ΥΠΕΡΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ

ΥΠΕΡΑΝΑΠΛΗΡΩΣΗ

του ΚΩΣΤΑ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ

Το σχετικό ενοχικό σύνδρομο είναι γνωστό από την ψυχολογία και αφορά τους πάντες. Από τον απλό χριστιανό που οι αμαρτίες του τον κάνουν συχνά να υιοθετεί ακραίες ευσεβιστικές θέσεις ως τον αριστερό πολιτικό που επειδή ξέχασε την ταξική πάλη το έριξε στον δικαιωματισμό και από τον εκμεταλλευτή αστό που επιδίδεται στην φιλανθρωπία ως τον ιησουίτη πάπα που για να ξεχαστούν π.χ. η επονείδιστη στάση του κατά την διάρκεια της δικτατορίας της Αργεντινής ή οι αναρίθμητες παιδεραστικές αθλιότητες της "εκκλησίας" του, αναπτύσσει μία συγκινητική ομολογουμένως ρητορική για τους αδικημένους αυτού του κόσμου. 

Δεν ξέρω ποια θα ήταν η στάση της Ελβετικής Φρουράς του Βατικανού αν μερικές χιλιάδες απόκληρων μεταναστών κατασκήνωναν στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Ούτε θέλω να μπω στην άχαρη συζήτηση για τις τράπεζες, την ιστορία και την περιουσία της "Εταιρείας του Ιησού" (το επίσημο όνομα του τάγματος).

 Η γλωσσική ευφυΐα έχει αποφανθεί με την δημιουργία του όρου ιησουίτης. Θυμάμαι ωστόσο εκείνο τον καλό νεαρό του Ευαγγελίου που τηρούσε όλες τις εντολές αλλά ρώτησε τι μένει για να κληρονομήσει την βασιλεία των ουρανών και θυμάμαι επίσης την απογοήτευσή του όταν ο Ιησούς του απάντησε πως αυτό που μένει είναι να μοιράσει την περιουσία του στους φτωχούς. Για τούτο και παραμένω καχύποπτος όταν βλέπω Ιησουίτες φιλάνθρωπους να παίζουν πολιτικά παιχνίδια και να χαϊδεύουν τους δυστυχείς ξεριζωμένους στους οποίους βλέπουν την αύξηση του ποιμνίου τους και την κατασίγαση των ενοχών τους. Διότι είναι μάλλον δύσκολο να στηρίξουν τους αγώνες των Λαών για ειρήνη και προκοπή στις Ελεύθερες Πατρίδες τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό που γεννάει απόκληρους και πρόσφυγες...

ΠΗΓΗ:Kostas Hatziantoniou

Η στείρωση της Ελλάδος

Η στείρωση της Ελλάδος

Σαράντος Ι. Καργάκος

Ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς συγγραφικῆς μου δράσης εἶχα ἐπισημάνει ὅτι ἕνα ἀπό τά σοβαρώτερα προβλήματα τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ ὑπογεννητικότητα. Μάλιστα σ’ ἕνα ἑξάτομο ἔργο μου πού προοριζόταν ὡς βοήθημα στήν ἔκθεση γιά τούς ὑποψηφίους τῶν ἀνωτάτων σχολῶν εἶχα συμπεριλάβει καί ἕνα δοκίμιο γιά τήν ὑπογεννητικότητα. Ἐκείνη τήν ἐποχή, ὅπως γράφω, σέ κάθε ἑλληνική οἰκογένεια ἀντιστοιχοῦσε 1,2 παιδί. Καί ἐπιλογικά σημείωνα: ἄν δέν ἀλλάξουν τά πρότυπα καί οἱ ἀξίες τῆς ζωῆς, δέν θά περάσει καιρός ὅπου ὁ ἀριθμός τῶν κατ’ ἔτος θνησκόντων θά εἶναι μεγαλύτερος ἀπό τόν ἀριθμό τῶν γεννήσεων.

Καί τό χειρότερο: τό πληθυσμιακό κενό θά τό καλύψει ξένος πληθυσμός, ὁπότε μαζί μέ τήν πληθυσμιακή ἀλλαγή θά ἔχουμε πολλά δυσάρεστα ἐπακόλουθα. Καί ὁ καιρός αὐτός ἦλθε. Στήν πλατεῖα τῆς γειτονιᾶς μου, πού κάποτε ἔπαιζαν δέκα παιδιά, σήμερα δέν βλέπω κανένα, βλέπω μόνο καλά ἀναθρεμμένα σκυλιά. Ἀφορμή γιά νά γράψω τό ἄρθρο αὐτό στάθηκε μιά ἐπιστολή πού ἔγραψε κατά τά ἔτη 1908-1910 στήν ἐφημερίδα «Ἐμπρός» ὁ σπουδαῖος λογοτέχνης μας Ζαχαρίας Παπαντωνίου ὑπό τόν τίτλο «Ἡ στείρωσις τῆς Γαλλίας». Τό ἄρθρο αὐτό συμπεριλήφθηκε μαζί μέ ἄλλα ἄρθρα στό βιβλίο του «Παρισινά Γράμματα» (σ. 98-101). Τό ἄρθρο ξεκινᾶ μέ τήν ἀκόλουθη διαπίστωση:

«Οἱ Γάλλοι δέν κάνουν παιδιά. (...) Τά γύρω ἔθνη γεννοβολοῦν ἀφθόνως. Ἡ Γερμανία, ὁ ἐχθρός της, παιδοποιεῖ χωρίς καμμίαν κούρασιν καί στενοχώριαν. Ἡ Γαλλία στειρεύει εἰς βαθμόν, ὁ ὁποῖος, ὑπό τήν ἔποψιν τοῦ ἐθνικοῦ ἀνταγωνισμοῦ εἶναι αὐτοκτονία. Ὁ Μόλτκε (σημ. ὁ νικητής τῶν Γάλλων στόν πόλεμο τοῦ 1869), κρίνων τήν στασιμότητα τοῦ γαλλικοῦ πληθυσμοῦ ὁμολογεῖ: “Κάθε ἡμέραν ἡ Γαλλία χάνει μίαν μεγάλην μάχην”».

Οθωμανική στρατηγική υποχρεωτικής μετανάστευσης και αποικισμού

Aπό το «Sürgün» του 1571 στις σημερινές ανεξέλεγκτες μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία στην Κύπρο

Του Μάριου Πούλλαδου από την Σημερινή

Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης και το ζήτημα του προσφυγικού στην Κύπρο επανήλθαν έντονα εκ νέου στον δημόσιο διάλογο. Αφορμή ήταν δημοσιεύματα της περασμένης Κυπριακής, που επέκριναν τον ίδιο τον Υπουργό Εσωτερικών Νίκο Νουρή. Μια άλλη σημαντική εξέλιξη που προέκυψε μέσα στη βδομάδα ήταν η υπογραφή της διακρατικής συμφωνίας με το Ισραήλ για εγκατάσταση ηλεκτρονικού συστήματος επιτήρησης της «Πράσινης Γραμμής», με απώτερο στόχο τον περιορισμό της παράνομης διακίνησης από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές. Χωρίς αμφιβολία, μεγάλο μέρος των μεταναστευτικών ροών ενθαρρύνεται και υποκινείται από Τούρκους λαθρεμπόρους. Για να κατανοήσει κανείς τους απώτερους στόχους της Τουρκίας, που ανέλαβε ρόλο τροχονόμου μεταναστών-προσφύγων και άλλων πληθυσμών, θα πρέπει να ανατρέξει στις οθωμανικές πρακτικές προηγούμενων αιώνων. Στην παρούσα ανάλυση εξετάζεται η οθωμανική στρατηγική της υποχρεωτικής μετανάστευσης και των απελάσεων κυρίως προς την Κύπρο αλλά και άλλες περιοχές.

Sürgün – Στόχοι και σκοποί

H μετανάστευση με τον εξαναγκασμό και ο εποικισμός άλλων περιοχών από την Οθωμανική Διοίκηση είχε διάφορους αλληλένδετους σκοπούς και στόχους: Στρατηγικούς, πολιτικούς, οικονομικούς, εμπορικούς, θρησκευτικούς και ασφαλώς δημογραφικούς. Ένας από τους πιο σημαντικούς μελετητές της πρώιμης οθωμανικής περιόδου τον περασμένο αιώνα, ο Halil Inalcik, έχει κάνει πολυάριθμες έρευνες στο θέμα της μεταφοράς πληθυσμού. Στο πολύτιμο άρθρο του «Οθωμανικές μέθοδοι κατάκτησης», που δημοσιεύθηκε το 1954, επισημαίνει πως ο κρατικά μεθοδευμένος εκτοπισμός και μετανάστευση κατέχουν μια σημαντική θέση στο ευρύτερο πρότυπο της οθωμανικής επέκτασης.

Σώτη Τριανταφύλλου: Γαλλικό σχολείο και Ισλάμ

Στη Γαλλία, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, απελευθερώθηκε ο δημόσιος λόγος.

Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αιφνίδια ρήξη της πολυετούς σιωπής θα διαρκέσει και τι αντίκτυπο θα έχει στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις. Πάντως, φαίνεται να συμφωνούμε όλοι, σχεδόν όλοι, ότι στην Ευρώπη το κοινωνικό σώμα και οι θεσμοί διαβρώνονται όλο και βαθύτερα από την ισλαμική στρατηγική.

Οι παρεμβάσεις των ισλαμιστών γονέων στο σχολείο, η εξαίρεση των παιδιών τους από τους κανονισμούς, ο εκφοβισμός του διδακτικού προσωπικού είναι μέρος της τακτικής για τη μετατροπή του λαϊκού, δημόσιου σχολείου σε κάτι που να μοιάζει με κορανικό. Την ιδέα αυτή μοιράζονται πολλοί φιλήσυχοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να προστατεύονται τα παιδιά τους από «την εισβολή και την πολιτιστική αλλοτρίωση» ώστε να αναπτύσσεται «η μουσουλμανική τους προσωπικότητα», όπως υπαγορεύει η Ισλαμική Οργάνωση για την Παιδεία, τις Επιστήμες και τον Πολιτισμό (Isesco).

Με λίγα λόγια, μέχρι σήμερα ζητούσαν από τη Γαλλία να εφαρμόζει την πολιτική των χωρών από τις οποίες προέρχονται: αντί να εντάσσονται στη γαλλική κοινωνία καλούσαν τη γαλλική κοινωνία να ενταχθεί στο ισλάμ.

Συμπτώσεις

του Γιώργου Ρακκά

Το μεσημέρι τουρκική ακταιωρός αποπειράται ανεπιτυχώς να σύρει δουλεμπορική βάρκα προς τα ελληνικά χωρικά ύδατα, και το βράδυ έρχεται το επεισόδιο της Ολλανδής δημοσιογράφου με τον Έλληνα ΠΘ μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου. Την ίδια στιγμή που στα σύνορα της Λευκορωσίας-Πολωνίας γίνεται άλλη μια απόπειρα υπονόμευσης της ακεραιότητας των συνόρων όχι μόνον μιας ευρωπαϊκής χώρας αλλά ολόκληρης της Ευρώπης. Και που η Γαλλία βάλλεται ως προπύργιο της «αντίδρασης», επειδή μιλάει ανοιχτά για την υπονόμευση του ευρωπαϊκού κεκτημένου δικαίου και δημοκρατίας που συντελείται δια της μαζικής μετανάστευσης, και συνεπακόλουθα της ισλαμοποίησης μεγάλων μερίδων της κοινωνίας της.

Γνωστοί κύκλοι του φιλοατλαντικού «ανθρωπιστικού» κατεστημένου δεν επιθυμούν να υπάρχει γεωπολιτική αυτοτέλεια & ακεραιότητα των συνόρων στα ευρωπαϊκά κράτη και την Ένωσή τους, γι’ αυτό και έχουν ξεκινήσει μια εκστρατεία δυσφήμισης και διασυρμού των χωρών που στηρίζουν μια ενεργητική πολιτική στα μέτωπα αυτά. Ήδη από την εποχή της μεταναστευτικής κρίσης στον Έβρο που προκάλεσε η Τουρκία.

Εν τω μεταξύ συριζαίοι και παρασυριζαίοι όλων των συμπαθών επαγγελμάτων με προεξάρχοντα τον πρωταθλητή του ανθρωπιστικού real estate, και παρεμπιπτόντως ευρωβουλευτή Παπαδημούλη, πανηγυρίζουν για τις προσβολές που απηύθυνε η Ολλανδή δημοσιογράφος στον Πρωθυπουργό κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν πως δεν επιθυμούσε να προσβάλει το πρόσωπο, αλλά το αξίωμα, και σε αυτό, ολόκληρη την Ελληνική Δημοκρατία για την απόφασή της να υπερασπιστεί τα σύνορα της χώρας. Θέλει άλλου τύπου ΠΘ, βλέπετε, η Ολλανδή δημοσιογράφος και το κατεστημένο που εκφράζει, από εκείνους που αναρωτιούνται αν η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα.

ΠΗΓΗ:Συμπτώσεις... -

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η μακρά σταδιοδρομία της Ingeborg Beugel στην συκοφάντηση της Ελλάδας

Την μάθαμε έπειτα την ανοίκεια επίθεσή της στον Κυριάκο Μητσοτάκη, χθες, κατά την συνέντευξη τύπου του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ολλανδό ομόλογό του. Είχε απασχολήσει και πάλι το ρεπορτάζ, λίγα χρόνια πριν, όταν συνελήφθη καθώς φιλοξενούσε παράνομα έναν Αφγανό μετανάστη, η αίτηση ασύλου του οποίου είχε απορριφθεί στον πρώτο βαθμό. Όμως, η Ingeborg Beugel έχει μακρά παράδοση στην συκοφάντηση της Ελλάδας καθώς ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 ζούσε στη χώρα μας και διακινούσε στον ευρωπαϊκό τύπο όλη την γκάμα των ανθελληνικών στερεοτύπων. Παραθέτουμε εδώ αποσπάσματα από συνέντευξή που έδωσε σε ιστοσελίδα του Σαράγιεβο, πριν από 13 χρόνια, όπου και πάλι διακινεί τους κοινούς τόπους ανθελληνικών θέσεων, ότι οι Έλληνες συγκάλυψαν τις εθνοκαθάρσεις των Σέρβων κατά τον εμφύλιο στην πρώην Γιουγκοσλαβία ή ότι καταπιέζουν τους γείτονές τους των Σκοπίων…  

«Δεν ήθελα τα παιδιά μου να μεγαλώσουν σε μια τυφλωμένη, εθνικιστική χώρα»

Η Ingeborg Beugel είναι Ολλανδή δημοσιογράφος και δημιουργός αρκετών ντοκιμαντέρ για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν στη Βοσνία. Σε συνέντευξη στον διαδικτυακό ιστότοπο Sarajevo-x.com, κάνει λόγο για την άνοδο του ελληνικού εθνικισμού και τη συμμετοχή Ελλήνων μισθοφόρων στον πόλεμο στη Βοσνία, συμπεριλαμβανομένης και της σφαγής στη Σρεμπρένιτσα.

Έχει παντρευτεί έναν Έλληνα, είχε μια κοινωνική ζωή περιστοιχιζόμενη από την ελληνική πολιτική ελίτ, βλέποντας η ίδια προσωπικά πώς οι σοσιαλιστές γύρω από τον Παπανδρέου «τα θαλάσσωσαν εντελώς, και προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 η σοσιαλιστική κυβέρνηση αποδείχθηκε τόσο ανεπαρκής και διεφθαρμένη όσο όλες οι προηγούμενες, που ήταν εγωιστικές δικτατορίες». Είχε καθυστερήσει την αναχώρησή της, μόνο και μόνο για να αποφασίσει αργότερα ότι είχε μπουχτίσει! Θα παραθέσω εν συντομία μερικές από τις απόψεις της εδώ:

Η ενοχική λατρεία του δυτικού ανθρώπου για το μετανάστη

Μπούνταλης Αθανάσιος

05/11/2021

Views: 2,149

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλλαγή

Παραμονή Πρωτοχρονιάς του 2016, Κολονία. Στην κορύφωση της πολιτικής των ανοιχτών χεριών της Μέρκελ στο μεταναστευτικό, περίπου δύο χιλιάδες “άνδρες βορειοαφρικανικής και αραβικής εμφάνισης” επιτίθενται σεξουαλικά σε εκατοντάδες γυναίκες, ενώ οι ολιγάριθμοι αστυνομικοί κάνουν τα στραβά μάτια. Η συμβουλή της δημάρχου Henriette Reker; Να κρατούν οι γυναίκες «μια χεριά απόσταση» από άνδρες που δεν γνωρίζουν! Η δε αστυνομία, ενόψει του επικείμενου Καρναβαλιού, κυκλοφορεί φυλλάδιο με συστάσεις προς τις ίδιες τις γυναίκες!

Μάιος 2017, Παρίσι. Κάτοικοι της συνοικίας Chapelle-Pajol διαμαρτύρονται για σεξουαλικές παρενοχλήσεις γυναικών από μετανάστες. Η Caroline de Haas, φεμινίστρια(!) ακτιβίστρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος, πρότεινε να… πλατύνουν τα πεζοδρόμια! Λίγα χρόνια νωρίτερα, τον Μάιο του 2009, ο Νορβηγός Karsten Nordal Hauken, “SV-ίστας (ΣτΣ: μέλος του Αριστερού Σοσιαλιστικού Κόμματος), φεμινιστής, αντιρατσιστής”, είχε πέσει θύμα βιασμού από Σομαλό λαθρομετανάστη και αιτούντα άσυλο, τον οποίο ο Hauken είχε δεχθεί να φιλοξενήσει σπίτι του (βλ. εδώ στα αγγλικά).

Παρότι η εμπειρία τον οδήγησε στο ποτό και στα ναρκωτικά, ενημερωθείς από τη νορβηγική Αστυνομία το 2016 ότι ο βιαστής του είχε εκτίσει ποινή φυλάκισης και ότι ήταν σε διαδικασία απέλασης, ο Hauken αισθάνθηκε ενοχές που εξαιτίας του(!) ο βιαστής του θα έφευγε από την Νορβηγία. Θεωρώντας τον δράστη “προϊόν ενός άδικου κόσμου”, δεν του καταλόγιζε ευθύνη των πράξεών του, και προτιμούσε να του γυρίσει το άλλο μάγουλο.

Οι παλαβωμένες Χριστιανικές αρετές

Η συνέχεια ΕΔΩ:https://slpress.gr/idees/i-enochiki-latreia-toy-dytikoy-anthropoy-gia-to-metanasti/

Η διαλεκτική, το μεταναστευτικό και οι ισλάμ-town

Μπούνταλης Αθανάσιος

31/10/2021

Views: 0

FacebookTwitterLinkedInEmailPrintViberΑνταλλαγή

Το βιβλίο του Ένγκελς “Η Ανατροπή της Επιστήμης από τον κύριο Ευγένιο Ντίρινγκ” (1877), είχε τέτοιον πολεμικό τόνο που κατέληξε να γίνει γνωστό απλώς ως “Αντι-Ντίρινγκ”. Μεταξύ άλλων, στο βιβλίο αυτό, ο Ένγκελς επεκτείνει τις απόψεις του Μαρξ σχετικά με την συσχέτιση ποσότητας και ποιότητας (Κεφάλαιο, Τ. 1, κεφ. ΧΙ), απόψεις που ο Μαρξ με την σειρά του είχε δανεισθεί από τον Χέγκελ. Σύμφωνα με αυτές, μια ποσοτική αλλαγή, πέραν κάποιου σημείου, μετατρέπεται σε ποιοτική αλλαγή: η ποσότητα γίνεται ποιότητα.

Από επαγγελματική διαστροφή απήλαυσα ιδιαιτέρως σε κάποια από τα παραδείγματά τους, που αναφέρονταν στο πώς τα αλκάνια αλλάζουν φυσική κατάσταση όταν τους προσθέτουμε ένα-ένα άτομα άνθρακα: σε θερμοκρασία δωματίου το βουτάνιο (C4H10) είναι αέριο αλλά το πεντάνιο (C5H12) υγρό, το δεκαπεντάνιο (C15H32) είναι υγρό αλλά το δεκαεξάνιο (C16H34) στερεό. Ο Μαρξ μιλούσε για την ποσοτική συσσώρευση των καπιταλιστικών μέσων παραγωγής. Ποια η σχέση με την μετανάστευση;

Πολύ απλά: ένας μετανάστης μόνος του σιγά-σιγά μπορεί, αν θέλει, να αφομοιωθεί στην κοινωνία που τον φιλοξενεί και να υιοθετήσει τα τοπικά ήθη και έθιμα, ακολουθώντας τον χρυσό κανόνα της αφομοίωσης: “Στην Ρώμη κάνε ό,τι οι Ρωμαίοι”. Οι Αλβανοί έμαθαν ελληνικά, βαπτίσθηκαν Χριστιανοί Ορθόδοξοι και έδωσαν στα παιδιά τους ελληνικά ονόματα.

Όχι μόνον λόγω πολιτισμικής συνάφειας και επιθυμίας, αλλά και διότι ήταν λίγοι σε σχέση με τον ελληνικό πληθυσμό. Διεσπάρησαν σ’ αυτόν, δεν γκετοποιήθηκαν, και έμαθαν πώς ζούμε στην Ελλάδα. Έχω σχολιάσει ότι η οικογένεια Αντετοκούμπο αποτελεί ένα ευτυχές παράδειγμα αφομοίωσης, το οποίο βοηθήθηκε και από τέτοιους ποσοτικούς συσχετισμούς.

Ποσότητα και ποιότητα

Όταν όμως οι αριθμοί υπερβούν ένα κρίσιμο όριο –οι Μαρξ και Ένγκελς θα αναφέρονταν ίσως στην “κρίσιμη μικυλλιακή συγκέντρωση”– τότε οι νεοφερμένοι δημιουργούν συσσωματώσεις, και διαχωρίζονται από την μάζα του ντόπιου πληθυσμού, σαν λάδι με νερό. Αναπαράγουν τα ήθη και έθιμα των πατρίδων τους και στήνουν δικές τους China Town, όπου ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν.

ΟΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΜΠΡΑΤΤΟΥΝ ΜΕ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΟΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΜΠΡΑΤΤΟΥΝ ΜΕ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Περικλής Νεάρχου

Πρέσβυς ε.τ.

Υπάρχουν πολλά θέματα επικαιρότητας και υποτιθέμενης υψηλής πολιτικής , τα οποία θα άξιζαν σχολιασμό και συζήτηση. Θεωρώ όμως σκόπιμο ν' αναφερθώ σήμερα σ' ένα θέμα, η σημασία του οποίου υποβαθμίζεται σκοπίμως από τα ΜΜΕ και παρουσιάζεται περίπου ως αναπότρεπτη εξέλιξη, στην οποία πρέπει να "προσαρμοσθούμε". Αφορμή για την αναφορά αυτή είναι μια σειρά ενδεικτικών γεγονότων, που προοιωνίζουν όχι και τόσο ευχάριστες εξελίξεις για το εθνικό μέλλον και την εθνική ταυτότητα της χώρας.

Λίγες μέρες πριν, στην πρώτη συνεδρίαση του λεγομένου "Φόρουμ Ελλάδα 2040", που ανέλαβε η Γιάννα Αγγελοπούλου ως συνέχεια της Επιτροπής για τον Εορτασμό των 200 Χρόνων από την Επανάσταση του 1821, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, στον χαιρετισμό που απηύθυνε προς αυτό, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στο μεγάλο θέμα της υπογεννητικότητας και της μειώσεως του πληθυσμού. Αντί όμως να εξαγγείλει μέτρα για την αύξηση των γεννήσεων και την ανάσχεση της μεταναστεύσεως των νέων στο εξωτερικό, καθησύχασε τον Ελληνικό λαό οτι, ευτυχώς, έρχονται άλλοι πληθυσμοί, οι παράνομοι δηλαδή μετανάστες, που αναπληρώνουν το δημογραφικό έλλειμμα. Με απλά λόγια, ο Πρωθυπουργός της χώρας, που επέχει από τη θέση του και ρόλο εθνικού ηγέτη του Ελληνικού λαού, δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στην αντικατάσταση των Ελλήνων από ξένους, αλλόφυλους και αλλόθρησκους παράνομους μετανάστες.

Οι τελευταίοι εισρέουν στη χώρα από κάθε σημείο του πλανήτη και κυρίως από ακραίες Μουσουλμανικές χώρες , που είναι, επιπλέον, στρατηγικοί σύμμαχοι της Άγκυρας, όπως το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές ( πρώην Ανατολικό Πακιστάν), η Σομαλία, το Αφγανιστάν κ.α.

Τις απόψεις του αυτές τις είχε κάνει γνωστές από την αρχή της θητείας του, οταν ειχε εκφράσει τη χαρά του, σε δηλώσεις του, για το γεγονός οτι "βλέπει την Ελληνική κοινωνία να μετατρέπεται, σιγά - σιγά, σε πολυπολιτισμική".

Η Γαλλία θα αποφασίσει για τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» του Δυτικού Πολιτισμού;

από Άρδην - Ρήξη 29 Οκτωβρίου 2021

Του Giulio Meotti για το Gatestone Institute
Δημοσιεύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2021
Μετάφραση Γιάννης Ταχόπουλος

«Όπου επικρατήσει το ισλάμ, η επικράτηση διαρκεί για πάντα. Ο ισλαμισμός βασίζεται στο ισλάμ, στο οποίο δεν έχει κανείς δικαίωμα να ασκεί κριτική. Αλλά στις χώρες σας, επίσης παίζει έναν ρόλο στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός εκμεταλλεύεται αυτές τις αξίες. Εφόσον η δημοκρατία αποδέχεται όλες τις απόψεις, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί και το ισλάμ. Όλοι αυτοί που δεν διαπράττουν επιθέσεις ή βίαιες πράξεις είναι, καταρχήν, προστατευμένοι από το κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός, έτσι, αμέσως βρίσκεται σε ένα κατακτημένο πεδίο. Είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί ο ισλαμισμός από την αρχή. Γιατί είναι σαν την υγρασία μέσα σε ένα σπίτι. Αρχικά, η απειλή είναι αόρατη, διεισδύει στους τοίχους, οι οποίοι σιγά σιγά καταρρέουν. Όταν συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ αργά, πρέπει να καταστρέψεις τα πάντα προκειμένου να καθαρίσεις. Αυτό μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη αποστολή. Η Γαλλία βρίσκεται στο στάδιο στο οποίο μόλις έχει ανακαλύψει ότι το ισλάμ διαβρώνει το σπίτι της».
Mε αυτόν τον τρόπο ο Αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ περιέγραψε πρόσφατα στη L’Express το μέγεθος της ισλαμοποίησης της Γαλλίας. «Το 2050 θα είμαστε μία κατά το ήμισυ ισλαμική χώρα, το 2100 θα είμαστε μια ισλαμική δημοκρατία», σύμφωνα με τον Ερίκ Ζεμούρ, δημοσιογράφο και επίδοξο υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές το 2022. Αυτή η δύσκολη αλλά και συγκλονιστική πραγματικότητα την οποία αποκηρύσσει ο Ζεμούρ έχει γίνει συνείδηση από όλους, ακόμη και την Αριστερά. Ο ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν προέβλεψε την ίδια εξέλιξη, αποκαλώντας την «κρεολοποίηση έως το 2050».

Προσφυγική κρίση και αριστερός στρουθοκαμηλισμός

Max Beckmann, Η νύχτα, 1919

Αλέξανδρος Μπριασούλης

Ως άλλος ανώνυμος ανακριτής/ερευνητής, όπως στο γνωστό ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη, η σύγχρονη «Αριστερά» απαιτεί συνεχώς απ’ όλους να πάρουν θέση, θέση ξεκάθαρη και ανθρωπιστική, για όλα τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας. Όσο πιο φλέγον το ζήτημα τόσο πιο γρήγορα απαιτείται η απόφασή μας. Και η εποχή μας, ως γνωστόν, έχει πολλά φλέγοντα ζητήματα να επιδείξει: πολλαπλά κοινωνικά προβλήματα, κατάρρευση θεσμών, οικονομική κρίση, οικολογικές καταστροφές και βέβαια το προσφυγικό, κρισιμότατο πρόβλημα που τα τελευταία χρόνια η χώρα μας βιώνει με τρόπο ιδιαίτερα οδυνηρό. Μπροστά σε τόσες επείγουσες ανθρώπινες ανάγκες, η σκέψη και ο χρόνος που αυτή απαιτεί είναι πολυτέλειες σχεδόν απαγορευμένες. Γι’ αυτό λοιπόν, και σε αντίθεση με τον φανταστικό ομιλητή του ποιήματος, η «Αριστερά» σήμερα δεν μπορεί να (μας) περιμένει. Πρέπει να αποφασίσουμε τώρα. Όμως ο ποιητής είχε δίκιο. Έχοντας κατανοήσει καλά τον χαρακτήρα της σύγχρονης κοινωνίας, ήξερε ότι τέτοιου είδους αποφάσεις, ορθές, καθαρές, ιδεολογικά αγνές και αποστειρωμένες, δεν μπορούν να παίρνονται στα γρήγορα και αναίμακτα, παρά μόνο για θέματα που δεν μας αγγίζουν ουσιαστικά και τα οποία τα βλέπουμε μόνο από μακριά χωρίς να είμαστε αναγκασμένοι να διακόψουμε «τις συζητήσεις στο κουρείο και τις Κυριακές στα γήπεδα». Όσο όμως πιο ριζικά είναι τα προβλήματα που απειλούν την ατομική και προσωπική μας ύπαρξη τόσο περισσότερο η αντιμετώπισή τους απαιτεί πολύχρονη πνευματική προετοιμασία και σκέψη, κι αυτό γιατί οι λύσεις τους, αν υποθέσουμε ότι όντως υπάρχουν τέτοιες, μόνο χρονοβόρες, οδυνηρές και σύνθετες μπορεί να είναι, αποφάσεις που προϋποθέτουν άμεση, προσωπική εμπλοκή και πολλές προσωπικές θυσίες. Σε αντίθετη περίπτωση, οι εύκολες απαντήσεις αποδεικνύονται ανερμάτιστες ρητορίες κενές περιεχομένου, καταδικασμένες να εξαερωθούν στην πρώτη επαφή με τη σκληρή πραγματικότητα. Και η ρητορική της «Αριστεράς» για την προσφυγική κρίση αποδείχτηκε, ιδίως μετά τα τελευταία γεγονότα στον Έβρο και την – φανερή πλέον – επιθετική εμπλοκή της Τουρκίας, ότι ανήκει δυστυχώς σε αυτήν τη δεύτερη κατηγορία.Φαινομενικά βέβαια ο αριστερός λόγος μοιάζει ο πλέον «σχετικός» με την πραγματικότητα του προσφυγικού, μια και είναι αυτός που απαιτεί, σε όλους τους τόνους, αυτοθυσία, αγώνες, αλληλεγγύη και ακτιβισμό, προτάσσοντας τις αξίες του ανθρωπισμού απέναντι σε μια απάνθρωπη πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, και αντί να ενδυναμωθεί, εξουδετερώθηκε εν μία νυκτί από τα γεγονότα του περασμένου Φλεβάρη και είναι σίγουρο ότι θα δεχτεί ακόμα ένα ανάλογο καίριο χτύπημα από το επόμενο θερμό επεισόδιο που πολύ σύντομα, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα στήσει η τουρκική εξωτερική πολιτική. Σε σχέση με την τροπή που παίρνουν οι πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο, ο λόγος της Αριστεράς για το προσφυγικό, αλλά και η ίδια η δράση της, που θέλει να βρίσκεται βουτηγμένη στο πραγματικό, φαντάζει ξαφνικά στην κυριολεξία εκτός τόπου και χρόνου. Το περίφημο αυτό πραγματικό, το οποίο στην περίπτωσή μας έχει τα χαρακτηριστικά του προσώπου του Ρ. Τ. Ερντογάν, κατέδειξε πολύ γρήγορα τη γύμνια και την ασυνέπεια αυτού του λόγου, φανερώνοντας ταυτόχρονα την κενότητά του, γενικότερο εξ άλλου χαρακτηριστικό του δημόσιου λόγου της μοντέρνας κοινωνίας, το οποίο είχε εντοπίσει και περιγράψει, ήδη στα 1927, ο Ρενέ Γκενόν.

“Λύνοντας” το δημογραφικό με μετανάστες – Η Ελλάδα σαν χώρος!

Του Γιώργου Καραμπελιά από το slpress.gr

Αποφασιστικής σημασίας για την πιθανότητα να έχει οποιοδήποτε μέλλον το ίδιο το ελληνικό έθνος συνιστά το δημογραφικό ζήτημα. Με την κατάρρευση των γεννήσεων (οι θάνατοι το 2019 ξεπέρασαν κατά σχεδόν 40.000 τις γεννήσεις), η οποιαδήποτε ανάταξη του Ελληνισμού κινδυνεύει δραματικά από τη δημογραφική συρρίκνωση που απειλεί κυριολεκτικά να τον εξαφανίσει.

Στη δεκαετία του 1990, οι μεταναστευτικές εισροές πληθυσμών, εν πολλοίς ενσωματώσιμων πολιτισμικά στην Ελλάδα, απέκρυψαν προς στιγμήν το υπαρκτό ήδη δημογραφικό πρόβλημα. Όμως, στην αμέσως επόμενη περίοδο και κυρίως στη δεκαετία του 2010, αυτό γιγαντώθηκε, καθώς επαναπατρίστηκε, λόγω της κρίσης, ένας σημαντικός αριθμός μεταναστών από την Ανατολική Ευρώπη, κατέρρευσαν ακόμα περισσότερο οι δείκτες γεννητικότητας, μετανάστευσαν εκατοντάδες χιλιάδες νεαροί Έλληνες.

Πλέον, δε, οι μόνοι εισερχόμενοι μετανάστες αφορούν πληθυσμούς ασύμβατους με την ελληνική πολιτισμική ιδιοπροσωπία και μη ενσωματώσιμους οργανικά, ιδιαίτερα εάν αποτελούν μεγάλους αριθμούς. Και όμως, ένα σημαντικό μέρος των ελληνικών ελίτ θα συνεχίσει να βλέπει τη λύση του δημογραφικού σε αυτή τη μετανάστευση, έστω και με τίμημα την εξαφάνιση της ελληνικής ιδιοπροσωπίας μέσα σε ένα “πολυπολιτισμικό” μοντέλο – και με τον προφανή κίνδυνο της πολιτικής χρησιμοποίησης αυτών των πληθυσμών από την Τουρκία.

Η παράνομη μετανάστευση στην Ελλάδα

Η παράνομη μετανάστευση στην Ελλάδα: Γιατί αλήθεια χρειάζονται νέες δομές, αφού έχουν δήθεν κλείσει τα σύνορα; Δεν είναι αυτονόητο πως οι δομές υψηλού επιπέδου δημιουργούν μεν σωστά καλύτερες συνθήκες διαβίωσης αλλά, ταυτόχρονα, λειτουργούν ως πρόσκληση για τους εκατοντάδες χιλιάδες απελπισμένους του πλανήτη; Είναι σε θέση η χρεοκοπημέ

Ιωάννης Μάζης : Αυτά που επιχειρεί να φτιάξει η κυβέρνηση στα Νησιά δεν είναι τίποτα άλλο από το “Ανοίξαμε και σας Περιμένουμε”

 «Η Αίγλη της αστικής κοινωνίας,  ο αέρας της ελευθερίας, η δημοκρατική συζήτηση και οι άνθρωποι με ένα συγκεκριμένο υψηλό  επίπεδο. Όλα αυτά δηλαδή που συνθέτουν αυτό που λείπει από τη σημερινή εποχή, είναι οι λόγοι που αγαπώ τη Χίο και με κάνουν να την επισκέπτομαι συχνά.»  Εξήγησε ο καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών & Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών στη Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών, κ. Μάζης, στο καλωσόρισμα μας για αυτή την αποκλειστική συνέντευξη που δέχτηκε να μα παραχωρήσει.

«Επιπλέον, η Χίος με ενδιαφέρει, γιατί αποτελεί ένα μέτωπο απέναντι στις  έκνομες απαιτήσεις, πρακτικές και απειλές της Τουρκίας και αυτό το μέτωπο πρέπει να τύχει ιδιαίτερης φροντίδας από το Ελληνικό κράτος. Είναι ανάγκη να εξεταστεί από όλες τις παραμέτρους  γεωστρατηγικής  τι σημαίνει αυτό το μέτωπο για την Ελλάδα, ούτως ώστε να ληφθούν όλα τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να προστατευτεί από την εργαλειοποίηση που κάνει η Τουρκία.

Δυστυχώς,  βλέπουμε μία επιπόλαιη αντιμετώπιση αυτών των ροών από την Ελληνική Πολιτεία και η οποία παραγνωρίζει τα πολλά και σημαντικά νομικά όπλα τα οποία έχει  για να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο.

Σημαντικό βέβαια για να είμαστε δίκαιοι είναι ότι πρόσφατα η χώρα τόλμησε, από νομικής πλευράς να χαρακτηρίσει την Τουρκία ως ασφαλή χώρα. Είναι κάτι άλλωστε που εδώ και πέντε χρόνια πριν, σε ομιλία μου στο Ομήρειο πνευματικό κέντρο, το είχα τονίσει επανειλημμένα.»

Ποιος είναι πρόσφυγας ;

Η μεταναστευτική κρίση

Η μεταναστευτική κρίση: Δεν είναι λογικές οι θέσεις των αριστερών κομμάτων, στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης – αφού λειτουργεί υπέρ των ελίτ και εις βάρος των μισθών των εργαζομένων. Εκτός αυτού, δημιουργεί πολυπολιτισμικές, εύκολα ελεγχόμενες κοινωνίες από τις ελίτ – οπότε είναι ξανά εις βάρος των εργαζομένων. Προφανώ

Να πώς δείχνει ο Μηταράκης στους μετανάστες τον δρόμο για την Ελλάδα!

Της Παγχιακής Επιτροπής Αγώνα

Για έναν ολόκληρο χρόνο προσπαθεί ο υπουργός Μετανάστευσης να «πείσει» ότι περιόρισε τα επιδόματα – πρόσκληση σε μετανάστες για να έρθουν στην Ελλάδα. Όμως, μία απλή αναζήτηση στο google βάζοντας τις λέξεις “Υπουργείο Μετανάστευσης επιδόματα” δίνει άμεσα τη σελίδα και τα επιδόματα που δίνει το υπουργείο στους αιτούντες άσυλο που μπορεί να φθάσει μέχρι και τα 550€ μηνιαίως!

Κι όλα αυτά παρά τις τηλεοπτικές, κυρίως, διαβεβαιώσεις ότι έχουν περιοριστεί μπορεί να τα λάβει κάποιος χωρίς να υπάρχουν ποιοτικά ή ειδικά χαρακτηριστικά. Όλοι ανεξαιρέτως τα δικαιούνται αρκεί να καταθέσουν μία απλή αίτηση ασύλου. Το ύψος του επιδόματος εξαρτάται από τον αριθμό των αιτούντων άσυλο (ατομικά ή οικογενειακά).

Σε αντίθεση λοιπόν με αυτά που λέει και διατυμπανίζει ο κ. Μηταράκης συνεχίζει με συνέπεια να ασκεί πολιτική καλέσματος παρά την άθλια θέση που έχει περιέλθει η χώρα, ο Έβρος και τα νησιά από τις ροές μεταναστών. Μάλιστα διατυμπανίζει για την φύλαξη συνόρων, που όμως αυτή είναι αρμοδιότητα άλλων υπουργείων, ενώ στην πραγματικότητα την υπονομεύει.

Αυτό αν συνδυαστεί και με άλλα προγράμματα επιδοματικής πολιτικής, όπως στέγασης (ΕΣΤΙΑ, HELIOS) ή ευρέσεως εργασίας, αντιλαμβανόμαστε ότι δημιουργεί ένα όλο και περισσότερο ελκυστικό περιβάλλον προς τις ροές. Μάλιστα κατά τη συζήτηση του Συμφώνου Μετανάστευσης στην Επιτροπή Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Βουλής, «βγήκε παραπονούμενος» για τη μείωση που πιθανά να υπάρξει στα σχετικά κονδύλια την περίοδο 2021 – 2027.

Έτσι ενώ από την μία έχουμε φυγή των νέων με εξειδικευμένες γνώσεις και μία χώρα με τεράστια ανεργία, από την άλλη επιδοτούμε την εισαγωγή νέου ανειδίκευτου δυναμικού, με τελείως διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο.

Η σύγκριση με την γειτονική Βουλγαρία η οποία δεν ασκεί αντίστοιχη επιδοματική πολιτική και έχει φυλασσόμενα σύνορα καθ’ όλο το μήκος με την Τουρκία, είναι δραματική. Από αρχές του 2021 στη Ελλάδα 1.763 παράνομες είσοδοι (από Έβρο 908 και Λέσβο 756) εκ των οποίων το 95% έγινε στον Έβρο και Λέσβο! Στη γειτονική Βουλγαρία το αντίστοιχο νούμερο είναι μηδέν! (στοιχεία Υ.Α.)

Αν συγκρίνουμε τα οικονομικά στοιχεία με την χώρα που υποκινεί και προέρχονται οι μεταναστευτικές ροές τα πράγματα είναι ακόμα πιο αποκαλυπτικά. Ο κατώτατος μισθός στην Τουρκία θα διαμορφωθεί το 2021 στις 2.826 τουρκικές λίρες (περίπου 280 €), ενώ περί το ήμισυ του εργατικού δυναμικού της Τουρκίας έχει αποδοχές κοντά ή ακριβώς στο ύψος του κατώτατου μισθού.