Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 4 Απριλίου 2022

«Δελτίο»… κυρώσεων!


«Δελτίο»… κυρώσεων!

Δεν θέλω να σας θορυβήσω αλλά σήμερα πήγα στο σούπερ μάρκετ. Εκεί που μέχρι και πριν από λίγες ημέρες φρούτα, λαχανικά, είδη βασικής διατροφής ήταν σε αφθονία. Αυτό που αντίκρισα είναι αυτό που βλέπετε παρακάτω.

Μη θέλοντας να πιστέψω στα μάτια μου, πήγα και σε δεύτερο σούπερ μάρκετ, πολύ γνωστής αλυσίδας που φημίζεται για τις χαμηλές τιμές του κι έχει κατηγορηθεί για φοροδιαφυγή και απάνθρωπες (σύμφωνα με μαρτυρίες και δημοσιεύματα) συνθήκες εργασίας…Τα ίδια και χειρότερα.


Χαμηλωμένα φώτα στους διαδρόμους, σβηστά τα φώτα στα ψυγεία που τα περισσότερα ήταν άδεια… Άνθρωποι φεύγοντας από τα ταμεία κοίταζαν τις αποδείξεις τους με απορία…


Αναρωτιέμαι κάθε κρίση (που σε ανύποπτο χρόνο κάποιοι προβλέπουν τι έρχεται και στη συνέχεια το βαφτίζουν "θεωρίες συνομωσίας", επειδή ορισμένοι βλέπουν τα σημάδια της διαστροφής και προειδοποιούν) κατά πόσο δεν είναι προετοιμασμένη.


Απλά δεν γίνεται! Χθες να είχαμε τα πάντα και σήμερα σχεδόν παντού τα ράφια να είναι άδεια. Πολύ συντονισμός έχει πέσει! Ας πουν ξεκάθαρα για τι ακριβώς μας προϊδεάζουν. Για τι ακριβώς προετοιμάζουν τον κόσμο!


Το μόνο θετικό από την πρωινή έξοδο ήταν η επίσκεψη στο πρατήριο υγρών καυσίμων. Μετά από ημέρες ανόδου στις τιμές των καυσίμων που άγγιξαν ακόμα και τα 2,40 ευρώ το λίτρο, οι τιμές έπεσαν κάτω από τα 2 ευρώ. Οποτε οι γάλλοι έσπευσαν μαζικά να βάλουν βενζίνη…

Σάββατο 2 Απριλίου 2022

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές

Του Γιώργου Παπασίμου

Η Ελλάδα αντιμέτωπη με τις παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές


Η ουκρανική κρίση και ο συνεχιζόμενος πόλεμος που ξεπερνά πλέον τον μήνα, έχει δημιουργήσει πολύπλευρες συνέπειες λειτουργώντας ως ο μεγάλος επιταχυντής της οριστικής διαίρεσης του πλανήτη εν σχέσει με τους διαμορφούμενους ηγεμονικούς πόλους (ΗΠΑ-Δυτική Ευρώπη, Κίνα-Ρωσία). Έτσι, αντί της δημιουργίας ενός δημιουργικού πολυπολικού κόσμου, όπως φαίνονταν να διαμορφώνεται σε παγκόσμιο πεδίο τις προηγούμενες δεκαετίες (ΗΠΑ, Κίνα, Ευρώπη, Ρωσία, Ινδία) επανερχόμαστε σε ένα ιδιότυπο ψυχρό πόλεμο των δύο ευρύτερων συμμαχιών: Της Δύσης (ΗΠΑ-Ευρώπη) και της Ευρασίας (Κίνα-Ρωσία-Ινδία).
Η έντονη πλέον και σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ευρύτερων αυτών πόλων, δημιουργεί εκ των πραγμάτων πολύ μεγάλη ρευστότητα, με κίνδυνο τη μετατροπή του ψυχρού πολέμου σε θερμό, δηλαδή τη χρησιμοποίηση πυρηνικών όπλων για την επίτευξη της παγκόσμιας ηγεμονίας. Είναι προφανές ότι μια τέτοια προοπτική αποκτά εφιαλτικές διαστάσεις για την ανθρωπότητα αλλά και για τον ίδιο τον πλανήτη. Μετά από δεκαετίες στο δημόσιο διάλογο επανέρχεται η συζήτηση περί πυρηνικών χτυπημάτων.

Παρασκευή 1 Απριλίου 2022

Σάββας Καλεντερίδης: Καταστρέφεται η χώρα! Η Ελλάδα θα πληρώσει άλλη μία κρίσ

Σάββας Καλεντερίδης: Καταστρέφεται η χώρα! Η Ελλάδα να πληρώνει άλλη μία κρίση

Τον ρόλο της Τουρκίας στον πόλεμο της Ουκρανίας ανέλυσε ο Σάββας Καλεντερίδης.

Η Τουρκία κοιτά πρώτα τα συμφέροντά της και μετά τις συμμαχίες. Θέλει να αποκτήσει ρόλο ηγετικής δύναμης. Να τα ακούν οι παροικούντες της Αθήνας.

Υπάρχει στο στρατιωτικό κατεστημένο των ΗΠΑ η άποψη, ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να επιστρέψει στην αγκαλιά της Δύσης και αν επιστρέψει η σχέση θα είναι εκτρωματική. Δείχνουν ανοχή στις παρασπονδίες της Τουρκίας, η οποία δεν εξηγείται.

Μία άλλη διάσταση της εμπλοκής της Τουρκίας στο Ουκρανικό! Επιδιώκει να είναι εγγυήτρια δύναμη με παρεμβατικά δικαιώματα, κάτι που βολεύει Ζελένσκι και τη Δύση. Αυτό τί σημαίνει; Ότι η Τουρκία μπορεί να έχει ειρηνευτική δύναμη.

Θα πρέπει να υπάρχει έντονος προβληματισμός, για το γεγονός ότι η ΕΕ πλήττει με κυρώσεις τη Ρωσία αλλά στην ουσία πυροβολεί τα πόδια της.

Αν εκτραχυνθεί η κατάσταση και πάμε σε πυρηνικό πόλεμο, πάλι η Ευρώπη θα την πληρώσει.

Δεν γίνεται η Ελλάδα να πληρώσει άλλη μία περίοδο κρίσης!

Δεν μπορεί να καταστρέφεται η χώρα! Πού θα πουλάμε τα πορτοκάλια μας; Στην Καλιφόρνια; Πώς θα ζήσει η αγροτιά;

Ο γεωπολιτικός αναλυτής, συγγραφέας, αρθρογράφος, εκδότης και επικεφαλής του www.infognomonpolitics.gr Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή “Γεωπολιτικά Παίγνια” με τον Δήμο Βερύκιο στις 30 Μαρτίου 2022.

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2022

Συμπεράσματα για τον πόλεμο και την ελληνική στάση


PrintViberΑνταλλαγήΠριν η Ρωσία εισβάλει στην Ουκρανία, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι εδώ και μία 20ετία έστελνε μηνύματα σε δυτικά ώτα μη ακουόντων σχετικά με την απειλή που συνιστά για τη ρωσική εθνική ασφάλεια η επέκταση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς. Σε γενικές γραμμές, όμως, το πολιτικό και μιντιακό σύστημα στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες δυτικές χώρες έχει αποφύγει μία ορθολογική συζήτηση που θα πρόσφερε εποικοδομητικά συμπεράσματα.

Ο υπογράφων είχε την ευκαιρία να συζητήσει εκ βαθέων με ένα Έλληνορωσικό ζευγάρι, όπου ένας εκ των δύο οποίων μάλιστα, σχετίζεται με τον ευρύτερο χώρο της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας και ο οποίος είναι παντρεμένος με Ρωσίδα. Στόχος της συζήτησης δεν ήταν να εκφράσουν άποψη για το ποιος είναι “καλός” και ποιος “κακός”. Έχουμε υπογραμμίσει επανειλημμένως ότι η λογική του άσπρου-μαύρου είναι αντιπαραγωγική. Για την ακρίβεια, ακατάλληλη για την κατανόηση των κινήτρων και των δύο πλευρών. Ιδού, λοιπόν, τα συμπεράσματα από τη συζήτηση:

Πρώτον: Εισήλθαμε στο Ψυχρό Πόλεμο Νο 2. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, οι Αμερικανοί θεωρούν πως ακόμα μιλούν με τον Γιέλτσιν και πως μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Την ίδια άποψη διατηρούν και για τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας.

Δεύτερον: Καλώς ήρθατε στον Hybrid Warfare (Υβριδικό Πόλεμο). Είναι η πρώτη φορά που οι πληροφοριακές επιχειρήσεις λαμβάνουν τέτοια έκταση και σημασία. Οι Ουκρανοί έχουν βρει ευήκοα ώτα, ενώ οι ρωσικές αιτιάσεις έχουν εξαφανιστεί. Η απαγόρευση πρόσβασης σε ρωσικά μέσα (ενημέρωσης ή παραπληροφόρησης, ισχύει λίγο πολύ και για τις δυο πλευρές), αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση κεκτημένων δικαιωμάτων των κοινωνιών από άρχουσες ελίτ που διατηρούν για τον εαυτό τους, διόλου δημοκρατικά, το δικαίωμα να καθορίζουν το περιεχόμενο της “αποδεκτής” πληροφόρησης του κοινού. Η νοοτροπία αυτή καταπατεί βάναυσα δημοκρατικές αρχές, τις οποίες κατά τα άλλα επικαλείται η Δύση για να επιτεθεί επικοινωνιακά στη Ρωσία.

Τρίτον: Καλώς ήρθατε στο NATO Νο 2. Θα έπρεπε να είχε κυκλοφορήσει θεωρία συνομωσίας που να λέει ότι Πούτιν και Μπάιντεν τα έχουν συμφωνήσει στις πλάτες των Ευρωπαίων για να επιστρέψει το ΝΑΤΟ ως αποκλειστικός πάροχος ασφαλείας της ΕΕ!

Γ.Αδαλής:Οι ενεργειακές,οικονομικές,επισιτιστικές,συνέπειες ενός κάθετα πολωμένου κόσμου - Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει (Β΄ Μέρος)

Ο οικονομέτρης – αναλυτής Γιώργος Αδαλής, μιλάει στον 98.4 για τις παγκόσμιες ανατροπές και ανακατατάξεις σε οικονομία, ενέργεια και επισιτιστικά, σημειώνοντας ότι ειδικά στην Ευρώπη μπαίνουμε σε χρόνια πληθωρισμού διαρκείας με ότι συνεπάγεται αυτό. 

Το πιθανότερο είναι πως με τις σφαίρες επιρροής γυρίζουμε σε ένα μοντέλο 200 χρόνια πίσω, όπου τα χρηματοοικονομικά παιχνίδια για τους λαούς, έχουν μικρή σημασία, όταν ζητήματα φτώχειας, ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης , γίνονται πρώτης προτεραιότητας ακόμη και για τον ευρωπαϊκό χώρο.


Γιατί η Ευρώπη μπαίνει σε ενεργειακό αδιέξοδο, το LNG δεν την καλύπτει

 (Β΄ Μέρος)



Ο οικονομέτρης- αναλυτής Γιώργος Αδαλής , μιλάει στον 98.4 για το πώς αυτοπαγιδεύεται ενεργειακά η Ευρώπη στο μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι που με επίκεντρο την Ουκρανία, πυροδοτεί εξελίξεις σε όλες τις δραστηριότητες των χωρών. Εξηγεί γιατί η Ρωσία σε αυτή την φάση από τις κυρώσεις στο τομέα της ενέργειας δεν χάνει με την άνοδο στις τιμές των ορυκτών καυσίμων. Παράλληλα εξηγεί με αριθμητικά δεδομένα γιατί η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου με LNG πλοία, δεν μπορεί πέρα από τις ακριβές τιμές, να καλύψει ούτε τα στοιχειώδη ενεργειακά σε επάρκεια της Ευρώπης, αφού ο υπαρκτός στόλος τέτοιων πλοίων και η όποια ενίσχυση του δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση. Μιλάει ακόμη για την ανάγκη άμεσης αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου υποθαλάσσια της Ελλάδας, αλλά και τα μεγάλα γεωοικονομικά παιχνίδια που είναι σε εξέλιξη , με τους μεγάλους κερδισμένους και χαμένους μιας κρίσης , που «κλειδί» όπως είπε είναι η Ειρήνη, ώστε να μειωθούν άμεσα τα ασφάλιστρα γεωπολιτικού κινδύνου , που εκτοξεύουν τις τιμές .

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2022

Η Ινδία δοκιμάζει διπλωματικούς ελιγμούς στο Ουκρανικό, αλλά η Ρωσία είναι ένας δύστροπος εταίρος

Της Leela Jacinto* στο France24, 22 Μαρτίου

μετάφραση, Αντώνης Σπυρόπουλος

Η αποτυχία της Ινδίας να καταδικάσει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αντανακλά τις μακροχρόνιες σχέσεις της με τη Μόσχα. Όμως, καθώς ο πόλεμος εισέρχεται σε μια πιο βάναυση φάση, το τίμημα της στάσης της μπορεί να αποβεί πολύ υψηλό γι’ αυτήν, ακόμη και αν το αντίτιμο είναι φθηνό ρωσικό πετρέλαιο και όπλα, αν φέρει τους ιστορικούς αντιπάλους του Νέου Δελχί πιο κοντά στη Μόσχα.

Ο ηγέτης της μεγαλύτερης δημοκρατίας στον κόσμο δυσκολεύεται να πει τη λέξη που κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα και στον διπλωματικό κόσμο για σχεδόν ένα μήνα. Το «Ουκρανικό» βρίσκεται στην κορυφή της πολυμερούς και διμερούς ατζέντας από τότε που η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της τον περασμένο μήνα, αλλά ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι δείχνει αποφασισμένος να αποφύγει το θέμα με κάθε κόστος. 

Σε μια έκτακτη σύνοδο κορυφής μεταξύ των ηγετών της Αυστραλίας και της Ινδίας τη Δευτέρα, ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας Σκοτ Μόρισον άνοιξε τη συνάντηση αναφερόμενος στο «το πολύ οδυνηρό σκηνικό του πολέμου στην Ευρώπη» και στην «παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία».

Στις δηλώσεις του ο Μόντι, εν αντιθέσει, παράκαμψε την αναφορά επί του θέματος, αναφερόμενος για εμπόριο, τεχνολογία και κρίκετ. Ωστόσο, οι σύμμαχοι της Ινδίας υπογραμμίζουν την εσκεμμένη παράλειψη του Μόντι να αναφερθεί στον πόλεμο της Ουκρανίας μαζί με την επίμονη αποτυχία του Νέου Δελχί να επικρίνει τη ρωσική επιθετικότητα – και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η στάση δεν είναι απλώς ένα παιχνίδι κρίκετ.

Τις τελευταίες εβδομάδες, η Ινδία απείχε πέντε φορές από την καταδίκη της εισβολής στον ΟΗΕ, συμπεριλαμβανομένου ενός ψηφίσματος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (UNHRC) που απαιτεί την ανεξάρτητη έρευνα για τις ρωσικές παραβιάσεις στην Ουκρανία.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2022

Γ.Κοντογιώργης:Η σύγκρουση εκλεγμένων «μοναρχών» και η Παγκόσμια αναμέτρηση με επίδικο την Ουκρανία


Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος και στοχαστής, Γιώργος Κοντογιώργης σε μια συνέντευξη – ποταμό, καταθέτει την οπτική του για τις παγκόσμιες εξελίξεις και ανακατανομές ισχύος, με επίδικο όπως δηλώνει σε πρώτη φάση την Ουκρανία.

 Όπως σημειώνει, το πραγματικό δίπολο είναι μεταξύ Δύσης και Κίνας και το μεγάλο ερώτημα είναι αν η Ρωσία θα υποταχθεί σε μια από τις δύο σφαίρες επιρροής ή αποκτώντας με την εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία, επιπλέον «ζωτικό χώρο» θα καθορίσει η ίδια, τον ρόλο της σε μια συμμαχία με τον ένα ή τον άλλο πόλο. 

Κατά τον κύριο Κοντογιώργη, η αναμέτρηση στην Ουκρανία, που ως θύμα έχει τον ίδιο της το λαό. Ο Ουκρανικός λαός, που βλέπει να μετατρέπεται η χώρα του σε χώρος, με ευθύνες και της διεφθαρμένης ελίτ του κράτους του, που τον άφησαν χωρίς άμυνα στα χέρια και τις υποσχέσεις του ενός επικυρίαρχου, να δέχεται την επίθεση του άλλου. Δεν είναι παρά μια αντιπαράθεση, μεταξύ εκλεγμένης «μοναρχίας» Δυτικού και Ανατολικού τύπου, που επηρεάζει τους λαούς παγκόσμια και άμεσα τους λαούς της Ευρώπης. 

Ο κ. Κοντογιώργης μιλάει ακόμη για τον ρόλο της Τουρκίας, στην γεωπολιτική πραγματικότητα της ισχύος και των σφαιρών επιρροής, αλλά και την αδυναμία του Ελληνικού κράτους και των ελίτ του, να κινηθούν με όρους επιβίωσης για τον Ελληνισμό. Ο Γιώργος Κοντογιώργης, ανοίγει και το μεγάλο κάδρο του παγκόσμιου μετασχηματισμού σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και αναφέρεται στο κρίσιμο στοίχημα για τους λαούς να σφραγίσουν τις εξελίξεις καθορίζοντας τους όρους της πολιτικής, πριν οι «ηγεμόνες» σε ένα ανεξέλεγκτο πεδίο σύγκρουσης μας οδηγήσουν ακόμη και από «ατύχημα» σε πυρηνική σύγκρουση.

Σάββατο 26 Μαρτίου 2022

Γιατί η Δύση δαιμονοποιεί τον Πούτιν


Δεν πιστεύω να είναι πολλοί οι “αφελείς”, που πιστεύουν ότι η εντατική δαιμονοποίηση του Ρώσου προέδρου Πούτιν από τους Δυτικούς οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για απροσχημάτιστο δικτάτορα, ο οποίος έχει στερήσει από το ρωσικό λαό τα αγαθά της δημοκρατίας και της ευημερίας που απολαμβάνουν οι κάτοικοι των δυτικών “παραδείσων”.

Η ιστορία έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι από το 1945 και μετά η Δύση –ιδιαίτερα οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη– δεν απεχθάνεται ιδιαίτερα τους δικτάτορες, όσο και αν αποδεικνύονται στυγνοί. Αντίθετα, τους εναγκαλίζεται εγκάρδια, αρκεί να κρατούν ανοιχτή την πρόσβαση στους εθνικούς φυσικούς πόρους και στις εθνικές αγορές των κρατών, τα οποία υποτίθεται ότι προστατεύουν από κάποιον άλλο κακόβουλο εχθρό. Το ίδιο ισχύει και για τους εισβολείς!

Η Δύση απεχθάνεται και τιμωρεί τους εισβολείς στα εδάφη που η ίδια έχει θέσει υπό την προστασία της. Δεν απεχθάνεται, όμως, καθόλου την εισβολή, ως μέθοδο επιβολής των δικών της συμφερόντων και δια των όπλων επιβολής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φιλελεύθερης δημοκρατίας! Τα παραδείγματα περισσεύουν, από το ασήμαντο νησάκι της Γρενάδας μέχρι το Βιετνάμ, το Λίβανο, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη.

Η Δύση έχει δαιμονοποιήσει τον Πούτιν για πολύ πιο πεζούς λόγους και σκοπούς. Το καθεστώς, που ο πρώην “σύντροφος” Πούτιν έχει από το 1999 επιβάλει στη Ρωσία, έχει απομονώσει τον γεωοικονομικό χώρο της πρώην Σοβιετικής Ένωσης από τη σαρωτική εισβολή των ανέμων της παγκοσμιοποίησης, οι οποίοι από το 1989 και μετά έχουν ανελέητα ισοπεδώσει τον πλανήτη.

Τα “τείχη” του Πούτιν

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2022

Οι δημοκρατικοί ξεκινούν πολέμους, οι ρεπουμπλικάνοι τους τελειώνουν | Ιωάννης Μάζης (22-3-2022)




Ιωάννης Μάζης: Αυτή είναι η πραγματικότητα! 

Οι δημοκρατικοί ξεκινούν τους πολέμους και οι ρεπουμπλικάνοι τους τελειώνουν.

 Τις γεωπολιτικές προκετάσεις του πολέμου στην Ουκρανία ανέλυσε ο Ιωάννης Μάζης. 

Ο κ.καθηγητής ξεκίνησε την ανάλυσή του κάνοντας αναφορά στα ιερά τέρατα της γεωπολιτικής θεωρίας, όπως Κέναν, Κίσινγκερ, Μερσχάιμερ. Είπε μεταξύ άλλων: Αυτή είναι η πραγματικότητα! Οι δημοκρατικοί ξεκινούν τους πολέμους και οι ρεπουμπλικάνοι τους τελειώνουν. Ποιοί έριξαν δύο ατομικές βόμβες στον Β'Παγκόσμιο Πόλεμο; Οι Δημοκρατικοί. Ούτε καν οι Ρώσοι και οι Κινέζοι. Κανείς δεν θέλει καταστροφές. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επουλώσουμε τον πόνο των ανθρώπων. Ένας καθηγητής όμως όταν καλείται να κάνει ανάλυση, υπάρχουν αίτια και αιτιατά. Ο Πούτιν πολύ δύσκολα θα επιλέξει άλλη λύση, δηλαδή αυτή της συνομοσπονδιοποίησης. Αυτό το ενδεχόμενο αρχίζει να απομακρύνεται όσο καθυστερεί η λήξη του πολέμου. Ο Πούτιν για να μπορέσει να απαλύνει τις αντιδράσεις προς το πρόσωπό του στο εσωτερικό της Ρωσίας δεν θα επιλέξει τέτοιου είδους λύσεις. Θα επιλέξει λύσεις προσαρτησιακές. Θα πει τί πήρα μέχρι εδώ; Αυτά; Ε λοιπόν αυτά είναι Ρωσία και σε όποιον αρέσει. Αυτή θα είναι η προσέγγισή του, όσο καθυστερεί ο πόλεμος. Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Επιστήμης, Ιωάννης Μάζης, στο Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης, στις 22 Μαρτίου 2022.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2022

ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΎ ΣΟΒΑΡΌΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΟΛΎ ΣΟΒΑΡΌΤΕΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ. 



Του Παναγιώτη Πανάγου


Παραδείγματος χάριν, για την προσπάθεια κατάργησης του δολαρίου ως νομίσματος διεθνών συναλλαγών και παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.

 Όλο το παιχνίδι στηρίζεται σε αυτή την απάτη κι αν κινδυνεύσει να ανατραπεί, οι «δυτικοί» θα φτάσουν μέχρι και σε πυρηνικό πόλεμο. Αυτή η απάτη δημιουργεί ευημερία στην δύση και φτώχεια στους υπόλοιπους. 

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ και συγκεκριμένα το δολάριο;;; Όλα τα κράτη κάνουν τον ετήσιο προϋπολογισμό τους. Έσοδα και δαπάνες. Το κράτος των ΗΠΑ, κάθε χρόνο, εισπράττει 500 δις δολάρια λιγότερα από αυτά που ξοδεύει. Για να το καλύψει εκδίδει ομόλογα που τα πουλάει στην FED (την «ομοσπονδιακή» υποτίθεται τράπεζα, που όμως την ελέγχουν οι Ρότσιλντ). Η FED μεταβιβάζει αυτό το ποσό των 500 δις στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ηλεκτρονικώς πατώντας ένα κουμπί, λαμβάνοντας το κρατικό ομόλογο.(Ανταλλαγή ηλεκτρονικής "χαρτούρας¨). Τα χρήματα αυτά, τα δημιουργεί κάθε χρόνο ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΣ η FED και δεν έχουν κάποιο αντίκρισμα. Δηλαδή δεν προκύπτουν από παραγόμενο πλούτο ή από υπάρχοντα χρυσό. Προκύπτει το ερώτημα: που τα βρίσκει τα χρήματα η FED;; Οι τράπεζες και πρώτη η FED ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ το ΧΡΗΜΑ από το ΠΟΥΘΕΝΆ. Το 10% το δημιουργούν οι κεντρικές τράπεζες με την έκδοση του νομίσματος και το 90% οι εμπορικές, με την χορήγηση δανείων (από τους τόκους) υπό τον έλεγχο των κεντρικών τραπεζών. Έτσι δημιουργείται το χρέος των κρατών και εμείς όλοι γινόμαστε σκλάβοι χρέους. Τα κράτη δεν μπορούν να δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, μόνον οι τράπεζες. Έτσι το δυτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, με το δολάριο όργανο, έγινε κυρίαρχος του κόσμου. Έτσι το χρέος των ΗΠΑ, ξεπέρασε τα 30 τρίς δολάρια. Αυτά τα 30 τρίς, είναι χρήματα που δεν έχουν κερδίσει οι ΗΠΑ παράγοντας πλούτο, αλλά ΤΑ ΕΧΟΥΝ ήδη ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕΙ. 

Είναι αεριτζίδικο χρηματοπιστωτικό προϊόν κι όχι παραγωγή πλούτου. ΟΙ ΗΠΑ εξωφλούν τα εξωτερικά τους χρέη σε δολάρια, κάθε φορά με νέο χρήμα που δημιουργεί η τράπεζα. Έτσι οι ΗΠΑ, μπορούν και δαπανούν άνετα πχ 10 φορές περισσότερα κονδύλια από τους Ρώσους σε πολεμικές δαπάνες. 

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΡΑΤΗ;;; Τα οφείλουν σε αυτούς που τα «παράγουν», δηλαδή στις κεντρικές τους τράπεζες, ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Όσα είναι τα χρέη των οφειλετών, τόση είναι η χρηματική περιουσία των δανειστών. ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΞΌΦΛΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ, ΑΠΛΩΣ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΜΈΧΡΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΙΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΛΕΟΝ το κράτος ΚΑΙ ΧΡΕΩΚΟΠΊΑ. Τα χρέη των κρατών δεν μειώνονται ποτέ.

Η Ρωσία όπως σχεδόν όλα τα έθνη μέχρι πρόσφατα, δεν έλεγχε την κεντρική της τράπεζα. Αν υποθέσουμε ότι συνεχίζει να μην την ελέγχει: πουλά πετρέλαιο και εισπράττει ΠΑΝΤΑ και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ δολάρια, τα οποία μέσω των πετρελαϊκών εταιρειών καταλήγουν στο χρηματιστήριο. Τα αποθέματα δολαρίων, τα αγοράζει η κεντρική τράπεζα και ανήκουν σ’ αυτήν, όχι στο κράτος. Η τράπεζα δημιουργεί ρούβλια, τόσα όσα χρειάζονται για την αγορά των δολαρίων που εισρέουν από το εξωτερικό εμπόριο. Η Ρωσία τα συναλλαγματικά αποθέματα, τα μετατρέπει σε κρατικά ομόλογα των χωρών προέλευσης, επειδή κερδίζει από αυτά τόκους. Καταπληκτική απάτη με την οποία η Ρωσία και τα άλλα κράτη πληρώνουν φόρο υποτέλειας στις ΗΠΑ, μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος και του δολαρίου. Ανακεφαλαιώνοντας, η Ρωσία πουλά αέριο και εισπράττει δολάρια, τα οποία χρησιμοποιεί για να αγοράζει αμερικάνικα ομόλογα, δηλαδή υποσχετικές πληρωμής των ΗΠΑ, μέσω των οποίων τα δολάρια επιστρέφουν στην FED του Ρότσιλντ. 

Στρατηγική Τύφλωση…

Στρατηγική Τύφλωση…



Θανάσης Κ.

Στην Ουκρανία βρισκόμαστε σε αδιέξοδο:

-- Οι Ρώσοι προχωρούν πολύ αργά – και πάντως πολύ δύσκολα.
-- Και οι Ουκρανοί ανθίστανται πεισματικά – και ηρωϊκά – χωρίς να μπορούν να αναχαιτίσουν τους Ρώσους και χωρίς να περιμένουν ουσιώδη εξωτερική βοήθεια από κανένα.
Στο μεταξύ η χώρα τους καταστρέφεται καθημερινά.
* Πρώτο ερώτημα λοιπόν:

Πώς μπορεί να τελειώσει ο Πόλεμος αυτός;

Τέτοιες συγκρούσεις τελειώνουν είτε με νίκη μίας πλευράς, είτε με διαπραγματεύσεις μεταξύ τους.
Η Ρωσία μέχρι στιγμής δεν δείχνει διάθεση να συμφωνήσει, αν δεν αποσπάσει περισσότερα απ’ όσα ζητούσε πριν τον Πόλεμο - και για να ξεκινήσει τον Πόλεμο.
Απαιτεί οπωσδήποτε,
--την αναγνώριση απόσχισης της Κριμαίας (την οποία είχε καταλάβει ήδη από το 2014),
--την αναγνώριση απόσχισης των δύο επαρχιών του Ντομπάς,
--την εξασφάλιση της ουδετερότητας της Ουκρανίας και
--την διάλυση των ένοπλων αντι-ρωσικών ομάδων των Ουκρανών.
Δηλαδή ζητά τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και τον πολιτικό έλεγχο της Ρωσίας επί της (υπόλοιπης) Ουκρανίας.
Μέχρι στιγμής, η Κυβέρνηση Ζελένσκι δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί τίποτε παραπάνω από την «ουδετερότητα» ολόκληρης της Ουκρανίας, δηλαδή να μείνει η χώρα του ακέραιη, με αντάλλαγμα να μην μπει στο ΝΑΤΟ.
Άρα μεταξύ των δύο πλευρών υπάρχει ακόμα αγεφύρωτο «διαπραγματευτικό χάσμα».

Ο μόνος τρόπος να ξεπεραστεί αυτό, εφ’ όσον αποκλείουμε άμεση ανάμιξη του ΝΑΤΟ, είναι:
-- είτε η Ουκρανική αντίσταση να καταρρεύσει,
-- είτε η Ρωσία να ηττηθεί και να συνθηκολογήσει.

Το τελευταίο θα σημάνει ότι ο Πούτιν τελικά θα ανατραπεί. Διότι αν ηττηθεί και συνθηκολογήσει, θα ανατραπεί! (Χωρίς απαραίτητα ο διάδοχός του να είναι καλύτερος για τη Δύση, όπως παρατηρούν ήδη δυτικοί αναλυτές).

-- Συμπέρασμα πρώτο: αν ο Πούτιν δεν συνθηκολογήσει (και δεν ανατραπεί εσωτερικά), τότε ο μόνος ορατός τρόπος να τελειώσει ο Πόλεμος είναι με ήττα-συνθηκολόγηση της Ουκρανίας.

Αυτό είναι κάτι που (εμμέσως ή ευθέως) το ομολογούν οι περισσότεροι δυτικοί αναλυτές.
Από τη στιγμή που η Ρωσία επενέβη στρατιωτικά στην Ουκρανία και το ΝΑΤΟ αρνήθηκε να βοηθήσει τη σθεναρή της αντίσταση, το μέλλον της είναι προδιαγεγραμμένο.

* Οπότε έρχεται το επόμενο ερώτημα: Τι θα γίνει μετά;

Η μάλλον, ποια είναι η στρατηγική της Δύσης, αν η Ρωσία κερδίσει αυτά που επιδιώκει (ή, έστω, τα περισσότερα από όσα επιδιώκει) στην Ουκρανία;
Απάντηση, δυστυχώς, δεν υπάρχει! Κι αυτό είναι το πιο ανησυχητικό.

Ο κακός δικτάτορας Πούτιν κι… εμείς!


Ο κακός δικτάτορας Πούτιν κι… εμείς!




Θανάσης Κ.

Αν πάμε να «δικάσουμε» όσα γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, δεν δυσκολευόμαστε να βγάλουμε απόφαση:
Υπάρχει ένας προφανής «φταίχτης»: Η Ρωσία! Και ο Πούτιν…
Τελεία και παύλα!
Δεν υπάρχουν «ναι μεν, αλλά»…
Η Ρωσία έκανε ένοπλη επέμβαση στο εσωτερικό ενός γειτονικού κράτους, επιχειρώντας να του επιβάλει να μην ενταχθεί σε μια συμμαχία (του ΝΑΤΟ)…
Και στην πορεία, επειδή οι Ουκρανικές δυνάμεις αντιστέκονται σθεναρά, προκάλεσε μεγάλες απώλειες αμάχων και εμπολέμων, ανάμεσα στους αντιπάλους της - αλλά και στους δικούς της…
Τι άλλο να πούμε;
Τίποτα!


Μόνο που η Πολιτική δεν τελειώνει με την καταδίκη ενός «εγκλήματος».

Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, δεν καταλαβαίνει από Πολιτική…
Στην Πολιτική μας απασχολεί όχι μόνο «ποιος» έφταιξε, αλλά κυρίως ΤΙ έφταιξε. Και πάνω απ’ όλα τι θα γίνει στο εξής…
Η ηθική καταδίκη είναι «στιγμιαία». Η Πολιτική έχει και τη διάσταση του χρόνου…
Αφορά το «πρίν» (πως οδηγηθήκαμε ως εδώ). Αλλά αφορά πρωτίστως το «μετά» (τι θα γίνει από δω και στο εξής)…
Πώς θα διορθώσουμε τις ζημιές που έγιναν από τα «σφάλματα» του παρελθόντος. Πώς δεν θα επισωρεύσουμε νέα σφάλματα και πολύ μεγαλύτερες ζημιές, για πολύ περισσότερους…
Γι’ αυτό και, ενώ όλοι οι δυτικοί (και κάμποσοι ΜΗ δυτικοί) καταδικάζουν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, όλοι ξεκαθαρίζουν ότι:

-- Καμία ΝΑΤΟϊκή χώρα δεν θα αναμιχθεί άμεσα στην πολεμική σύγκρουση.

-- Καμία ΝΑΤΟϊκή χώρα δεν θα αναμιχθεί ούτε «έμμεσα»
στις εχθροπραξίες εκεί.

Για παράδειγμα το ΝΑΤΟ δεν θα ανακηρύξει no fly zone πάνω από την Ουκρανία (όπως ζητάει επίμονα ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι).
Οι δυτικοί «συμπαραστέκονται» όπως μπορούν στους Ουκρανούς, αλλά δεν διακινδυνεύουν κλιμάκωση των συγκρούσεων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν επέκταση του Πολέμου στην Ευρώπη.
Έχουν ευθύνη απέναντι στους λαούς τους…

* Επίσης οι Ευρωπαίοι εξαίρεσαν από τις κυρώσεις που επέβαλαν στους Ρώσους τον εφοδιασμό της ίδιας της Ευρώπης από ρωσικό αέριο.

Σάββατο 19 Μαρτίου 2022

“Πράσσειν άλογα” και... πράσιν’ άλογα!



Θανάσης Κ.

-- Τι ακριβώς συμβαίνει με την Τουρκία;
Έχει “αναβαθμιστεί” τόσο στα μάτια των δυτικών, ώστε να της “χαρίσουν” τα πάντα, συμπεριλαμανομένων κι όσων απαιτεί από την Ελλάδα;
-- Τι ακριβώς συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά;
Έχουμε εξαναγκαστεί από τους συμμάχους μας να δώσουμε τα πάντα στην Τουρκία;
-- Τι ακριβώς συμβαίνει με την Ουκρανική κρίση;
Αρχίζει ένας “νέος Ψυχρός Πόλεμος” διαρκείας, από τον οποίο η Τουρκία θα βγει “κερδισμένη, και η Ελλάδα (ξανά) “χαμένη”;
Μη βιάζεστε!
Τίποτε απ’ αυτά δεν αποκλείεται βέβαια...
Αλλά τίποτε απ’ όλα αυτά δεν έχει ήδη “δρομολογηθεί”...
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο “σύνθετη” - και πάντως πολύ διαφορετική απ’ ό,τι την φαντάζονται κάποιοι...

* Πρώτον, η υποτιθέμενη “αναβάθμιση” της Τουρκίας, είναι πολύ πιο “προσωρινή” και πολύ πιο “αβέβαιη” απ’ ό,τι φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού αυτή τη στιγμή...

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022

Η «σωστή πλευρά της ιστορίας»-Ένα ακόμα δυστοπικό εγχείρημα των νεοφεουδαρχικών κέντρων


Νίκος Σίμος

Δωδέκατη ημέρα της Ρωσο-ουκρανικής κρίσης και σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έχει απλωθεί με ταχύτητα και πρωτοφανή συγχρονισμό- σαν να ήταν έτοιμη από καιρό- μια δυτική προπαγάνδα η οποία αβίαστα -κατά την άποψή μου -αποτελεί την συνέχεια της προηγούμενης δυστοπικής προπαγάνδας που αφορούσε στην «υγειονομική κρίση»

Ο «φονικός ιός» κατά την αντίστοιχη ρητορική, του οποίου η θνητότητα παγκοσμίως δεν ξεπέρασε το 0.3% του πληθυσμού, αποτέλεσε την βάση και την ευκαιρία προπαρασκευής του υπό διαμόρφωση ενός μετα-ανθρωπικού μοντέλου τόσο δυστοπικού όσο και ο διακηρυγμένος στόχος των ίδιων των επινοητών του

Η κοινωνία του μετα – ανθρώπου «κουρέλιασε» στην ουσία τα Συντάγματα της «Δημοκρατικής Δύσης» και την χάρτα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της οποίας η αποτύπωση έδινε την εικόνα του πολιτισμού μας μέχρι την στιγμή της υπό εφαρμογή δυστοπίας, που θεωρητικοποιήθηκε με το «Great Reset» του κ Schwab

Ο «δικτάτορας» Πούτιν αντικατέστησε -στην ανάλογου τύπου δυστοπική ρητορική- τον «φονικό ιό» και οι πολίτες ανά τον κόσμο που συντάσσονται με την αντικειμενική αποτύπωση των γεγονότων και αιτιών που οδήγησαν στην πολιτική και πολεμική σύγκρουση Ρωσίας- Ουκρανίας, αντικατέστησαν τους σκεπτικιστές και τους επιφυλακτικούς που στην ρητορεία της προηγούμενης δυστοπικής προπαγάνδας χαρακτηρίζονταν ως «αρνητές -αντιεμβολιαστές»

Είναι η ίδια απολυταρχικής έμπνευσης προπαγάνδα που επιχειρεί να παρουσιάσει την μια και μόνη αλήθεια, αυτή της κάστας των Νεοφεουδαρχών και των εμπνευστών της Παγκόσμιας διακυβέρνησης, όπου λίγοι άνθρωποι σαν κάτοχοι του παγκόσμιου πλούτου επιδιώκουν να διαφεντεύουν την ζωή και τον θάνατο δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη

Η ναζιστογενής αυτή έκφανση της μιας και μόνης αλήθειας έχει το θράσος, όπως και πριν στην «υγειονομική κρίση», να χρησιμοποιεί τις έννοιες της δημοκρατίας και της ελευθερίας κατά έναν πρωτοφανή διαστροφικό τρόπο που γίνεται αντιληπτός και από μικρόνοα !

Η Δημοκρατία και η Ελευθερία δεν μπορεί να συγκροτηθεί από προπαγανδιστές της «μισής πραγματικότητας»

Η αρχαιοελληνική μας παράδοση διδάσκει :

« Μηδὲ δίκην δικάσῃς, πρὶν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς»

Α.Ντούγκιν: Κάνουμε πόλεμο στην παγκοσμιοποίηση, στην μονοπολικότητα, στην αντιπαράδοση, στην Grand-Reset



Ο φιλόσοφος και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων μιλά για την ουσία της επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία

«Η εποχή που σχετίζεται με την οικοδόμηση μιας κεντρικής παγκόσμιας τάξης έχει τελειώσει» 
Βλαδίμηρος Πούτιν, Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Βάσει της παραπάνω αρχής, ο φιλόσοφος Αλεξάντρ Ντούγκιν, Καθηγητής Κοινωνιολογίας των Διεθνών Σχέσεων στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας παρεμβαίνει στον “πόλεμο στην Ουκρανία” κι επισημαίνει;

« (…) Δεν πρόκειται για πόλεμο με την Ουκρανία. Είναι μια σύγκρουση με την παγκοσμιοποίηση ως αναπόσπαστο πλανητικό φαινόμενο. Είναι μια αντιπαράθεση σε όλα τα επίπεδα -γεωπολιτικό και ιδεολογικό.

Η Ρωσία απορρίπτει τα πάντα στην παγκοσμιοποίηση: τη μονοπολικότητα, τον ατλαντισμό, από τη μια, και τον φιλελευθερισμό, την αντί-παράδοση, την τεχνοκρατία, τη Μεγάλη Επανεκκίνηση (Grande Reset) με μια λέξη, από την άλλη.

Είναι σαφές ότι όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποτελούν μέρος της ατλαντικής φιλελεύθερης ελίτ.

Και είμαστε σε πόλεμο με αυτό ακριβώς. Εξ ου και η θεμιτή [κατανοητή] αντίδρασή τους.

Η Ρωσία είναι πλέον αποκλεισμένη από τα παγκοσμιοποιητικά δίκτυα. Δεν έχει πλέον επιλογή: είτε να φτιάξει τον κόσμο, είτε να εξαφανιστεί. Η Ρωσία έχει χαράξει έναν δρόμο για να οικοδομήσει τον κόσμο της, τον πολιτισμό της. Και τώρα έγινε το πρώτο βήμα.

Όμως, εθνικά κυρίαρχος μπροστά στην παγκοσμιοποίηση δεν μπορεί παρά να είναι ένας μεγάλος χώρος, μια ήπειρος-κράτος, ένας πολιτισμός-κράτος. Καμία χώρα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια πλήρη αποσύνδεση για πολύ.

Η Ρωσία δημιουργεί ένα παγκόσμιο πεδίο Αντίστασης.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2022

Κουστουρίτσα: “Οι Ρώσοι προσπαθούν να αποτρέψουν μια νέα Γιουγκοσλαβία”




Η ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία αποτελεί μια προσπάθεια αντίδρασης από τη μεριά της ρωσικής ελίτ στις χρόνιες προκλήσεις της Υπερεθνικής Ελίτ και των λακέδων της που εγκατέστησε στο Κίεβο. Πιο συγκεκριμένα, η Ρωσία απαντά στην αδιάκοπη απειλητική επέκταση του ΝΑΤΟ που έχει φτάσει στα σύνορά της. Στο ενδεχόμενο περαιτέρω στρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας. Στην παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ και στον ανελέητο βομβαρδισμό των ανατολικών περιοχών του Ντονμπάς.




Επειδή τα παραπάνω είναι γεγονότα και όχι άποψη, δεν είναι τυχαίο ότι ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή σκηνοθέτες, ο Εμίρ Κουστούριτσα, εξέφρασε το αυτονόητο. Δηλαδή τη γνωστή αλήθεια σε όλους εκείνους που έχουν τη διάθεση να ενημερωθούν και όχι να καταπίνουν αμάσητη την παραπληροφόρηση των δυτικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, ότι αν οι Ρώσοι δεν είχαν αναγνωρίσει τις λαϊκές δημοκρατίες του Ντονμπάς, “τότε οι Ουκρανοί μαχητές, οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί θα έκαναν τα ίδια που έκαναν στη Γιουγκοσλαβία”. Μάλιστα, ο Σέρβος καλλιτέχνης κατηγόρησε τις ΗΠΑ για τα ελεγχόμενα πραξικοπήματα που έχει επιβάλλει ανά τον κόσμο και τη στρατιωτική-εγκληματική φύση του αμερικανικού συστήματος. “Χωρίς πόλεμο δεν έχουν βιομηχανία, δεν έχουν καμία πρόοδο…. Ο πόλεμος για την Αμερική είναι σαν το νερό για έναν διψασμένο. Δεν ζει χωρίς πόλεμο”, εύστοχα παρατήρησε ο Κουστουρίτσα. Και όντως έτσι είναι, καθώς το ίδιο μοτίβο “εξέγερσης” του οποίου γίναμε μάρτυρες στην Ουκρανία, είχε λάβει χώρα τόσο στη Λιβύη του Καντάφι όσο και στη Συρία του Άσαντ.

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2022

Ο East Med και το ελληνικό φυσικό αέριο σε ουκρανικό φόντο

Ο East Med και το ελληνικό φυσικό αέριο σε ουκρανικό φόντο



Του Αντώνη Φώσκολου

 
4.6
 
(25)

Πριν αναφερθώ στο θέμα που προέκυψε από το non paper του State Department για την τύχη του αγωγού East-Med, θα κάνω ένα παραλληλισμό που αφορά τη διένεξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για την Ουκρανία. Προ ημερών, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας Μ. Ζαχάροβα, δεξί χέρι του Σ. Λαβρώφ, είπε ότι η διαμάχη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για την Ουκρανία σχετίζεται με το ποιά χώρα, η ΗΠΑ ή η Ρωσία, θα ελέγχει την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης και ιδιαίτερα την τροφοδοσία της σε φυσικό αέριο. Θα είναι το πανάκριβο υγροποιημένο σχιστολιθικό αέριο των ΗΠΑ ή το Ρωσικό φυσικό αέριο που προέρχεται από την χερσόνησο Γιαμάλ της δυτικής Σιβηρίας; Αυτή είναι η αλήθεια.

Μια παρεμφερής περίπτωση είναι αυτή μεταξύ ΗΠΑ και Καναδά που αφορά πάλι την τροφοδοσία της Ευρώπης με καναδικό φυσικό αέριο, που θα προερχότανε  από την Αλμπέρτα του Καναδά. Ο αγωγός  φυσικού αερίου με προέλευση από την Αλμπέρτα θα όδευε προς το Χάλιφαξ της Νέας Σκωτίας (Καναδάς). Αυτός ακυρώθηκε διότι οι Ινδιάνοι από όπου θα περνούσε ο αγωγός ξεσηκώθηκαν εναντίον της κατασκευής του. Το ίδιο συνέβη και με τον αγωγό Keystone XL που θα μετέφερε αργό πετρέλαιο από την Αλμπέρτα στις ΗΠΑ.  Η κατασκευή εγκρίθηκε προ τετραετίας από τον πρόεδρο Τραμπ, αλλά, τώρα η κατασκευή του ακυρώθηκε από τον πρόεδρο Biden με αποτέλεσμα ο πρωθυπουργός της Αλμπέρτας να ζητάει την επέμβαση της δικαιοσύνης.

Βεβαίως η ανυπαρξία ενεργειακής πολιτικής της ΕΕ έδωσε την ευκαιρία «δύο γάιδαροι να μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα». Δε γνωρίζω τι έχει κάνει μέχρι σήμερα η ευρωπαία Επίτροπος Ενέργειας  Kadri Simpson η οποία αμείβεται, από τον Δεκέμβριο του 2019, με 1.000 ευρώ την ημέρα ή με 360.000 ευρώ το χρόνο και ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική δεν έχουμε δει.

Το ενεργειακό έλλειμμα της Ευρώπης

Η Ευρώπη μέχρι το 2050 θα χρειαστεί επί πλέον ποσότητες φυσικού αερίου της τάξης των 240 δις κυβικών μέτρων (m3) το χρόνο, πέραν των 400 δις m3 που σήμερα καταναλώνει. Έτσι κατασκεύασε σταθμούς υποδοχής φυσικού αερίου γνωρίζοντας ότι η Ρωσία δε θα μπορεί να καλύψει αυτό το τεράστιο επί πλέον έλλειμμα των 240 δις m3. Εισάγει, λοιπόν, από τις ΗΠΑ 68 δις m3 φυσικού αερίου και, με τιμή περίπου $25/1000 κυβικά πόδια (ft3), δαπανάει $60 δις/έτος. Το σχιστολιθικό φυσικό αέριο το προμηθεύεται ως υγροποιημένο από το Τέξας (λεκάνες Permian Basin, Eagle και Fort Barnett) και η μεταφορά προς την Ευρώπη γίνεται με LNG πλοία, κυρίως ελλήνων εφοπλιστών.

Επί πλέον εισάγει 44.5 δις m3 φυσικού αερίου από την Βόρειο Αφρική εκ των οποίων τα 10 δις m3 προέρχονται από την Αίγυπτο. Αυτή η λεπτομέρεια έχει σημασία διότι ορισμένοι έλληνες δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι η Αίγυπτος έχει πολύ φυσικό αέριο που μπορεί να τροφοδοτήσει την Ευρώπη μέσω Ελλάδας. Δυστυχώς τις περισσεύουν μόνο 10 δις m3/έτος τα οποία ήδη εξάγει προς την Ευρώπη υπό μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο EastMed είναι σε θέση να παραδώσει στην Ευρώπη 20 δις m3 φυσικού αερίου στη μισή τιμή. Αυτό δεν το θέλει η Αμερική, γι’ αυτό το non paper περί ακαταλληλότητας του East-Med με τo οποίo συμφωνεί και ο έλληνας Υπουργός Εξωτερικών διότι χαλάει την αγορά με τις χαμηλές τιμές.

Επίσης, η Ευρώπη εισάγει 21.5 δις m3 υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Ρωσία και 18 δις m3 από το Κατάρ. Το σύνολο των εισαγωγών ανέρχεται σε 153 δις m3 φυσικού αερίου. Άρα οι ανάγκες της ΕΕ που είναι 240 δις m3 /έτος φυσικού αερίου, δεν ικανοποιούνται. Υπάρχει ένα έλλειμμα της τάξης των 87 δις m3. Φανταστείτε τι θα γίνει αν η Αμερική πετύχει να σταματήσει οριστικά η τροφοδοσία της ΕΕ με ρωσικό φυσικό αέριο της τάξης των 50 δις m3/ετος που θα διοχετεύεται μέσω του Nord Stream 2. Αυτή η επιδίωξη των ΗΠΑ είναι και η αιτία της ουκρανικής κρίσης. Η Ευρώπη θα έχει ένα έλλειμμα φυσικού αερίου των 137 δις m3/έτος.

Το τέλος του μεταψυχροπολεμικού κόσμου


1


Ο μεταψυχροπολεμικός κόσμος έφτασε στο τέλος του. Η παλαιά τάξη πραγμάτων ενός κόσμου που με απαρχή την τριετία 1989-1992 χαρακτηρίστηκε από την επικυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, και από την διακήρυξη μιας αμερικανοκεντρικής νέας τάξης πραγμάτων από τον George H.W. Bush το 1990, δεν υπάρχει πια. 

Η εποχή που αφήνουμε πίσω μας, και της οποίας το λυκόφως και η Δύση διαφαίνεται στον ιστορικό ορίζοντα, με όσα εξελίσσονται μπροστά στα ματιά μας στην Ουκρανία, χωρίζεται σε δύο διαφορετικές ιστορικές περιόδους ή φάσεις.

Η πρώτη περίοδος του μεταψυχροπολεμικού κόσμου έχει τις ρίζες της στην βαθμιαία αποδυνάμωση και τελική κατάρρευση της ισχύος της Ρωσσίας, η οποία οδήγησε στην αποσύνθεση της Σοβιετικής Ένωσης στην Ανατολική Ευρώπη, άνοιξε τον δρόμο για την επανένωση της Γερμανίας και σε συνδυασμό με την επίσημη λήξη του Συμφώνου της Βαρσοβίας είχε ως αποτέλεσμα την ανασύσταση της Κεντρικής Ευρώπης, και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, με τελικό αποτέλεσμα τη ριζική μεταβολή της δομής ισχύος σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Σφραγίδα του μη στενά ευρωκεντρικού νοήματος και του εξωευρωπαϊκού χαρακτήρα της έναρξης αυτής της εποχής αποτελεί ο Πόλεμος του Κόλπου το 1990 στη Μεσοποταμία. Η πρώτη αυτή φάση διαμόρφωσης του μεταψυχροπολεμικού κόσμου ολοκληρώθηκε με την επέκταση του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) στην ανασυσταθείσα πλέον Κεντρική Ευρώπη το 1999.

Η επόμενη μεταψυχροπολεμική περίοδος ξεκίνησε με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου το 2001 και την ανακήρυξη από τον George W. Bush τον νεότερο (γιο του προηγούμενου) της έναρξης του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, με πυρήνα αρχικά την Κεντρική Ασία (Αφγανιστάν) και στη συνέχεια τη Μεσοποταμία (Ιράκ), καθώς και με την επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη το 2004. Η δεύτερη και τελευταία αυτή φάση οικοδόμησης ενός μεταψυχροπολεμικού κόσμου-χάους ολοκληρώθηκε το 2021, με την εισβολή στο Καπιτώλιο στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών, την πτώση της Καμπούλ και την χαοτική αποχώρηση του ΝΑΤΟ από το Αφγανιστάν στην Κεντρική Ασία, την ανακοίνωση για τον επίσημο τερματισμό της παρουσίας και την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ στη Μεσοποταμία, και την εγκατάλειψη της Ουκρανίας στην Ανατολική Ευρώπη. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν παραιτούνταν εκ των προτέρων από την υπεράσπισή της, η Ουκρανία θα ήταν για την Ανατολική Ευρώπη ό,τι ήταν το Ιράκ για τη Μέση Ανατολή και το Αφγανιστάν για την Κεντρική Ασία. 

Ουκρανική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης



Του Γεωργίου Παπασίμου

Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989 και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας αντιπάλου δέους του ΝΑΤΟ, παρά τις θριαμβολογίες των ΗΠΑ και γενικά της Δύσης «περί του τέλους της ιστορίας και των ιδεολογιών» δεν αποτέλεσε ούτε το τελικό σημείο καμπής για την διαφημιζόμενη τότε Pax Americana ούτε καν για τη διάλυση του ΝΑΤΟ, μιας και είχε πάψει να υπάρχει ο σοβιετικός κίνδυνος. Αντιθέτως το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό σχεδόν όλα τα πρώην ανατολικά ευρωπαϊκά κράτη πλην της Ουκρανίας και της Γεωργίας, που απέτυχε να εντάξει το 2008 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου. Απόληξη αυτού αποτελεί η σημερινή ουκρανική κρίση, που μας επαναφέρει σε ένα αχρείαστο ψυχρό πόλεμο.

Εν τω μεταξύ μετά τη πρώτη δυτική ευφορία, οι αποτυχημένοι πόλεμοι των ΗΠΑ στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν πριόνισαν την παγκόσμια ηγεμονία αυτών, σε συνδυασμό με τη σοβούσα οικονομική κρίση. Παράλληλα, η άνοδος της Κίνας αρχικά με τη βοήθεια των δυτικών να μετεξελιχθεί σε παγκόσμιο καπιταλιστικό εργοστάσιο και στη συνέχεια αυτόνομα σε στρατιωτική υπερδύναμη μεγέθυνε τις εντάσεις και τα χάσματα για την παγκόσμια ηγεμονία. Σε αυτό το πλαίσιο και λόγω της αποχώρησης των ΗΠΑ από τη Μέση Ανατολή δόθηκε η δυνατότητα στη Ρωσία να επανακάμψει γεωπολιτικά, αποκτώντας ευρύτερα ερείσματα (Συρία, Λιβύη κλπ). Ως εκ τούτου, η πλήρης αλλαγή των συσχετισμών σε επίπεδο παγκόσμιας ηγεμονίας μετατρέπει την προσπάθεια των ΗΠΑ να ολοκληρώσουν τον αποκλεισμό της Ρωσίας μέσω της παρέμβασης τους στην Ουκρανία, που βρίσκεται στο μαλακό υπογάστριο αυτής, από μια απλή στρατιωτική κρίση σε κρίση με υπόβαθρο την παγκόσμια ηγεμονία. Αντίθετα, η Ουκρανία θα μπορούσε να αποτελέσει τον παράγοντα συνεννόησης και ανάπτυξης της εμπιστοσύνης της Δύσης με τη Ρωσία.

Πρέπει να σημειωθεί ανεξαρτήτως της δυτικής προπαγάνδας ότι η Ρωσία το ζήτημα αυτό έχει δίκαια αιτήματα ως προς την ασφάλεια της. Θα πρέπει να γίνει υπενθύμιση, ότι υπήρξε πλήρης παραβίαση από την πλευρά των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων της όλων των υποσχέσεων που είχαν δοθεί στον Γκορμπατσόφ και στη τότε ρωσική ηγεσία, ότι δεν θα υπήρχε επέκταση του ΝΑΤΟ έως τα σύνορα της, αφού μετά τη διάλυση το συμφώνου Βαρσοβίας, έπαψε να υπάρχει κάθε νομιμοποιητικός λόγος δραστηριότητας του ΝΑΤΟ για την ασφάλεια της Ευρώπη. Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά συμπεριλαμβάνοντας σχεδόν όλες τις χώρες της πρώην ανατολικής Ευρώπης αποτελεί αντικειμενικά σημαντικό κίνδυνο για την ασφάλεια της Ρωσίας, που νιώθει περικυκλωμένη. Επιπροσθέτως υπάρχει πλήρης παραβίαση των συνθηκών του ΟΑΣΕ (Σύνοδος Κωνσταντινούπολης) που ενώ έδιδε από τη μια μεριά στις χώρες το δικαίωμα να επιλέξουν συμμαχία απαγόρευε από την άλλη να υπάρξει δημιουργία απειλητικών συνθηκών για την ασφάλεια άλλων χωρών, όπως εν προκειμένω αποτελεί η νατοϊκή απειλή για τη Ρωσία.

Δεδομένου ότι αντικειμενικά ο υπαρκτός κίνδυνος απώλειας της πλανητικής ηγεμονίας των ΗΠΑ ακούει στο όνομα Κίνα, και δεδομένου ότι η Ρωσία αποτελεί μια μεσαία οικονομική δύναμη σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά πολύ μεγάλη πυρηνική δύναμη, προκαλεί πραγματικά έκπληξη η λανθασμένη για μια ακόμα φορά αμερικανική επιμονή που οξύνει δραματικά την ασφάλεια της Ευρώπης.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2022

Το ρωσοουκρανικό με τη ματιά του Παναγιώτη Κονδύλη


[Κάποια σχόλια γύρω από τα όσα συζητούνται γύρω από το ουκρανικό ζήτημα και οι καίριες παρατηρήσεις του Παναγιώτη Κονδύλη]

1. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι αδικαιολόγητη αλλά δεν είναι ακατανόητη. Ως ακατανόητη την βλέπουν εκείνοι κάνουν λόγο για "τρελό" ή "ψυχικά διαταραγμένο" Πούτιν. Αδικαιολόγητη όμως είναι ἐπί τῇ βάσει μιας ηθικής αρχής, ενός κανόνα. Όταν θέτουμε κι άλλες παραμέτρους στον τρόπο που διαβάζουμε τα πράγματα τότε ο κανόνας μοιάζει να σχετικεύεται. Βαστάμε κατά νού ότι η πράξη της Ρωσίας είναι ανήθικη ή έκνομη αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι η συζήτηση πρέπει να σταματήσει εδώ. Εκτός αν χρησιμοποιούμε την ηθική για να κλείνουμε τα μάτια απέναντι στην πραγματικότητα.

Η Ρωσία δεν αποδέχεται την προώθηση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της· θεωρεί ότι κάτι τέτοιο είναι απειλή. Αυτή δεν είναι μία παράλογη αντίληψη ούτε ο φόβος ως αιτία πολέμου εμφανίζεται για πρώτη φορά στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ο Θουκυδίδης ως αιτία του πελοποννησιακού πολέμου θεωρεί τον φόβο που ενέπνευσαν στους Λακεδαιμόνιους οι Αθηναίοι: «τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους γιγνομένους καὶ φόβον παρέχοντας τοῖς Λακεδαιμονίοις ἀναγκάσαι εἰς τὸ πολεμεῖν» (σε μεταφρ. Σκουτερόπουλου: 

«Η σημαντικότερη λοιπόν αιτία, αλλά και η πιο ανομολόγητη, είναι κατά τη γνώμη μου το ότι οι Αθηναίοι, καθώς η δύναμή τους είχε αυξηθεί και ενέπνεαν φόβο στους Λακεδαιμόνιους, έφεραν τους τελευταίους στην ανάγκη να πάρουν τα όπλα».

Το ότι η Ρωσία φοβάται, βάσιμα, την προώθηση του ΝΑΤΟ στα σύνορά της τούτο δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία οφείλει να φέρεται ως δορυφόρος της. Δεν βλέπω όμως γιατί η Ουκρανία ενέταξε στο σύνταγμά της την αξίωση να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Υπάρχει η ηθική των προθέσεων, υπάρχει και η ηθική των συνεπειών. Το να σκέφτεσαι τις συνέπειες των πράξεών σου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να πράττεις πολιτικά. Η ηγεσία της Ουκρανίας μετέτρεψε τη χώρα της σε άθυρμα στα χέρια του αγγλοσαξωνικού κόσμου και των Ρώσων. Δεν κατανοώ γιατί δεν επιδίωξε την ουδετερότητα.

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η πατριωτική παρακαταθήκη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη 29|03|2024  Λίγες  είναι οι πολιτικές μορφές της Μεταπολίτευσης που έχουν μείνει καθαρές, α...