Γιώργος Κοντογιώργης: Οι Κηφήνες της ηγεσίας της Αριστεράς απαγορεύουν τον διαφορετικό αριστερό λόγο

Γιώργος Κοντογιώργης 

Οι Κηφήνες της ηγεσίας της Αριστεράς απαγορεύουν τον διαφορετικό αριστερό λόγο Κηφήνες που έζησαν μια ζωή εις βάρος του λαού η Ηγεσία της Αριστεράς, απαγορεύει τον διαφορετικό αριστερό λόγο. 

Οι πολιτικοί έχουν θητεύσει στις πιο σκοτεινές πλευρές της κομματοκρατίας, στις παρατάξεις των Πανεπιστημίων και τα συναφή ή στον κομματικό οργανισμό.

 Το κράτος θεραπεύει ιδιοτελή συμφέροντα των ελίτ που κυβερνούν, δεν μπορεί να αναπτύξει δημόσιες εθνικές πολιτικές.   Όταν δεν μας αρέσει το έθνος σημαίνει ότι δεν μας αρέσει η ελευθερία 

Από την εκπομπή «Σε γνωρίζω από την κόψη» με τον Αντώνη Κοκορίκο, στον τηλεοπτικό σταθμό «Βεργίνα Τηλεόραση», της 2-4-2021. Η εκπομπή μεταδίδεται κάθε Παρασκευή.

Η τοξικότητα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα

Η τοξικότητα του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα

Του Γεωργίου Παπασίμου

Ο τοξικός αναθεωρημένος δικομματισμός (Ν.Δ.-ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.), που αναδείχθηκε τον Ιούλιο του 2019, δείχνει τα δηλητηριώδη δόντια του. Μπροστά τις μεγάλες προκλήσεις της Ελλάδος, επιδίδεται σε αυτό που καλύτερα από καθετί γνωρίζει και μπορεί να κάνει, την αδιέξοδη και επικίνδυνη πόλωση. Έτσι, η Ελλάδα συνεχίζει τον ολισθηρό κατήφορό της. Εν μέσω της φονικής πανδημίας του Covid-19, που έχει οδυνηρές συνέπειες στην καταρρέουσα από τα μνημόνια οικονομία και στην πολυτραυματισμένη κοινωνική ισορροπία, καθώς και στα εθνικά θέματα λόγω της τουρκικής επιθετικότητας, το πολιτικό σύστημα περί άλλων τυρβάζει.

Η Ν.Δ. παρά τα επικοινωνιακά φιλελεύθερα φληναφήματα με στόχο την αλίευση των ψηφοφόρων του κέντρου επανακάμπτει στα κλασσικά παλαιο-δεξιά χαρακτηριστικά της, προτάσσοντας ως σημαία τον νόμο και την ασφάλεια με την χρησιμοποίηση της αυταρχικής αστυνομικής βίας. Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντί μετά την οδυνηρή ήττα του να προχωρήσει σε ουσιαστική ανασυγκρότηση και να προβάλλει προγραμματική αντιπολίτευση με ουσιαστικό σχέδιο για την επόμενη μέρα, λόγω της πολιτικής και ιδεολογικής του φτώχειας, εγκλωβίζεται στις σειρήνες του τυφλού δικαιωματισμού, αφήνοντας έτσι ανοιχτή την κεκόπορτα για ακούσια θολή πολιτική κάλυψη της δράσης των πάσης φύσεως αντικοινωνικών στοιχείων. Μάλιστα τα τελευταία φαίνεται ότι έχουν πάρει κεφάλι εκμεταλλευόμενα και την κοινωνική κόπωση από την πανδημία μέσω της ενοποίησης των συγκοινωνούντων δοχείων του αντιεξουσιαστικού χώρου και των οργανωμένων χούλιγκανς του ποδοσφαίρου, όπως κατέδειξαν τα πρόσφατα θλιβερά επεισόδια στη Νέα Σμύρνη.

Ο δημόσιος λόγος πλέον χαρακτηρίζεται από ρηχή αντιπαλότητα, όπου πρωταγωνιστούν οι ασύνδετες και άναρθρες κραυγές εντυπωσιασμού, χωρίς την προοπτική οποιουδήποτε σχεδίου για το μέλλον της χώρας, κάτι που θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο καθήκον της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη σημερινή ρευστή και κρίσιμη περίοδο για την Ελλάδα. Αντί αυτών κυριαρχούν η προχειρότητα, η επιδοματική λογική και ο πελατειασμός.