– Αχ Δημοκρατία...

Ω δημοκρατία, ποι προβιβάς ημάς ποτε;

– Αχ Δημοκρατία, πού θα μας οδηγήσεις;

Αριστοφάνης, 445-386 π.Χ. (Όρνιθες)

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η δημοκρατία είναι ιερή

 του Στάθη Κεφαλούρου

       Ομολογώ πως δεν γνώριζα ότι ο δομικός παραλληλισμός ανάμεσα σε θεολογικές και πολιτικές έννοιες θεμελιώθηκε πριν έναν ολόκληρο αιώνα στο έργο του σπουδαίου Γερμανού  πολιτικού επιστήμονα και νομικού Carl Schmitt. Εξεπλάγη όμως  όταν διάβασα ότι κι εκείνος  στην  περίφημη  Πολιτική  Θεολογία του, έργο του 1922, καταπιάνεται αρχικά με την έννοια του θαύματος, το θαύμα της εξαίρεσης, όπως το αποκαλεί. Εκείνος το χρησιμοποιεί για να χαρακτηρίσει ως θαύμα την απόφαση του εκάστοτε θεματοφύλακα του κράτους να παρέμβει ωσάν Θεός  σε κρίσιμες και έκτακτες στιγμές, προκειμένου να σώσει το κράτος από τον εχθρό, που εκείνα τα χρόνια ήταν κατά Schmitt ο φιλελευθερισμός. Ακόμα κι αν χάριν της συζήτησης  αποδεχθούμε ως δόκιμη την αναγωγή μιας πολιτικής απόφασης στην σφαίρα του θείου και του θαύματος, τότε σίγουρα αυτή η πολιτική θεολογία είναι αυταρχική. Την κατανοούμε όμως, διότι τόσο αυτή όσο και ο συγγραφέας της αποτελούν πνευματικά παιδιά της δυτικής ευρωπαϊκής παράδοσης, που είχε σαν πυλώνες της το ρωμαϊκό δίκαιο και τον ρωμαιοκαθολικισμό. Δεν θα εξετάσουμε όμως στο άρθρο αυτό την μεγάλη επίδραση που τελικά άσκησε η πολιτική αυτή θεολογία πρώτα σε δεξιούς, μετά σε αριστερούς , ακόμα και σε νεοφιλελεύθερους σήμερα.

         Εμείς εδώ στο σταυροδρόμι δύσης και ανατολής σαν καλοί και πιο επιεικείς χριστιανοί, θα  πιάσουμε το θαύμα από αλλού. Έχω επισημάνει και άλλοτε πως ειδικά στην εποχή μας οφείλουμε να ξεκινάμε το νόημα των λέξεων από την κυριολεξία τους. Για πολλά χρόνια ακούμε να μιλάνε για το θαύμα της αρχαίας  αθηναϊκής δημοκρατίας και μάλλον όλα αυτά τα χρόνια εκλαμβάναμε την λέξη θαύμα ωσάν ένα καλολογικό στοιχείο, μια ωραία παρομοίωση. Τί είναι όμως θαύμα; Τι εννοεί ως θαύμα ο λαός μας; Ένα απίθανο συμβάν που προκαλεί θαυμασμό και κατάπληξη. Η απροσδόκητη μεταβολή μιας ύλης ή μιας κατάστασης εμπίπτει απόλυτα στην έννοια ενός θαύματος. Έρχεται π.χ. σ’ ένα παραμύθι μια μάγισσα και με το μαγικό της ραβδάκι  μετατρέπει τον βάτραχο σε πρίγκηπα, θαύμα. Ακόμα καλύτερα, και μέσα στην τρέχουσα ιστορία, έρχεται ο Χριστός στην Ιεριχώ και πέφτει στα πόδια του ένα τυφλός «Κύριε, θέλω  πίσω το φως των οφθαλμών μου» του είπε, και ο Ιησούς του απαντά «ανάβλεψε, η  πίστη σου σ’ έσωσε» και αμέσως πήρε πίσω το φως  των οφθαλμών του, θαύμα.