Ο Γ. Καραμπελιάς για το συνέδριο στα Γιάννενα προς τιμήν του Αλή Πασά

Ο Γιώργος Καραμπελιάς την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021 ήταν καλεσμένος στην εκπομπή του Γιώργου Γκόντζου “Ότι πεις εσύ” στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων και μίλησε για το συνέδριο που διοργανώνουν ο Δήμος Ιωαννιτών, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ)- υπό την αιγίδα της Επιτροπής για τους εορτασμούς των 200 ετών από την Επανάσταση. 

Μεταξύ άλλων τόνισε:

 Ότι δεν μπορεί να θεωρήσει πειστική την αναφορά του κου Παναγιωγόπουλου (διευθυντής ερευνών του ΕΙΕ) ότι δεν υπήρχε επιστημονικό ενδιαφέρον για την διαμάχη των Σουλιωτών με τον Αλή Πασά. Από τις ομιλίες του συνεδρίου η αίσθηση που αφήνεται είναι ότι τα Γιάννενα στα χρόνια του Αλή Πασά ήταν μια νέα Αθήνα, γεγονός υπερβολικό και άκρως αμφισβητήσιμο. Άλλωστε και ο κος Παναγιωτόπουλος συμφωνεί σε παλαιότερο κείμενό του ότι στα χρόνια του Αλή Πασά δεν υπήρξε κανένας αγροτικός εκσυγχρονισμός στα πολυάριθμα τσιφλίκια του.

Υπενθύμισε ότι όταν ανέλαβε την εξουσία στα Γιάννενα η πόλη αριθμούσε περίπου 40 χιλ. πληθυσμό και όταν πέθανε δεν ξεπερνούσε τις 20 χιλ. Παραπέμποντας στο βιβλίο του Συνωστισμένες στο Ζάλογγο, ανέφερε στοιχεία για τον πλούτο που συσσώρευσε διά της βίας ο Αλή Πασάς, μιας και κατείχε 880 τσιφλίκια και 1,5 εκατ. γιδοπρόβατα.

Δεν πρόκειται επομένως για ένα επιστημονικό συνέδριο, επειδή διαστρεβλώνει την ιστορική πραγματικότητα. Αυτό το συνέδριο αμαυρώνει τα Γιάννενα γιατί τα εμφανίζει, στο έτος εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Επανάστασης, οι Αρχές της πόλης να τιμούν τον δυνάστη Αλή Πασά. Σχετικά με το μύθευμα ότι επί Αλή Πασά αναπτύχθηκε η Παιδεία πρόκειται για τεράστιο ψέμα γιατί η Παιδεία στα Ιωάννινα αναπτύχθηκε πριν την εξουσία του Αλή και στα χρόνια του παρήκμασε και ελάχιστες μαθητές φοιτούσαν στα δύο εναπομείναντα σχολεία. Τέλος, σχετικά με το άλλο μύθευμα που διακινείται ότι ο Αλή Πασάς ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας, πρόκειται για άλλο ένα ψέμα γιατί ο τύραννος μόλις πληροφορήθηκε για την Φιλική Εταιρεία ενημέρωσε τον Σουλτάνο για τις επαναστατικές κινήσεις των Ελλήνων, ασχέτως αν ο Σουλτάνος δεν τον πίστεψε γιατί θεώρησε ότι ήταν ένα ακόμα τέχνασμά του για να αποτρέψει την σύγκρουση του με τα σουλτανικά στρατεύματα. Περισσότερα για τον Αλή Πασά μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο: Οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς και η αποδόμηση της ιστορίας» (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2011).

ΠΗΓΗ: Περιοδικό Άρδην

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τα « εορταστικά» του ΄21 και ο νεοϊστορικός αναθεωρητισμός

 

Γιάννης Ψυχοπαίδης – Μορφές του ’21

Του Λαοκράτη Βάσση

   α.  Καθώς έχουμε εισέλθει στο τελευταίο τρίμηνο της διακοσιοστής επετείου του ΄21, είναι βέβαιον πως θα ενταθούν οι «ταριχευτικές επεμβάσεις» στο (πολύ ενοχλητικό!) ανεξαρτησιακό και αξιακό, γενικότερα, «γονιδίωμά» του.

    Με προέχουσα, πάντοτε, την εθνική αποταυτοποίηση, στη συστημική τροχιά της νεο/ταξικής ευρω/προσαρμοστικότητητας. Όπως αυτή επικαλύπτεται με περίσσειαν ιδεολογηματικής χρυσόσκονης από μετανεωτερικό συμφυρμό: «νεο/φιλελεύθερου κοσμοπολιτισμού» και «μεταφυσικού διεθνισμού».

  β.   Κι αυτό, γιατί το ’21, ως «πλάτανος με βαθύ ρίζωμα» (Σαράντος Καργάκος) στην ελληνική διαχρονία, ως «πύρωμα ψυχής» (Κωστής Παλαμάς) και ως «πύρινο άνθος και ακατάλυτος καημός της Ρωμιοσύνης» (Χρ. Μαλεβίτσης), είναι ο μέγας εθνο/αναγεννητικός σταθμός μας. Που δένει με αξιακούς αρμούς τον νεότερο με τον προαιώνιο Ελληνισμό.

   Όχι εθνο/γενετικόςσταθμός, όπως τον θέλει η επιστημονικοφανής «αλχημεία» του ιστορικού αναθεωρητισμού, αλλά εθνο/αναγεννητικός , με στέρεη τη θεμελίωσή του στην ελληνική αιωνιότητα. Όπως αυτή προκύπτει και ορίζεται απ’ την πολύ σύνθετη ιστορική συνέχεια του έθνους μας. Επιβεβαιούμενη και όχι αναιρούμενη ακόμη κι απ’ τη μείζονα «ασυνεχή συνέχεια» της δύσκολης μετάβασης απ’ την αρχαία ελληνική θρησκεία στον Χριστιανισμό. ΄Οπου, η Ορθοδοξία, με διασταλτική ερμηνεία, είναι η … ελληνοποιημένη του εκδοχή.

γ.   Με τη «συνέχεια» να υποτάσσει την «ασυνέχεια» στο ελληνικό αξιακό βίωμα ζωής . Όπως το βρίσκουμε στην πολιτιστική φιλοσοφία του λαού μας (παραδοσιακό πολιτιστικό πρότυπο και ελληνικός/ταυτοτικός τρόπος του υπάρχειν), με την εσώτερη βαθιά ενότητά της και την ανεκτίμητη αντοχή της στη μεγάλη χρονική διάρκεια.

    Καθώς, η βαθιά ενότητα, συνυφαινόμενη με την ιστορικο/πολιτιστική  σ υ ν έ χ ε ι α, είναι η αξιακή μήτρα της εθνο/ταυτοτικής μας υπόστασης. Στην οποία  κυοφορήθηκε το ΄21 με την καθοριστική για το μέλλον μας εθνο/αναγεννητική του δυναμική. Όπως, συνακολούθως, είναι και η βάση της ιδιοπρόσωπης αυτονομίας μας στην Ευρώπη και στον κόσμο. Της παρομοίως αρνούμενης και αντιμαχόμενης: τόσο τον ομφαλοσκοπικό απομονωτισμό όσο και την  εθνο/μηδενιστική  «ενσωμάτωσή» μας στην «Ευρώπη» ( να γίνουμε…Ευρωπαίοι!)

δ.   Τούτων δοθέντων, θα αναδείξω ως επιμύθιο, κατ’ ανάγκην σηματοδοτικά, τις τρεις κύριες διαστάσεις του αληθινού χαρακτήρα του ΄21. Αυτές που υποσκάπτει κατά σύστημα ο νεο/ιστορικός αναθεωρητισμός, επιχειρώντας να αναπροσδιορίσει το ταυτοτικό μας πολιτιστικό «κύτταρο».

• Με πρώτη διάσταση την εθνική, να σημαίνει πως: Το

’21  είναι Επανάσταση έθνους, του αρχέγονου ελληνικού έθνους, που δημιουργεί κράτος, το Νέο ελληνικό Κράτος, με συλλογικό υποκείμενο όλον τον ελληνικό λαό κι όχι μια τάξη ή κοινωνικά του στρώματα. Προπαντός όχι, όπως θέλει το εθνο/γενετικό ιδεολόγημα, επανάσταση που δημιουργεί κράτος και … έθνος. Κατά αναμηρυκαστική μεταφορά στα καθ’ ημάς αγγλο-σαξονικής κοπής σχηματικών λογικών, που «αγνοούν»» την πραγματικότητα των ιστορικών λαών, σαν τον ελληνικό και όχι μόνο. Με τα υπαρκτά αστικά και κοινωνικά γνωρίσματα της Εθνικής μας Επανάστασης να μη δικαιολογούν, παρά με σκόπιμη υποκατάσταση του όλου απ’ το μέρος, οπότε και με παραϊστορική «ανάγνωση», τη μονοσήμαντη θεώρησή της ως καθαρά αστικής ή κοινωνικής επανάστασης. Με τη θέση επ’ αυτού του Σβορώνου, που βλέπει «όλο το έθνος στον κοινό αγώνα για την ανεξαρτησία» (Επιθεώρηση Τέχνης,  τεύχος 23-24 , 1956), να είναι επιστημονικά αλλά και ευρύτερα οδηγητική. Καθώς, όπως δείχνουν και νεότερες τοποθετήσεις , πέραν των παλαιότερων (Σκληρού, Κορδάτου, Ζεβγού), το ’21 εξακολουθεί, παραδόξως, να «ταλαιπωρείται» ακόμη, μαζί με τις νεο/ιστορικές, και από απλοϊκές «αριστερές … παραναγνώσεις».

Η Μαρία Ευθυμίου στον δρόμο της Μαρίας Ρεπούση;

Οι συστηματικές επιθέσεις της κυρίας Μαρίας Ευθυμίου εναντίον του Κολοκοτρώνη και τα εκ του αντιθέτου διθυραμβικά σχόλιά της για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο…

του Γιώργου Καραμπελιά | Από την Ρήξη Σεπτεμβρίου 2021 (φ. 171) που μόλις κυκλοφόρησε

Το τελευταίο διάστημα  παρακολουθώ έκπληκτος τις συστηματικές επιθέσεις της κυρίας Μαρίας Ευθυμίου, που έχει πλέον αναγορευτεί στη μιντιακή μας ιστορικό(;), εναντίον του Κολοκοτρώνη και, εκ του αντιθέτου, τα διθυραμβικά σχόλιά της για τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Διαβάζουμε σε συνέντευξή της στο Insidestory την
οποία αναπαρήγαγαν πολλές ιστοσελίδες:[1]

«… Αυτό που οδήγησε την επανάσταση σε δύο κύκλους εμφυλίων ήταν η επιδίωξη του Θ. Κολοκοτρώνη να την ελέγξει πολιτικά. Τελικά, ο Κολοκοτρώνης και οι Πελοποννήσιοι ηττήθηκαν, γι’ αυτό και φυλακίστηκαν από τους αντιπάλους τους το 1825 στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία, στην Ύδρα

Ο Κολοκοτρώνης μπήκε στη διαδικασία διεκδίκησης της εξουσίας εκ μέρους των ‘στρατιωτικών’ στηριγμένος στο γεγονός ότι είχε νικήσει, το καλοκαίρι του 1822, τον Δράμαλη στα Δερβενάκια, κάτι που εκτίναξε το κύρος και τη δύναμη του ίδιου, αλλά και των ‘στρατιωτικών’ απέναντι στους ‘πολιτικούς’.

Με τις κινήσεις του να ελέγξει την Εθνοσυνέλευση του Άστρους, κατηγορήθηκε ότι επεδίωκε να εγκαθιδρύσει ‘γκοβέρνο μιλιτάρε’, δηλαδή στρατιωτική κυβέρνηση. Θα μπορούσε να είχε επιτύχει, αλλά χειρίστηκε το πράγμα αφρόνως και τελικά
απέτυχε, την ίδια ώρα που ο Ιμπραήμ Πασάς και οι Αιγύπτιοι έμοιαζε πως συνέτριβαν την Επανάσταση, με μεγάλο κίνδυνο να ακολουθήσει γενική σφαγή.

Εξίσωση Ναζισμού-Κομμουνισμού: Ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός και η απάντηση της Ρωσίας

© Sputnik / Alexey Nikolsky

 / 

Μεταφορά στο αρχείο φωτογραφίας

Βρείτε μας

Ιωάννα Κλεφτόγιαννη

Όλα τα άρθρα

Με αφορμή τον νέο ρωσικό νόμο μέσω του οποίου καθίσταται παράνομη στο εξής και η εξίσωση και η χρήση ναζιστικών συμβόλων στη δημόσια σφαίρα, ακαδημαϊκοί, ιστορικοί και νομικοί απαντούν στο ζήτημα της εξίσωσης Ναζισμού και Κομμουνισμού.

Συνέβη και αυτό. Η εξίσωση Ναζισμού-Κομμουνισμού, κάτι που επιχειρείται σταθερά διεθνώς και από αναθεωρητές της Ιστορίας. Όχι στα λόγια. Θεσμικά. Καθώς, με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων, από την έναρξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, το ’19, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν με συντριπτική πλειοψηφία ένα ψήφισμα που φέρει τον τίτλο «Η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης», το οποίο κατ’ ουσίαν εξισώνει τον Ναζισμό με τον Κομμουνισμό.

Το γεγονός προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, με πολιτικούς, διανοούμενους, ιστορικούς, ακαδημαϊκούς, αγωνιστές κατά του Ναζισμού να κάνουν λόγο για διαστρέβλωση της Ιστορίας.

Την πρώτη ωστόσο «ηχηρή» απάντηση επί του θέματος την έδωσε αναπάντεχα με έναν τρόπο που φαίνεται πως προκαλεί αντιφατικές αντιδράσεις πρόσφατα ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντίμιρ Πούτιν: Η ρωσική νομοθεσία απαγορεύει πλέον τις συγκρίσεις μεταξύ της Σοβιετικής Ρωσίας και της Ναζιστικής Γερμανίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθιστώντας παράνομη και την άρνηση του «αποφασιστικού ρόλου» της κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης στην αναχαίτιση και εξάλειψη του Ναζισμού και στην απελευθέρωση της Ευρώπης.

Η Ρωσία είχε εγκαίρως διαφωνήσει με τα πρώην «δορυφορικά» κράτη της σχετικά με τον ρόλο που έπαιξε ο Ιωσήφ Στάλιν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσω της υπογραφής του Συμφώνου Μολότωφ - Ρίμπεντροπ με τη ναζιστική Γερμανία. Ήδη τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία της αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της για τη μνήμη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς ακόμη και Ρώσοι ερευνητές ξεκίνησαν νέες έρευνες για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν από τις ναζιστικές δυνάμεις σε ολόκληρη τη Ρωσία.

ΟΣΟ Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΒΑΛΤΩΝΕΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΛΕΥΡΑΣ, ΤΟΣΟ Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΑΠΟΘΡΑΣΥΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΞΑΧΡΕΙΩΝΕΤΑΙ! ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΝΗΜΗ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

του Αριστομένη Συγγελάκη

Δυο χρόνια πριν, στις 17 Απριλίου 2019, έστω και με καθυστέρηση ετών, η Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων έλαβε μία ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ με την οποία "καλεί την κυβέρνηση να προβεί σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες, ιδίως τις διπλωματικές και νομικές, για τη διεκδίκηση των οφειλών και την πλήρη ικανοποίηση όλων των αξιώσεων του Ελληνικού Κράτους από τον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο".

Το Εθνικό Συμβούλιο, που έδωσε αγώνα για να φτάσουμε σε αυτή την πολύ θετική εξέλιξη, έδωσε το παρών στη Βουλή με ισχυρή αντιπροσωπεία του, υπό τους Συμπροέδρους του Βασίλη Μπρακατσούλα και Χρήστο Τσιντζιλώνη και χαιρέτισε τη σημαντική αυτή εξέλιξη ενώ μήνυμα είχε στείλει και ο Μανώλης Γλέζος.

Ακολούθησε η επίδοση της ρηματικής διακοίνωσης στη γερμανική κυβέρνηση (4.6.2019) και η απόρριψή της από τη γερμανική κυβέρνηση με ιταμό και ατεκμηρίωτο τρόπο (18.10.2019) και η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης (Ιανουάριος 2020).

Στη συνέχεια, όμως, αντί να ενταθεί η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, είχαμε όχι μόνο την αδράνεια του ελληνικού κράτους αλλά και την έγερση πρόσθετων εσωτερικών εμποδίων στη δικαίωση των θυμάτων, όπως π.χ. την επαναφορά του (αντισυνταγματικού) δικαστικού ενσήμου για τις αναγνωριστικές αγωγές.

Το γερμανικό κράτος έλαβε το σήμα της ελληνικής αδυναμίας (για να μην πω αβελτηρίας) και, με κυνισμό και αλαζονεία, προχώρησε στο νέο του δόγμα:

ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΘΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΟΥΜΕ!

Και με Δούρειο Ίππο το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας και τις άλλες πρωτοβουλίες της γερμανικής κυβέρνησης εφορμά, όπως καταγγέλουν οι Γερμανοί συναγωνιστές της ομάδας ΑΚ Distomo από το Αμβούργο, για να διασπάσει και να κάμψει το κίνημα διεκδίκησης των γερμανικών οφειλών και να διεισδύσει στην ελληνική νεολαία.

ΟΛΜΕ: Η γερμανική κυβέρνηση παρεμβαίνει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα για να αναθεωρήσει την ιστορία

Απρ 16, 2021 | Ανακοινώσεις-Δελτία Τύπου

“Καλούμε το ΥΠΑΙΘ να σταματήσει εδώ και τώρα τέτοιου είδους «πρωτοβουλίες» και παρεμβάσεις στα σχολεία οι οποίες προσβάλλουν βάναυσα στα μάτια και τις συνειδήσεις των παιδιών μας την ιστορία του τόπου μας, τον ηρωικό αγώνα του λαού μας, τις αμέτρητες θυσίες που έδωσε για τη λευτεριά της πατρίδας απέναντι στους τυράννους του, παραποιούν την ιστορική πραγματικότητα εξισώνοντας τους θύτες με τα θύματα.”

  ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΘΕΡΙΕΥΕΙ!
ΑΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΥΠΕΞ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΟΤΙ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ!

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΟΛΜΕ:

  “Εδώ και αρκετούς μήνες βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα «Μνήμες από την κατοχή στην Ελλάδα». Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που χρηματοδοτεί και προωθεί στην Ελλάδα, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών και το οποίο στη χώρα μας χαίρει της στήριξης και της – επίσης – χρηματοδότησης του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

 Μέσα από το πρόγραμμα αυτό, η γερμανική κυβέρνηση επιχειρεί με ύπουλο τρόπο να παρέμβει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και ιδιαίτερα στο μάθημα της Ιστορίας με στόχο, όχι να διατηρήσει ζωντανή τη μνήμη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του ηρωικού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα που έδωσε ο λαός μας, όπως και οι λαοί όλου του κόσμου, απέναντι στη ναζιστική θηριωδία. Αντίθετα επιδιώκει βαθμιαία να αμβλύνει τις ευθύνες της ναζιστικής Γερμανίας για τα ανείπωτα εγκλήματα της σε βάρος της χώρας μας όπως επίσης όλων των λαών. Άλλωστε το ίδιο το «πρόγραμμα» ομολογεί πως «απώτερος στόχος επίσης είναι να αναζητηθούν τα αίτια και οι παράμετροι που καθόρισαν εκείνη την εποχή, η οποία αποτελεί μέχρι σήμερα ενεργό κομμάτι της συλλογικής μνήμης». Αυτή η γενικόλογη και αφηρημένη αναζήτηση των αιτίων που προκάλεσαν τον πιο καταστροφικό πόλεμο που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα αποτελεί κυριολεκτικά ευθεία αμφισβήτηση της ιστορικής αλήθειας και μια συνειδητή προσπάθεια της γερμανικής κυβέρνησης να την διαγράψει και να την αναθεωρήσει ώστε να εξιλεωθεί στα μάτια της νέας γενιάς στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο ολόκληρο για τα τερατώδη εγκλήματα της ναζιστικής περιόδου.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες για την προσπάθεια του γερμανικού ΥπΕξ να διεισδύσει στο εκπαιδευτικό σύστημα για αν παραχαράξει την ιστορία αφού το ίδιο το ΥΠΑΙΘ προωθεί στα σχολεία τις «εκπαιδευτικές δράσεις» του εν λόγω προγράμματος. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το περίφημο «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεότητας» που εγκαινίασε η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ σε αγαστή συνεργασία με την γερμανική κυβέρνηση.

Καλούμε το ΥΠΑΙΘ να σταματήσει εδώ και τώρα τέτοιου είδους «πρωτοβουλίες» και παρεμβάσεις στα σχολεία οι οποίες προσβάλλουν βάναυσα στα μάτια και τις συνειδήσεις των παιδιών μας την ιστορία του τόπου μας, τον ηρωικό αγώνα του λαού μας, τις αμέτρητες θυσίες που έδωσε για τη λευτεριά της πατρίδας απέναντι στους τυράννους του, παραποιούν την ιστορική πραγματικότητα εξισώνοντας τους θύτες με τα θύματα.”

Ευχαριστούμε θερμότατα την ΟΛΜΕ για τη θαρραλέα της στάση! Οι Έλληνες καθηγητές τιμούν το λειτούργημά τους!

ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ
– ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!

– ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΝΗΜΗ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

ΠΗΓΗ: ΟΛΜΕ: Η γερμανική κυβέρνηση παρεμβαίνει στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα για να αναθεωρήσει την ιστορία - Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η ατεκμηρίωτη κριτική του Γ. Γιαννουλόπουλου στον Σεφέρη και στον Μακρυγιάννη

Του Σπύρου Κουτρούλη

Γυρνώντας από την δουλειά άκουσα στο Γ΄ Πρόγραμμα στην εκπομπή του Βασιλόπουλου τον μονόλογο του Γιώργου Γιαννουλόπουλου. Ο δημοσιογράφος δεν θεώρησε αναγκαίο να φιλοξενήσει τις αντίθετες απόψεις έγκυρων στοχαστών όπως ο Καγιαλής, ο Βαγενάς, ο Πιερής. Θα λέγαμε ότι το Γ’ Πρόγραμμα πήρε την σκυτάλη από άλλα μέσα που αναπαράγουν τις ίδιες ιδεοληψίες του εθνοαποδομισμού. Για παράδειγμα ο Γ. Γιαννουλόπουλος επανέλαβε ότι οι Σουλιώτες ήταν Αλβανοί και έγιναν Έλληνες κατά την επανάσταση. Βεβαίως δεν λαμβάνουν υπόψη ότι ο Μάρκος Μπότσαρης έφτιαξε ελληνο-αρβανίτικο λεξιλόγιο που κατά τον Τίτο Γιοχάλα μαρτυρά ότι η ελληνική γλώσσα είναι η μητρική του γλώσσα γιατί ακολουθεί την συντακτική της δομή, ούτε ότι οι Σέχος-Μπότσαρης-Τζαβέλλας απηύθυναν έκκληση για ελληνοαρβανιτική ένωση για ενότητα γιατί έχουν το ίδιο αίμα και όλοι κατάγονται από την γενιά του Αλέξανδρου, του Πύρρου, του Σκεντέρμπεη.

Στο έργο «Ο Μοντερνισμός και οι Δοκιμές του Σεφέρη» (εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2011), ο Γιώργος Γιαννουλόπουλος, αφού διαγράψει μια εκτενή διαδρομή στον μοντερνισμό με εύστοχες κατά κανόνα αναφορές όχι μόνο στον Έλιοτ και στο Ε.Πάουντ αλλά και στον Νίτσε και στον Κώστα Παπαϊωάννου, ασχολείται μόνο στο τέταρτο μέρος με το δοκιμιακό έργο του Σεφέρη. Μα ούτε με το σύνολο αυτού, αλλά με ένα μικρότερο μέρος, που σύμφωνα με την ερμηνεία τον Γ. Γιαννουλόπουλο, θεμελιώνει το συμπέρασμα του Γ. Σεφέρη για την διαχρονική πολιτιστική συνέχεια του ελληνισμού (όπως η διάλεξη του για τον Κ. Παλαμά). Βεβαίως αν ο μοναδικός ή κύριος στόχος του είναι να αποδείξει το ανυπόστατο ενός τέτοιου συμπεράσματος ή τις βλαβερές πολιτικές συνέπειες που αυτό προκαλεί, θα έπρεπε να επεκτείνει την κριτική του διάθεση κατά του Κ. Δημαρά, του Ν. Σβορώνου, του Γ. Θεοτοκά που σε ανάλογα συμπεράσματα με τον Σεφέρη κατέληξαν, ακόμη και κατά του Δ. Χατζή που είδε την αποκρυστάλλωση του νέου ελληνισμού, το διάστημα μετά το 1204, δηλαδή αρκετούς αιώνες νωρίτερα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, χάρις την συνδρομή της γλώσσας, της ορθοδοξίας και των κοινοτήτων. Βεβαίως δεν θα έπρεπε να εξαιρέσει ούτε τον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο που με την φωνή του Θ. Βέγγου μιλά σπαρακτικά, με σεφερικό τρόπο για την ιστορία χιλιάδων χρόνων του ελληνισμού («Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Και πεθαίνουμε…. Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο…»).

Η τρομοκρατία των «φωταδιστών»

 

Του Θύμιου Παπανικολάου

Θεωρούμε άκρως επίκαιρο το παρακάτω άρθρο
του Θύμιου Παπανικολάου

 

ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ του και τη λειτουργία του ο υπερεθνικός ιμπεριαλισμός αντιμετωπίζει την πολιτισμική κληρονομιά των λαών με μηδενιστική καταφρόνηση. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να εκμηδενίσει την ιστορία των λαών και τις πολιτισμικές, εθνικές παραδόσεις ακριβώς γιατί είναι φορείς μορφών κοινωνικής συνοχής και συλλογικής συνείδησης. Το πρότυπο της Νέας Τάξης είναι οι ΗΠΑ: Ένα συνονθύλευμα φυλών και πολιτισμών χωρίς συνοχή, ένα αθροιστικό και όχι συνθετικό σύνολο… 

ΤΟ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ αυτό πρότυπο προωθούν και στην Ελλάδα οι θιασώτες της παγκοσμιοποίησης. Στην πρωτοπορία βρίσκονται οι νεοταξικές κυβερνήσεις και η «προοδευτική» ουρά τους: οι ποικιλώνυμοι «φωταδιστές». Όλοι αυτοί αντιμετωπίζουν με μηδενιστική καταφρόνηση την ελληνική ιστορία, τις πολιτισμικές και πνευματικές μας κληρονομιές, κάθε τι που συγκροτεί κάποια μορφή συλλογικής συνείδησης. Και το σπουδαιότερο στο όνομα της «προόδου» ασκούν μια άγρια τρομοκρατία κατά της ελληνικής κοινωνίας. Μια τρομοκρατία που εξαναγκάζει ακόμα και επαναστατικά και ατίθασα πνεύματα να σιωπούν ή να αποδέχονται ως προοδευτικό λόγο το νεοταξικό λόγο των «φωταδιστών».

ΑΥΤΗ η ιδεολογική τρομοκρατία που λανσάρεται ως «προοδευτική» και ως επιστημονική εγκλωβίζοντας έτσι το σύνολο σχεδόν της αριστεράς, στηρίζεται σε ένα δόλιο αντιεπιστημονικό τέχνασμα: Στον τεμαχισμό της πολιτισμικής κληρονομιάς και στην αντιαδιαλεκτική απομόνωση των αντιδραστικών στοιχείων της. Δηλαδή η πολιτισμική κληρονομιά δεν εξετάζεται ως ένα διαλεκτικό όλο, αλλά σαν άθροισμα μερών. Απομονώνεται και διογκώνεται το «τεμάχιο» που μας ενδιαφέρει και μηδενίζουμε το σύνολο…

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ και πολιτισμική κληρονομιά είναι μια σύνθεση διαμορφωμένων αντιθέσεων, δισυπόστατη: Βοήθησε τον άνθρωπο να αποκτήσει γνώσεις, ικανότητες και συλλογική συνείδηση και ταυτόχρονα χρησίμευσε και στη διαιώνιση της ταξικής κοινωνίας και στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Ακόμα όμως και τα στοιχεία της πνευματικής μας κληρονομιάς που καθρεφτίζουν την υποδούλωση του ανθρώπου και τη διαιώνισή της συνδυάζονται περίπλοκα με άλλα, που με αυτά ο άνθρωπος γνώρισε τον εαυτό του, όξυνε τη σκέψη του, μεγάλωνε τη νοημοσύνη του, συνειδητοποιούσε τα συναισθήματά του, συνακόλουθα ξεπερνούσε, ως ένα βαθμό, τα όρια των κοινωνικών συνθηκών του. Έτσι εξηγείται πώς έργα τέχνης δημιουργημένα εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν, συνεχίζουν να γοητεύουν και να αγγίζουν και σήμερα μια χορδή μέσα του…

Επίσημη απώλεια ιστορικής μνήμης

Christos Yiannaras | 05 Apr 2021

Οι σημερινοί Ελληνώνυμοι μοιάζει να μην έχουμε μνήμη. Είναι ουσιώδες το υστέρημα, κυρίως επειδή η μνήμη διδάσκει και συντηρεί την αξιοπρέπεια. Σήμερα, για την πλειονότητα των Ελληνωνύμων, τόσο η εμπειρία σχέσεων όσο και οι ειδήσεις – πληροφορίες υποκαθίστανται, παθητικά και αυτονόητα, από συγκεχυμένο συνονθύλευμα τηλεοπτικών εντυπώσεων. Ο βομβαρδισμός με «εντυπώσεις», νομοτελειακά ατομικές, και η ευκολία ψυχολογικής τους επιβολής έχουν καταστήσει την πληροφόρηση μια τεχνική προπαγάνδας και τους χειριστές αυτής της μαστορικής opinion makers. Το ναρκισσιστικό του καθενός μας εγώ επιλέγει φιγουράτα δόγματα, από κανάλια και έντυπα της ψυχολογικής μας προτίμησης, υπακούοντας σε πολυποίκιλα απωθημένα. Με τέτοιο εξοπλισμό κάποιοι, ίσως, να φτάνουν και σε έδρα πανεπιστημιακή – βεντέτες, με καλοστημένη προβολή, αφού (κατά σύμπτωση) οι «πεποιθήσεις» τους εξυπηρετούν κόμματα ή και κάποια ξένη πρεσβεία.

Ασεβώ, ίσως, στον νηφάλιο αναγνώστη μου, τον κουρασμένο από τη μακρόσυρτη απογοήτευση και ανελπιστία για την πατρίδα του, αν συνδέσω τη χαμένη μας μνήμη με τον εορτασμό, πριν από δέκα ακριβώς ημέρες, διακοσίων χρόνων από την έναρξη του απελευθερωτικού των Ελλήνων αγώνα. Προκαλούσε ο εορτασμός το οδυνηρό ερώτημα, αν οι σημερινοί Ελληνώνυμοι σώζουμε ακόμα ιστορική μνήμη, επομένως και συλλογική αξιοπρέπεια.

Ο σοφός Κωστής Παπαγιώργης είχε πει (ή γράψει) ότι: «το ελληνικό 1821 ήταν η μόνη στην Ιστορία επανάσταση, όπου άλλοι πολέμησαν και άλλοι κυβέρνησαν»! Γιατί επαναστάτησε ο Ελληνισμός, στη Μολδοβλαχία πρώτα και στον Μοριά αμέσως μετά; Για να ελευθερωθούν οι Έλληνες από τους Τούρκους. Πώς καταλάβαιναν αυτή την απελευθέρωση οι επαναστατημένοι; Να «πάρουνε την Πόλη και την Αγια-Σοφιά», να απαλλαγεί από τον τουρκικό ζυγό η ελληνική αυτοκρατορία της χριστιανικής Ανατολής. Δηλαδή, ο στόχος των επαναστατών ήταν ό,τι ακριβώς φοβόταν και απεχθανόταν η Δύση.

Η πρώτη αντίδραση των Ευρωπαϊκών Δυνάμεων στην πολυμερισμένη και ασυντόνιστη εξέγερση των Ελλήνων ήταν οργή και απειλές. Όταν οι θυσίες και ο ηρωισμός των Ελλήνων άρχισαν να γεννάνε φιλελληνισμό στις κοινωνίες της Δύσης, η στρατηγική μεταβλήθηκε: άρχισε η μεθοδική δολιότητα να διχαστούν οι Έλληνες –αγγλικό, γαλλικό, ρωσικό κόμμα– ο φατριασμός να κυριολεκτείται.

Γιώργος Τασιόπουλος: Το 1821 και οι αναγνώσεις της Ιστορίας

Γιώργος Τασιόπουλος - 22 Μαρτίου 2021

«Πάντα ανοιχτά πάντα άγρυπνα

τα μάτια της ψυχής μου»

 

Το 1821 στα διακόσια χρόνια που πέρασαν συνδέθηκε με την οπτική και τα οράματα των ιδεολογικών ρευμάτων κάθε εποχής.  Και η συνάντηση αυτή θα πρέπει να εκληφθεί ως ευλογία για όσους αξιώθηκαν του πνεύματος της ελευθερίας που ενέπνευσε η μεγάλη Επανάσταση των Ελλήνων.

Είναι αλήθεια ότι η υψηλή αναγνώριση και η αγάπη στα πρόσωπα των ηρώων, ο ψυχικός δεσμός του Έλληνα με το μεγάλο γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία του ελεύθερου ελληνικού κράτους, συνετέλεσε καθοριστικά αλλά και εργαλειοποιήθηκε στο παρελθόν τόσο στη διαμόρφωση της ελληνικής εθνικής συνείδησης, όσο και στο αίτημα για κοινωνικοπολιτική αλλαγή.

Από την έναρξη του 20ού αιώνα οι ιστορικές αναγνώσεις για το 1821 στον χώρο της Αριστεράς συνδέθηκαν με το ζητούμενο της ιστοριογραφικής ανανέωσης.  Οι νέες προσεγγίσεις τους δημιούργησαν μια νέα οπτική της Επανάστασης.

Οι Έλληνες μαρξιστές ιστορικοί, όπως ο Γεώργιος Σκληρός, ο Γιάννης Κορδάτος, πρόβαλλαν το κοινωνικό-ταξικό στοιχείο έναντι της εθνικής ιστορίας. Τους ακολούθησαν αργότερα εισάγοντας την οικονομική διάσταση ως προς τη συγκρότηση της αστικής τάξης, ο Σεραφείμ Μάξιμος στη δεκαετία του ’40 και στη συνέχεια ο Νίκος Σβορώνος με την τόσο σημαντική προσέγγισή του συνέβαλαν στην ανανέωση της ελληνικής ιστοριογραφίας. Η ανάδειξη της έννοιας του εθνολαϊκού στοιχείου από το Γιάννη Ζέβγο και το Γιώργη Λαμπρινό συμπλήρωσε την αριστερή οπτική για το ΄21 και τη νεότερη μεταπολεμική ελληνική ιστορία. 

Σφυροκόπημα εναντίον του προγράμματος "MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα" από τον Αριστομένη Συγγελάκη

Συνέντευξη Αριστομένη Συγγελάκη στην εκπομπή των Ν. Μπογιόπουλου – Μ. Κοττάκη στον RealFM (19/3/21)

Η συνέντευξη του Αριστομένη Συγγελάκη στον REAL FM και τους δημοσιογράφους Μπογιοπουλος Νικολαος και Μανώλη Κοττάκη, το βράδυ της Παρασκευής 19.3.2021, εξελίχθηκε σε ένα σφυροκόπημα εναντίον του προγράμματος "MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα". 

Ακούστε το, είναι σύντομο κι αποκαλυπτικό για την εν εξελίξει απόπειρα του γερμανικού Υπουργείου Εξωτερικών να πλαστογραφήσει την Ιστορία της Κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης και να διαβρώσει τις συνειδήσεις της ελληνικής νεολαίας.

Δεν θα επιτρέψουμε στην γερμανική κρατική προπαγάνδα να διεισδύσει στα σχολεία μας! Ό,τι κι αν κάνουν, θα μας βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους!

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΝΗΜΗ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ!

Ερωτήματα για τα ανιστόρητα των εθνομηδενιστών

i. Η σπηλιά στην οποίαν οι αγωνιστες του 1821, μελετούσαν Ντιντερο και Χολμπαχ !!

_______****________

ii. "ΕΡΩΤΗΜΑ 1ο:

Έναν χρυσαυγίτη, που αντί να μιλήσει για Γερμανική Κατοχή 1941-1944, λέει απλά για "Γερμανική περίοδο της Ελλάδας" πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Δωσίλογο, χαφιέ των Γερμανών, λαμόγιο των κατακτητών, πουλημένο κορμί, κ.λπ.

ΕΡΩΤΗΜΑ 2ο:

Έναν "προοδευτικό'', που αντί να γράψει για Τουρκοκρατία, κάνει λόγο για "Οθωμανική περίοδο της Ελλάδας", πώς θα τον χαρακτηρίζατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

Αν δυσκολεύεστε, πάρτε βοήθεια από την προηγούμενη απάντηση με κατάλληλες βέβαια προσαρμογές...

(Από τον Γιώργος Γκόντζος , και κάθε Έλληνα που χτυπάει η καρδιά του γι' αυτά τα χώματα με περηφάνεια)

____________________

από τα προφίλ των

i. Dimitris Giannatos

και

ii. Δημήτρης Σταματάκης , Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος

Ευχαριστίες!

Το γερμανικό Υπ. Εξωτερικών μάς «διδάσκει» Ιστορία

Βασίλης Λιόσης*

Τις τελευταίες δεκαετίες εξελίσσεται μία συστηματική και σχεδιασμένη επιχείρηση προκειμένου να αναθεωρηθεί η Ιστορία που αφορά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και τον ρόλο του ναζισμού. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι Ερνστ Νόλτε, Ντέιβιντ Ίρβινγκ, Χάιντς Ρίχτερ, Νόρμαν Ντέιβις κ.ά..

Μαζί με αυτούς έχουν επιστρατευτεί και τα πολύ βαριά όπλα και αναφερόμαστε στην Ε.Ε. που έχει εκδώσει πλήθος «φιρμανιών» στα οποία φασισμός και ναζισμός εξισώνονται. Παράλληλα η Ε.Ε. διοργανώνει διάφορες εκδηλώσεις προκειμένου να αποδείξει αυτή την εξίσωση ενώ προσφάτως επιστρατεύτηκε και το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας σε αυτή την επιχείρηση.

Το γερμανικό ΥΠ.ΕΞ. ως αναθεωρητική δεξαμενή σκέψης

Οι προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορίας διαφοροποιούνται στη μορφή τους. Υπάρχουν τόσο οι χοντροκομμένες όσο και οι εκλεπτυσμένες. Αυτές οι δεύτερες είναι και οι πιο επικίνδυνες. Και είναι τέτοιες διότι λαμβάνουν υπόψη το γεγονός ότι οι ιστορικές μνήμες είναι ακόμη πολύ ισχυρές και ότι παρά την άνοδο των νεοναζιστικών δυνάμεων στην ευρωπαϊκή επικράτεια, υπάρχουν εκατομμύρια πολιτών με δημοκρατικό φρόνημα και απέχθεια στη βαρβαρότητα του φασισμού/ναζισμού. Επομένως, τα συνειδησιακά ρήγματα και η διαμόρφωση μιας στρεβλής ιστορικής αντίληψης δεν μπορούν να δημιουργηθούν μέσω της χοντροκομμένης προσέγγισης αλλά μέσω μιας άλλης με ένα επιστημονικοφανές επίχρισμα.

Η Επανάσταση και η αριστερή ιστοριογραφία

Από την έκδοση της «Κοινωνικής σημασίας της Ελληνικής Επαναστάσεως» (1924) του Γιάνη Κορδάτου έως την εμφάνιση μιας νέας γενιάς μαρξιστών ιστορικών στη δεκαετία του ‘60, η Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε ένα από τα πλέον αγαπημένα γεγονότα της ελληνικής Ιστορίας για την αριστερή ιστοριογραφία.

Γράφει ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης.

Από την «αστική» έως την «προδομένη» Επανάσταση, οι αριστερές αναγνώσεις και ερμηνείες του 1821 διέτρεξαν όλον τον 20ό αιώνα. Αναγνώσεις και ερμηνείες που κινήθηκαν σε αποκλίνουσες κάποτε κατευθύνσεις και συγκροτήθηκαν σε διαφορετικά πολιτικά και κοινωνικά περιβάλλοντα. Δεν ήταν ισότιμες, δεν λειτούργησαν με τον ίδιο τρόπο, συχνά συνυπήρξαν παλιότερες με νεότερες εκδοχές, άλλοτε αλληλοαναιρούμενες, άλλοτε συμπληρωματικές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, συνομίλησαν και συγκρούστηκαν με την εθνική ιστοριογραφία, κυρίως όμως καθορίστηκαν από τις διαδρομές της Αριστεράς, τις πολλαπλές εκφράσεις και τις μεταβολές στις πολιτικές στοχεύσεις και στις στρατηγικές της συγκεκριμένης πολιτικής παράταξης στην Ελλάδα και διεθνώς.

Από την έκδοση της «Κοινωνικής σημασίας της Ελληνικής Επαναστάσεως» (1924) του Γιάνη Κορδάτου έως την εμφάνιση μιας νέας γενιάς μαρξιστών ιστορικών στη δεκαετία του ‘60, η Επανάσταση του 1821 αποτέλεσε ένα από τα πλέον αγαπημένα γεγονότα της ελληνικής Ιστορίας για την αριστερή ιστοριογραφία. Ο ιερός «τόπος» της νεοελληνικής εθνικής ταυτότητας ήταν εύλογο να αποτελέσει το κατ’ εξοχήν σημείο αναθεώρησης για μια ιδεολογία, όπως η μαρξιστική, που ενδιαφερόταν να ανασημασιοδοτήσει όχι μόνο το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων, αλλά και το παρελθόν τους καλώντας τους να το διαβάσουν με τις δικές της πλέον οπτικές. Η Επανάσταση δεν ήταν μια ιστορία του παρελθόντος αλλά του μέλλοντος, ο καθορισμός του χαρακτήρα του 1821 είχε αποφασιστική σημασία για την κατανόηση της θέσης της ταξικής σύγκρουσης στην Ελλάδα, της προετοιμασίας των επόμενων κινήσεων της εργατικής τάξης και του κόμματός της. Η μεσοπολεμική διαμάχη του Γιάνη Κορδάτου με τον Γιάννη Ζέβγο για το εάν η Επανάσταση ήταν ή δεν ήταν αστικοδημοκρατική συνδεόταν με τις συγκρούσεις στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και την υιοθέτηση από την Κομμουνιστική Διεθνή, στη δεκαετία του ‘30, της γραμμής των λαϊκών μετώπων ενάντια στον φασισμό.

Το μεγαλύτερο ψέμα που ακούσαμε για το 1821

Του Βαγγέλη Γεωργίου

Με την αλλαγή της χρονιάς, η αρθρογραφία και οι δημόσιες παρεμβάσεις σχετικά με την επέτειο των 200 ετών από την επανάσταση άρχισαν να πολλαπλασιάζονται. Θυμήθηκα μια εκπομπή επετειακή για τα 190 χρόνια από την Επανάσταση, η οποία προβλήθηκε το 2011. Γιατί όμως την θυμήθηκα; Μιλώντας με τον καθηγητή Πολιτικών Επιστημών Γιώργο Κοντογιώργη σκέφτηκα να τον "τσιγκλήσω" φέρνοντας και στη δική του μνήμη εκείνη την εκπομπή και τα περίεργα που ακούστηκαν. Ο πανεπιστημιακός δάσκαλος, άλλωστε, με ολόφρεσκο εντυπωσιακό συγγραφικό του εγχείρημα βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Σε εκείνη την εκπομπή λοιπόν, δύο Έλληνες ακαδημαϊκοί είπαν στο γυαλί -με ειρωνεία- ότι οι υπόδουλοι στους Οθωμανούς Έλληνες λειτουργούσαν ληστρικά, για παράδειγμα ήταν μόνο για να συλλέγουν φόρους. Οπότε, σύμφωνα με αυτούς, το νεοελληνικό κράτος ορθώς αντέγραψε δυτικά πρότυπα καθώς οι Έλληνες δεν είχαν τίποτα από το παρελθόν τους που να αξίζει. Αυτό όμως, για τον Κοντογιώργη, δεν είναι τίποτα άλλο παρά "αλχημείες"!

Γιατί μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης να κάνει κάτι τέτοιο, αναρωτιέται κανείς; Αυτό συνέβη διότι το ελλαδικό απολυταρχικό κράτος που επιβλήθηκε μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, έπρεπε να νομιμοποιηθεί στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας, όπως εξηγεί ο Κοντογιώργης. Για να το κάνει αυτό έπρεπε να απαξιώσει το δημοκρατικό της κεκτημένο!

«Μα, αν οι ελληνικές κοινότητες ήταν απλοί φοροσυλλεκτικοί θεσμοί γιατί άραγε τόσο μένος εναντίον τους;» αναρωτιέται πονηρά ο καθηγητής. Προκειμένου να μου εξηγήσει ο ίδιος τι συνέβη με τις ελληνικές κοινότητες και τη δημοκρατική τους πολιτεία, με περέπεμψε σε ένα νομοθετικό κείμενο των Βαυαρών, στο οποίο ομολογείται ότι η βαυαρική απολυταρχία κατέλυσε αυτές τις δημοκρατικές δομές.

Λέει το κείμενο αυτό: «Τέτοιου είδους συνελεύσεις αγγίζουν το επίπεδο των ταπεινών συναισθημάτων και της ιδιοτέλειας, και οι αποφάσεις που προκύπτουν από τέτοιου είδους συζητήσεις είναι αδύναμες για να προωθήσουν το δημόσιο συμφέρον, επειδή οι συμμετέχοντες δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκτήσουν την αναγκαία, ακριβή και εκ βάθρων γνώση για τα ζητήματα της πολιτικής διοίκησης...». Από τη διατύπωση αυτή προκύπτει ότι αυτό που ενοχλούσε το κράτος της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας που εμφυτεύθηκε στην ελλαδική κοινωνία ήταν η δημοκρατία στις κοινότητες, καθώς το εμπόδιζε να νομιμοποιηθεί ως απολυταρχία αρχικά και στη συνέχεια έως σήμερα ως δημοκρατία.

Θεσμοί ελληνιστικοί και όχι του οθωμανικού κράτους!

Η ανάγκη ωθεί τις εθνοαποδομητικές ελίτ να "γλείφουν εκεί που έφτυναν" - slpress.gr

Η ανάγκη ωθεί τις εθνοαποδομητικές ελίτ να "γλείφουν εκεί που έφτυναν" - slpress.gr: Ο κορονοϊός, αλλά και το μεταναστευτικό, ωθούν τις παγκόσμιες εθνοαποδομητικές ελίτ να στραφούν στο έθνος-κράτος που απεχθανόντουσαν.

Ο ιστορικός Beaton μας λέει ότι η ανεξαρτησία χαρίστηκε και δεν κερδήθηκε με αίμα! - slpress.gr

Ο ιστορικός Beaton μας λέει ότι η ανεξαρτησία χαρίστηκε και δεν κερδήθηκε με αίμα! - slpress.gr: Ο Roderick Beaton, ιδρυτικό μέλος της Επιτροπής Ελλάδα 2021, ανέφερε σε άρθρο του πως η ελληνική ανεξαρτησία 'χαρίστηκε'.

Η ελληνική νεολαία στόχος των αναθεωρητών της Ιστορίας

του Αριστομένη Συγγελάκη*

Δημόσια συζήτηση έχει προκληθεί από την αποκάλυψη της επιχειρούμενης διείσδυσης στα ελληνικά σχολεία του ακαδημαϊκού προγράμματος «MOG / Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα» του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου, που χρηματοδοτείται κυρίως από το υπουργείο Εξωτερικών της Ο.Δ. της Γερμανίας. Στην ιστοσελίδα του εν λόγω προγράμματος παρουσιάζονται, άλλοτε ανενδοίαστα κι άλλοτε κεκαλυμμένα, θέσεις που θυμίζουν την προπαγάνδα του Γ’ Ράιχ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα αναφέρονται στον λιμό της Κατοχής: «Βασικός παράγοντας της επισιτιστικής κρίσης υπήρξε ο ναυτικός αποκλεισμός από τις βρετανικές δυνάμεις. Επιπρόσθετα εμπόδια προκάλεσε η κατάρρευση του συγκοινωνιακού δικτύου και ο χωρισμός της επικράτειας σε ζώνες κατοχής, σε σημείο που να δυσχεραίνεται η μεταφορά τροφίμων ακόμα και σε γειτονικά διαμερίσματα. Μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων, πατάτες, σταφίδες και λάδι, επιτάχθηκαν από τα κατοχικά στρατεύματα που σύντομα αντικατέστησαν αυτή την λεηλασία της παραγωγής με το σύστημα πληρωμής σε ειδικά χαρτονομίσματα» (1).

Σύμφωνα με τα παραπάνω, κύρια αιτία του λιμού δεν ήταν η ληστρική πολιτική του Γ’ Ράιχ αλλά ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός! Η ληστρική πολιτική του Χίτλερ θεωρείται από τους υπεύθυνους του προγράμματος ότι προκάλεσε, απλώς, «επιπρόσθετα εμπόδια»! Επίσης τα κατοχικά μάρκα, που δεν είχαν απολύτως καμία αξία, αποκαλούνται παραπλανητικά «ειδικά χαρτονομίσματα» με τα οποία, τάχα, «τα κατοχικά στρατεύματα αντικατέστησαν αυτή τη λεηλασία της παραγωγής»! Σημειώνουμε, ως οφείλουμε, ότι ο βρετανικός ναυτικός αποκλεισμός επιδείνωσε αναμφισβήτητα την δραματική κατάσταση των Ελλήνων αλλά κύρια αιτία του λιμού είναι αποδεδειγμένα η πολύμορφη και πολυεπίπεδη λεηλασία της χώρας από το Γ’ Ράιχ.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ διαψεύδοντας τα σχέδια των χιτλερικών, που με εργαλείο το λιμό επιχειρούσαν την υλική και πνευματική καθυπόταξή τους, δεν παραδόθηκαν ούτε στιγμή. Αντίθετα, οργανώθηκαν μαζικά στην Εθνική Αντίσταση και από την πρώτη στιγμή εξεγέρθηκαν εναντίον των κατακτητών καθιστώντας την Ελλάδα ένα από τα κύρια κέντρα της ευρωπαϊκής Αντίστασης.

Σχολικές παρελάσεις και Χριστίνα Κουλούρη*: "Οι μαθητικές παρελάσεις τελικά επιβλήθηκαν "από τα κάτω και όχι από τα πάνω".

Ο πρώτος εορτασμός της εθνικής επετείου

Ευχαριστώ τον Αθανάσιο Καλτσάτο!

Οι μαθητικές παρελάσεις τελικά επιβλήθηκαν "από τα κάτω και όχι από τα πάνω". Ο συνομιλητής της Καραμανωλάκης το βρίσκει πολύ ενδιαφέρον και προφανώς και σημείο προβληματισμού αφού όπως λέει ακόμα και "στο δικό τους το μυαλό" (των "φωταδιστών") οι μαθητικές παρελάσεις ήταν κάτι που ερχόταν "από τα πάνω, για να εκβιάσουν το πατριωτικό συναίσθημα των μαθητών".

Παρακάτω στο ηχητικό στο 43:30:

Φουστανέλες, χλαμύδες και άλλες ιστορίες για τη συγκρότηση του εθνικού παρελθόντος

  

Συζητούν η Χριστίνα Κουλούρη και ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης

http://www.askiweb.eu/index.php/el/2015-09-21-08-27-59/71-2015-09-25-11-37-32/anakoinoseis/181-15

Η ίδια βέβαια παλιά μας έλεγε ότι οι μαθητικές παρελάσεις αποτελούν "απαρχαιωμένο θεσμό με μιλιταριστικό χαρακτήρα που αποτέλεσαν έμπνευση ολοκληρωτικών καθεστώτων":

Σχολικές παρελάσεις και Χριστίνα Κουλούρη

https://www.youtube.com/watch?v=tzapkAp11zA

Η Ιστορία στο Κόκκινο: ακούστε την εκπομπή της Κυριακής 20 Δεκεμβρίου

Φουστανέλες, χλαμύδες και άλλες ιστορίες για τη συγκρότηση του εθνικού παρελθόντος

  

Συζητούν η Χριστίνα Κουλούρη και ο Βαγγέλης Καραμανωλάκης

 

O Bαγγέλης Καραμανωλάκης συζητά με τη Χριστίνα Κουλούρη, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου της Φουστανέλες και χλαμύδες. Ιστορική μνήμη και εθνική ταυτότητα 1821-1930 (Αλεξάνδρεια 2020), για τη συγκρότηση του εθνικού παρελθόντος στον πρώτο αιώνα ζωής του ελληνικού κράτους. Οι λιθογραφίες, οι ζωγραφικοί πίνακες, οι αναβιώσεις του αρχαίου δράματος, οι επέτειοι και τα μνημεία αποτελούν την πρώτη ύλη μιας συζήτησης για το πως οι Νεοέλληνες εικονογράφησαν το εθνικό παρελθόν τους, πως συγκρότησαν την αυτοεικόνα τους και τις διαδρομές της μέσα στο χρόνο. Αναδεικνύοντας τη σημασία της Επανάστασης του 1821 ως κεντρικό μνημονικό γεγονός σε σύγκριση με την αρχαιότητα ή το Βυζάντιο, η συζήτηση επικεντρώνεται, τέλος, στους εορτασμούς της εν όψει και της επετείου των 200 χρόνων από την έναρξή της.

 

 

Η ίδια βέβαια παλιά μας έλεγε ότι οι μαθητικές παρελάσεις αποτελούν "απαρχαιωμένο θεσμό με μιλιταριστικό χαρακτήρα που αποτέλεσαν έμπνευση ολοκληρωτικών καθεστώτων":

Σχολικές παρελάσεις και Χριστίνα Κουλούρη

https://www.youtube.com/watch?v=tzapkAp11zA

Κατά τον ίδιο τρόπο που επίσης κάποτε έλεγε για την επέτειο της 25ης Μαρτίου πως ήταν απλώς μια επινόηση ώστε να επιτευχθεί «η σύνδεση … της εθνικής επετείου με τη θρησκευτική εορτή και τους συμβολισμούς για το έθνος που συνεπαγόταν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου»

Χ. Κουλούρη, Μύθοι και Σύμβολα μιας Εθνικής Επετείου

http://users.sch.gr/symfo/sholio/istoria/kimena/1821.mithi+simvola.htm

αλλά τελικά υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει πως "υπήρχε η πρόθεση, πράγματι, να γίνει η εξέγερση την 25η Μαρτίου"

Χ. Κουλούρη - Η 25η Μαρτίου είχε προεπιλεγεί για το 1821

https://www.youtube.com/watch?v=1GOtBzPjo24&fbclid=IwAR0lncvH-XRDOfIjhTzWiC8A47WvXYcxHPZ4x_y_HESUky_t69U4QQbQxwo

*Η Χριστίνα Κουλούρη είναι Πρύτανης και Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

Επίσης, διευθύντρια της Ερευνητικής Μονάδας για τη Μελέτη της Ιστορικής Κουλτούρας (ΕΜΙΚ) στο Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας (ΚΕΝΙ).