Ο Οτσαλάν όπως τον γνώρισα βαδίζοντας στα βουνά του Κουρδιστάν, πριν η Ελλάδα τον παραδώσει στην Τουρκία

Του ΠΑΝΟΥ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΥ

Όλα ξεκίνησαν στις 27 Νοεμβρίου  1978, στο Φις, ένα μικρό χωριό στην περιοχή Λίτσε του Ντιάρμπακιρ.

Μία χούφτα ονειροπόλοι αριστεροί φοιτητές, με επικεφαλής τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν ιδρύουν το Εργατικό Κόμμα Κουρδιστάν, το ΡΚΚ.

Το 1984, μετά από μακρόχρονη προετοιμασία στα στρατόπεδα της κοιλάδας Μπεκάα, στον Λίβανο, ο Άπο, όπως αποκαλούν οι Κούρδοι τον Οτσαλάν, κηρύσσει την επιστροφή στην πατρίδα.

Χιλιάδες καλοεκπαιδευμένοι αντάρτες διεισδύουν από παντού στην Τουρκία κάνοντας την ζωή των Τούρκων στρατοκρατών εφιάλτη.

Η  κατάληξη σε ότι αφορά τον ηγέτη αυτής της ιστορικής επανάστασης δυστυχώς έγινε στην Ελλάδα: Ήταν ο άθλιος χειρισμός από την  «κυρία Κατεχάκη», τον «μεγάλο τραγουδιστή» κ. Πάγκαλο και τον «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» κ. Σημίτη

Πριν ακριβώς από 23 χρόνια, τον Φλεβάρη 1999, ο ελληνικός λαός μάθαινε ότι  στην Κένυα, είχε συντελεστεί η παράδοση του Οτσαλάν στα χέρια των Τούρκων, με εμπλοκή της τότε ελληνικής κυβέρνησης.

Screenshot via YouTube video

Δυο μέρες μετά την παράδοση, ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης εξέδωσε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση για την υπόθεση Οτσαλάν. Τι επέλεξε να τονίσει σε κείνη την ανακοίνωση ο κύριος Σημίτης; Επέλεξε, μιλώντας για το «κουρδικό ζήτημα», να δηλώσει: «Είμαστε κατά των ένοπλων ανταρσιών και των πράξεων τρομοκρατίας και βίας»!

Επείγουσα έκκληση του KNK σχετικά με τις φήμες για τον Ocalan

Λόγω της ανησυχίας για τη ζωή του Αμπντουλάχ Οτσαλάν, το ΚΝΚ επεσήμανε ότι η διάδοση φήμων αποτελεί μέρος του ψυχολογικού πολέμου του τουρκικού κράτους και ζήτησε να τερματιστεί αμέσως η αβεβαιότητα.

Πηγή: ANF

Η Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων του Εθνικού Κογκρέσου του Κουρδιστάν (KNK) εξέδωσε δήλωση με την οποία καλεί το Συμβούλιο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα Ηνωμένα Έθνη να ενεργήσουν αμέσως υπό το φως των φήμων για τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Σύμφωνα με το KNK, η ζωή, η σωματική ακεραιότητα και η ελευθερία του Αμπντουλάχ Οτσαλάν είναι ζωτικής σημασίας για μια λύση στο κουρδικό ζήτημα και η διάδοση φήμων είναι μέρος του ψυχολογικού πολέμου του τουρκικού κράτους.

Η δήλωση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της KNK περιλαμβάνει τα εξής:

«Στις 14 Μαρτίου 2021, φήμες διαδόθηκαν από διάφορους ανώνυμους τουρκικούς λογαριασμούς ψηφιακών μέσων που ισχυρίζονται ότι ο αρχηγός του κουρδικού λαού, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, πέθανε στη φυλακή. Κατά τα τελευταία 22 χρόνια της απάνθρωπης απομόνωσης του κ. Οτσαλάν στο νησί-φυλακή του Ίμραλι, έχουμε δει ότι η διάδοση τέτοιων φήμων είναι μέρος της ψυχολογικής συνιστώσας του πολέμου του τουρκικού κράτους ενάντια στον κουρδικό λαό.

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΤΙΜΩΡΗΤΟ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ!

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΥΡΔΙΚΟ ΛΑΟ!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 15 Φεβρουαρίου του 1999, συνελήφθη ο ηγέτης των Κούρδων στην Κένυα από πράκτορες της Τουρκίας σε μυστική επιχείρηση η οποία υποστηρίχτηκε από τη CIA και τη Mossad. Οι ευθύνες των τότε Ελλήνων κυβερνώντων κηλίδωσαν την διαχρονική φιλελεύθερη στάση του ελληνικού λαού στο πλευρό κάθε καταπιεζόμενου.

Ο Οτσαλάν είναι το ζωντανό σύμβολο του κουρδικού αγώνα για εθνική αναγνώριση και αυτοδιάθεση.

Η σκόπιμη πλήρης απομόνωσή του αποδεικνύει την πλήρη αυθαιρεσία της τουρκικής κυβέρνησης, της οποίας οι εκπρόσωποι υπερασπίζονται δημοσίως τις παραβιάσεις του νόμου, όταν πρόκειται για κουρδικές υποθέσεις. Το πραγματικό σκάνδαλο όμως είναι η σιωπή των ξένων χωρών.

Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ισχύει σε 47 κράτη. Για τον Οτσαλάν και πάνω από 40 εκατομμύρια Κούρδων, όμως, φαίνεται πως δεν ισχύει. Τουλάχιστον όχι για τον Οτσαλάν. Το Συμβούλιο της Ευρώπης ρίχνει την ευθύνη για τις άθλιες συνθήκες φυλάκισης στο Imrali, στην ανίσχυρη επιτροπή για την πρόληψη των βασανιστηρίων (CPT) και, κατά τα άλλα, σκοπίμως αγνοεί το θέμα. Ακόμη και το πολύ διάσημο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να προσδιορίσει τα γεγονότα και τις συνθήκες απομόνωσης. Η Τουρκία, φαίνεται ότι δεν δεσμεύεται από τους διεθνείς νόμους ή τις συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ο Οτσαλάν υποστηρίζει τα ίσα δικαιώματα για τους ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων και των πεποιθήσεων, και ιδιαίτερα την αναγνώριση στην πράξη των δικαιωμάτων και των ελευθεριών της γυναίκας.

Όπως δείχνει το παράδειγμα της Ροζάβα διαθέτει επιρροή και αποτελεί πηγή ελπίδας για πολλές κοινωνικές ομάδες.

Ο Οτσαλάν μπορεί να βοηθήσει για ένα ειρηνικό τρόπο επίλυσης των διαφορών στη Μέση Ανατολή.

Μέχρι την απελευθέρωση του Οτσαλάν, μόνο επιφανειακές συζητήσεις μπορούν να γίνουν και όχι πραγματικές διαπραγματεύσεις. Ο Μαντέλα είχε τονίσει ότι μόνο ελεύθεροι άνθρωποι, και όχι κρατούμενοι, μπορούν να διαπραγματευτούν για μια πολιτική λύση.

Το να συνεχίσει η σιωπή και η απομόνωση του Οτσαλάν σημαίνει να αγνοείς το κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία, να αποτυγχάνεις να λάβεις συγκεκριμένα μέτρα για πολιτικές μεταρρυθμίσεις και εκδημοκρατισμό. Η αποτυχία να αντιμετωπίσει κανείς το ζήτημα αυτό με ανθρώπινο τρόπο και σύμφωνα με τους διεθνείς νομικούς κανόνες και αξίες υπογραμμίζει ότι η Τουρκία δεν έχει καμία πρόθεση να υποστηρίξει τα οικουμενικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Ευρώπη σιωπά!

Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ

 

«Είμαστε κατά των ένοπλων ανταρσιών και των πράξεων τρομοκρατίας και βίας»!

«Κάναμε το χρέος μας με τον καλύτερο τρόπο, απέναντι στην Ελλάδα και τα συμφέροντά της, απέναντι στο κουρδικό ζήτημα και τον ίδιο τον Οτσαλάν »!

ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ

Μετά από εκείνη την ανακοίνωση του πρωθυπουργού Σημίτη, ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι επρόκειτο για μια «αθώα» κυβέρνηση και όχι για μια «κυβέρνηση - καταδότη», όπως φώναζαν οι διαδηλωτές στους δρόμους της Αθήνας και σε όλες τις πόλεις της χώρας;

• Μια κυβέρνηση που είχε ήδη στο ενεργητικό της τα «ευχαριστώ» προς τις ΗΠΑ μετά τα Ίμια, 
• είχε συνυπογράψει την ελληνοτουρκική συμφωνία της Μαδρίτης κατ' εντολήν της Ολμπράιτ, 
• είχε ήδη αποδεχτεί τη συμφωνία για τη νέα δομή του ΝΑΤΟ που δημιουργούσε νέα αρνητικά δεδομένα όσον αφορά τη «διευθέτηση» των ελληνοτουρκικών προβλημάτων του Αιγαίου,
• είχε φερθεί με το γνωστό τρόπο στην υπόθεση των πυραύλων «S-300» μετά από απαίτηση των Αμερικανών,

ποιος θα μπορούσε να την πιστέψει την ώρα που ο Οτσαλάν έπεφτε στα χέρια των Τούρκων;...

Κανένας δεν πίστεψε τότε την κυβέρνηση Σημίτη. Και τούτο παρότι εκείνες τις πρώτες μέρες δεν είχε γίνει καν γνωστή η έκθεση του πρέσβη της Ελλάδας στην Κένυα. Η έκθεση, δηλαδή, που καταγραφόταν «χαρτί και καλαμάρι» ο ρόλος της κυβέρνησης στην υπόθεση Οτσαλάν.

Ο αγώνας για την απελευθέρωση του Οτσαλάν είναι ένας Ελληνικός αγώνας

Στις 15 Φεβρουαρίου 1999 γράφτηκε μία μαύρη σελίδα στην ιστορία

Το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και συγκεκριμένα οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Σημίτη, παρέδωσαν αμαχητί τον Ηγέτη του Κουρδικού Λαού, Οτσαλάν, στο τουρκικό φασιστικό καθεστώς.

Επρόκειτο για μία διεθνή συνωμοσία και πλεκτάνη, την οποία υποκίνησαν και συμμετείχαν οι σκοτεινότερες δυνάμεις του πλανήτη.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην συνωμοσία διαδραμάτισαν οι ευρωπαϊκές χώρες, αλλά κυρίως οι ΗΠΑ. Τρανή απόδειξη αυτού αποτέλεσε η δήλωση του τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μπουλέντ Ετζεβίτ, ο οποίος υποστήριξε ότι «ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί μας παρέδωσαν τον Οτσαλάν». Ήταν τα υποχθόνια κέντρα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών αυτά που απαίτησαν από την τότε Ελληνική κυβέρνηση, την εγκατάλειψη και την παράδοση του Κούρδου Ηγέτη στους τούρκους.

Ως αποτέλεσμα αυτής της απόφασης που ήταν αντίθετη με τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, αρκετοί υπουργοί της τότε κυβέρνησης αναγκάστηκαν σε παραίτηση. Ωστόσο παρά το σκάνδαλο, η κυβέρνηση δεν διέθετε την ελάχιστη ευθιξία για να παραιτηθεί, κηλιδώνοντας έτσι όσους συμμετείχαν στην διακυβέρνηση Σημίτη.

Η προδοσία του Οτσαλάν ήταν μία πράξη που αντιβαίνει στην ελληνική πρακτική και παράδοση. Η διαχρονικότητα της ιερότητας του «ικέτη» και του «πρόσφυγα», γεννήθηκε άλλωστε στην Ελλάδα. Ήταν επίσης μια ύπουλη πράξη η οποία επιχείρησε, ανεπιτυχώς, να δημιουργήσει ρήγμα στη βαθιά ελληνοκουρδική φιλία.

Με αυτόν τον τρόπο η «δύση» πρόδωσε τον Οτσαλάν, αγνοώντας και ακυρώνοντας τη Σύμβαση της Γενεύης για τους Πρόσφυγες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Η ίδια ασυδοσία συνεχίζεται δυστυχώς μέχρι και σήμερα, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ δεν αντιδρούν στα μαρτύρια που υποβάλλεται ο Οτσαλάν, καταπατώντας έτσι τις ίδιες τους τις αρχές, προδίδοντας τη συνείδησή τους.

Ο «Άπο», βρίσκεται σήμερα κρατούμενος στις απάνθρωπες και βάρβαρες φυλακές υψίστης ασφαλείας του νησιού Ιμραλί – σε ένα κελί μπροστά στο οποίο οι φυλακές του Αλκατράζ και του Γκουαντάναμο φαντάζουν με παράδεισο.

Όπως και άλλοι Κούρδοι πολιτικοί κρατούμενοι στο Ιμραλί, ο Οτσαλάν στερείται βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως οι επισκέψεις από μέλη της οικογένειάς του ή ακόμα και από τους δικηγόρους τους.

"Με την απελευθέρωση του Οτσαλάν, μια άλλη Μέση Ανατολή είναι δυνατή"

Κουρδιστάν

 Συνέντευξη με τον Yilmaz Orkan (Uiki) ενόψει των 22 ετών από τη σύλληψη του ιδρυτή του PKK: «Θα ήταν μια νίκη για τους προοδευτικούς της περιοχής και θα οδηγούσε σε μια νέα συνύπαρξη μεταξύ των λαών. Η φυλάκισή του είναι σύμπτωμα αυταρχισμού, στην Τουρκία, αλλά όχι μόνο "

Chiara Cruciati/ https://ilmanifesto.it/

 

Στις 15 Φεβρουαρίου 1999, ο Abdullah Ocalan, αρχηγός και ιδρυτής του PKK, συνελήφθη στην Κένυα από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, αφού πέρασε πρώτα από την  Ιταλία χωρίς να του δοθεί άσυλο προστασίας.

Έκτοτε κρατείται στο νησί της φυλακής Ιμραλί, υπό συνθήκες απόλυτης απομόνωσης. Όπως κάθε χρόνο μετά την επέτειο της σύλληψης, στην Ιταλία και σε όλο τον κόσμο τα κινήματα, οργανώσεις και άτομα κινητοποιούνται για να απαιτήσουν την απελευθέρωσή του και να ασκήσουν πίεση στις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους να παρέμβουν στην Τουρκία, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ και εμπορικός και πολιτικός σύμμαχος.

Μια κινητοποίηση συνεχίζεται εδώ και χρόνια όπως και το 2020, παρά την πανδημία, έχουν παρθεί συμβολικές πρωτοβουλίες που έλαβαν χώρα σε όλη την Ευρώπη. Το συζητήσαμε με τον Yilmaz Orkan, πρόεδρο του Γραφείου Πληροφοριών του Κουρδιστάν στην Ιταλία (Uiki), έναν από τους κύριους υποστηρικτές των εκστρατειών για την απελευθέρωση του Κούρδου ηγέτη.

Πώς πηγαίνει η συλλογή υπογραφών για την καμπάνια «Ήρθε η ώρα»;

Ο Οτσαλάν είναι ένας πολίτης της Ρώμης

ΧΑΚ 

Η ιταλική επιτροπή «Freedom for Öcalan» παρουσίασε τις δραστηριότητές της μέχρι σήμερα και τα αιτήματά της σε συνέντευξη τύπου στη Ρώμη.

Η Επιτροπή «Freedom for Öcalan» (Ελευθερία για τον Οτσαλάν), που ιδρύθηκε τον Οκτώβριο σε συνέδριο της Μπολόνια, παρουσίασε το έργο της μέχρι σήμερα, και πρόβαλε τις απαιτήσεις της σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στη Ρώμη.

Η επιτροπή ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Rete Kurdistan, ενός δικτύου σε όλη την Ιταλία που λειτουργεί με σκοπό την αλληλεγγύη προς το κουρδικό κίνημα ελευθερίας, από διανοούμενους, καλλιτέχνες, και τους δικηγόρους του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Έκτοτε, πραγματοποιήθηκαν συνομιλίες με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και συγκεντρώθηκαν υπογραφές υποστήριξης από 550 διακεκριμένες προσωπικότητες.

Στη συνέντευξη Τύπου παρευρέθηκαν οι Amedeo Ciaccheri (Δήμαρχος της Ρώμης VIII), Giovanni Russo Spena (Εκπρόσωπος της Επιτροπής «Ελευθερία για τον Οτσαλάν»), Yilmaz Orkan (Κουρδικό Γραφείο Ενημέρωσης στην Ιταλία), Arturo Salerni και Luigi Saracani (δικηγόροι του Οτσαλάν), ενώ συμμετείχε η Cesare Antetomaso (Δημοκρατική Ένωση Δικηγόρων), η δικηγόρος Simonetta Crisci, η Luisa Morgantini (πρώην ευρωβουλευτής), η Simona Maggiorelli (διευθυντής του περιοδικού Αριστερά) και η Luciana Catelliana (πρώην βουλευτής και αρθρογράφος του Il Manifesto).

Η συνέντευξη τύπου υπενθύμισε ότι ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν είχε αιτηθεί πολιτικό άσυλο στην Ιταλία το 1999 και ότι το αίτημά του για άσυλο είχε αναγνωριστεί: “Ο κ. Οτσαλάν είναι πολίτης της Ρώμης. Βρίσκεται σε απομόνωση για πάνω από είκοσι χρόνια και τώρα είναι άνω των εβδομήντα ετών. Η απομόνωσή του έχει επίσης καταγγελθεί από την Επιτροπή Πρόληψης των Βασανιστηρίων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης. ”