Το 1825 η Ελληνική επανάσταση περνούσε την πλέον κρίσιμη φάση της. Ύστερα από τους θριάμβους των προηγουμένων ετών οι Έλληνες, χάρη στη διχόνοια τους κατάφεραν να γκρεμίσουν όσα με κόπο και αίμα είχαν χτίσει. Οι εχθροί εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την ελληνική φαγωμάρα. Τον Φεβρουάριο του 1825 ένας νέος φοβερός αντίπαλος πάτησε τον Μωριά.
Ήταν ο Ιμπραήμ, ο θετός γιος του Αιγύπτιου δυνάστη Μεχμέτ Αλή, ο οποίος έφτασε επικεφαλής τακτικών στρατευμάτων, διοικούμενων από Γάλλους και Ιταλούς αξιωματικούς. Απέναντί του οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα να αντιπαρατάξουν. Τίποτα, εκτός από το Γέρο του Μωριά. Ο Ιμπραήμ αφέθηκε να αποβιβαστεί ανενόχλητος στην Πελοπόννησο τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου του 1825.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου