Όσο Mπορείς, Κ. Καβάφης

Τούτο το ποίημα έχει μια διαχρονική αξία! Τούτο δε τον καιρό, νομίζω, έχει και επικαιρότητα αφού συνιστά σε όλους μας, !!!! Όσο μπορούμε μακριά από την προσποίηση, υποκρισία και ψευτιά «Όσο μπορούμε» !!!

Όσο Mπορείς, Κ. Καβάφης

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική

Η τεχνική του ποιήματος

Ελεύθερος στίχος

Νοηματική ανάλυση

Αντώνης Καραμπάτσος

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις….. λέει ο ποιητής!!!!

 Μα ποιο ‘Θέλω’ μπορεί να σταθεί αδιάφορο μπρος στο ‘Πρέπει’ και ‘Μπορώ»; Κανένα! 

Δεν το λέει ο ποιητής, αλλά το υπονοεί, διότι αν δεν το υπονοεί το ποίημα αυτό δεν θα προκαλούσε τέτοια συγκίνηση και οι «συμβουλές» που δίνει ο ποιητής παρακάτω στο ποίημά του θα ήταν φλυαρίες, ένα ανούσιο κήρυγμα. Το ποίημα τούτο δεν δίνει άμεσα συμβουλές! Όλο το ποίημα είναι μια ικετευτική παράκληση θρησκευτικής ακολουθίας! Είναι ο «ταπεινά» υπερήφανος λόγος του Καβάφη! 

Αλλά, προς θεού, αγαπητέ αναγνώστη, μη θεωρηθεί ότι αψήφιστα και αυθαίρετα, βάλλαμε εμείς εδώ τις λέξεις το «Πρέπει» και Μπορώ κοντά στο «Θέλω»
Θα σταχυολογήσουμε από μερικά ποιήματα του Καβάφη συγκεκριμένες φράσεις του για να αποκαλυφθεί ο σεβασμός και η υπόληψη που έδινε ο Καβάφης στο «Πρέπει» και στο «Μπορώ»

 
Θα προσεγγίσουμε με προσοχή τον λόγο του και θα καταθέσουμε αυτολεξεί ότι "εκφράζει" γραπτά ο ίδιος στα ποιήματα του, κάνοντας σχετικές αναφορές. Να δούμε πως είναι αλληλένδετα τα: Θέλω -Πρέπει-Μπορώ!!!

Λέει στο ποίημά του: « Μέρες του 1896» ο Καβάφης:
«εξευτελίστην πλήρως από μια ερωτική ροπή του (έμφυτη μολοντούτο)»

Λέει στο ποίημά του «Ομνύει»:
«ομνύω κάθε τόσο να αρχίσω μια καλή ζωή»

Λέει στο ποίημά του «Η πόλις»:
«είπες θα πάγω σε άλλη γη θα πάγω σε άλλη θάλασσα»
«έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες(εδώ) …σ’ όλη τη γη τη χάλασες»

Σεφέρης Γεώργιος - Ελένη / Ανάλυση του Καραμπάτσου Αντώνη

του Καραμπάτσου Αντώνη

Σεφέρης Γεώργιος - Ελένη

1. "Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες''.

2. Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,

3. σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους

4. στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές

5. αυτών που ξέρουν πως δε θα γυρίσουν.

6. Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς μέσα στη νυχτωμένη μνήμη

7. βήματα και χειρονομίες. δε θα τολμούσα να πω φιλήματα.

8. και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.

9. "Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες".

10. Ποιες είναι οι Πλάτρες; Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;

11. Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας ονόματα πρωτάκουστα:

12. καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες των ανθρώπων

13. ή των θεών.

14. η μοίρα μου που κυματίζει

15. ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα

16. και μιαν άλλη Σαλαμίνα

17. μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι.

18. Το φεγγάρι