Θάνατος στο Φασισμό! Ζήτω η Ελευθερία! Ζήτω η Ελλάδα!

6 Μαρτίου 1943 

 Άνοιγμα Φυλακών Λειβαδιάς

Ξημερώνοντας 6 Μαρτίου 1943, ομάδα 25 ανταρτών του ΕΛΑΣ Παρνασσίδας με μία ριψοκίνδυνη καταδρομική ενέργεια καταλαμβάνει τις Φυλακές της ιταλοκρατούμενης Λειβαδιάς -στην πόλη στρατοπεύδευαν 4.000 Ιταλοί στρατιώτες- και απελευθερώνει 80 κρατούμενους μεταξύ των οποίων ήταν και ο δάσκαλος Νίκος Δημητρίου, πατέρας του καπεταν-Νικηφόρου που ηγήθηκε της αποστολής, και η γερο-Σοφία, μάνα του ελασίτη Φώτη Παρνασσιώτη (Δήμος Τσόκας).

Πριν αποχωρήσει τελευταίος από τις Φυλακές, ο καπετάνιος Νικηφόρος αφηγείται:

«Έτρεξα πάλι μέσα στο γραφείο. Τράβηξα κι έκοψα τρία-τέσσερα φύλλα άγραφο χαρτί από το βιβλίο της υπηρεσίας.
Πήρα ένα κόκκινο και μπλε μολύβι κι έγραψα γρήγορα:

Προς τις ιταλικές δυνάμεις Λιβαδειάς.

Ευχαριστούμε που δε μας ενοχλήσατε απόψε στη δουλειά μας. Σας περιμένουμε και στα βουνά μας!

Θάνατος στο Φασισμό!

Ζήτω η Ελευθερία!

Ζήτω η Ελλάδα!

6 – 3 – 43

Για το Αρχηγείο Ανταρτών του ΕΛΑΣ

Παρνασσίδας-Λοκρίδας-Δωρίδας

Η καταδρομική αυτή επιχείρηση είναι μοναδική στην κατεχόμενη Ελλάδα και καύχημα για το Αρχηγείο ΕΛΑΣ Παρνασσίδας.

Στις εικόνες:

1. Στην πρώτη φωτογραφία, οι αντάρτες που συμμετείχαν στο άνοιγμα των φυλακών Λειβαδιάς, λίγες μέρες μετά, στην Δαύλεια.

Στη μέση, ο δάσκαλος Νίκος Δημητρίου, περιστοιχίζεται από τους γιους του Νικηφόρο (αριστερά στη φωτογραφία) και Σόλωνα (δεξιά του).

2. Η πίσω όψη της φωτογραφίας. Γραμμένα ιδιοχείρως από τον δάσκαλο Νίκο Δημητρίου, τα ονόματα των ανταρτών και δύο απελευθερωθέντων (ο δεύτερος είναι ο δάσκαλος Αντώνης Νικολάου -αργότερα αντάρτης, με το όνομα «Τρικούπης»).

*απο ανάρτηση Πέτρος Δημητρίου

ΠΗΓΗ: 

«Φίλοι Μουσείου Εθνικής Αντίστασης και Σύγχρονης Ιστορίας Ρούμελης»

ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΔημοκρατικής "ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ"!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΣΩΠΑ ΝΔημοκρατικής "ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ"!

Το έλλειμμα παιδείας, τελικά συνδυάζεται με ακραίες πεποιθήσεις και αντικοινωνική συμπεριφορά.

Παραφράζοντας τον στίχο του μεγάλου Γκάτσου : “Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος της "αριστείας"… ίσως και να μπορεί να αλλάξει».

Η κ. Ακριτίδου είναι αντιδήμαρχος Παιδείας του Δήμου Θεσσαλονίκης. Το όνομά της ήρθε στην επικαιρότητα λόγω του σάλου που έχει ξεσπάσει στη Θεσσαλονίκη για τους εκτός σειράς εμβολιασμούς στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, καθώς υπήρξαν καταγγελίες ότι πήραν τη σειρά παιδιών με Ειδικές Ανάγκες.

Είναι γνωστή όμως η κ. Ακριτίδου από μια παλιά ιστορία του 2013.

Το θέμα είχε προκύψει μετά από καταγγελία αναπληρώτριας δασκάλας μουσικής η οποία κατηγορήθηκε από τη κ. Ακριτίδου, διευθύντρια του σχολείου, για ισλαμική προπαγάνδα, επειδή στα πλαίσια ενός μαθήματος για τη ζωή και το έργο του Μάνου Χατζιδάκι, δίδαξε στα παιδιά της Ε’ δημοτικού το γνωστό τραγούδι “Κεμάλ”, συγχέοντας τον Κεμάλ του ομώνυμου τραγουδιού με τον Μουσταφά Κεμάλ!

«Είναι κυριολεκτικά κωμικοτραγικό το γεγονός ότι η εν λόγω διευθύντρια μπέρδεψε τον ποιητικό Κεμάλ, τον “νεαρό πρίγκηπα της Ανατολής απόγονο του Σεβάχ του Θαλασσινού” κατά τους αξεπέραστους στίχους του Νίκου Γκάτσου, με τον τούρκο ηγέτη Μουσταφά Κεμάλ, επί των ημερών του οποίου πραγματοποιήθηκαν οι γενοκτονίες των Ελλήνων και των Αρμενίων», είχε επισημάνει μεταξύ άλλων ο βουλευτής Επικρατείας κ. Μιχελάκης της Ν.Δ. αποτελεί «μνημείο άγνοιας, φανατισμού και ευήθειας το να υποστηρίζει κάποιος ότι το συγκεκριμένο τραγούδι χρησιμοποιείται ως όργανο ισλαμικής προπαγάνδας».

Και περισσότερο απογοητευτικό είναι αυτοί οι εκπαιδευτικοί για χάρη της "αριστείας" να τιμώνται με υπηρεσιακά και πολιτειακά αξιώματα.

____ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ή ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ; ____

____ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ή ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ; ____

από Περίτα Αγαθανάση

"Δάσκαλος, ή διδάσκαλος; και τα δύο!

Ἀρχικό ρῆμα δάω=μανθάνω,

σχετικό μέ τό δαίω=καίω, φωτίζω (ἀπ' ὅπου καί ἡ δάς) ἀλλά καί γνωρίζω καλῶς.

Κατά τό Ἐτυμολογικό τό Μέγα: «Διδάσκω: δαίω τὸ ἐπίσταμαι(=γνωρίζω καλῶς), ὁ μέλλων, δαίσω, πλεονασμῷ τοῦ κ, δαίσκω... καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν, διδαίσκω... καὶ ἀποβολῇ τοῦ ι, διδάσκω. οὐδέποτε γὰρ (=γιατί) τὰ εἰς κω ρήματα κοινὰ ὄντα διφθόγγῳ τῇ διὰ τοῦ ι παραλήγεται... διὰ τὰ Αἰολικά, οἱ γὰρ Αἰολεῖς θναίσκω καὶ μιμναίσκω διὰ τῆς αι διφθόγγου λέγουσιν...».

Ὅπως βλέπουμε τά εἰς κω ρήματα οὐδέποτε διατηροῦν τό ι τῆς διφθόγγου ἀλλά τό ἀποβάλλουν στήν παραλήγουσα, γι' αὐτό καί τό δαίσκω-διδαίσκω γίνεται, ἀντιστοίχως, δάσκω-διδάσκω.

Ἐξαίρεση οἱ Αἰολεῖς πού τό διατηροῦν καί λένε θναίσκω, μιμναίσκω καί συνεπῶς ...δαίσκω.

Ὁ Ἡρωδιανός ἀναφέρει ὅτι: «Χρύσιππος φησί(λέει) παρὰ τὸ ἀσκεῖν τὸ σημαῖνον τὸ διδάσκειν τὶ, ἀσκῶ, διάσκω καὶ ἐπενθέσει(ἐπί+ἐν+θέσει) τοῦ δ, διδάσκω» (Ε.τ.Μ.) Δηλαδή κατά τήν δεύτερη αὐτή ἐκδοχή, ἀσκῶ/διάσκω/διδάσκω.

Δαίω-δάω, λοιπόν, καί τελικῶς δάσκω=μανθάνω τόν ἑαυτό μου.

Καί ἐκ τοῦ δάσκω διά ἀναδιπλασιασμοῦ τό δι-δάσκω καί ὁ δι-δάσκαλος. δίς+δάσκω.

Καί ὅπως ἀναφέρει πάλι τό Ἐτυμολογικό: «Διατὶ ὁ ἀναδιπλασιασμός;; Διότι ὁ διδάσκαλος, διπλοῦς ἐθέλει εἶναι». Ἄνευ μαθητοῦ πῶς θά παραδώσει ὁ διδάσκαλος μαθήματα;;;

Καί ὁ Ἀριστοτέλης γράφει: «σημεῖον τοῦ εἰδότος(=γνωρίζοντος), τὸ δύνασθαι διδάσκειν» (Μετὰ τὰ Φυσικά Α1).

Ὁ διδάσκαλος πρέπει νά εἶναι πεφωτισμένος, δαήμων, γνώστης γιά νά δύναται νά διδάσκει.

Ἐν κατακλεῖδι, ὁ καθείς γιά τόν ἑαυτό του εἶναι δάσκαλος καί γιά τούς ἄλλους ...διδάσκαλος."

______________

από Περίτα Αγαθανάση

ΠΗΓΗ: Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος

"Αριθμητικές πράξεις με το μυαλό. Στο δημόσιο σχολείο του Σ. Ρατσίνσκι"

Στον πίνακα "Αριθμητικές πράξεις με το μυαλό. Στο δημόσιο σχολείο του Σ. Ρατσίνσκι" (1895) του Νικολάι Μπογκντάνοφ-Μπέλσκι (Н. П. Богданов-Бельский) απεικονίζονται 11 μαθητές, από τους οποίους ο ένας επιχειρεί να λύσει το μαθηματικό πρόβλημα στον πίνακα, ένας άλλος πιθανότατα έχει βρει την λύση και την λέει στον δάσκαλο, ενώ οι υπόλοιποι εννέα σκέφτονται πολύ εκφραστικά την λύση του προβλήματος. 

Ο δάσκαλος που απεικονίζεται, είναι ο μαθηματικός Σεργκέι Ρατσίνσκι (Сергей Рачинский), ο οποίος αφού άφησε την διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο, εν μέσω διαφωνιών των καθηγητών, πήγε στην περιοχή του Τάτεβο, όπου οργάνωσε ένα οικοτροφείο για τα παιδιά των φτωχών αγροτών, ενώ ίδρυσε και το ομώνυμο Σχολείο.

Το πρόβλημα, την λύση του οποίου επιχειρούν οι μαθητές να βρούν, είναι η λεγόμενη "ακολουθία Ρατσίνσκι": (10² + 11² + 12² + 13² + 14²) / 365.

Παράλληλα, στον μικρότερο πίνακα τον οποίο μπορεί να διακρίνει κανείς στα αριστερά της σύνθεσης, απεικονίζεται η μητέρα με τον γιό της, σκηνή για την οποία έχει θεωρηθεί ότι ο καλλιτέχνης έχει ως πρότυπο την Παναγία του Βλαντιμίρ, και η οποία παραπέμπει στη θρησκευτική πίστη του Ρώσου μαθηματικού. 

Ο πίνακας του Μπογκντάνοφ-Μπέλσκι, με τον προφανή ρεαλισμό του, είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής στον σπουδαίο δάσκαλο και άνθρωπο Σεργκέι Ρατσίνσκι.