Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΚΕΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΚΕΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022

"Νέα διεθνής τάξη, υπερεθνική ελίτ και η τυραννία τους"

 

Διανύοντας, σήμερα, η ανθρωπότητα ίσως τις κρισιμότερες στιγμές της, η συζήτηση θα επικεντρωθεί στην πραγματική σημασία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, την οποία έχει αναλύσει διεξοδικά ο Τάκης Φωτόπουλος και ιδιαίτερα με το τελευταίο του βιβλίο στα Αγγλικά, το οποίο σύντομα θα κυκλοφορήσει και στα Ελληνικά. Η παγκοσμιοποίηση σήμερα έχει γίνει κυριολεκτικά καραμέλα στο στόμα καθενός που μπορεί να μιλάει κατά της «παγκοσμιοποίησης», χωρίς να έχει ιδέα για την έννοια της και την πραγματική σημασία της, ενώ συγχρόνως μπορεί και να είναι και … υπέρ της ΕΕ, που είναι, βέβαια, το βασικό όργανο της Νέας Διεθνούς Τάξης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ευρώπη!

Στη συζήτηση αυτή θ’ αναλυθούν οι σύγχρονες κρίσιμες εξελίξεις και η απόπειρα της Υπερεθνικής Ελίτ, μέσω του πόλεμου στην Ουκρανία, τον οποίο προκάλεσε ανοικτά ήδη από το 2014, με στόχο να συντρίψει πολιτικο-στρατιωτικά τη Ρωσία σαν το «αντίπαλο δέος» που είχε καθιερώσει η ΕΣΣΔ. Όχι βέβαια γιατί η σημερινή Ρωσία έχει καμιά σχέση με την Σοβιετική Ένωση, αλλά απλώς γιατί θέλει να διατηρήσει τον σημαντικό βαθμό πολιτικής και οικονομικής αυτονομίας που απολαμβάνει η Ρωσία σε σχέση με την Υπερεθνική Ελίτ η οποία διαφεντεύει την ΝΔΤ, μέσω του αποκλειστικού ελέγχου της (διά των πολυεθνικών) όχι μόνο της παγκόσμιας οικονομίας αλλά και της παγκόσμιας “πολιτικής”, ακόμη και πολιτιστικής ζωής.

Είναι φανερό ότι, σε αυτό το κρίσιμο σημείο καμπής που βρισκόμαστε σήμερα, έχει καθοριστική σημασία παγκοσμίως για το μέλλον των λαών εάν στο μέλλον τελικά η Ρωσία θα προχωρήσει ή όχι στην απεξάρτησή της και την έξοδο της από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς καθώς και στη δημιουργία ενός πραγματικά αυτοδύναμου πόλου ανεξάρτητων κρατών που θα ελέγχουν κυριαρχικά την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ζωή των πολιτών τους, μέσα από πραγματικές διαδικασίες συλλογικής αυτοδιεύθυνσης.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2022

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ για τη ρωσική επέμβαση: Ρωσία και Ουκρανία στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ για τη ρωσική επέμβαση: Ρωσία και Ουκρανία στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς

  1. Η σύγκρουση στην Ουκρανία μεταξύ, από τη μια μεριά, φασιστών και γκανγκστερικών αποβρασμάτων που πιθανότατα μεταφέρθηκαν από τη Λιβύη, Συρία κ.λπ., αφού εκπλήρωσαν εκεί την αποστολή τους, και, από την άλλη, του λαού στις αποσχισθείσες κυρίως περιοχές, που με το αίμα τους είχαν αποκτήσει την αυτονομία τους από το φιλοφασιστικό καθεστώς του Κιέβου το 2014, φτάνει στην κορύφωσή του μετά τη ρωσική επέμβαση μια εβδομάδα πριν.
  1. Το κύριο χαρακτηριστικό της πολεμικής αυτής σύγκρουσης είναι, από τη μια μεριά, οι ψυχωμένοι φασίστες (και ο Ουκρανικός στρατός που αυτοί ελέγχουν) και, από την άλλη, οι Ρώσοι στρατιώτες, που κάθε άλλο παρά «ψυχωμένοι» για μια τέτοια σύγκρουση είναι, αφού ο Ρωσικός λαός δεν ήταν βέβαια εμπνευσμένος για μια τέτοια σύγκρουση όπως στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ήξερε ότι κινδύνευε με αφανισμό εάν επικρατούσαν οι Ναζί.
  1. Σε αυτό βέβαια ευθύνεται η Ρωσική ελίτ υπό τον Πούτιν, ο οποίος δεν έκανε το 2014 το είδος της επέμβασης που κάνει τώρα, με αποτέλεσμα να επικρατήσει το δυτικό πραξικόπημα με άμεση ανάμιξη των Δυτικών κατά του τότε προέδρου Γιανούκοβιτς. Και αυτό επειδή τόλμησε να φέρει αντιρρήσεις στην ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ΕΕ, ώστε να μην καταντήσει και αυτή ένα προτεκτοράτο που το κυβερνούν υπάλληλοι της Υπερεθνικής Ελίτ, τύπου Τσίπρα και Μητσοτάκη…
  1. Η συνέπεια ήταν ότι από το 2014 μέχρι σήμερα η Ουκρανία είχε γίνει ένα είδος καθεστώτος σαν αυτά που εγκατέστησε η Υπερεθνική Ελίτ στο Ιράκ ή τη Λιβύη, το οποίο επιδόθηκε απερίσπαστο στην κυριολεκτική σφαγή των δυο ρωσόφωνων επαρχιών που κατάφεραν να αποφύγουν την προσάρτησή τους στο νέο καθεστώς. Ο Πούτιν και η Ρωσική ηγεσία, από τότε, αντί να ξεκινήσει μια εκστρατεία για έναν νέο Πατριωτικό Πόλεμο, μακροπρόθεσμα (αφού δεν τόλμησε τότε ν’ ανατρέψει το καθεστώς όπως επιχειρεί σήμερα), προσπαθούσε με διαπραγματεύσεις με τους Δυτικούς ν’ ανατρέψει τη σταδιακή ενσωμάτωση της Ουκρανίας στο Δυτικό στρατόπεδο καθώς και την περικύκλωση της Ρωσίας, ενώ συγχρόνως η ρωσική οικονομία καθημερινά ενσωματωνόταν όλο και περισσότερο στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2021

ΗΠΑ/ΝΑΤΟ πάνε για σύγκρουση με την Ρωσία




Ανακοίνωση του Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ)


1. Τη στιγμή που οι δήθεν αντισυστημικές δυνάμεις κάνουν αγώνα ενάντια στο… εμβόλιο, υποθέτοντας ότι έτσι χτυπούν την Υπερεθνική Ελίτ (που διαχειρίζεται τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση), —τμήμα της οποίας μπορεί πράγματι να σχεδίασε την πανδημία, αλλά όχι βέβαια και το εμβόλιο, που δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει!—, οι πραγματικές συστημικές δυνάμεις διεκπεραιώνουν άλλα σχέδια που μπορεί σύντομα να μας οδηγήσουν όλους σε ένα πραγματικό Αρμαγεδδώνα.

2. Όλα ξεκίνησαν μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1991, όταν οι συστημικές δυνάμεις (η Υπερεθνική Ελίτ) ξεκίνησαν ένα αδυσώπητο αγώνα ενάντια σε κάθε λαό που αντιστεκόταν στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Η αντίσταση αυτή δεν είχε πια τη μορφή του αγώνα για παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση τύπου ΕΣΣΔ κ.λπ., αλλά τη μορφή αγώνα για την εθνική κυριαρχία σαν προϋπόθεση για τον αυτοκαθορισμό των λαών στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με τον λαϊκό αγώνα για το Brexit σήμερα ν’ αποτελεί τυπικό παράδειγμα.

3. Στον αγώνα αυτόν οι χώρες που άνηκαν πριν στην ΕΣΣΔ και η ίδια βέβαια η Ρωσία ήταν φυσικά στο στόχαστρο της υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε), που μεθοδικά απορροφούσε μέσα στο ΝΑΤΟ (δηλ. τον στρατιωτικό βραχίονα της Υ/Ε) ένα-ένα μέλος της ΕΣΣΔ και των συμπαθούντων καθεστώτων μέσα στο τ. «Ανατολικό Μπλοκ». Και αυτό ενώ παράλληλα φυσικά η Υ/Ε δεν παρέβλεπε τον «μπεζαχτά», δηλ. τη δημιουργία σχέσεων οικονομικής εξάρτησης στους νέους δορυφόρους της στην Αν. Ευρώπη και αλλού (Μέση Ανατολή, Κεντρική Ασία), ακόμη και σε σχέση με την ίδια τη Ρωσία.

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη 29|03|2024  Λίγες  είναι οι πολιτικές μορφές της Μεταπολίτευσης που έχουν μείνει καθαρές, α...