Χάρι και Μέγκαν εγκώμιον

του Αλέκου Μιχαηλίδη

Χάρι και Μέγκαν εγκώμιον

«Έπρεπε να μπω στα παπούτσια της γυναίκας μου για να καταλάβω τι σημαίνει ρατσισμός και μπούλινγκ σε μια έγχρωμη δυναμική γυναίκα που έχει άποψη στο παλάτι»

 Χάρι, δούκας του Σάσεξ, 7 Μαρτίου 2021

Στις αρχές του 20ού αιώνα, ένα μεγάλο μέρος της Νότιας Αφρικής αποτελούσε –όπως και πολλές χώρες του κόσμου– βρετανική αποικία. Το Ακρωτήριο της χώρας ήταν αναγκαίο για τη «Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών» και γι’ αυτό οι αγγλικές δυνάμεις διεξήγαγαν αρκετές μάχες είτε με τους Ολλανδούς είτε με τους Ζουλού είτε με τους Μπόερς (απόγονοι των πρώτων Ευρωπαίων της περιοχής). Κατά τον Δεύτερο Πόλεμο των Μπόερς (1899-1902), οι Βρετανοί συγκέντρωσαν περίπου το 1/6 των Μπόερς, κυρίως γυναικόπαιδα και τους έστειλαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, περίπου 107.000 άνθρωποι. Εκεί, πέθαναν από κακουχίες ή ασθένειες 27.927 Μπόερς, αλλά και άγνωστος αριθμός μαύρων Αφρικανών.

Στις 13 Απριλίου 1919, Ινδοί διαδηλωτές αγνόησαν την εντολή των αποικιοκρατικών δυνάμεων κοντά στον «Χρυσό ναό» του Άμριτσαρ, όταν οι στρατιώτες του στέμματος πήραν εντολή για να ανοίξουν πυρ εναντίον του πλήθους. Πυροβολούσαν μέχρι να τελειώσουν τα πυρομαχικά και εκτιμάται ότι εκτελέστηκαν μεταξύ 380 και 1.100 ανθρώπων μέσα σε 10 λεπτά. Ο επικεφαλής της επιχείρησης ανακηρύχθηκε σε ήρωα από τους Άγγλους πολίτες.

Το καλοκαίρι του 1947 οι Βρετανοί αποχώρησαν από την Ινδία και πριν να φύγουν, φρόντισαν να επιβεβαιώσουν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε». Ο Κύριλλος Ράντκλιφ, που έπειτα εστάλη στην Κύπρο, σχεδίασε τα σύνορα με το νεοϊδρυθέν κράτος του Πακιστάν, κατά τη διάρκεια ενός μεσημεριανού γεύματος. Ο θρησκευτικός διαχωρισμός είχε ως αποτέλεσμα την προσφυγοποίηση 10 εκατομμύριων ανθρώπων και τον θάνατο πέραν του ενός εκατομμυρίου, κατά τη διάρκεια του εκτοπισμού.

12 με 29 εκατομμύρια Ινδοί πέθαναν από την πείνα ενώ η χώρα ήταν βρετανική αποικία καθώς εκατομμύρια τόνοι σιταριού εξάγονταν στη Βρετανία. Το 1943, τέσσερα εκατομμύρια Ινδοί πέθαναν στη Βεγγάλη από την πείνα, επειδή ο Τσώρτσιλ έστελνε τα αποθέματα τροφίμων και ρυζιού στους Βρετανούς στρατιώτες στην Ελλάδα. «Τους μισώ τους Ινδούς. Είναι ζώα και έχουν μια ζωώδη θρησκεία. Ο λιμός ήταν δικό τους λάθος, γιατί αναπαράγονται σαν κουνέλια», δήλωσε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ. (huffingtonpost.gr).

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μάου-Μάου στην Κένυα (1951-1956) οι Βρετανοί έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο. Η εξέγερση των Κικούγιου εναντίον των αποικιοκρατών και των λευκών εποίκων είχε ως αποτέλεσμα την αναβίωση του ναζισμού, την αποστολή πολλών από αυτών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου αρκετοί βασανίστηκαν άγρια και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά. Εκτιμάται ότι έχασαν τη ζωή τους 100.000 Κενυάτες.

Μεταξύ 1955 και 1959, οι Άγγλοι αποικιοκράτες βασάνινσαν τουλάχιστον 3.000 Κύπριους που εξεγέρθηκαν για την ελευθερία και την ένωση με την Ελλάδα. Ξυλοδαρμοί, εικονικοί πνιγμοί, εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες αποτελούσαν καθημερινότητα στις φυλακές των αποικιοκρατών. Οι αντάρτες της ΕΟΚΑ αντιμετωπίστηκαν ως τρομοκράτες, κάηκαν ζωντανοί, δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και απαγχονίστηκαν. 

Η βασίλισσα Ελισάβετ δεν συγκινήθηκε ούτε για τους πρώτους απαγχονισθέντες, για τον 23χρονο Μιχαλάκη Καραολή και τον 22χρονο Ανδρέα Δημητρίου, για τους οποίους έγιναν μεγάλες κινητοποιήσεις και εκτός Κύπρου. Δεν συγκινήθηκε ούτε για τον 19χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη, τον ποιητή-αντάρτη, που απαγχονίσθηκε τελευταίος στα Φυλακισμένα Μνήματα.

Εν τω μεταξύ, παγκόσμιο συγκλονισμό προκάλεσαν οι αποκαλύψεις του δούκα και της δούκισσας του Σάσεξ, Χάρι και Μέγκαν στην πολυδιαφημιζόμενη συνέντευξή τους ενώπιον της Όπρα Γούινφρι. Διεθνή, ελλαδικά και κυπριακά ΜΜΕ, «βασάνισαν» τους αναγνώστες με πρωτοσέλιδα, με τη «μεγαλύτερη βόμβα» (sic!) να αφορά την έγνοια του Παλατιού για το χρώμα που θα είχε ο Άρτσι, ο γιος του πριγκιπικού ζεύγους, που μαραζώνει στην… ανέχεια μακριά από το Μπάκιγχαμ. «Η αποκάλυψη», γράφει ένα από αυτά τα ΜΜΕ, «για το θέμα του μωρού έχει ήδη προκαλέσει σάλο, τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στη Βρετανία καθώς ανοίγει ζητήματα ρατσισμού από πλευρά του Παλατιού». Ανοίγει, λοιπόν, ζητήματα ρατσισμού, η αποκάλυψη για την έγνοια των αρχόντων περί του χρώματος του Άρτσι. 

Για το Παλάτι, τέλος πάντων, που υπέγραφε (άμεσα ή έμμεσα) σφαγές, εκτελέσεις, απαγχονισμούς, λιμούς, βασανισμούς, κακοποιήσεις για δεκαετίες, τώρα ανοίγει ζήτημα ρατσισμού. 

Υποκριτές.

ΠΗΓΗ:Αλέκος Μιχαηλίδης

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com