«God save the Queen, the fascist regime»

«God save the Queen,

the fascist regime»

Αλέκος Μιχαηλίδης

Ξεκίνησαν στην Αγγλία και σε πρώην αποικίες οι εορτασμοί για το Πλατινένιο Ιωβηλαίο της βασίλισσας Ελισάβετ, της δεύτερης. Η ίδια απήλαυσε το πλήθος, τον στρατό και τα αεροσκάφη που συμμετείχαν στον εορτασμό για τα 70 χρόνια της μοναρχίας της, αφού είχε δηλώσει πως εμπνέεται από την καλή θέληση που επιδεικνύεται απέναντι της αλλά και όσα έχουν επιτευχθεί όλα αυτά τα εβδομήντα χρόνια.

Όλα αυτά τα 70 χρόνια, από τις 2 Ιουνίου 1952, δεν είναι χρόνια για να γιορτάζονται. Η 96χρονη Ελισάβετ, μπορεί να λατρεύεται από τους Βρετανούς, μα αντιπροσωπεύει έναν θεσμό θεοσκότεινο, που προκαλεί τη μνήμη δεκάδων λαών, από την Ασία μέχρι την Αφρική, από την Ευρώπη μέχρι την Καραϊβική. Για εμάς, η βασίλισσα δεν θυμίζει τίποτε άλλο από τους απαγχονισμούς και τα βασανιστήρια, καθώς και όσα ακολούθησαν της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ίδια μονάρχης που γιορτάζει σήμερα ρεκόρ στον αγγλικό θρόνο, αγνόησε επιδεικτικά τις εκκλήσεις για ματαίωση των εκτελέσεων εννιά εικοσάρηδων. Δεν ήταν απόφαση δική της, μα μπορούσε να τους ματαιώσει.

Για εμάς, η βασίλισσα θυμίζει την αφαίμαξη των αποικιών, το δουλεμπόριο, τους σκλάβους, τις σφαγές και την αίσθηση της υπέροχης απέναντι στους ιθαγενείς που έβρισκε στις περιοδείες της. Για εμάς η βασίλισσα και τα λούσα της, αντιπροσωπεύουν ένα φονικό μείγμα χρυσού και αίματος, που δεν επιτρέπει σε πολλούς λαούς να προχωρήσουν. Για εμάς, η βασίλισσα Ελισάβετ ΙΙ και η 70χρονη μοναρχία της, δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κακόγουστο απομεινάρι του μεσαίωνα, που παρασιτεί σαν κτήνος σε κώμα και προσπαθεί εναγωνίως να δολοφονήσει την ιστορία. Μα η ιστορία δεν πεθαίνει. Μόνο η ιστορία.

Η στρατιωτική ανισορροπία Κύπρου-Κατεχόμενων & η προπαγάνδα του Ερσίν Τατάρ

Του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Φοβερά και τρομερά έλεγε χτες ο Ερσίν Τατάρ. Μας τρόμαξε. Θέλουμε να τους σφάξουμε και δεν το ξέρουμε; Έδωσε συνέντευξη στην τουρκική εφημερίδα “Τουρκίγε”, και είπε ότι κάποιοι έδωσαν στους Ελληνοκύπριους επιθετικά όπλα €300 εκατομμυρίων και «προσπαθούν να χύσουν αίμα». Οι Ελληνοκύπριοι! Που καταργούν φυλάκια και στήνουν εικονικές σκοπιές! «Παλαιότερα», έλεγε, «οι Ελληνοκύπριοι ήταν οπλισμένοι για αμυντικούς λόγους. Αυτή τη στιγμή, η γενική ιδέα έχει αλλάξει και 300 εκατ. ευρώ επιθετικά όπλα έχουν δοθεί στη νότια Κύπρο το τελευταίο διάστημα. Οι Ελληνοκύπριοι προσπαθούν να χύσουν αίμα και να σύρουν την Κύπρο πίσω στο χάος πριν το 1974».

Ήθελα νάξερα, όλοι αυτοί οι ούτως ειπείν «χρήσιμοι ηλίθιοι», που συνεχίζουν να κατηγορούν τους Ελληνοκύπριους για εθνικισμό και ξεσηκώνεται ο παγκοσμιοποιημένος εαυτός τους όταν πάει ένας περίεργος τύπος και γράψει ένα σύνθημα στον τοίχο τζαμιού, δεν έχουν λέξη να πουν για τον Τατάρ και τις ανοησίες του; Για το μίσος που εργολαβικά σπέρνει; Δεν τους ακούσαμε να ανησυχούν για όσα αραδιάζει κάθε μέρα. Δεν έκαναν καμιά διαδήλωση στα οδοφράγματα με πανό να γράφουν ότι είναι διχοτομιστής, όπως έκαναν του Αναστασιάδη. Τι στο καλό, βούλωσαν τα αυτιά τους από τη σκόνη;

Νιαζί Κιζίλγιουρεκ: Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι

του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο

Πολύ περισσότερη σημασία έχει η απάντηση του ευρωβουλευτή Νιαζί Κιζίλγιουρεκ από την καθαυτή απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου, μετά από πιέσεις και νομικές γνωματεύσεις, να τον συνταξιοδοτήσει τερματίζοντας την παρανομία να συντηρεί τη θέση του στο πανεπιστήμιο για όσα χρόνια θα είναι στην Ευρωβουλή. Η πλευρά του πανεπιστημίου, ούτως ή άλλως, έλεγε χτες -σε όλα τα ΜΜΕ διά στόματος πρύτανη- ένα σωρό αμπελοφιλοσοφίες για το γράμμα και το πνεύμα του νόμου και για το νόμο που είναι αναχρονιστικός και πρέπει να αλλάξει, λες και είναι κάτι συνηθισμένο να παραβιάζονται οι νόμοι από όσους τους θεωρούν αναχρονιστικούς. Αλλά, η απάντηση που έδωσε στη δημοσιότητα ο ευρωβουλευτής αναδεικνύει αυτό για το οποίο θα έπρεπε να αντιπαλεύει, -ή λέει ότι αντιπαλεύει- τον φυλετικό διαχωρισμό του κυπριακού λαού.

Όταν εκλέγηκε ευρωβουλευτής, αυτή η στήλη, στις 28/5/19, έγραψε ότι οφείλει να παίξει σημαντικό ρόλο «με τα μηνύματα που στέλνει», για να αναδειχθεί το γεγονός ότι «οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εκπροσωπεί την Κύπρο Τουρκοκύπριος. Φτάνει να εκλέγεται με τη δημοκρατική αρχή ένας άνθρωπος μία ψήφος. Σε ενιαία εκλογική περιφέρεια, σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, σε ενιαίο εκλογικό κατάλογο. Και όχι με βάση τον φυλετικό διαχωρισμό, που επιβάλλει η εκ περιτροπής εκλογή και οι ποσοστώσεις». Αυτό ήταν το βασικό μήνυμα της εκλογής του, που έπρεπε να αναδεικνύεται από όσους ειλικρινά θέλουν να τελειώσει το παραμύθι που προβάλλουν οι διχοτομιστές και οι διζωνιστές ότι Ε/κ και Τ/κ δεν μπορούν να ζήσουν μαζί και να ψηφίζουν και να ψηφίζονται με κριτήρια την αξία και την ικανότητα και όχι φυλετικά.

Σε λίγο θα μας πούν και εισβολείς που πρέπει να αποχωρήσουμε από την Κύπρο

του Άριστου Μιχαηλίδη | πρώτη δημοσίευση: Φιλελεύθερος της Κύπρου | 12/12/2021

Κάποτε στην Κύπρο, είναι ο τίτλος μιας προπαγανδιστικής σειράς της κρατικής τηλεόρασης της Τουρκίας. Γυρίστηκε στην Κύπρο με κύριο στόχο να αιτιολογήσει την τουρκική εισβολή αλλοιώνοντας την ιστορία μας. Έκανε πρεμιέρα τον περασμένο Απρίλιο και προκάλεσε αντιδράσεις ακόμα και ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους, λόγω των ακραίων ψευδολογιών που πρόβαλλε. Αντιδράσαμε κι εμείς λίγο, επιφανειακά, όπως πάντα, και μετά το ξεχάσαμε. Πρόσφατα έγραφα σε αυτή τη στήλη για τις συνεχείς αναφορές Τουρκοκυπρίων και Τούρκων πολιτικών γύρω από την ιστορία, που έγινε πια συστηματικό και ολοφάνερα οργανωμένο και με σκοπιμότητα.

Τον Οκτώβριο ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας και διοικητής των κατεχομένων, Φουάτ Οκτάι, μιλώντας για την Κύπρο, έλεγε πως «είναι ένα νησί το οποίο είναι δικό μας από το 1571». Να καταλάβουν, έλεγε, «ποιοι είναι η μειονότητα και ποιοι οι εισβολείς. Να τους το θυμίσουμε στους Έλληνες στους Ελληνοκύπριους και σε όλο τον κόσμο». Εννοούσε, ότι εκείνοι είναι ιδιοκτήτες κι εμείς, Ελλάδα και Ελληνοκύπριοι, οι εισβολείς. Παρομοίως και πολλοί άλλοι στην Τουρκία.

Πριν ένα μήνα, ο Ερσίν Τατάρ πήγε και σε δείπνο εργασίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου Κωνσταντινούπολης στην Κερύνεια κι εξηγούσε ότι «οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτού του νησιού είναι οι Οθωμανοί, οι Τούρκοι, δηλαδή εμείς. Το νησί κατακτήθηκε με την θυσία 80.000 πεσόντων. Από το 1571 μέχρι σήμερα διεξάγουμε αγώνα ύπαρξης». Έφερνε στα μέτρα του ακόμα και τη συμφωνία Οθωμανών – Βρετανίας του 1878. Η Αγγλία, έλεγε, καταπάτησε την συμφωνία ενοικίασης της Κύπρου που προνοούσε ότι όταν αποσυρόταν από το νησί θα το μεταβίβαζε ξανά στους Οθωμανούς.

Προχτές ακόμα, 8 Δεκεμβρίου, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, δήλωνε: «Θέλω να υπενθυμίσω ότι η μόνη κατοχή στο νησί πραγματοποιήθηκε το 1963, κι αυτό άνοιξε τον δρόμο για να εγκατασταθεί το 1964 στο νησί η ειρηνευτική δύναμη των Ηνωμένων Εθνών».

Αλλάξτε παραμύθι, είμαστε είδος υπό εξαφάνιση πλέον

από Άριστος Μιχαηλίδης 3 Οκτωβρίου 2021

του Άριστου Μιχαηλίδη | Από τον Φιλελεύθερο της Κυριακής (03/10/2021)

Είναι έξω από κάθε λογική να παρακολουθείς Ελληνοκύπριους πολιτικούς και άλλους να εφευρίσκουν επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τη συμπεριφορά της Τουρκίας, του Τατάρ, αλλά και του Γκουτέρες. Όλα εναντίον μας. Λες και προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι είναι οι Ελληνοκύπριοι που διατηρούν στρατό κατοχής σε έδαφος άλλης χώρας. Ακόμα και αυτές τις μέρες, της απροκάλυπτης τουρκικής βαναυσότητας, αλλά και του απόλυτου εξευτελισμού του ΟΗΕ, στην Κύπρο πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι πανέξυπνοι συνεχίζουν να αναδεικνύουν ευθύνες (τις όποιες ευθύνες) της ελληνοκυπριακής πλευράς μέσα από κομματικές διόπτρες και προσωπικές ατζέντες. Χωρίς ίχνος εθνικής πολιτικής (ή στρατηγικής ή τακτικής ή όπως άλλως μπορεί να λεχθεί η προσπάθεια σωτηρίας μας), που να αναδεικνύει την ουσία του προβλήματος μας ως χώρας, ως απειλούμενης κατεχόμενης πατρίδας, ως κοινότητας υπό εξαφάνιση.

Αλήθεια, ακόμα κι αν ισχύουν κατά γράμμα όσα κατηγορούν τον Νίκο Αναστασιάδη -παλινδρομήσεις, ιδεοθύελλες, διφορούμενες κι επικίνδυνες προτάσεις, απορριπτισμό- υπάρχει έστω κι ένα από όλα αυτά, έστω και ένα, που υπερτερεί στο ελάχιστο από το κορυφαίο, που αντιμετωπίζουμε: Την απροκάλυπτη πλέον τουρκική πολιτική προτεκτοροποίησης της Κύπρου; Η πρόταση, ας πούμε, της αποκεντρωμένης ομοσπονδίας, που για να εξηγούμαστε είναι μια επικίνδυνη πρόταση (για πολλούς λόγους, που καταγράψαμε ήδη αρκετές φορές), εμποδίζει την επανέναρξη των συνομιλιών ή και τη λύση, περισσότερο από ό,τι την εμποδίζει η Τουρκία, που επιμένει ότι αν γίνουν συνομιλίες θα γίνουν μεταξύ δύο κρατών και στη βάση της κυριαρχικής ισότητας;

Ήταν θαυμαστής του Σημίτη, υποστηρικτής του σχεδίου ΑΝΑΝ, έχει όλα τα προσόντα ως ενδοτικός και υποτελής του ξένου παράγοντα.
Γιατί όχι υπουργός του Μητσοτάκη;
Γι' αυτόν που ορίστηκε και δεν ανέλαβε πρόλαβε να στείλει
συγχαρητήρια ο πρέσβης των ΗΠΑ.
Για τον φρέσκο Κυπρο-Ευρωπαίο Επίτροπο θα στείλουν επαίνους ο Γ.Γ του ΟΗΕ, η μαντάμ Μέρκελ, ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (World Economic Forum), Κλάους Σβαμπ και οι Γκρίζοι Λύκοι.

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Αλέκος Μιχαηλίδης

Έτον δαμαί τζιαι δέτε τον τζι αν έσιει αΐπιν πέτε

«Τώρα κοκορεύεσαι επάνω στον εξώστη

και μιλάς στο πόπολο σαν τον ναυαγοσώστη»

Μέλος της νεολαίας «Ρήγας Φεραίος» του ΚΚΕ Εσωτερικού, εκ των στενών φίλων του Κώστα Σημίτη (ειδικά στα άγρια χρόνια πριν το 2004), ιδρυτής του γνωστού και μη εξαιρετέου Ομίλου Προβληματισμού για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας (ΟΠΕΚ), κυβερνητικός εκπρόσωπος των Γλαύκου Κληρίδη και Νίκου Αναστασιάδη, βουλευτής, ευρωβουλευτής, Ευρωπαίος Επίτροπος, φανατικός υποστηρικτής του σχεδίου Ανάν και από τους κύριους εκφραστές του «σκληρού» συμβιβασμού στο Κυπριακό. Ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι ο νέος υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας της Ελλάδας και ένας απόλυτα φιλόδοξος, επαγγελματίας πολιτικός που κατάφερε να μείνει στο προσκήνιο, ακόμα και μετά την ολοκλήρωση της θητείας του στην Κομισιόν.

Το Νεβρόζ του Θεόφιλου, ο Θεόφιλος του Νεβρόζ

 Ο Θεόφιλος ζει, επιμένει και μας καλεί σε έναν ρωμαλέο αγώνα αξιοπρέπειας: 

Η ελευθερία της Κύπρου περνά μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν.

Αλέκος Μιχαηλίδης

Το Νεβρόζ του Θεόφιλου, ο Θεόφιλος του Νεβρόζ

Έμελλε να «φύγει» τη μέρα του Νεβρόζ, αυτής της συγκλονιστικής γιορτής του Περσικού Νέου Έτους, 20 Μάρτη 1994. Προσηλωμένος και αφιερωμένος στο μανιφέστο της ζωής του: «Η ελευθερία της Κύπρου περνά μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν». Χτυπημένος από τις σφαίρες των πρακτόρων, που νόμισαν πως οι ιδέες πεθαίνουν. Με τη «Φωνή του Κουρδιστάν» στην αγκαλιά του, μέρες που εμείς –πιτσιρικάδες- μαθαίναμε τους Κούρδους στα φανάρια της Πλατείας Ελευθερίας, το μαράζι τους, τον κοινό μας πόνο για τον τουρκικό φασισμό.
Έμελλε να εκτελεστεί τη μέρα του Νεβρόζ, εκεί στη σημερινή οδό Θεόφιλου Γεωργιάδη στην Αγλαντζιά, αφήνοντας παρακαταθήκη ένα μεγάλο μέτωπο αντίστασης στον τουρκικό φασισμό. Αφήνοντας παρακαταθήκη τους τρεις γιούδες του, που κουβαλούν το χαμόγελό του μέχρι και σήμερα. Έλαχε να χτυπηθεί τη μέρα που οι Κούρδοι ανάβουν φωτιές στα βουνά της αντίστασης, για να γιορτάσουν τη «νέα μέρα», την άνοιξη, την Ελευθερία και την Πρωτοχρονιά, από πράκτορες που νόμισαν πως οι ιδέες πεθαίνουν.

 
Έμελλε να «αποχωρήσει» στο Νεβρόζ, όταν οι σύντροφοι Κούρδοι γιόρταζαν την επανάσταση κατά του τυραννικού Ντεχάκ, στα 612 π.Χ., με ηγέτη έναν απλό σιδηρουργό, τον Κάβα. Αφήνοντας παρακαταθήκη το μανιφέστο της ζωής του: «Η ελευθερία της Κύπρου περνά μέσα από τα βουνά του Κουρδιστάν». Και μπολιάζοντας αιώνια, μέσα από τις φωτιές του ανεπανάληπτου Νεβρόζ, τον κοινό, διεθνιστικό, εθνικοαπελευθερωτικό, αντικατοχικό, αντιφασιστικό, αγώνα Κούρδων και Κυπρίων.