκίπισσα Βικτώρια της Σουηδίας Διάδοχος Πρίγκιπας Haakon της Νορβηγίας Πρίγκιπας διάδοχος Φρέντρικ της Δανίας Πρίγκιπας  Jaime de Bourbon de Parme , Πριγκίπισσα  Ολλανδίας Reema Bint Bandar Al-Saud , Πρέσβης για τη Σαουδική Αραβία στις ΗΠΑ Jacinda Arden , Πρωθυπουργός, Νέα Ζηλανδία Alexander De Croo , Πρωθυπουργός, Βέλγιο Emmanuel Macron , Πρόεδρος, Γαλλία Sanna Marin , Πρωθυπουργός, Φινλανδία Carlos Alvarado Quesada , Πρόεδρος, Κόστα Ρίκα Faisal Alibrahim

ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΦΟΒΙΑ - του ΚΩΣΤΑ ΜΕΛΑ

*

του ΚΩΣΤΑ ΜΕΛΑ

1.

Ο κόσμος γύρω μας είναι πολύπλοκος και αινιγματικός και συχνά είναι δύσκολο να τον κατανοήσουμε και ακόμα δυσκολότερο να τον χειριστούμε. Οι ψυχολογικές και φιλοσοφικές θεωρίες της αντίληψης επισημαίνουν συχνά ότι, για να διαχειριστεί το πολύπλοκο αυτό σύστημα, ο ανθρώπινος νους αναπτύσσει διάφορους ταξινομητικούς μηχανισμούς, οι οποίοι στηρίζονται σε πλήθος αυθαιρέτων προϋποθέσεων. Οι ταξινομητικοί αυτοί μηχανισμοί είναι αναγκαίοι για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε στο πλαίσιο του πολύπλοκου αυτού συστήματος. Οι συνεχείς εκλογικεύσεις στους οποίους προβαίνει ανελλιπώς το ανθρώπινο είδος αποτελούν μόνιμο ιδεολογικό μηχανισμό επιβίωσης. Οι άνθρωποι, απλά, για να επιβιώσουν, συνεχώς εκλογικεύουν.

2.

Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ήταν λογικό οι δυτικές αρχηγεσίες και τα δυτικά ΜΜΕ να εξαπολύσουν ένα πόλεμο στο ιδεολογικό επίπεδο και στο αντίστοιχο της επικοινωνίας προκειμένου να συμβάλλουν από τη μεριά τους στην ανάδειξη όλων των ζητημάτων που η Ρωσία, κατά την άποψή τους, βρίσκεται εν αδίκω, προσανατολίζοντας την κοινή γνώμη της Δύσης σε συνολική υποστήριξη των κατευθυνόμενων ενεργειών τους έναντι του κοινού εχθρού. Όμως αυτό που στην πράξη επικράτησε ήταν κάτι πολύ διαφορετικό. Κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ την αναμενόμενη εκλογίκευση – δικαιολόγηση των ενεργειών της Δύσης και την απόλυτη καταδίκη των αντίστοιχων ρωσικών ενεργειών.

Λες και ξαφνικά κάποιο κρυμμένο σύνδρομο ξαναβγήκε στην επιφάνεια στις δυτικές αρχηγεσίες το οποίο θα μπορούσε να λάβει τα χαρακτηριστικά ενός είδους «ρωσοφοβίας».

ΠΟΥ και οι παγκοσμιοποιητές του WEF συντονίζουν την παγκόσμια «επαναφορά» τους

Του Δρ. Joseph Mercola

Κάθε χρόνο, η αυτοαποκαλούμενη άρχουσα τάξη περνά μια εβδομάδα στο Νταβός της Ελβετίας, συζητώντας τα οράματά της για το μέλλον και πώς να επιβάλουν τις φιλοδοξίες τους στον υπόλοιπο κόσμο.

Πιστεύουν ότι το μέλλον είναι δικό τους να δημιουργήσουν. Πιστεύουν ότι αυτοί, οι παρευρισκόμενοι σε αυτό το δωμάτιο, έχουν όλη τη δύναμη. Και. κατ' επέκταση, πιστεύουν ότι ο υπόλοιπος κόσμος, όσοι δεν είναι ικανοί να φορούν σήμα του Φόρουμ του Νταβός, δεν έχουν λόγο για το θέμα

Μεταξύ των σχεδίων τους είναι να παρακολουθούν το αποτύπωμα άνθρακα σας. Θέλουν να παρακολουθούν πού ταξιδεύετε, πώς ταξιδεύετε, τι τρώτε και οποιουσδήποτε άλλους πόρους μπορείτε να χρησιμοποιήσετε στην καθημερινή σας ζωή

Αρχικά, η ατομική παρακολούθηση αποτυπώματος άνθρακα θα σας πουληθεί ως ένας τρόπος για να είστε υπεύθυνος πολίτης και να παρακολουθείτε το δικό σας αποτύπωμα άνθρακα. Με τον καιρό, το αποτύπωμά σας άνθρακα θα είναι αναπόσπαστο μέρος του κοινωνικού σας πιστωτικού σκορ και θα χρησιμοποιηθεί για να θέσει περιορισμούς στον τρόπο ζωής σας

Παραδέχονται επίσης ανοιχτά ότι τα σχέδιά τους θα προκαλέσουν πόνο στον λαό. Πρέπει να περιμένουμε ελλείψεις τροφίμων και ενέργειας, για παράδειγμα, επειδή έχουν αποφασίσει ότι οι κοινωνικές αλλαγές πρέπει να συμβούν ταχύτερα από ό,τι μπορεί να συμβαδίσει ο τομέας της «πράσινης» τεχνολογίας

*

Κάθε χρόνο, οι ελίτ του κόσμου επιβιβάζονται στα ιδιωτικά τους τζετ και κατεβαίνουν στο Νταβός της Ελβετίας, όπου διεξάγεται το ετήσιο φόρουμ του Νταβός του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF). Εδώ, η αυτοαποκαλούμενη άρχουσα τάξη περνά την εβδομάδα συζητώντας τα οράματά της για το μέλλον και πώς να επιβάλλουν τις φιλοδοξίες τους στον υπόλοιπο κόσμο. 1

Όπως εξηγεί ο παρουσιαστής του Fox News, Jesse Watters, οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε καθαρές τάξεις ακόμα και εκεί. Όχι μόνο πρέπει να λάβετε μια προσωπική πρόσκληση για να παρευρεθείτε, αλλά μόλις βρεθείτε εκεί, το σήμα του ονόματός σας θα δείχνει ξεκάθαρα σε ποια «ελίτ τάξη» ή «υποκατηγορία» ανήκετε.

Εάν είστε αρκετά πλούσιος VIP, λαμβάνετε ένα λευκό σήμα με μπλε γραμμή. Αν είσαι παντρεμένος με VIP, παίρνεις ένα απλό λευκό σήμα. Εάν είστε απλώς μέρος του περιβάλλοντος κάποιου, λαμβάνετε ένα πράσινο σήμα (δεν θα ήθελε η αληθινή ελίτ να εμπιστευτεί τους σχεδιαστές και τους στρατηγούς του WEF — να συναναστραφούν κατά λάθος και να ανταλλάξουν ιδέες με τους υπηρέτες).

Το Μέλλον Πρέπει να Χτιστεί από Αυτοί, Όχι Εμείς

Η αγωνία μιας ολοκληρωτικής «νέας παγκόσμιας τάξης» (NWO) και ενός διαφορετικού «να είσαι άνθρωπος»: Η επιστημονική ψυχολογία απαιτεί νέο «διαφωτισμό»

Μην κάνετε την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υποταγμένη με θρησκευτικές και αυταρχικές εκπαιδευτικές μεθόδους που παραλύουν το μυαλό!

Του Δρ. Rudolf Hänsel

Προώθηση του συγγραφέα

Αυτή η έκκληση είναι η ομολογία μιας ελεύθερης ψυχής στη μέση της αγωνίας μιας παγκόσμιας κρίσης που θα οδηγήσει σε μια ολοκληρωτική «Νέα Παγκόσμια Τάξη» (NWO) και σε ένα διαφορετικό «είναι άνθρωπος» . Δεν προορίζεται να είναι αυτο-απεικονιση, έστω κι αν ο συγγραφέας ξεκινά από εμπειρίες στα νιάτα του. Όλα τα πολιτικά ερωτήματα τοποθετήθηκαν σκόπιμα στο παρασκήνιο: έλαβαν ιδιαίτερη προσοχή σε πολλά άρθρα.

Δεδομένου ότι οι σκέψεις και οι πράξεις των ενηλίκων εξακολουθούν να καθορίζονται από μια «μαγική πίστη στην εξουσία» – άκριτη και θολωμένη από υποσχέσεις ευτυχίας – ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο Διαφωτισμός τον 17ο/18ο αιώνα παρέμεινε ένα ημιτελές έργο. Η πίστη στην εξουσία οδηγεί αναπόφευκτα στην πίστη στην εξουσία, η οποία συνήθως πυροδοτεί το αντανακλαστικό της απόλυτης πνευματικής υπακοής και παράλυσης του νου.

Οι πλήρεις ενήλικες δεν μπορούν πλέον να σκέφτονται ανεξάρτητα και να κρίνουν λογικά. Δεν είναι όμως μόνο η ευφυΐα τους που εκφοβίζεται και υποβαθμίζεται, αλλά και η θέληση και η αυτοπεποίθησή τους.

Στις θρησκευτικές κοινότητες, η εκπαίδευση στην υπακοή ξεκινά από το μικρό παιδί. Πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να καθοδηγείται και να καθοδηγείται χωρίς αντίφαση από όλες τις «αρχές» που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία – γονείς, δάσκαλοι, ιερείς. Η αυταρχική αρχή στην εκπαίδευση συνδέεται χωρίς καμία διακοπή με τη «θεϊκή καταγωγή» της κυριαρχίας και τον σεβασμό όλων των «εξουσιών» όπως μεταφέρεται από την Εκκλησία. Έτσι, τόσο η θρησκευτική όσο και η αυταρχική εκπαίδευση καθιστούν την αναπτυσσόμενη γενιά υπάκουη και υπάκουη.

Ο συγγραφέας ανησυχεί ότι αυτές οι μέθοδοι εκπαίδευσης θα οδηγήσουν σε μια κατάσταση όπου η νεότερη γενιά δεν θα μπορεί να οδηγήσει τον κόσμο σε διαφορετική κατεύθυνση. Η επιστημονική ψυχολογία, η οποία ερευνά την ανθρώπινη φύση και παρέχει σίγουρες απαντήσεις στο ερώτημα της ψυχικής κατάστασης των ανθρώπων, απαιτεί επομένως μια νέα «φώτιση» που ενσωματώνει τα ευρήματα της επιστημονικής ψυχολογίας για την ανθρώπινη φύση.

Κάνοντάς το αυτό, ένας ελεύθερος στοχαστής δεν ισχυρίζεται ότι έχει στη διάθεσή του τον μοναδικό αγιοποιό ή τη μόνη αλήθεια που υπόσχεται την ευτυχία. Για τον ελεύθερο νου, υπάρχει ένας απεριόριστος αριθμός αληθειών που πρέπει να ανακαλυφθούν και να ακολουθήσουν την αλλαγή.

Ο Jean Meslier (1664-1729), Καθολικός ιερέας και Γάλλος ριζοσπάστης διαφωτιστής από την εποχή του πρώιμου Διαφωτισμού, απαντά στο ερώτημα τι είναι αλήθεια με τις λέξεις:

«Αλήθεια είναι αυτό που δεν είναι δογματική δουλεία και δεν χωρίζει τους ανθρώπους σε πιστούς και άπιστους ή άλλους θρησκευόμενους, αλλά είναι ωφέλιμο για τη συνύπαρξη των ανθρώπων και προάγει την κατανόησή τους». (1)

Φυσικά, παραμένει αναφαίρετο δικαίωμα των θρησκευόμενων να αντλούν αποκαλύψεις των υψηλότερων θρησκευτικών αληθειών από τα λόγια της Βίβλου. Αλλά είναι εξίσου άνευ όρων καθήκον του ερευνητή να συνάγει ιστορικές αλήθειες μόνο από εντελώς αδιαμφισβήτητες μαρτυρίες.

Σύμφωνα με τον Γάλλο καθηγητή φυσικής και πρόεδρο της Ένωσης Αθεϊστών, Francis Perrin (1901-1992), η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός δεν οδηγεί τον άνθρωπο σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε βαθιά κατανόηση της αξίας και του νοήματος της ζωής. :

«Η σταθερή πεποίθηση ότι δεν υπάρχει Θεός και ότι οι υποτιθέμενες απαντήσεις των θρησκειών είναι απατηλές, ανόητες ή παιδαριώδεις, όταν ο άνθρωπος, κατακλυσμένος από ερωτήσεις, συλλογίζεται την τύχη του ή αναζητά ένα νόημα της ύπαρξης, αυτή η σταθερή πεποίθηση δεν οδηγεί καθόλου σε απόγνωση ή φόβο, αλλά σε μια μεγάλη ψυχική ηρεμία, σε μια βαθιά κατανόηση της αξίας της ζωής και σε μια υψηλή αντίληψη για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που είναι υπεύθυνος για τη ζωή του και τις πράξεις του». (2)

Μια ανατροφή σύμφωνα με αυστηρές θρησκευτικές και στρατιωτικές αρχές – Και το αντανακλαστικό της απόλυτης πνευματικής υπακοής: Το παράδειγμα του διοικητή του Άουσβιτς Rudolf Höß

Μέρος III / Συμπέρασμα

Του Δρ. Rudolf Hänsel

Global Research, 29 Μαΐου 2022

 ***

Διαβάστε το Μέρος Ι και ΙΙ:

Η αγωνία μιας ολοκληρωτικής «νέας παγκόσμιας τάξης» (NWO) και ενός διαφορετικού «να είσαι άνθρωπος»: Η επιστημονική ψυχολογία απαιτεί νέο «διαφωτισμό»

Από τον Dr. Rudolf Hänsel , 24 Μαΐου 2022

Η κοινή λογική έναντι της «Μαγικής κοσμοθεωρίας»

Από τον Dr. Rudolf Hänsel , 26 Μαΐου 2022

---

Οι χειρόγραφες σημειώσεις του Rudolf Höß (1901-1947) «Meine Psyche. Becoming, Life and Past Life» (14) – που γράφτηκε κατά τη φυλάκισή του στην Κρακοβία το 1946 – δίνουν στον αναγνώστη μια εικόνα για τις άβυσσες της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Höß βίωσε μια ανατροφή σύμφωνα με αυστηρές θρησκευτικές και στρατιωτικές αρχές στην παιδική του ηλικία και αντέδρασε ως ενήλικας με «υπακοή σε πτώμα». Ο εκδότης της αυτοβιογραφίας, Martin Broszat, γράφει στην εισαγωγή:

«Οι «ιδανικοί» διοικητές των στρατοπέδων συγκέντρωσης με την έννοια του εθνικοσοσιαλισμού δεν ήταν τελικά τα προσωπικά βάναυσα, διαλυμένα και εγκαταλειμμένα πλάσματα των SS, αλλά ο Höß και οι όμοιοί του. Η «αυτοθυσιαστική αφοσίωσή» τους στην υπηρεσία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και η αδιάκοπη δραστηριότητά τους έκαναν το σύστημα του στρατοπέδου λειτουργικό, χάρη στην «ευσυνειδησία» τους μπορούσε να εμφανιστεί ως θεσμός τάξης και εκπαίδευσης, που ήταν όργανο τρόμου. Και ήταν οι κατάλληλοι δήμιοι αυτής της μορφής υγιεινής μαζικής δολοφονίας που επέτρεψε σε χιλιάδες ανθρώπους να σκοτωθούν χωρίς το αίσθημα του φόνου». (Βιβλίο, σελ. 43)

Ο Höß είχε εμψυχωθεί από «ρομποτική αφοσίωση στο καθήκον» στην υπηρεσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και κάποιος που ανελέητα επιβεβαίωσε τον εαυτό του, δεν απέφυγε καμία διαταγή, αλλά παρέμεινε προσωπικά «αξιοπρεπής» (σελ. 20 στ.). Είχε ανατραφεί με πτωματική υπακοή, ο οποίος είχε αφήσει τον εαυτό του να πειστεί από τους ανωτέρους του κατά τη διάρκεια πολλών ετών εκπαίδευσης ότι ήταν η εκκαθάριση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων ή η εξόντωση «φυλετικών-βιολογικών ξένων σωμάτων και παρασίτων του λαού». μια υπηρεσία προς τον λαό και την πατρίδα ή μια αναγκαία πράξη völkisch-εθνικού «ελέγχου παρασίτων» (σελ. 22).

Όταν ο Heinrich Himmler , Reichsführer του Schutzstaffel (SS) έδωσε στον Höß την εντολή το 1941 «να προετοιμάσει ένα μέρος για μαζική εξόντωση στο Άουσβιτς και να πραγματοποιήσει αυτή την εξόντωση», ο Höß αντέδρασε με τον ίδιο τρόπο που είχε μάθει στην παιδική του ηλικία με τον πατέρα του. :

«Δεν έκανα καμία σκέψη εκείνη τη στιγμή –είχα λάβει την εντολή– και έπρεπε να την εκτελέσω. Αν αυτή η μαζική εξόντωση των Εβραίων ήταν απαραίτητη ή όχι, δεν μπορούσα να επιτρέψω στον εαυτό μου να κρίνω, δεν μπορούσα να δω τόσο μακριά: Αν ο ίδιος ο Φύρερ είχε διατάξει την «Τελική Λύση του Εβραϊκού Ζητήματος», δεν υπήρχαν σκέψεις για ένα εθνικό Σοσιαλιστικό, ακόμη λιγότερο για αρχηγό των SS. «Ο Φύρερ διέταξε, ακολουθούμε» – δεν ήταν σε καμία περίπτωση φράση, ούτε σύνθημα για εμάς. Ήταν πολύ σοβαρό.» (S. 186)

Όταν του είπαν επανειλημμένα μετά τη σύλληψή του ότι θα μπορούσε να είχε αρνηθεί αυτή τη διαταγή ή «πυροβόλησε τον Χίμλερ στο κεφάλι», ο Χος αντιτάχθηκε και είπε:

«Το άτομό του ως RFSS (Reichsführer der SS) ήταν ανέγγιχτο. Οι θεμελιώδεις εντολές του στο όνομα του Φύρερ ήταν ιερές. Δεν υπήρχαν σκέψεις, ερμηνείες, ερμηνείες τους. Εκτελέστηκαν μέχρι την τελευταία συνέπεια, έστω κι αν ήταν από εσκεμμένη παράδοση της ζωής, όπως δεν ήταν λίγοι οι ηγέτες των SS κατά τη διάρκεια του πολέμου». (S. 187)

Ο Rudolf Höß ήταν ένας ωραίος άνθρωπος, ένας αξιοπρεπής μικροαστός. Περιγράφει ότι υπάκουσε ως αυτονόητο . Ήταν τελικά ένας στρατιώτης, ένας καλομαθημένος άνθρωπος που άκουγε τον Χίτλερ. Ήρεμα απαρίθμησε: Λοιπόν, τι ξέρω, 20.000 Ρώσοι έβαλαν αέρια, μετά οι Εβραίοι, μετά οι Σοσιαλιστές και οι άλλοι, οι Τέκτονες. Δούλευε επιμελώς και όλα ήταν εντάξει γιατί έφτασε στο μέγιστο αριθμό γκαζιών και διηύθυνε καλά το στρατόπεδο προς ικανοποίηση του Χίτλερ και των στρατηγών του.

Κατάθλιψη, Φόβος Ζωής, Σκέψεις Αυτοκτονίας: Για όνομα του Παραδείσου, Μίλησε στους Νέους και Άκουσέ τους!

Στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης κατηγορήθηκε ότι είχε εξοντώσει ολόκληρες περιφέρειες στην Ουκρανία. Απάντησε: Ναι, για να υπάρχει χώρος για το γερμανικό έθνος. Ο Χίτλερ είχε βγει για να κάνει χώρο, είπε. Όταν αναπτυχθεί η Γερμανία, οι Γερμανοί θα εγκατασταθούν στην Ουκρανία. Τώρα ο δικαστής ρώτησε γιατί δεν είχε διαμαρτυρηθεί για αυτό. Ο Höß απάντησε αγανακτισμένος: «Δεν είμαι στασιαστής. Είμαι στρατιώτης!». (Σ. 19)

Αυτή ήταν η στάση του: είναι στρατιώτης και όχι στασιαστής. Αυτός είναι ο Rudolf Höß – και το ίδιο κι εμείς. Αν ταυτιστούμε με τον αρχηγό της κατασκήνωσης και είμαστε προσεκτικοί γιατί βιώσαμε παρόμοια ανατροφή με εκείνον και επομένως έχουμε παρόμοια νοοτροπία στην ψυχή μας, στο μυαλό μας, τότε αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, να γινόμαστε πιο ήρεμοι και να προοδεύουμε στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας.

Ο Höß βρήκε την ατμόσφαιρα στο γονικό του σπίτι βαθιά θρησκευτική. Ο πατέρας του ήταν φανατικός καθολικός που είχε όρκο να μεγαλώσει τον γιο του κληρικό με μεγάλη αυστηρότητα (σελ. 33). Λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, ο πατέρας του ήταν ένθερμος πολέμιος της αυτοκρατορικής κυβέρνησης και των πολιτικών της, αλλά παρ' όλα αυτά πίστευε ότι, παρ' όλη την αντίθεση, οι νόμοι και οι εντολές του κράτους έπρεπε να τηρούνται με κάθε κόστος (σ. 35).

Η Υπερεθνική Ελίτ υπεύθυνη για τον πόλεμο στην Ουκρανία που μπορεί να καταλήξει σε παγκόσμια σύρραξη

1. Η σημερινή σφαγή στην Ουκρανία δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Αντίθετα, μπορεί να είναι το ξεκίνημα για μια γενικευμένη σφαγή. Δηλαδή, έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, όπως ανακριβώς χαρακτηρίζεται, αφού στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για γενικευμένη σύρραξη μεταξύ κρατών-εθνών, όπως ήταν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.

2. Ο πόλεμος αυτός, όπως και οι προηγούμενοι στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δεν είναι πόλεμος μεταξύ εθνών-κρατών, επειδή στη ΝΔΤ δεν υπάρχουν πια έθνη-κράτη με την έννοια της εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, απλούστατα διότι στη ΝΔΤ δεν υπάρχει πια εθνική και οικονομική κυριαρχία. Για παράδειγμα, σε οικονομικές ενώσεις όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δεν υπάρχει εθνική κυριαρχία ούτε με την τυπική έννοια, αφού τα Κοινοβούλια των χωρών-μελών απλά επικυρώνουν τους νόμους που έρχονται από τις Βρυξέλλες οι οποίοι τυπικά μόνο συζητούνται στο Ευρωκοινοβούλιο ενώ τις κύριες αποφάσεις τις παίρνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όπου επικρατεί βέβαια ο Γερμανό-Γαλλικός άξονας–γεγονός το οποίο ήταν βασικός λόγος που ώθησε τους Βρετανούς στο Brexit.

Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πολυεθνικές εταιρείες: διαφθορά, ανομία και «παγκόσμια αλυσίδα αξίας»

Από τον καθηγητή Joseph H. Chung

 

Εισαγωγή

Η συζήτηση για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων περιορίζεται πάντα σε εκείνες που διαπράττονται από κυβερνήσεις και άλλους δημόσιους θεσμούς.

Σπάνια συζητάμε για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράττονται από μεγάλες εταιρείες, ειδικά πολυεθνικές εταιρείες (MNC). Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις, η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις κυβερνήσεις των χωρών υποδοχής έχει ως κίνητρο την κάλυψη της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολυεθνικών.

Υπάρχει ένα άλλο φαινόμενο που δεν βοηθά την απόφασή μας να βρούμε λύση στο ζήτημα της καταπάτησης των εταιρικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. είναι η μεροληπτική στάση των δυτικών μέσων ενημέρωσης σχετικά με αυτές τις εταιρικές παραβιάσεις. 

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέρουν σπάνια τα κρούσματα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των επιχειρήσεων, πιθανότατα λόγω του γεγονότος ότι τα ίδια ανήκουν σε μεγάλες εταιρείες.

Ο δημόσιος διάλογος για τα ζητήματα των εταιρικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο σε σχέση με την παγκόσμια δικαιοσύνη αλλά και για την υγεία της παγκόσμιας οικονομίας, ιδίως για την επιβίωση των οικονομιών των αναπτυσσόμενων χωρών.

Χρειάζεται επίσης να διεξαγάγουμε μια ιδεολογικά ουδέτερη και αμερόληπτη συζήτηση σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις πολυεθνικές χώρες στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Αυτό το άρθρο ασχολείται με τα ακόλουθα ζητήματα.

1. Πρώτον, αυτό το έγγραφο θα δείξει πόσο μεγάλες, πλούσιες και ισχυρές είναι οι πολυεθνικές εταιρείες και πώς μπορούν εύκολα να καταχραστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, να βλάψουν το περιβάλλον και να καταστρέψουν τις οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών.
2. Δεύτερον, αυτό το έγγραφο θα συζητήσει τους τύπους ανθρωπίνων δικαιωμάτων που παραβιάζονται από τις πολυεθνικές. Θα αποδειχθεί ότι σε πολλές περιπτώσεις, η MNC παραβιάζει τόσο τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα (ESCR) όσο και τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα (CPR).
3. Τρίτον, σε αυτήν την ενότητα, αυτό το έγγραφο θα συζητήσει πώς και γιατί τα σημερινά εθνικά και διεθνή δικαστικά καθεστώτα δεν είναι εξοπλισμένα για να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από πολυεθνικές εταιρείες.

Πλούτος και δύναμη των πολυεθνικών