Τι λένε για την Ελλάδα τα σχολικά βιβλία της Αλβανίας;

Πώς παρουσιάζουν τους Έλληνες τα σχολικά βιβλία στην Τουρκία;

Τι λένε τα σχολικά βιβλία των Σκοπίων για την Ελλάδα;

Ανήμερα

Η 25η Νοεμβρίου 2020 είναι η μέρα που διάλεξαν οι σχεδιαστές και οργανωτές της ελληνογερμανικής Πλατφόρμας MOG, Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα, για να την παρουσιάσουν στη Γερμανία. Την παρουσίαση της πλατφόρμας στα γερμανικά θα ακολουθήσει και μια άλλη στα ελληνικά στις 2 Δεκεμβρίου. Χρηματοδοτείται από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών με μικρή συμμετοχή του Ιδρύματος Νιάρχος και στόχο έχει να χρησιμοποιηθεί σε ελληνικά και γερμανικά σχολεία δίνοντας τη δική της εκδοχή για την Κατοχή στην Ελλάδα και συμβάλλοντας έτσι στη φιλία των δύο λαών. Ωστόσο δημιουργεί σκέψεις για δύο πράγματα.

Πρώτον, ότι δεν εξισώνει σαφώς θύτες και θύματα, όμως ο «ουδέτερος» και στην ουσία μεροληπτικός τρόπος παρουσίασης ανοίγει τον δρόμο για κάτι τέτοιο. 

Και, δεύτερον, ότι υπηρετεί την υπόσκαψη των σημαντικών προσπαθειών του Συμβουλίου για τις γερμανικές οφειλές για τα εγκλήματα των Γερμανών στην κατεχόμενη Ελλάδα, αφού τις αρνείται και λειτουργεί ως υποκατάστατό τους. Ανήμερα της πράξης εκείνης στον Γοργοπόταμο γίνεται έτσι η ευκαιρία για να προβληθεί μια πρωτοβουλία που υποσκάπτει τη μνήμη και την αντίσταση των Ελλήνων.

Πέπη Ρηγοπούλου/Από την Εφημερίδα των Συντακτών

«Τι γυρεύεις και μας ήρθες παράφωνος να φαρμακώσεις τις γιορτές μας;»

Ευριπίδη «Φοίνισσαι».

25 Νοεμβρίου: Ημέρα μνήμης της Εθνικής Αντίστασης. Σαν σήμερα ενωμένοι, 25 Νοεμβρίου 1942, αυτοί που αντιστέκονταν στον ιμπεριαλισμό και την εθνοκάθαρση του γερμανικού ναζισμού και του ιταλικού φασισμού κατέφεραν ένα καίριο πλήγμα εναντίον τους ανατινάζοντας τη γέφυρα του Γοργοπόταμου. Οσα έχουν καταγραφεί δεν αρκούν για να δώσουν το μέγεθος και τις συνέπειες εκείνης της παραδειγματικής πράξης: Κορυφαία στιγμή εθνικής ενότητας του λαού μας. Γόνιμη συνεργασία με τη συμμαχική αποστολή. Αγωνιστικό παράδειγμα για την αντίσταση σε όλη την Ευρώπη.

Οι συνέπειες του Εμφυλίου καθυστέρησαν τη συνάντηση του συνόλου των αντιστασιακών στον ίδιο τόπο μνήμης. Οταν αυτό έγινε στις 29 Νοεμβρίου του 1964 ήταν ένα συμβάν. Υστερα από τόσα χρόνια σήμαινε την ολοκλήρωση του πένθους και τη διαδικασία επούλωσης του τραύματος. Η έκρηξη που σκότωσε δεκατρείς και τραυμάτισε πολύ περισσότερους ανθρώπους, δηλητηρίασε την ώρα της χαράς και προανήγγειλε τη στημένη από τις ΗΠΑ άνοδο της χούντας που επιχείρησε να ζωντανέψει το σενάριο του εθνικού διχασμού.

Χρειάστηκε να βιώσει ο τόπος μας την εφτάχρονη υποτροπή της χούντας με μεγάλες συνέπειες για ανθρώπους, ανάσχεση της κουλτούρας της Ελλάδας και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο για να συνυπάρξουν στον ίδιο τόπο μετά τη Μεταπολίτευση όλοι αυτοί που μας χάρισαν την κρυμμένη βαθιά μέσα μας πεποίθηση ότι υπάρχει πάντα δρόμος αντίστασης. Το 1982 πραγματοποιήθηκε επιτέλους ο εορτασμός του έπους του Γοργοπόταμου, χωρίς καμιά αρνητική συνέπεια σε μια Ελλάδα που ένιωθε ότι μπορούσε να ελπίζει.

Η 25η Νοεμβρίου 2020 είναι η μέρα που διάλεξαν οι σχεδιαστές και οργανωτές της ελληνογερμανικής Πλατφόρμας MOG, Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα, για να την παρουσιάσουν στη Γερμανία. Την παρουσίαση της πλατφόρμας στα γερμανικά θα ακολουθήσει και μια άλλη στα ελληνικά στις 2 Δεκεμβρίου. Χρηματοδοτείται από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών με μικρή συμμετοχή του Ιδρύματος Νιάρχος και στόχο έχει να χρησιμοποιηθεί σε ελληνικά και γερμανικά σχολεία δίνοντας τη δική της εκδοχή για την Κατοχή στην Ελλάδα και συμβάλλοντας έτσι στη φιλία των δύο λαών. Ωστόσο δημιουργεί σκέψεις για δύο πράγματα.

Πρώτον, ότι δεν εξισώνει σαφώς θύτες και θύματα, όμως ο «ουδέτερος» και στην ουσία μεροληπτικός τρόπος παρουσίασης ανοίγει τον δρόμο για κάτι τέτοιο. 

Και, δεύτερον, ότι υπηρετεί την υπόσκαψη των σημαντικών προσπαθειών του Συμβουλίου για τις γερμανικές οφειλές για τα εγκλήματα των Γερμανών στην κατεχόμενη Ελλάδα, αφού τις αρνείται και λειτουργεί ως υποκατάστατό τους. Ανήμερα της πράξης εκείνης στον Γοργοπόταμο γίνεται έτσι η ευκαιρία για να προβληθεί μια πρωτοβουλία που υποσκάπτει τη μνήμη και την αντίσταση των Ελλήνων.

«Δεν θα υποστηρίζαμε πρόγραμμα που χρηματοδοτεί υστερόβουλα η Γερμανία ενώ αρνείται τις αποζημιώσεις»

O πρώην βουλευτής και πρώην πρόεδρος της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών /

Αμφισβείται η αξιοπιστία του προγράμματος «Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» (MOG) του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που προχθές παρουσίασε την εκπαιδευτική του πλατφόρμα, μετά και τη διάψευση των Τριαντάφυλλου Μηταφίδη και Χαράλαμπου Νανακούδη, οι οποίοι ξεκαθαρίζουν ότι δεν συμμετείχαν σε αυτό και ότι δεν στηρίζουν δραστηριότητες, που υστερόβουλα χρηματοδοτεί η γερμανική κυβέρνηση την ώρα μάλιστα που αρνείται έστω και να συζητήσει τις οφειλές της προς την Ελλάδα για τις ναζιστικές θηριωδίες. 

Το πρόγραμμα χρηματοδοτήθηκε από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον» του υπουργείου Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και το Ίδρυμα «Erinnerung, Verantwortung und Zukunft» και συγκρότησε ένα αρχείο προφορικών μαρτυριών για την εύρεσή των οποίων απηύθυνε στην ιστοσελίδα του «θερμές ευχαριστίες για τη βοήθεία τους» σε 29 άτομα. 

Ωστόσο, τόσο ο κ. Μηταφίδης, πρώην Πρόεδρος Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, όσο και ο κ. Νανακούδης, εκπρόσωπος Συλλόγου Θυμάτων Ολοκαυτώματος Χορτιάτη, εξέφρασαν τη μεγάλη τους έκπληξη γιατί αναφέρονταν και τα δικά τους ονόματα.

«Όσο κι αν ψάξαμε στη μνήμη μας, δεν βρήκαμε κανένα στοιχείο που να πιστοποιεί οποιασδήποτε μορφής ανάμειξή μας στην παραπάνω δραστηριότητά σας» τόνισαν σε επιστολή τους προς το MOG ζητώντας «όχι μόνον για λόγους ακρίβειας αλλά και ουσίας» την απαλειφή των ονομάτων τους, τα οποία στη συνέχεια διαγράφηκαν από τη λίστα.

Ο πρώην βουλευτής και το μέλος της Κίνησης Πολιτών Χοριτάτη επισημαίνουν στο κείμενο διαμαρτυρίας πως το Βερολίνο αρνείται ακόμα και να συζητήσει με την ελληνική κυβέρνηση για τις - και κατά το Διεθνές Δίκαιο- απαράγραπτες αξιώσεις της χώρας μας, λόγω των ανεπανόρθωτων ανθρωπιστικών και υλικών καταστροφών που υπέστη κατά τη διάρκεια της ναζιστικής-φασιστικής κατοχής.

Θυμίζουν, τέλος, ότι οι αξιώσεις αυτές «τεκμηριώνονται με απαρασάλευτα τεκμήρια στην από 27/7/2016 Έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, στην οποία στηρίχτηκε η από 17/4/2019 Απόφαση της Βουλής των Ελλήνων και η από 4/7/2019 Ρηματική Διακοίνωση της ελληνικής προς τη γερμανική κυβέρνηση, που την απέρριψε κατά την “κλασική” πλέον, στείρα άρνησή της».

Δούρειος Ίππος του Βερολίνου: Στόχος η ελληνική νεολαία

Η Γερμανία, η παραχάραξη της ιστορίας της Εθνικής Αντίστασης και οι οφειλές προς την Ελλάδα

Του Αριστομένη Συγγελάκη*

Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγε κάποιος ότι υπάρχει ακαδημαϊκό πρόγραμμα γερμανικού πανεπιστημίου εν έτει 2020 που, αναφερόμενο στον λιμό της Κατοχής, υιοθετεί την άποψη του διαβόητου Γιόζεφ Γκέμπελς, ότι, τάχα, υπεύθυνη για την πείνα στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής ήταν η «βίαιη βρετανική πολιτική του ναυτικού αποκλεισμού» και όχι η ληστρική πολιτική του Γ’ Ράιχ;

Κι όμως! Η ιστοσελίδα του προγράμματος «MOG - Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα», που χρηματοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών της ΟΔΓ και ελληνικό γνωστό ίδρυμα, στο σχετικό με τον λιμό της Κατοχής σύντομο κείμενό της φιλοξενεί, στην αρχή μάλιστα, απόσπασμα τοποθέτησης του υπουργού Προπαγάνδας της ναζιστικής Γερμανίας! Όχι για να δείξει, με τα ίδια τα απεχθή λόγια του Γκέμπελς, πόσο φρικώδης, βίαιη και διεστραμμένη ιδεολογία και πρακτική ήταν ο ναζισμός, αλλά, αντίθετα, για να απομειώσει και να αποσείσει την ευθύνη του Γ’ Ράιχ για την πρωτοφανών διαστάσεων πείνα που θέρισε τον πληθυσμό της Ελλάδας την περίοδο της Κατοχής!

Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύονται κάποιοι ιστορικοί και άλλοι, που, ηθελημένα ή αθέλητα, παρακάμπτουν τα ίδια τα αρχεία του Γ’ Ράιχ και της Βέρμαχτ, απ’ όπου αναδεικνύεται σε όλη του την έκταση το πρωτοφανές πλιάτσικο στο οποίο επιδόθηκε η ναζιστική Γερμανία γρήγορα, μεθοδικά και αποφασιστικά: θέτοντας με ευφάνταστους τρόπους υπό τον έλεγχό της τα μεταλλεία, τις εταιρείες παραγωγής ενέργειας, τα εργοστάσια πολεμοφοδίων, τις βιομηχανίες, τις τράπεζες και κάθε λογής παραγωγικές επιχειρήσεις· μέσω του κλήρινγκ αλλά και τυπώνοντας μάρκα κατοχής μηδενικής αξίας· κλέβοντας ξεδιάντροπα τη σταφίδα, το ελαιόλαδο, το κρέας, τις πατάτες και όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα της χώρας μας· υποχρεώνοντας την Ελλάδα να της χορηγήσει το κατοχικό δάνειο την ώρα που κορυφωνόταν ο λιμός! Αναμφισβήτητα, ο βρετανικός αποκλεισμός όξυνε τις συνέπειες του λιμού, αλλά δεν ήταν η κύρια αιτία του. Όχι τυχαία, πουθενά στην ιστοσελίδα του προγράμματος δεν υπάρχει αναφορά στο έργο του σπουδαίου Γερμανού ιστορικού Μάρτιν Ζέκεντορφ, που τεκμηρίωσε με ντοκουμέντα της Βέρμαχτ τι πραγματικά έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα.