"Η Πόλη ΖΕΙ"
-άννα στάικου
(απόσπασμα)(2018)
Πήρε καταιγίδα.
Το στέγαστρο δεν με ωφελούσε.
Βγήκα στη μπόρα ασκεπής.
Θόλωσε η λεωφόρος.
Ο εαυτός μου τυμπάνιζε.
Ξάφνου ξαπλώνω καταγής.
Το σώμα μου πυροβολείται ανελέητα από την βροντερή βροχή. Οι ελάχιστοι διαβάτες,με θεωρούν νεκρό και για μεγάλη μου χαρά δεν ασχολήθηκαν.
Ολο το βράδυ μούσκευα.
Εγινα ένα με τη γη.
Σα βόλος φυτρωμένος στα όρη.
Χαράματα, ψηλάφισα την επιστολή . Ηταν
Το στέγαστρο δεν με ωφελούσε.
Βγήκα στη μπόρα ασκεπής.
Θόλωσε η λεωφόρος.
Ο εαυτός μου τυμπάνιζε.
Ξάφνου ξαπλώνω καταγής.
Το σώμα μου πυροβολείται ανελέητα από την βροντερή βροχή. Οι ελάχιστοι διαβάτες,με θεωρούν νεκρό και για μεγάλη μου χαρά δεν ασχολήθηκαν.
Ολο το βράδυ μούσκευα.
Εγινα ένα με τη γη.
Σα βόλος φυτρωμένος στα όρη.
Χαράματα, ψηλάφισα την επιστολή . Ηταν
στη θέση της.
ΠΗΓΗ:Anna Staikou
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου