Σαν σήμερα, 4 Φεβρουαρίου 1843, στις 11:00 το πρωΐ, έφυγε από τη ζωή ο Γενάρχης του νέου Ελληνισμού. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

από Δημήτρης Σταθακόπουλος

Σαν σήμερα 4 Φεβρουαρίου 1843 (παλαιό ημερολόγιο), στις 11:00 το πρωί, έφυγε από τη ζωή ο Γενάρχης του νέου Ελληνισμού. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αυτός που από ραγιάδες μας έκανε πάλι Ελεύθερους (η παθογένεια της διχόνοιας, της ξενοκρατίας, της υποτέλειας και κομματοκρατίας, αφορά άλλη ανάρτησ ). Στα 73 του, λίγο πριν φύγει από βαρύ εγκεφαλικό, περιόδευσε σε όλον τον Μοριά. Αποχαιρέτησε φίλους και εχθρούς. Πέρασε από τις Σπέτσες και την Ύδρα, όπου συμφιλιώθηκε με τον Κουντουριώτη που στον εμφύλιο τον είχε φυλακίσει στον Προφ. Ηλία της Ύδρας.

 
Συγχώρεσε ακόμη και τον Σχινά, τον υπουργό Δικαιοσύνης που πίεζε για την καταδίκη του, την περίοδο της δίκης και φυλάκισής του στο Παλαμήδι. Την 1η Φεβρουαρίου 1843 πάντρεψε τον γιό του Κολίνο ( Κων/νο) με την εγγονή του άλλοτε ηγεμόνα της Βλαχίας, πρίγκιπα Ιωάννη Καρατζά. Στις 3 Φεβρουαρίου παραβρέθηκε στον μεγάλο χορό του παλατιού, όπου παρουσιάσθηκε πολύ ευδιάθετος. Τα δημοτικά τραγούδια αντήχησαν στα σαλόνια. Ο Γέρος με ευθυμία προσκαλούσε τις κυρίες των τιμών να χορέψουν μαζί του. Ο Αναγνώστης Δεληγιάννης, τον παρατήρησε ότι παρά ήπιε και πολυχόρεψε. 

Μόλις γύρισε στο σπίτι του υπέστη βαρύ εγκεφαλικό. Στις 3 το ξημέρωμα η σύντροφός του Μαργαρίτα Βελισσάρη που είχε γνωρίσει στον περιορισμό του στην Ύδρα, ειδοποίησε τους γιατρούς της εποχής: Γλαράκη, Ρέζερ και Οικονόμου. Στις 11.00 πμ (σαν αυτή τη στιγμή που αναρτώ) , η καρδιά του σταμάτησε. Τα τελευταία του λόγια ήταν προς τον γιο του, τον Γενναίο ( Ιωάννη ). Του φόρεσαν τη στολή του στρατηγού και τα τσαρούχια του, τον έζωσαν με το σπαθί του, τοποθέτησαν μια Οθωμανική σημαία στα πόδια του να την πατάει συμβολικά και τον έβαλαν στο φέρετρο.
Σε αυτό τοποθέτησαν επίσης την περικεφαλαία και τη στολή που φορούσε ο Γέρος στα Επτάνησα.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας διέκοψε την προγραμματισμένη συνεδρίασή του και το Σώμα έσπευσε στο σπίτι του νεκρού για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του.
Το υπουργικό συμβούλιο καθόρισε το πρόγραμμα της κηδείας και διέταξε τριήμερο εθνικό πένθος.

Η νεκρώσιμη πομπή διέσχισε τη σημερινή οδό Ερμού, έστριψε στην Αιόλου και έφθασε στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, μέσα σε τεράστιο πλήθος. Ο Κολίνος κάποια στιγμή λιποθύμησε, ο Γενναίος, παρά την αρχική του ψυχραιμία, δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα, ενώ γοερά θρηνούσε ο νεαρός γιος του Πάνος ο 2ος, (που ειχε αποκτήσει με την Μαργαρίτα Βελισσάρη. Ο 1ος Πάνος είχε δολοφονηθεί στον Ελληνικό εμφύλιο), κατά τη διάρκεια του επικήδειου λόγου του ρήτορα Οικονόμου εξ Οικονόμων. Κανονιοβολισμοί ακούστηκαν από το Λυκαβηττό, για το τελευταίο «αντίο» στον αρχιστράτηγο και γενάρχη/ εθνάρχη των νεοΕλλήνων.

 
Έχω δηλώσει από παιδί λάτρης του Κολοκοτρώνη και του Καποδίστρια. Δεν είμαι αντικειμενικός στην κρίση μου.
Όταν γράφω ή μιλάω για αυτούς συγκινούμαι και δακρύζω.
Έχω μιλήσει σε επιμνημόσυνές τους εκδηλώσεις.
Όσοι, 200 χρόνια μετά, φοβούνται ακόμα τον Κολοκοτρώνη και τον Καποδίστρια, προσπαθώντας να τους μειώσουν, πολύ σύντομα θα ξεχαστούν - το αργότερο μέχρι να πάρουν σύνταξη - . Τα 2 κεφαλαία ~Κ: Κ-ολοκοτρώνης, Κ-αποδίστριας, θα μείνουν μέχρι το τέλος του χρόνου της ιστορίας.

*Στις φωτογραφίες:

Ο Γέρος στη νεκρική κλίνη
Το εκμαγείο του προσώπου του, από το Πολεμικό Μουσείο.
Στο κελί απομόνωσής του στο Παλαμήδι.

ΠΗΓΗ:Dimitris Stathakopoulos
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com