ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ - αγροτική αναγέννηση - νέα αγροτικότητα

Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής

Είναι ένα από τα βιβλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του 2002 μάλιστα, εκδόσεις Γόρδιος, το οποίο, δυστυχώς, αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα. Η επικείμενη επισιτιστική κρίση το κάνει να διαβάζεται, όχι απλά με άλλη ματιά αλλά ως μια ιδιαίτερη πρόταση, έστω και καθυστερημένα, προς τους υπεύθυνους πολιτικούς, συνδικαλιστές και τους ασχολούμενους με τον αγροτικο-κτηνοτροφικό χώρο.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ένας σύγχρονος πολιτικός φιλόσοφος με όραμα, αποκαθιστά το νόημα των λέξεων, εισάγει νέους όρους και δίνει εμφατικά ιδέες και προτάσεις προς όλους, όσους τουλάχιστον έχουν διάθεση να δουν την πραγματικότητα από μια άλλη εναλλακτική οπτική. Το μοντέλο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την «αγρανάπαυση» των χωραφιών και των καλλιεργειών το πληρώνουμε διαρκώς. Όμως, αντί να συνέλθουμε συνεχίζουμε την ίδια πολιτική, αντικαθιστώντας μάλιστα καλλιέργειες με φωτοβολταϊκά!!! Αυτή είναι μία από τις σημερινές στρεβλώσεις.

Σ’ όλο το βιβλίο πλανάται το ερώτημα:

«Γιατί η Ελλάδα να μην είναι από τις πρώτες χώρες εξαγωγής αγροτικών προϊόντων και αντίθετα να είναι μια χώρα εισαγωγής; Γιατί οι κυβερνήσεις, τα κόμματα, οι ευρωβουλευτές δεν υπεράσπισαν τα συμφέροντα του ελληνικού αγροτικού τομέα στους θεσμούς της Ε.Ε.; Είναι γνωστό ότι, αν δεν υπήρχαν ευρωβουλευτές άλλων χωρών, σήμερα θα ήμασταν ακόμη στα νοθευμένα κρασιά. Θα ήμασταν, αντίστοιχα, στα σπορέλαια αφού ο σημερινός ένοικος του Μαξίμου πρότεινε να κόψουμε τις ελιές (εννοεί τον κ. Σημίτη). Οι εκπρόσωποί μας απουσιάζουν από τις μεγάλες μάχες της Μεσογειακής Γεωργίας και κτηνοτροφίας στις Βρυξέλλες».

Στο πόνημά του αποσαφηνίζει όρους, όπως για παράδειγμα αγρότης και γεωργός. Νοηματοδοτεί άλλους, όπως αγροφιλία, νέα αγροτικότητα, προσωποποιημένα προϊόντα, πολιτιστικοποίηση των αγορών, πολυτομεακότητα και πολυκεντρικότητα και κυρίως βάζει στο μεγάλο πλάνο την σύνδεση του χώρου, του χρόνου και του προϊόντος. Συνδυάζει την πολιτιστική κληρονομιά με την διατροφή, σχεδιάζει λεωφόρους σύνδεσης ιστορίας-γαστρονομίας-περιβάλλοντος ως μια νέα σύνθεση οικονομικής δραστηριότητας. Εστιάζει στις Περιφέρειες για τον κεντρικό ρόλο σ’ όλον αυτόν τον σχεδιασμό και τονίζει την αξία της αισθητικής στην συσκευασία του προϊόντος.

Αναδεικνύει το τοπίο, το ελληνικό αστικό και αγροτικό τοπίο, το οποίο συνδέει αρμονικά με όλες τις ενέργειες και δραστηριότητες της γης και ξαναφέρνει στην επιφάνεια το έδαφος, το ευλογημένο ελληνικό έδαφος, για την σημασία που έχει στην γεωργία και την κτηνοτροφία. Μιλάει για τα «κοιτάσματα» της ελληνικής αγροτικής παραγωγής, των πόρων, τα «κοιτάσματα» της ελληνικής γεύσης.

Την σχέση αυτού του τοπίου με το σημερινό, το γεμάτο γιγάντια αιολικά στα βουνά μας και άπειρα «καθρεφτάκια» στον κάμπο, πρέπει να την βρούνε και να την απαντήσουν οι σημερινοί υπεύθυνοι πολιτικοί! Άλλωστε όπως λέει σε άλλο σημείο του βιβλίου: 

«Οι καριερίστες, οι γραφειοκράτες δεν αγαπούν αυτό που κάνουν, ούτε αγαπούν τον τόπο τους. Κλέβουν διάφορες ιδέες, χρόνια κλέβουν τις ιδέες μας. Μας έκλεβαν οι πράσινοι, τώρα μας κλέβουν και οι μπλε. Όχι για να κάνουν κάτι ολοκληρωμένο αλλά για να συντηρούνται στις καρέκλες τους. Έτσι ο τόπος έμεινε, μένει στάσιμος. Βουλιάζει σε ένα περιβάλλον ανηθικότητας. Χρειάζονται άνθρωποι με άλλο διανοητικό και πολιτικό ήθος».

Παρ’ όλα αυτά οι ιδέες του παραμένουν διαυγείς τόσο για την περιφερειακή ανάπτυξη, όσο και για τους οδικούς άξονες, την σύνδεση λιμανιών και αυτοκινητοδρόμων, την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου, τα τοπικά προϊόντα, την γαστρονομία και πολλές άλλες, που έχουν κατατεθεί στο παρελθόν αλλά μάλλον σνομπαρίστηκαν από τους αποδέκτες.

Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν η κοινωνία μας, οι πολίτες, είχαν τον ίδιο τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη υλοποιητή κι όχι μόνο εκφραστή των ιδεών του!!! Έστω και έτσι αξίζει να διαβαστεί και να προσεχτεί ως ένα βιβλίο παρακαταθήκη για την ανάπτυξη του τόπου μας και τις παραγωγικές μας δυνατότητες.

Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ

..... Ενεργειακός θησαυρός στην Ανατολική Μεσόγειο

Τα πολύ πιθανά αποθέματα φυσικού αερίου της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου –σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις– διαμορφώνονται συνολικά σε 48 τρισ. Μ3. Κατά χώρα η κατανομή έχει ως εξής:

• Ελλάδα 27 τρισ Μ3.
• Κύπρος (κατά την εταιρεία Spectrum) 4 τρισ Μ3
• Ισραήλ (κατά την δική του Γεωλογική Υπηρεσία) 8 τρισ. Μ3
• Αίγυπτος (κατά την Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ – USGS Technical Report 2010) 9 τρισ Μ3.

Σημειώνεται ότι δεν συμπεριλαμβάνονται τα αποθέματα φυσικού αερίου στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Κρήτης και Κύπρου, ήτοι νότια των νήσων Κάσου, Καρπάθου, Ρόδου και Καστελλόριζου. Δεν συνεκτιμώνται, επίσης, τα αποθέματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στο Ιόνιο, στη χερσαία Δυτική Ελλάδα και στον Θερμαϊκό. Το 80% αυτών των ποσοτήτων είναι εξαγώγιμα προς την Ευρώπη, την Άπω Ανατολή και τις ΗΠΑ και ας φαίνεται το τελευταίο προς το παρόν αδύνατο.

Στις ανωτέρω εκτιμήσεις δεν συμπεριλαμβάνονται και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στον κόλπο της Σύρτης και πολύ πλησίον των θαλασσίων οικοπέδων νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτή η ποσότητα των 48 τρισ Μ3 φυσικού αερίου καθιστά την λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου την μεγαλύτερη λεκάνη φυσικού αερίου στον κόσμο. Εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις, τα αποθέματα φυσικού αερίου της Κύπρου και Ελλάδας ανέρχονται σε 31 τρισ Μ3. Για λόγους σύγκρισης και επειδή χρησιμοποιείται ως μέτρο και το κυβικό πόδι, σημειώνουμε ότι ένα Μ3 είναι κάτι περισσότερο από 35,315 κυβικά πόδια.

Δυνάμει ανταγωνιστής της Ρωσίας

Εάν οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν στην πράξη, το γεγονός ότι ο ενεργειακός θησαυρός στο μεγαλύτερο μέρος του προοπτικά θα πάει στην ευρωπαϊκή αγορά, μας καθιστά δυνάμει ανταγωνιστές της Ρωσίας, την στιγμή που στα σχέδια της ΕΕ είναι η απεξάρτηση από τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, ειδικά μετά την εισβολή στην Ουκρανία. Αναλυτικότερα, η έκταση των 10 στόχων στα δύο τεράστια οικόπεδα που είχαν παραχωρηθεί στην κοινοπραξία ExxonMobil, Total και ΕΛΠΕ είναι 2.000 km2 (όσο ο νομός Χανίων) ήτοι 20 φορές μεγαλύτερη από τον στόχο του κοιτάσματος “Ζορ”.

Αν αυτοί οι στόχοι έχουν την πληρότητα σε φυσικό αέριο που έχουν οι στόχοι των κοιτασμάτων “Ζορ” και “Καλυψώ” τότε οι αναμενόμενες ποσότητες θα είναι της τάξης των 16 τρισ. Μ3, ήτοι περισσότερο φυσικό αέριο από όσο έχουν αθροιστικά οι ΑΟΖ Αιγύπτου και Κύπρου. Πάντα κατά τις εκτιμήσεις, το χειρότερο σενάριο είναι ότι οι ποσότητες φυσικού αερίου σ’ αυτές τις δύο περιοχές να ανέρχονται όχι σε 16 τρισ. Μ3, αλλά μόνο σε 2 τρισ. Μ3.

Όλη η ανάρτηση...Ο αμύθητος ενεργειακός θησαυρός που κρύβει και η ελληνική ΑΟΖ

"Α Γ Ρ Ο Φ Ι Λ Ι Α -Αγροτική αναγέννηση-Νέα Αγροτικότητα"

Κάποιοι είχαν προειδοποιήσει αυτούς που τώρα πανικόβλητοι μας προειδοποιούν για αγροδιατροφική και επισιτιστική κρίση.
Είχαν προτείνει ένα νέο αναπτυξιακό τρόπο Γεωργίας και αγροτικού χώρου.
Ο Μ Ι Χ Α Λ Η Σ  Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ι Δ Η Σ  στο βιβλίο του,  "Α Γ Ρ Ο Φ Ι Λ Ι Α
-Αγροτική αναγέννηση-Νέα Αγροτικότητα", έγραφε στο οπισθόφυλλο:

"... Η τάση αυτή της αντιαστικοποίησης ουσιαστικά διεκδικεί μιαν άλλη μορφή οργάνωσης του χώρου, χρήσης του εδάφους.
... Η οικονομία μιας χώρας είναι ο πολιτισμός της, το στιλ ζωής των κατοίκων της. Αυτό δημιουργεί μία αισθητική πολιτισμική αλλά και παραγωγική σφαίρα, μία σφαίρα δημιουργίαςσε εθνικό επίπεδο. Αυτό το στυλ πρώτα σε προστατεύει και δεύτερον αυτό εξάγεις. Δεν είναι ή δεν είναι μόνο ζήτημα δασμών.
... Επόμενα ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο Γεωργίας και αγροτικού χώρου σημαίνει ανάκτηση δύο ιστορικών ποιοτικών λειτουργιών του.
Πρώτον, την παραγωγή υλικών αγαθών τροφής για την υγεία, την αναπαραγωγή και την ευχαρίστηση μας. Η εξέλιξη αυτή αναδεικνύει το ένα πεδίο ανάπτυξης του νέου αγροτικού προτύπου. Αυτό της ανακάλυψης και ανάδειξης των τυπικών παραδοσιακών προϊόντων των ελληνικών περιφερειών, των βιολογικών προϊόντων, των διαδικασιών ελέγχου και πιστοποίησης της παραγωγής...
... Η δεύτερη λειτουργία που θα καθορίσει τη νέα εξέλιξη του αγροτικού χώρου είναι αυτής της παραγωγής τοπίου..."

Ο Βασίλης Λαγός , κοινωνός και πρωτεργάτης της κίνησης για ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης του τόπου στην Ήπειρο γράφει:

Με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, γίνεται πολύς λόγος τελευταία για την επάρκεια τροφίμων και τον πρωτογενή τομέα . Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι ο όρος "πρωτογενής τομέας" είναι πια ανεπαρκής και η χρήση του υποδηλώνει διανοητική οκνηρία,
εδώ και δεκαετίες ο σωστός όρος είναι "αγρο-διατροφικός τομέας", δεν χρειάζεται νομίζω να εξηγήσω τον λόγο.

Η Ελλάδα έχει κοιτάσματα Φυσικού Αερίου. Έχω δει χάρτες: Γιώργος Αϋφαντής πρέσβης - Στγός Τζούμης

Μετά το 8΄: Η Ελλάδα έχει κοιτάσματα Φυσικού Αερίου. Έχω δει χάρτες

► Ο πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφαντής και διπλωματικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ► Ο Λάμπρος Τζούμης είναι αντιστράτηγος ε.α. Απόφοιτος της Σχολής Διοίκησης Επιτελών του Στρατού Ξηράς, της Ανωτάτης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου και της Σχολής Εθνικής Άμυνας.

Ο East Med και το ελληνικό φυσικό αέριο σε ουκρανικό φόντο

Του Αντώνη Φώσκολου

 

4.6

 

(25)

Πριν αναφερθώ στο θέμα που προέκυψε από το non paper του State Department για την τύχη του αγωγού East-Med, θα κάνω ένα παραλληλισμό που αφορά τη διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για την Ουκρανία. Προ ημερών, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μ. Ζαχάροβα, δεξί χέρι του Σ. Λαβρώφ, είπε ότι η διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για την Ουκρανία σχετίζεται με το ποιά χώρα, η ΗΠΑ ή η Ρωσία, θα ελέγχει την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης και ιδιαίτερα την τροφοδοσία της σε φυσικό αέριο. Θα είναι το πανάκριβο υγροποιημένο σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ ή το Ρωσικό φυσικό αέριο που προέρχεται από την χερσόνησο Γιαμάλ της δυτικής Σιβηρίας; Αυτή είναι η αλήθεια.

Μια παρεμφερής περίπτωση είναι αυτή μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά που αφορά πάλι την τροφοδοσία της Ευρώπης με καναδικό φυσικό αέριο, που θα προερχότανε  από την Αλμπέρτα του Καναδά. Ο αγωγός  φυσικού αερίου με προέλευση από την Αλμπέρτα θα όδευε προς το Χάλιφαξ της Νέας Σκωτίας (Καναδάς). Αυτός ακυρώθηκε διότι οι Ινδιάνοι από όπου θα περνούσε ο αγωγός ξεσηκώθηκαν εναντίον της κατασκευής του. Το ίδιο συνέβη και με τον αγωγό Keystone XL που θα μετέφερε αργό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα στις ΗΠΑ.  Η κατασκευή εγκρίθηκε προ τετραετίας από τον πρόεδρο Τραμπ, αλλά, τώρα η κατασκευή του ακυρώθηκε από τον πρόεδρο Biden με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός της Αλμπέρτας να ζητάει την επέμβαση της δικαιοσύνης.

Βεβαίως η ανυπαρξία ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ έδωσε την ευκαιρία «δύο γάιδαροι να μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα». Δε γνωρίζω τι έχει κάνει μέχρι σήμερα η ευρωπαία Επίτροπος Ενέργειας  Kadri Simpson η οποία αμείβεται, από τον Δεκέμβριο του 2019, με 1.000 ευρώ την ημέρα ή με 360.000 ευρώ το χρόνο και ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική δεν έχουμε δει.

Το ενεργειακό έλλειμμα της Ευρώπης

Η Ευρώπη μέχρι το 2050 θα χρειαστεί επί πλέον ποσότητες φυσικού αερίου της τάξης των 240 δις κυβικών μέτρων (m3) το χρόνο, πέραν των 400 δις m3 που σήμερα καταναλώνει. Έτσι κατασκεύασε σταθμούς υποδοχής φυσικού αερίου γνωρίζοντας ότι η Ρωσία δε θα μπορεί να καλύψει αυτό το τεράστιο επί πλέον έλλειμμα των 240 δις m3. Εισάγει, λοιπόν, από τις ΗΠΑ 68 δις m3 φυσικού αερίου και, με τιμή περίπου $25/1000 κυβικά πόδια (ft3), δαπανάει $60 δις/έτος. Το σχιστολιθικό φυσικό αέριο το προμηθεύεται ως υγροποιημένο από το Τέξας (λεκάνες Permian Basin, Eagle και Fort Barnett) και η μεταφορά προς την Ευρώπη γίνεται με LNG πλοία, κυρίως ελλήνων εφοπλιστών.

Επί πλέον εισάγει 44.5 δις m3 φυσικού αερίου από την Βόρειο Αφρική εκ των οποίων τα 10 δις m3 προέρχονται από την Αίγυπτο. Αυτή η λεπτομέρεια έχει σημασία διότι ορισμένοι έλληνες δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι η Αίγυπτος έχει πολύ φυσικό αέριο που μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Δυστυχώς τις περισσεύουν μόνο 10 δις m3/έτος τα οποία ήδη εξάγει προς την Ευρώπη υπό μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο East–Med είναι σε θέση να παραδώσει στην Ευρώπη 20 δις m3 φυσικού αερίου στη μισή τιμή. Αυτό δεν το θέλει η Αμερική, γι’ αυτό το non paper περί ακαταλληλότητας του East-Med με τo οποίo συμφωνεί και ο έλληνας Υπουργός Εξωτερικών διότι χαλάει την αγορά με τις χαμηλές τιμές.

Επίσης, η Ευρώπη εισάγει 21.5 δις m3 υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Ρωσία και 18 δις m3 από το Κατάρ. Το σύνολο των εισαγωγών ανέρχεται σε 153 δις m3 φυσικού αερίου. Άρα οι ανάγκες της ΕΕ που είναι 240 δις m3 /έτος φυσικού αερίου, δεν ικανοποιούνται. Υπάρχει ένα έλλειμμα της τάξης των 87 δις m3. Φανταστείτε τι θα γίνει αν η Αμερική πετύχει να σταματήσει οριστικά η τροφοδοσία της ΕΕ με ρωσικό φυσικό αέριο της τάξης των 50 δις m3/ετος που θα διοχετεύεται μέσω του Nord Stream 2. Αυτή η επιδίωξη των ΗΠΑ είναι και η αιτία της ουκρανικής κρίσης. Η Ευρώπη θα έχει ένα έλλειμμα φυσικού αερίου των 137 δις m3/έτος.

ΛΑΡΚΟ – Ξεπούλημα: Αδιανόητο έγκλημα με στοιχεία και αριθμούς!

Συνέντευξη του Δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ.Βασίλη Λύκου στον Ν.Μπογιόπουλο (Realfm, 16/2/2022)

 ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το αδιανόητου μεγέθους έγκλημα που συνιστά για τον τόπο, για την οικονομία της χώρας και για τον εργαζόμενο λαο το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ, καταγράφηκε με στοιχεία και αριθμούς στην εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου στον Realfm (16/2/2022). 

Παρακολουθήστε την συνέντευξη που παραχώρησε ο Δρ. Ολοκληρωμένης Περιβαλλοντικής Διαχείρισης του Πανεπιστημίου Κρήτης κ.Βασίλης Λύκος, ο οποίος εξήγησε, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία,  πως ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ σημαίνει, ταυτόχρονα, ξεπούλημα του ορυκτού πλούτου της χώρας και παραχώρηση πακτωλού δισεκατομμυρίων σε ντόπιους και ξένους ‘επενδυτές”, την στιγμή που αυτά τα σίγουρα κέρδη μπορούν να μπαίνουν στο δημόσιο ταμείο για πολλές δεκαετίες . 

(για να συνδεθείτε στο Youtube Ημεροδρόμος εδω: https://www.youtube.com/…/UCxie6LbZmhvlpY5TCA4sirg/videos και πατήστε “Εγγραφή”)

***

Οι αντοχές της Ευρώπης και το ρωσικό φυσικό αέριο

Πηγή φώτο

Του Γιάννη Μανιάτη από το προφίλ του στο facebook

Στη ρωσο-ουκρανική κρίση λόγω Κριμαίας, αρχές 2014, η Ελλάδα είχε την προεδρία της ΕΕ. Ο κίνδυνος διακοπής της ροής ρωσικού Φυσικού Αερίου (Φ.Α.) προς Ελλάδα και Βουλγαρία ήταν προ των πυλών, με το βαρύ χειμώνα σε εξέλιξη. Ως προεδρεύων του Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας, συναντήθηκα με το Διευθύνοντα Σύμβουλο της Gazprom Αλεξέι Μίλλερ. Μετά τη δίωρη συνάντησή μας, είχε διαμορφωθεί η πρόταση να βοηθηθεί χρηματοδοτικά από την ΕΕ η τότε Ουκρανική κυβέρνηση, ώστε να δώσει προκαταβολή περίπου 200 εκατ. € στη Ρωσία, έναντι του συνολικότερου ποσού που (κατά τη Ρωσία) χρωστούσε, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος άμεσης διακοπής της ροής αερίου. Την επόμενη μέρα, συγκάλεσα έκτακτη τηλεφωνική διάσκεψη των υπουργών ενέργειας της ΕΕ-28, με την παρουσία του αρμόδιου επιτρόπου, προκειμένου να συζητήσουμε τη συγκεκριμένη πρόταση.

Στο ξεκίνημα της συζήτησης, μετά τη δική μου εισαγωγή, οι πρώτοι υπουργοί τοποθετήθηκαν θετικά. Στη συνέχεια όμως, υπήρξε από συγκεκριμένη πλευρά (δεν μπορώ να γίνω πιο συγκεκριμένος), κάθετη αντίρρηση, με το επιχείρημα ότι θα έπρεπε η Ουκρανία να λύσει μόνη της το πρόβλημα. Στο εύλογο σχόλιο μου, ότι προφανώς λόγω οικονομικής αδυναμίας της Ουκρανίας αυτό δεν μπορούσε να συμβεί, η ανταπάντηση ήταν να πουλήσει το δίκτυο Φ.Α. της, με αποκάλυψη ότι υπάρχουν ήδη τουλάχιστον 3 ενδιαφερόμενες ιδιωτικές εταιρείες. Την οργισμένη αντίδραση μου, ότι θεωρώ τη συγκεκριμένη πρόταση απαράδεκτη και αρνούμαι να τη βάλω για συζήτηση, να ζητήσουμε από μια χώρα να πουλήσει σε εποχή κρίσης, ένα από τα βασικότερα περιουσιακά στοιχεία του λαού της, ενώ ως ΕΕ έχουμε υποσχεθεί να τη στηρίξουμε, την αποδέχτηκε τελικά η μέγιστη πλειοψηφία των υπουργών ενέργειας που συμμετείχαν.

Το παραπάνω συμβάν είναι μόνο ένα από τα πολλά που συμβαίνουν σε ταραγμένες εποχές και περιοχές.

Η τρέχουσα κρίση για άλλη μια φορά βρήκε αδιάβαστη την ΕΕ. Μόλις πριν λίγες μέρες άρχισε να μιλά η ηγεσία της με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, τον εμίρη του Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν, για διαφοροποίηση των προμηθειών φυσικού αερίου. Οι 141 υπόγειοι αποθηκευτικοί χώροι Φ.Α. της Ευρώπης (σύμφωνα με την CEDIGAZ), κινδυνεύουν να αδειάσουν, αφήνοντας τα κράτη – μέλη στο έλεος του χειμώνα. Αρχές Ιανουαρίου είχαν 54% πληρότητα και πιθανά στο τέλος Φεβρουαρίου να φτάσουν στο 20-25%, πολύ κοντά στα τεχνικά ελάχιστα για την ομαλή και ασφαλή λειτουργία τους. [Η Ελλάδα δυστυχώς ενώ έχει έτοιμη από το 2013-4, τη μελέτη ανάπτυξης της υπόγειας αποθήκης φυσικού αερίου στη Νότια Καβάλα, ακόμη ψάχνεται να βρει πως θα προκηρύξει το σχετικό διαγωνισμό].

Ανακοίνωση Άρδην: Το ενεργειακό, κλειδί για την οικονομία και την εθνική στρατηγική

Ανακοίνωση του Άρδην

Η κρίση στις τιμές της ενέργειας κινδυνεύει πολύ σύντομα να επεκταθεί σε όλη την οικονομία και να γονατίσει την Ελλάδα που ήλπιζε σε μια περίοδο οικονομικής ανάκαμψης. Καθημερινά δε αποδεικνύεται το «αλαλούμ» της ευρωπαϊκής και ελληνικής στρατηγικής της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης». Τόσο από τον κίνδυνο έλλειψης ενεργειακών πόρων σε περιόδους αιχμής –όπως στο βαρύ χειμώνα ή στις περιόδους καύσωνα-, λόγω των χαμηλών ενεργειακών αποθεμάτων στην Γηραιά Ήπειρο που σήμερα ανέρχονται μόλις στο 52% της συνολικής ικανότητας. Όσο και από την τεράστια άνοδο του κόστους της ενέργειας.

Το κλειδί στο ενεργειακό ζήτημα, από την Ελληνική κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Ένωση επικεντρώνεται στο φυσικό αέριο που θεωρείται το μεταβατικό καύσιμο μέχρι την πλήρη επικράτηση των Ανανεώσιμων Πηγών. Η Ευρώπη και η Ελλάδα εξαρτώνται από το ρωσικό και κεντροασιατικό φυσικό αέριο – ιδιαιτέρως σε μια περίοδο γεωπολιτικής αντιπαράθεσης Ρωσίας –ΝΑΤΟ για το Ουκρανικό και των αντιθέσεων Ρωσίας– Γερμανίας για το μέλλον του Nord Stream II.

Αν μάλιστα επικρατήσουν οι απόψεις των Πρασίνων που αντιδρούν στον προσδιορισμό του φυσικού αερίου –και της πυρηνικής ενέργειας– ως «πράσινα καύσιμα» σε αντίθεση με τις Κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Πορτογαλίας κ.ά. οι επενδύσεις ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο θα γίνουν ιδιαίτερα κοστοβόρες. Άλλωστε οι Γερμανοί επέλεξαν ένα μακρύτερο χρονικό ορίζοντα απολιγνιτοποίησης, έως το 2038. Αντίθετα ο Έλληνας πρωθυπουργός, με βάση τις συμβουλές των γιάπηδων που τον περιστοιχίζουν, διαμηνύει την πλήρη εγκατάλειψη του λιγνίτη δέκα χρόνια πριν τους Γερμανούς, έως το 2028 (!) χωρίς όμως να μπορεί να διασφαλίσει την αντίστοιχη αύξηση της παραγόμενης ισχύος ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο, αφού οι σχεδιαζόμενες επενδύσεις στα νέα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου γίνονται προβληματικές αν ισχύσει το νέο πλαίσιο. 

Οπλικά συστήματα: Η Τουρκία κατασκευάζει, η Ελλάδα αγοράζει…

 

Μίχας Ζαχαρίας

Η χθεσινή ημέρα σημαδεύτηκε από νέες επιθετικές αναφορές του Ερντογάν σε οπλικά συστήματα που αναπτύσσει η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας, καθώς επίσης και από την παράδοση συστήματος βαλλιστικών πυραύλων στις τουρκικές χερσαίες δυνάμεις. Αμφότερα προσφέρονται για ειδικό σχολιασμό στην Ελλάδα. Όσο κι αν εκπλήσσει, στο πρώτο η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι πολύ ανταγωνιστική.

Το δεύτερο αποκαλύπτει ότι η κατ’ αποκλειστικότητα εξοπλιστική πρόσδεση σε δύο-τρεις χώρες, πάντα με τον ρόλο του πελάτη, είναι τακτική που υπονομεύει μακροπρόθεσμα την αμυντική επάρκεια της χώρας μας. «Με την εμπειρία την οποία αποκτήσαμε από την κατασκευή των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, ναυπηγούμε οπλισμένα μη επανδρωμένα σκάφη. Τώρα εργαζόμαστε πάνω στα συστήματα τα οποία, θα κυκλοφορούν σαν κοπάδι στις θάλασσες». Τα λόγια Ερντογάν αφορούν στο μη επανδρωμένο σκάφος επιφανείας ULAQ και το σύστημα εκτόξευσης βαλλιστικών πυραύλων BORA (KHAN).

Ας δούμε επιγραμματικά τα δυο αυτά οπλικά συστήματα και την απειλή που συνιστούν για την ελληνική ασφάλεια. Το τουρκικό USV (unmanned surface vehicle) ULAQ πραγματοποίησε τις πρώτες του δοκιμαστικές βολές κατά τη διάρκεια της άσκησης “Θαλασσόλυκος”. Το ULAQ κατασκευάζεται από την Ares Shipyard και την Meteksan Defence. Το σκάφος ολοκλήρωσε τις δοκιμές τον Απρίλιο και στον “Θαλασσόλυκο” εκτόξευσε κατευθυνόμενο από λέιζερ πύραυλο Cirit δύο φορές.

Αυτά τα θαλάσσια drones ονειρεύεται ο Ερντογάν να επιχειρούν σαν “κοπάδια” στο Αιγαίο, με τη φρασεολογία του να παραπέμπει στην “επίθεση σμήνους” (swarming). Την τακτική αυτή χρησιμοποιεί στον Κόλπο το Ιράν, με επανδρωμένα ταχύπλοα και στόχο τον κορεσμό της άμυνας των εχθρικών πλοίων. Δεν είναι σκόπιμο να αναλυθεί εδώ η “επίθεση σμήνους” και η δυνητική τακτική χρήση του από την Τουρκία στο Αιγαίο με βάση μη επανδρωμένες πλατφόρμες στον αεροναυτικό τομέα.

Διασπορά πυρηνικής τεχνολογίας

Η συνέχεια της δημοσίευσης...Οπλικά συστήματα: Η Τουρκία κατασκευάζει, η Ελλάδα αγοράζει…

The Svalbard project

Angela Tavianatou

Ποδαρικό με μια ιστορία που όσοι δεν την ξέρουν, καλό θα είναι να την μάθουν, καθώς κάπου άκουσα ότι αρπάχτηκαν (ή χάθηκαν ) σπόροι και στην Συρία.

Να σας υπενθυμίσω, ότι Συρία -Ιράκ - Ιράν ανήκουν στην λεγόμενη εύφορο ημισέληνο, εκεί που ξεκίνησε να καλλιεργείται η γη, πριν 10.000 χρόνια.

"Κατέχουμε το 50% του πλούτου αυτού του κόσμου, παρότι είμαστε μόνο το 6,3% του πληθυσμού του. Αυτή η διαφορά είναι ιδιαίτερα μεγάλη μεταξύ ημών και των λαών της Ασίας. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν μπορούμε παρά να προκαλέσουμε τη ζήλεια και δυσαρέσκεια όλων των άλλων λαών εναντίον μας. Η αποστολή μας για τα επόμενα χρόνια είναι να ανακαλύψουμε τη μορφή αυτών των σχέσεων, που θα μας επιτρέψει να διατηρήσουμε αυτή την ανισότητα ευημερίας, χωρίς να μειώσουμε σοβαρά την εθνική μας ασφάλεια. Για να επιτύχουμε κάτι τέτοιο, πρέπει να παραιτηθούμε από κάθε είδους συναισθηματισμών και ονειροφαντασίωσεων και να επικεντρώσουμε τη προσοχή μας σε κάθε προσωπική και εθνική περιουσία.

Δεν θα επιτρέψουμε να παρασυρθούμε από την πολυτέλεια του αλτρουϊσμού και της πλανητικής ευτυχίας."(1)

Αυτά τα κυνικά δήλωνε ο George Kennan 75 χρόνια πριν!

Και όπως δείχνουν τα πράγματα οι πολιτικοί και οι στρατηγοί αυτής της πλούσιας χώρας έμειναν πιστοί στο δόγμα Κένναν!

Eπενέβησαν σε κάθε γωνιά του πλανήτη με κάθε μέσο διπλωματικό ή στρατιωτικό, όπου θεώρησαν ότι τα συμφέροντα των ΗΠΑ (διάβαζε ορθότερα μια μικρής ελίτ) υπηρετούνται καλλίτερα.

Δείτε τι δήλωνε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Georg Bush:

«Είμαστε εδώ στο Ιράκ, για να τρυγήσουμε τους σπόρους της δημοκρατίας που σπείραμε, ώστε να ανθίσουν σε όλα τα αυταρχικά καθεστώτα της περιοχής». (2)

Όποιος δεν το πιστεύει αυτό, θα έκανε μεγάλο λάθος, καθώς όντως KAI για σπόρους κατέφθασαν στο Ιράκ και όχι για να το απελευθερώσουν από τον δικτάτορα και πρώην κολλητό τους Σαντάμ Χουσέϊν.

Οι Αμερικανοί, αφού βομβάρδισαν το Ιράκ, μια χώρα με πάμφτωχο πληθυσμό, που λιμοκτονούσε εδώ και 10 χρόνια απο το ανήθικο εμπάργκο των πολιτισμένων χωρών, αφού κατέστρεψαν ένα από τα αρχαιότερα μουσεία της ανθρωπότητας, κατέστρεψαν και την τράπεζα σπόρων του Ιράκ, ηλικίας 10.000 χρόνων. Το ίδιο έπραξαν και στο Αφγανιστάν.

Ελέφαντας χρέους απειλεί της αγροτικές εκμεταλλεύσεις

του Πέτρου Γκόγκου | απόσπασμα από ρεπορτάζ της εφημερίδας Agrenda

Με το πετρέλαιο σε τιµές άνω των 1,50 ευρώ το λίτρο, το κόστος στα αναγκαία εφόδια να έχει τριπλασιαστεί στις περισσότερες των περιπτώσεων και το κόστος των ζωοτροφών να αφήνει τα κοπάδια υποσιτισµένα, όσο οι λογαριασµοί ρεύµατος φτάνουν στην καλύτερη διπλάσιοι, τα προβλήµατα που συσσωρεύονται είναι πολλά για να χωρέσουν κάτω από το χαλί. Σ’ αυτό το κλίµα, οι τιµές των αγροτικών προϊόντων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καθιστούν την παραγωγή καθαρά ζηµιογόνα.

Είναι η πρώτη φορά που µια τέτοια τέλεια καταιγίδα έρχεται να σκεπάσει την αγροτική δραστηριότητα της χώρας καθολικά και µε τόση ένταση, µε τα µέτρα που λαµβάνονται να είναι λειψά (αγροτικό πετρέλαιο) και µε µηδενικό αντίκτυπο (µείωση ΦΠΑ ζωοτροφών, αναβολή πληρωµής ΥΚΩ ∆ΕΗ/ έκπτωση στις πρώτες 300 κιλοβατώρες).

Κατά κοινή οµολογία, ο κλάδος ετοιµάζεται για έναν από τους πιο µαύρους χειµώνες των τελευταίων ετών και δεν είναι λίγοι οι παραγωγοί που κοινοποιούν πλέον στην Agrenda την απόφασή τους να περιορίσουν την έκθεσή τους στο ρίσκο προσαρµόζοντας κατ’ αναλογία την καλλιεργητική τους ατζέντα. Είναι φυσικά µια εξέλιξη που έρχεται να µεταφέρει την προβληµατική κατάσταση που βιώνουν τα αγροτικά κέντρα της χώρας στις επόµενες χρονιές.

«Έρχεται τσουνάµι. Με την ουρία από 17-18 ευρώ το σακί, να έχει πάει στα 43 ευρώ και τη βασική λίπανση από τα 13-14 ευρώ στα 35 ευρώ το σακί, το ρεύµα στα ύψη και το πετρέλαιο απλησίαστο, πώς να αντέξει ο κόσµος;», αναφέρει παραγωγός στην Agrenda.

Τί έχουν δείξει οι σεισμικές έρευνες για κοιτάσματα σε Κρήτη-Πελοπόννησο

Τί έχουν δείξει οι σεισμικές έρευνες για κοιτάσματα σε Κρήτη-Πελοπόννησο: Οι σεισμικές έρευνες σε Κρήτη και Πελοπόννησο δημιουργούν την εντύπωση ότι υπάρχουν κοιτάσματα "τύπου Zohr" στην ελληνική υφαλοκρηπίδα...

Γιατί η Μεσόγειος κρύβει τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα

Γιατί η Μεσόγειος κρύβει τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα: Τις προσεχείς δεκαετίες το "μπλε υδρογόνο", που παράγεται από φυσικό αέριο, αλλά και το ίδιο το φυσικό αέριο αν

Ο πράσινος πληθωρισμός ήρθε για να μείνει

Ο πράσινος πληθωρισμός ήρθε για να μείνει: Από τις αρχές του χρόνου, παρατηρείται μια συνεχής αύξηση των τιμών τόσο σε προϊόντα διατροφής όπως ψωμί, δημητριακά, ελαιόλαδο, γαλακτοκομικά, πουλερικά, λαχανικά, φρούτα, όσο και σε οικοδομικά και βιομηχανικά υλικά και προϊόντα όπως τσιμέντο, ξυλεία, μάρμαρα, σίδηρος, μονωτικά υλικά, χρώματα, πλαστικά. Εκεί που η αύξηση έχει υπερβεί κάθε όριο, είναι η αύξηση της τιμής της Ηλεκτρικής Ενέργειας από 52,52 €/MWh τον Ιανουάριο 2021, σε 276,47 €/MWh στις 18 Νοεμβρίου του 2021. 

Η αύξηση του ηλεκτρικού ρεύματος είναι ιδιαίτερα σημαντική διότι θα επηρεάσει συνολικά όλη την αλυσίδα της παραγωγής. Εκτιμώ δε ότι θα επιφέρει πρόσθετες σημαντικές αυξήσεις μελλοντικά. Και ο κόσμος διερωτάται: «Μας καταστρέψανε τα μνημόνια, ήρθε η πανδημία και τώρα οι συνεχείς ανατιμήσεις. Δεν αντέχουμε πια άλλο!» Η Κυβέρνηση προσπαθεί με επιδοτήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο ηλεκτρικό ρεύμα, μέχρι 300 KWh, και με επίκληση στον επιχειρηματικό κόσμο να περιορίσει το όποιο… κέρδος του, να απαλύνει το πρόβλημα. Τα μέτρα αυτά είναι ασπιρίνες που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον πυρήνα του προβλήματος. Άλλωστε, οι επιδοτήσεις και οι τυχόν μειώσεις του ελάχιστου κέρδους, τελικά οδηγούν σε αύξηση δανεισμού-δημόσιου και ιδιωτικού –ήτοι τελικά επιβαρύνουν τον Ελληνικό Λαό. 

 Ποια όμως είναι η κύρια αιτία της συνεχούς ανόδου των τιμών; Θα είναι σύντομη όπως διατείνονται οι Υπουργοί μας, ή θα διαρκέσει και μάλιστα με σταδιακά αυξανόμενη τάση; Δυστυχώς η αλήθεια είναι αρνητική και θα πρέπει να ειπωθεί με παρρησία στον Ελληνικό Λαό. Λοιπόν, η κύρια αιτία είναι η βιαστική, αμελέτητη, καταστρεπτική κλιματική μετάβαση. Ευγενής σκοπός αλλά καταστρεπτικό αποτέλεσμα. Ήδη στο εξωτερικό άρχισαν να το αντιλαμβάνονται και δηλώνουν ότι ο πράσινος πληθωρισμός “Greenflation” ήρθε και θα μείνει και όσοι δεν το καταλάβουν έγκαιρα, θα οδηγηθούν στην καταστροφή. 

 Ο ρόλος του φυσικού αερίου Και να το εξηγήσω άλλη μια φορά. Ο βίαιος περιορισμός της Ηλεκτρικής Ενέργειας από ορυκτά καύσιμα και ιδίως άνθρακα, δημιουργεί έλλειψη. Οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά δεν μπορούν να αποτελέσουν σταθερή βάση λόγω αδυναμίας αποθήκευσης με εύλογο κόστος.

Ο πράσινος πληθωρισμός ήρθε για να μείνει....

Πανδημία και Αγροδιατροφή-Παγκόσμια Επισιτιστική Αλυσίδα στην μετά Covid-19 Εποχή

Μία μεγάλη συζήτηση για τον Αγροδιατροφικό Τομέα στην εποχή της Πανδημίας του Covid-19 και στην μετά Covid-19 εποχή: 

Διατροφή- Βιολογία- Ζωονόσοι και Ανθρωπονόσοι με τις κοινωνιολογικές προεκτάσεις στο σήμερα και το αύριο 

- Το σύστημα διατροφής είναι πιθανόν συνυπεύθυνο για την εμφάνιση της Covid-19, οπότε μια αναμόρφωση του είναι μέρος της λύσης;

 - Οι διατροφικές συνήθειες στην εποχή του Κορονοϊού και η σχέση τους με την προστασία του οργανισμού μας 

- Η επιβεβαιωμένη σχέση της παχυσαρκίας με τις βαρύτατες συνέπειες του ιού και της νόσου που προκαλεί - Ποιες αδυναμίες ανέδειξε η Πανδημία στον αγροδιατροφικό τομέα , τι συμβαίνει με την αυτάρκεια σε φυτική παραγωγή και ζωικό κεφάλαιο , πως επηρεάζεται η διατροφική αλυσίδα , οι καταναλωτικές συνήθειες και οι εφοδιαστικές γραμμές 

Η Ελλάδα αυτοκτονεί ενεργειακά προς όφελος της Τουρκίας!

Η Ελλάδα αυτοκτονεί ενεργειακά προς όφελος της Τουρκίας!: Με εθνική αυτοκτονία ισοδυναμεί το ενεργειακό μείγμα που επιλέγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εγκαταλείπει ελληνικούς ενεργειακούς πόρους, αλλά εισάγει ίδιους.

του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου

του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου 

Σύμφωνα με το Σενάριο Εξέλιξης του Συστήματος Ηλεκτροπαραγωγής (ΕΣΕΚ) της Μελέτης Επάρκειας Ισχύος 2020-2030 του ΑΔΜΗΕ (Πίνακες 1 & 2), θα ενταχθούν στο Σύστημα το χρονικό διάστημα 2020 έως 2028: 1 μονάδα λιγνίτη 660 MW, 4 μονάδες Φυσικού Αερίου συνολικής ισχύος 3.121 MW (με τον μετασχηματισμό της μονάδας Πτολεμαΐδα V) και 5 μονάδες ΥΗΕ συνολικής ισχύος 952 MW. Αντίστοιχα στο ίδιο διάστημα θα αποσυρθούν 15 μονάδες λιγνίτη συνολικής ισχύος 4.564 MW, εξ ων έχουν ήδη αποσυρθεί οι μονάδες Καρδιάς και Αμυνταίου (6 μονάδες) συνολικής ισχύος 1.648 MW. Ήτοι, το 2028 θα αποσυρθεί και η τελευταία μονάδα λιγνίτη εκτός εάν μεταβληθεί σε μονάδα φυσικού αερίου το 2025, δηλαδή 3 χρόνια νωρίτερα.

Η κάλυψη των αναγκών της χώρας μέχρι το 2028 προβλέπεται κατά βάση από ΑΠΕ σύμφωνα με το γράφημα 3.

H παραπλανητική Madame Coco

Από την ιστοσελίδα στο facebook, Δεν αγοράζουμε Τουρκικά προϊόντα

Έχουμε αναφερθεί, σε προηγούμενη ανάρτησή μας, στην ENGLISH HOME, την εταιρεία με βρετανικό όνομα αλλά τουρκική ιδιοκτησία. Η συγκεκριμένη διαθέτει στην χώρα μας ξαδελφάκι, την MADAME COCO.

Η εταιρεία άνοιξε το 2019 τα κεντρικά της γραφεία στο Χαλάνδρι και είναι μία από τις κορυφαίες τουρκικές εταιρείες στον κλάδο ειδών σπιτιού.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία του ιδρυτή της, Ilhan Tanaci.

Ο 52χρονος επιχειρηματίας από τα Άδανα ήταν συνιδρυτής, μαζί με τον Turgut Aydin, της άλλης γνωστής τουρκικής αλυσίδας, με παρουσία στη χώρα μας, της English Home. Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008, ο Tanaci αποφάσισε να πουλήσει τις μετοχές του στην Aydin Holding. Με σπουδές textile engineering στην Κωνσταντινούπολη, σκέφτηκε ότι τα πάντα στο επιχειρείν είναι θέμα μάρκετινγκ, οπότε επέλεξε να δημιουργήσει μια αλυσίδα που θα εντυπωσιάσει, αλλά και θα παραπλανήσει τους καταναλωτές, υιοθετώντας μια γαλλική επωνυμία. Με τον τρόπο αυτό παραπέμπει περισσότερο στην Γαλλία, παρά στην Τουρκία.

Η εταιρεία διαθέτει 300 καταστήματα σε 15 χώρες. Ανάμεσα σε αυτά είναι, εκτός του Χαλανδρίου, άλλα δύο στην Ελλάδα (στο κέντρο της Αθήνας και στην Αργυρούπολη) αλλά και τρία στην κατεχόμενη Κύπρο, στην Λευκωσία, στην Αμμόχωστο και στην Κυρήνεια.

Τώρα όμως ξέρουμε…

Δεν αγοράζουμε τουρκικά προϊόντα. Δεν ενισχύουμε την τουρκική οικονομία. Δεν χρηματοδοτούμε την πολεμική μηχανή του νεο-οθωμανισμού.

Προτιμούμε τα ελληνικά προϊόντα!

#StopTurkey #BoycottTurkey #StopErdogan

*Η φωτογραφία είναι του καταστήματος της εταιρείας στην Κυρήνεια, στην κατεχόμενη Κύπρο.

Γιατί στην πολεμική βιομηχανία η Τουρκία έφυγε εμπρός και η Ελλάδα πίσω

Μαργαρίτης Γιώργος

24 Ιανουαρίου 2021

3249

Στα μέσα του Ιανουαρίου ο καθηγητής Ismail Demir, επικεφαλής του επιμελητηρίου των τουρκικών βιομηχανιών αμυντικού υλικού (πολεμική βιομηχανία) ανέλυσε την πορεία εκτέλεσης των προγραμμάτων ανάπτυξης του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού. Παρουσίασε την πορεία εξέλιξης των μακρόχρονων εξοπλιστικών προγραμμάτων και την συμμόρφωσή τους με το χρονοδιάγραμμα πού είχε τεθεί πολλά χρόνια νωρίτερα.

Επιπλέον, προσδιόρισε τις κατευθύνσεις, πάνω στις οποίες θα αναπτυχθεί το τουρκικό Ναυτικό στο απώτερο μέλλον. Για το 2020 διαπίστωσε ότι σε γενικές γραμμές τα επιτεύγματα της τουρκικής βιομηχανίας ακολουθούν το γενικό πρόγραμμα, όχι πάντοτε χωρίς προβλήματα. Το πετρελαιοφόρο στόλου Gungor Durmus, το οποίο ο σχεδιασμός ήθελε να αναλαμβάνει υπηρεσία στα 2018, ολοκληρώθηκε μόλις το παρελθόν έτος και ετοιμάζεται να ενταχθεί στην δύναμη του στόλου το 2021. Άλλα προγράμματα παρουσίασαν επίσης ανάλογες ή μικρότερες καθυστερήσεις.

Το 2021, πάντως, τόσο το μεγάλο σκάφος αμφιβίου πολέμου, το Anadolu, όσο και το πλοίο συλλογής πληροφοριών και ηλεκτρονικού πολέμου Ufuk, θα αναλάβουν υπηρεσία στο τουρκικό Ναυτικό. Η πρόοδος των δύο πιο σημαντικών προγραμμάτων του συνεχίζεται με εμπόδια και κάποιες καθυστερήσεις. Το 2021 προβλέπεται να καθελκυστούν οι πρώτες μονάδες του προγράμματος φρεγατών I-class (Istanbul) και του προγράμματος υποβρυχίων Piri Reis (Type 214TN).

Οι πρώτες είναι πλοία των 3000 τόνων (113 μέτρα μήκος) πολλαπλού ρόλου και αποτελούν ένα πρόσθετο βήμα της τουρκικής ναυτικής σχεδίασης μετά τις κορβέτες τύπου Ada. Ο σχεδιασμός τους και η τεχνογνωσία που θα αποκτηθεί θα επιτρέψουν στην ναυπηγική βιομηχανία να υλοποιήσει σχέδια για παραγωγή μεγάλων πλοίων επιφανείας, αντιτορπιλικών των 9.000(+) τόνων. Τα υποβρύχια είναι τα γνωστά γερμανικής σχεδίασης 214 που έχει προμηθευτεί και η Ελλάδα και από τα οποία τα τουρκικά ναυπηγεία θα παραδώσουν οκτώ μονάδες στα επόμενα χρόνια.

Μακροπρόθεσμος ο τουρκικός σχεδιασμός

Μέσα στο 2021 επίσης, με βάση τον σχεδιασμό, προβλέπεται να αρχίσουν οι παραδόσεις των αντιπλοϊκών πυραύλων Atmaca, τουρκικής σχεδίασης και παραγωγής και των τορπιλών βαρέως τύπου Akya, επίσης. Η είσοδος πολλών οπλικών συστημάτων στην φάση της παραγωγής και της υπηρεσίας, δεν μειώνει τους ρυθμούς εξέλιξης αντίστοιχων συστημάτων του μέλλοντος. Το 2021 θα συνεχιστεί η μελέτη για την κατασκευή ισχυρά εξοπλισμένων περιπολικών θαλάσσης, όπως και το σχέδιο ναυπήγησης μεγάλων αντιτορπιλικών TF-2000.